Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009

Γιατί τον είπαν Μέγα;

Μέγας Βασίλειος



Μεταξύ των αγίων Πατέρων που καταφέρθηκαν εναντίον των αδίκων πλουσίων, που στηρίζονταν πάνω στα υλικά αγαθά, και περιφρονούσαν η αδιαφορούσαν για την αδικία και την πείνα που επικρατούσε στην κοινωνία, ήταν και ο Μέγας Βασίλειος

Πρέπει να σημειωθή ότι ο Μ. Βασίλειος μίλησε για τα καυτά κοινωνικά θέματα της εποχής του, αφού προηγουμένως ο ίδιος έδωσε το παράδειγμα. Μοίρασε στους πτωχούς την μεγάλη περιουσία που είχε και έπειτα έγινε ιερεύς και επίσκοπος της Καισαρείας της Καππαδοκίας. Έτσι δεν μιλούσε από το γραφείο θεωρητικά. Ο ίδιος πρώτα το έζησε και έπειτα δίδαξε, γι' αυτό και ο λόγος του ήταν βροντή, αφού προηγουμένως ο βίος του ήταν αστραπή.

Ο Μ. Βασίλειος εργάσθηκε ποιμαντικά. Δεν προσπάθησε να μεταστρέψη την αγανάκτηση των πτωχών εναντίον των πλουσίων και να δημιουργήση μίσος, αλλά προσπάθησε να θεραπεύση τόσο τους πτωχούς όσο και τους πλουσίους να βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά. Τα θέματα όταν αντιμετωπίζωνται επιφανειακά δημιουργούν μεγαλύτερα προβλήματα. Έτσι μιλώντας για την αβεβαιότητα του πλούτου και ότι εύκολα μεταβάλλεται, αφού αλλάξουν μερικά κοινωνικά δεδομένα, στην συνέχεια τονίζει το να περιφρονούμε τα υλικά αγαθά. Όπως έγραψα προηγουμένως αυτό το κάνει για να εργασθή ποιμαντικά στον λαό. 


Το ευκολώτερο πράγμα είναι να γίνη κανείς λαοπλάνος και να πετάη συνθήματα επιφανειακά. Το δυκολώτερο είναι να θεραπεύη τα πάθη του λαού. Με την διδασκαλία περί περιφρονήσεως των υλικών αγαθών θέλει να μετατοπίση την σκέψη τόσο των πλουσίων όσο και των πτωχών από τα υλικά αγαθά, ώστε να παύσουν να νομίζουν ότι αυτά αποτελούν τα μόνα αγαθά πάνω στην γη. Ο λόγος της περιφρονήσεως των υλικών αγαθών δεν είναι μανιχαϊκός, αλλά εντάσσεται μέσα στην προσπάθεια να φέρη μια ισορροπία στην κοινωνία. Πράγματι δυό είναι οι δυνατές στάσεις που μπορεί να λάβη κανείς απέναντι των υλικών αγαθών. Η μια είναι η ειδωλολατρική (θεοποίησή τους) και η άλλη η μανιχαϊκή (η απόρριψή τους). Οι Πατέρες της Εκκλησίας δεν δέχονται ούτε την μια ούτε την άλλη, αλλά δέχονται ότι τα υλικά αγαθά είναι δώρα του Θεού, που πρέπει να προσφέρωνται ως αντίδωρα στον Θεό και στον συνάνθρωπο.

Όταν χρειάσθηκε να γίνη καυστικός το έκανε. Όταν έβλεπε τους πλουσίους να καυχώνται για την δύναμη του πλούτου τους, τότε δεν σιώπησε. Σε ένα έργο του λέγει ότι θεωρεί τέλεια κοινωνία εκείνη από την οποία έχει εξορισθή η ιδιότητα της κτήσεως και η εναντίωση της γνώμης (οι φιλονικίες). Όμως, μελετώντας όλη την διδασκαλία του Μ. Βασιλείου, συμπεραίνουμε ότι δεν κατηγορούσε τόσο την ιδιοκτησία όσο την ιδιοποίηση των υλικών αγαθών. Θέλει να φιλοτιμήση τους πλουσίους να δίδουν ελεύθερα σ' αυτούς που έχουν ανάγκη, και έτσι να επικρατήση πάνω στην γη η κοινοχρησία. Αυτήν την κοινοχρησία προσπαθεί να τεκμηριώση με πολλά παραδείγματα.

Χρησιμοποιεί την περίπτωση των ζώων. Τα πρόβατα βόσκουν επάνω στα όρη και οι πολυπληθείς ίπποι απολαμβάνουν το χορτάρι στης γης στην ίδια πεδιάδα χωρίς έριδες μεταξύ τους. Εμείς όμως αρπάζουμε τα κοινά και ιδιοποιούμαστε αυτά που ανήκουν στους πολλούς. Χρησιμοποιεί επίσης επιχειρήματα φυσικά. Εκείνος, λέγει, που ιδιοποιείται τα υλικά αγαθά μοιάζει με τον θεατή που εισέρχεται πρώτος στο θέατρο, το καταλαμβάνει ολόκληρο και δεν αφήνει να εισέλθη άλλος, επειδή το θεωρεί απολύτως δικό του. Επίσης αφού ο άνθρωπος γεννιέται γυμνός και επιστρέφει στην γη γυμνός, είναι παράλογο να ιδιοποιήται τα υλικά αγαθά, επειδή πρόλαβε και τα απέκτησε αυτός. 





Χρησιμοποιεί ακόμη το επιχείρημα του κοινωνικού προορισμού των υλικών αγαθών και του πλούτου. Ο άρτος, λέγει, ανήκει στον πεινασμένο, το ιμάτιο στον γυμνό, το υπόδημα στον ανυπόδητο, το αργύριο στον πτωχό. Εκείνος ο οποίος κατακρύπτει τα αγαθά και αποφεύγει να ενδύση τον γυμνό η να θρέψη τον πεινασμένο δεν είναι καλύτερος από τον λωποδύτη που γυμνώνει τον πεινασμένο. Τα έλεγε αυτά ο άγιος γιατί στην εποχή του σε περίοδο πείνας οι πλούσιοι είχαν γεμάτες τις αποθήκες.

Επίσης χρησιμοποιεί το παράδειγμα της πρώτης Εκκλησίας στην οποία όλα ήταν κοινά, ο βίος, η ψυχή, η συμφωνία, η τράπεζα, η αδελφότης και η αγάπη η οποία μετέβαλε σε ένα τα πολλά σώματα και συνήρμοζε σε μία ομόνοια τις διάφορες ψυχές. Αυτή η κοινοκτημοσύνη πρέπει να ερμηνευθή ως κοινοχρησία.

Πέρα από αυτά στα έργα του ο Μ. Βασίλειος τονίζει πολύ την αξία του πραγματικού πλούτου, που είναι η Χάρη του Χριστού. Ο πλούσιος χωρίς Χριστό είναι πάμπτωχος και ο πτωχός με τον Χριστό είναι πάμπλουτος. Οι υλικές απολαύσεις, έλεγε, έχουν περισσότερο πόνο, παρά υλική ευχαρίστηση. Τα πλούτη έχουν τις επιβουλές, οι τρυφές, οι χορτασμοί και οι αδιάκοπες απολαύσεις έχουν την ποικιλία των ασθενειών και άλλα ακόμη πάθη. Οι Απόστολοι είχαν τον Χριστό και είχαν τα πάντα. Το ίδιο συμβαίνει και με τους αγίους.


Οι Πατέρες της Εκκλησίας προσπάθησαν να λύσουν τα προβλήματα της εποχής τους με βάση τον Θεό και την σωτηρία του ανθρώπου, αλλά συνεχώς επεδίωκαν να ανεβάσουν τον νου των ανθρώπων στο πραγματικό αγαθό, που είναι ο Θεός.
(κείμενο του μητρ.Ναυπάκτου π.Ιεροθέου Βλάχου)
πηγη
λίγα λόγια ακόμα για τον Μέγα Βασίλειο

Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2009

Δώρο Ασημένιο Ποίημα Oδυσσέας Ελύτης



Ξέρω πως είναι τίποτε όλ' αυτά και πως η γλώσσα
που μιλώ δεν έχει αλφάβητο

Aφού και ο ήλιος και τα κύματα είναι μια γραφή συλ-
λαβική που την αποκρυπτογραφείς μονάχα στους και-
ρούς της λύπης και της εξορίας

Kι η πατρίδα μια τοιχογραφία μ' επιστρώσεις διαδο-
χικές φράγκικες ή σλαβικές που αν τύχει και
βαλθείς για να την αποκαταστήσεις πας αμέσως φυλακή
και δίνεις λόγο

Σ' ένα πλήθος Eξουσίες ξένες μέσω της δικής σου
πάντοτε

Όπως γίνεται για τις συμφορές

Όμως ας φανταστούμε σ' ένα παλαιών καιρών αλώνι
που μπορεί να 'ναι και σε πολυκατοικία ότι παίζουνε
παιδιά και ότι αυτός που χάνει

Πρέπει σύμφωνα με τους κανονισμούς να πει στους
άλλους και να δώσει μιαν αλήθεια

Oπόταν βρίσκονται στο τέλος όλοι να κρατούν στο χέρι
τους ένα μικρό

Δώρο ασημένιο ποίημα.



(από το Tο Φωτόδεντρο και η Δέκατη Tέταρτη Oμορφιά, Ίκαρος 1971)

Ποια η διαφορά της ιθαγένειας από την υπηκοότητα;

Ύποπτη η απόδοση Ιθαγένειας και όχι Υπηκοότητας...! Μας προξένησε ιδιαίτερο ενδιαφέρον μια λεπτομέρεια που δεν σχολιάστηκε από πολλούς σε ότι αφορά τις βλέψεις του ΠΑΣΟΚ για απόδοση ιθαγένειας στους (λαθρο) μετανάστες…!  




Γνωρίζαμε μέχρι τώρα ότι όταν ένα παιδί μεταναστών γεννηθεί για παράδειγμα …στην Γερμανία, αποκτά την Γερμανική υπηκοότητα..! Εδώ εμείς, σύμφωνα με το εθνοκτόνο σχέδιο του κ. Παπανδρέου θα δώσουμε την Ελληνική ιθαγένεια…! Κανείς λοιπόν στα «έγκυρα» και «έγκριτα» Μ.Μ.Ε δεν στάθηκε σε αυτήν την… λεπτομέρεια, η οποία όμως είναι ταυτόχρονα και επικίνδυνη και ύποπτη…! Για ποιόν λόγο ο Πρωθυπουργός της χώρας θα δίνει την Ελληνική ιθαγένεια και όχι την Ελληνική υπηκοότητα στους ανθρώπους αυτούς;


Υπηκοότητα: ο νομικός και πολιτικός δεσμός που συνδέει το άτομο ως πολίτη ενός κράτους με το κράτος αυτό!  
Ιθαγένεια: ο νομικός και πολιτικός δεσμός που συνδέει το άτομο ως πολίτη με το κράτος στο οποίο ανήκε ως ιθαγενής!




http://greeknation.blogspot.com/2009/12/dna_26.html

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ

 Αναδημοσιεύω από το ΡΕΣΑΛΤΟ, μανιφέστο του Μίκη Θεοδωράκη:





Σ’ αυτή την ιστορική καμπή που βρισκόμαστε, τρία είναι τα κύρια μέτωπα στα οποία οφείλουμε να πάρουμε σαφή στάση:

Το πρώτο αφορά την Κύπρο και το σχέδιο Ανάν. Το δεύτερο αφορά τα Σκόπια και το όνομα «Μακεδονία». Και το τρίτο την υπεράσπιση της ελληνικότητας μπροστά στην επίθεση που δέχεται από ελληνικές και διεθνείς οργανωμένες δυνάμεις.

1) Κύπρος: Παρά το ότι ο ελληνοκυπριακός λαός απέρριψε το Σχέδιο Ανάν με μεγάλη πλειροψηφία (70%), εν τούτοις τόσο μέσα στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα υπάρχουν πρόσωπα και δυνάμεις που συνωμοτούν, ώστε με την δημιουργία καταλλήλων συνθηκών να το επιβάλουν τελικά, μιας και η επικράτησή του εξακολουθεί να αποτελεί βασικό στόχο της πολιτικής των ΗΠΑ, που θέλουν μ’ αυτόν τον τρόπο να εξασφαλίσουν ένα σημαντικό στρατηγικό έρεισμα για τα άμεσα και μακροπρόθεσμα σχέδιά τους στην Μέση Ανατολή.

Είναι ανάγκη λοιπόν να βρεθεί ένας τρόπος, ώστε να ακουστεί η φωνή της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού που δεν συμφωνεί στην εφαρμογή αυτού του Σχεδίου, το οποίο είναι αντίθετο με τα συμφέροντα της Κύπρου και ειδικότερα των Ελληνοκυπρίων, που αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του Ελληνικού Έθνους.

2) Σκόπια: Δεν θα πρέπει να έχει για μας καμμιά απολύτως σημασία το γεγονός ότι τα έχουν ήδη αναγνωρίσει με το όνομά τους πολλά κράτη δια διάφορους εμφανείς λόγους. Στην πραγματικότητα όσοι το κάνουν, αγνοούν ή και περιφρονούν την ιστορική αλήθεια. Άγνοια ασυγχώρητη, που οδηγεί στην ουσιαστική γελοιοποίησή τους. Το γεγονός και μόνο ότι έτσι θα νομίζουν ότι με την επιλογή τους αυτή θα συνυπάρχουν με τα τρισέγγονα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, θα αποτελεί γι’ αυτούς αιτία χλευασμού και υποτίμησης της σοβαρότητάς τους. Και υποθέτουμε ότι είναι περιττό να επαναλάβουμε εδώ τα λόγια του ίδιου του πρώην Προέδρου των Σκοπίων κ. Γκλιγκόρωφ, ότι δηλαδή οι Σκοπιανοί είναι Σλαύοι , η εθνικότητά τους Σλαυική και η γλώσσα τους ένα μείγμα Σλαυικής και Βουλγαρικής διαλέκτου.





Εκείνο όμως που θα πρέπει να μας αφορά ως Έλληνες, είναι το γεγονός ότι ορισμένοι ηγέτες των Σκοπιανών αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν το όνομα «Μακεδονία», ανακηρύσσοντας τους εαυτούς τους ως μοναδικούς απογόνους-κληρονόμους της αρχαίας Μακεδονίας, του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου και με το εύρημα της «Μακεδονίας του Αιγαίου» να διεκδικούν χωρίς ντροπή τα εδάφη της σημερινής ελληνικής Μακεδονίας από δύση σε ανατολή χαράζοντας σαν σύνορα στον νότο τις παρυφές του Ολύμπου! Φτάνουν στο σημείο μάλιστα να διατείνονται ότι η Θεσσαλονίκη, που την προορίζουν ως πρωτεύουσά τους, βρίσκεται σήμερα υπό ελληνική κατοχή!

Πρόκειται για ένα βλακώδες, αισχρό και προσβλητικό παραλήρημα, απέναντι στο οποίο το μόνο που ταιριάζει σ’ έναν υπεύθυνο λαό και ένα υπεύθυνο κράτος είναι η απόλυτη περιφρόνησή. Που σημαίνει ότι δεν δεχόμαστε καμμιά σχέση και ακόμα πιο πολύ καμμιά συζήτηση μαζί τους. Είτε μόνοι μας είτε με τη μεσολάβηση του
ΟΗΕ όπως γίνεται σήμερα. Και το μόνο που οφείλουμε να πράξουμε είναι να δηλώσουμε καθαρά ότι εμείς δεν πρόκειται ποτέ να τους χαρίσουμε το όνομα «Μακεδονία» και ότι δεν θέλουμε να έχουμε καμμιά σχέση οικονομική και διπλωματική μαζί τους.

Κλείνουμε τα σύνορα. Και δεν καταδεχόμαστε ούτε να τους εμποδίσουμε να μπουν στην αγκαλιά του ΝΑΤΟ και της Ευρώπης, που τόσο πολύ επιθυμεί την παρουσία ανάμεσά τους των γνήσιων απογόνων του … Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ας τους χαίρονται λοιπόν, μιας και στην πραγματικότητα απολαμβάνουν την πλήρη εύνοια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, που έχουν ήδη μεταβάλει μαζί με το Κόσοβο και τα μισά Σκόπια σε μια από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές τους βάσεις στον κόσμο. Με άλλα λόγια αποτελούν ήδη ένα στρατηγικής σημασίας προτεκτοράτο των ΗΠΑ και για τον λόγο αυτόν οι απειλές τους με στόχο τα εδάφη μας θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπ’ όψιν.





Μετά από όλα αυτά η συμμετοχή μας στις διαδικασίες που μας επιβάλλονται άνωθεν για δήθεν σύνθετες ονομασίες για όλες τις χρήσεις και πράσινα άλογα -γιατί αυτό που θα γίνει τελικά είναι να παραμείνει το όνομα «Μακεδονία»- αποτελεί απαράδεκτη υποχώρηση, που θίγει την σοβαρότητα και την αξιοπρέπειά μας. Πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά ότι.η στάση αυτή δεν ταιριάζει σε λαούς όπως ο δικός μας, που είχε το θάρρος να αντιταχθεί στους ισχυρούς σε δύσκολες και κρίσιμες περιόδους προστατεύοντας την ιστορία του, την τιμή και την υπερηφάνεια του.

3) Το τρίτο και σημαντικότερο εθνικό πρόβλημα που θα πρέπει να μας απασχολήσει, είναι η αποκάλυψη και καταγγελία στον ελληνικό λαό των κύκλων, ομάδων και οργανώσεων που σε συνεργασία με διεθνείς οργανισμούς επιδιώκουν την κατεδάφιση της ελληνικότητας.


Μεταξύ των διεθνών οργανώσεων πρωτεύοντα ρόλο έπαιξε το «Ίδρυμα Σόρος», που συγκαταλέγεται μεταξύ εκείνων των δυνάμεων που αποφάσισαν την διάλυση της Γιουγκοσλαυίας, τον πόλεμο στην Γεωργία και την αποσύνθεσή της, την υποταγή στη Δύση της Ουκρανίας και που σήμερα αναμοχλεύουν τους εθνικισμούς στην Αλβανία προετοιμάζοντας το όραμα για την Μεγάλη Αλβανία με τη δημιουργία του Κοσόβου και με στόχο την Ήπειρο (Τσαμουριά) αλλά και στα Σκόπια με την ενίσχυση της προβολής της «Μακεδονίας του Αιγαίου».

Όσον αφορά τη χώρα μας, με στόχο το χτύπημα της ελληνικότητας αποβλέπουν στην αποδιοργάνωση της συνοχής του ελληνικού έθνους ξεκινώντας από την παραμόρφωση ιδιαίτερα της σύγχρονης ιστορίας μας -πριν, κατά και μετά την επανάσταση του 1821- και την εξάλειψη του ελληνικού πολιτισμού, παραδοσιακού και σύγχρονου.

 

Ορισμένοι Έλληνες, ουσιαστικοί πράκτορες αυτών των ύποπτων διεθνών οργανώσεων εργάζονται εδώ και πολύ καιρό συστηματικά. Έχουν διεισδύσει μέσα στους πλέον σημαντικούς και ευπαθείς τομείς της κοινωνικής μας ζωής, όπως η Παιδεία, η εξωτερική πολιτική, τα ΜΜΕ, καθώς και στους κομματικούς χώρους έχοντας ήδη κατορθώσει να σταθεροποιήσουν ένα σημαντικό προγεφύρωμα με την οικονομική ενίσχυση των ξένων και στηριζόμενοι στην άγνοια των πολλών και στην αποσιώπηση εκ μέρους των οπορτουνιστών έχουν ήδη προξενήσει μεγάλες βλάβες στην παραδοσιακή συνοχή του λαού μας τουλάχιστον ως προς τις παραδοσιακές του αξίες, που τον έκαναν να είναι αυτός που είναι. Σε πείσμα όλων των δεινών που κατά καιρούς δοκιμάζουν την αντοχή του.

Επομένως η καλλιέργεια του πατριωτισμού αποτελεί σήμερα την μοναδική απάντηση, ώστε ο λαός μας να μπορέσει να αποκρούσει ενημερωμένος, ενωμένος και άγρυπνος αυτό το σατανικό σχέδιο ξεσκεπάζοντας και απομονώνοντας τους εχθρούς του, όποιοι και αν είναι και όπου κι αν βρίσκονται.

Αρκετά κοιμηθήκαμε έως τώρα. Καιρός να ξυπνήσουμε, να εγερθούμε, να εξεγερθούμε και ενωμένοι να αντιμετωπίσουμε όπως αρμόζει τους μεγάλους κινδύνους που απειλούν την ιστορία, τον πολιτισμό, το ήθος, τις παραδόσεις και τελικά την ακεραιότητά μας.

Αθήνα, 21.12.2009




Τα κείμενο εστάλη στο Στέφανο Ληναίο, μαζί με τις δύο παρακάτω επιστολές:

Αγαπητέ μου Στέφανε,

Προχτές το βράδυ στην ΝΕΤ ο Νίκος Δήμου στην εκπομπή «Στα άκρα» επαναλάμβανε τις γνωστές απόψεις Ρεπούση-Λιάκου-Κουλούρη-Άννας Φραγκουδάκη και του νέου «φρούτου», της κ. Δραγώνα, βουλευτού του ΠΑΣΟΚ και «ειδικής γραμματέως του Ενιαίου Διοικητικού Τομέα Θεμάτων Εκπαιδευτικού
Σχεδιασμού Εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων» δηλαδή στην καρδιά της διαμόρφωσης της σκέψης, των γνώσεων και του ήθους των Ελλήνων του μέλλοντος. Στην συμμορία συμμετέχει και ο κ. Νίκος Μουζέλης, σύζυγος της κ. Θ. Δραγώνα, καθηγητής του LSE (?) και επιστημονικός υπεύθυνος του «Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής της ΓΣΕΕ»!!! Άλλο ένα πόστο-κλειδί. Το 1999 συναντάμε την κ. Δραγώνα μαζί με τους «επιφανέστερους Έλληνες αναθεωρητές ιστοριογράφους» σε διεθνές συνέδριο στην Χάλκη του CDRSEE (Κέντρο για την Δημοκρατία και την Συμφιλίωση στην Νοτιοανατολική Ευρώπη) και του ΕΛΙΑΜΕΠ (έδρα του κ. Βερέμη) με θέμα την «Εθνική Μνήμη» (δηλ. λέω εγώ, «πώς θα καταργήσουμε την εθνική μας μνήμη»). Η κ. Δραγώνα στο βιβλίο της «Τι είν’ η πατρίδα μας;» πιάνει τον … ταύρο από τα κέρατα (θαύμασε ύφος γραφής): «Η ελληνική ταυτότητα δεν υπήρχε πριν από τον 19ο αιώνα. Δημιουργήθηκε έξωθεν σε μια εποχή εθνικισμού, αποικιοκρατίας και επεκτατικού ιμπεριαλισμού. Κοντολογίς κάποιοι από το εξωτερικό μας είπαν τον 19ο αιώνα ότι είμαστε Έλληνες κι εμείς το δεχθήκαμε για να κονομήσουμε (!!!) πουλώντας το παραμύθι ότι είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων». (Τρέμετε άθλιοι «κονομάκηδες» Σεφέρη και Ελύτη, που στην ομιλία σας κατά την απονομή του βραβείου Νόμπελ υμνήσατε την συνέχεια του ελληνικόυ έθνους από τον Όμηρο έως σήμερα). Στο εν λόγω βιβλίο της η σύμβουλος της κ. Άννας Διαμαντοπούλου αναφέρει σχετικά: «Η αρχαιότητα χρησιμοποιείται σαν πρότυπο υπεριστορικό (!) με αποτέλεσμα να «αποδεικνύει» την αναξιότητα της ελληνικής κοινωνίας και του πολιτισμού της».

Επίσης το Έθνος περιγράφεται ως «οντότητα υπερχρονική και στατική» με αποτέλεσμα να ναρκοθετείται η έννοια της εξέλιξης και να καλλιεργούνται αντίθετα με τις αξίες της εποχής μας εθνοκεντρισμός και ξενοφοβία».


Ο μόνος που απάντησε δημοσίως σ’ αυτά απ’ ό,τι γνωρίζω, είναι ο Κώστας Γεωργουσόπουλος σε τελευταίο άρθρο του στα «ΝΕΑ», ο οποίος προς τιμήν του
απαντώντας σε σχετικό με τα παραπάνω άρθρο της κ. Άννας Φραγκουδάκη, στενής φίλης και ομοϊδεάτισσας της ειδικής γραμματέως του υπουργείου Παιδείας: «Η κ. Φραγκουδάκη θεωρεί πως κάθε αναφορά σε πατρίδα, πατριωτισμό, έθνος είναι συντηρητική, δεξιά και σχεδόν φασιστική πολιτική (…). Έτσι καλό θα είναι να απαλειφθούν από τα σχολικά βιβλία όλα τα ποιήματα, τα διηγήματα και τα δοκίμια που αναφέρουν θετικούς χαρακτηρισμούς ως έννοιες «πατρίδα», «έθνος». Πρέπει ευθύς να αφαιρεθούν από τα σχολικά εγχειρίδια όλες οι αναφορές που υπάρχουν στο έργο του Σολομού και ιδίως στον πατριδοκαπηλικό «Ύμνο εις την Ελυθερίαν» στις έννοιες «πατρίδα» και «έθνος». Αν δεν γίνεται να καταχωνιαστεί η «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» του Παπαρηγόπουλου, καλό θα είναι να καεί. Οπωσδήποτε όμως θα πρέπει να καεί και μάλιστα δημοσίως το φασιστικό μυθιστόρημα της Πηνελόπης Δέλτα «Για την Πατρίδα». Να εξοβελισθούν τα δεκατετράστιχα του Παλαμά «Πατρίδες» (…). Εντός σύντομης προθεσμίας πρέπει να αλλάξουν όνομα η ποδοσφαιρική ομάδα «Εθνικός», το «Εθνικό Θέατρο», η εφημερίδα «Έθνος», το «Πατριωτικό Ίδρυμα», το «Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών», το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης και το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, η Εθνική Λυρική Σκηνή κλπ. κλπ.»

Όπως καταλαβαίνεις, μπροστά σ’ αυτή την βαρυχειμωνιά που μας προέκυψε ξαφνικά, ένας μονάχα κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη. Εκτός πια κι αν όλοι οι Έλληνες, ανώνυμοι και επώνυμοι, έχουν περιπέσει σε χειμερία νάρκη ή έχουν (έχουμε) χάσει τα ανακλαστικά μας ως Έλληνες πατριώτες…

Νομίζω ότι ήρθε ο καιρός, πρώτον να ενημερώσουμε όσο γίνεται πιο πλατειά, πιο υψηλά και πιο βαθειά τους Έλληνες πολίτες, ανεξάρτητα από μόρφωση, ιδιότητα, ειδικότητα, επάγγελμα και αξίωμα. Δεύτερον να αποκαλύψουμε τη συνωμοσία και τους συνωμότες έναν-έναν, να αποκαλύψουμε τις απόψεις, τις προσπάθειες, τις πράξεις και τα έργα τους και κυρίως αυτούς που κρύβονται πίσω τους, που φαίνεται ότι είναι τόσο ισχυροί και επικίνδυνοι, ώστε να έχουν ως τώρα κατορθώσει να τους προωθήσουν στα νευραλγικότερα σημεία της εθνικής μας ζωής και ειδικά στην Παιδεία, στα ΜΜΕ, ακόμα και στο Κέντρο όπου σχεδιάζεαι η εξωτερική μας πολιτική, στο Υπουργείο Εξωτερικών! Τρίτον, να προβάλουμε τις λεπτομερείς αποκαλύψεις του «ΑΡΔΗΝ» για την ΕΛΙΑΜΕΠ, που φαίνεται ότι παίζει τον ρόλο της ραχοκοκκαλιάς απ’ όπου εκπορεύονται οι ειδικευμένες ομάδες των συνωμοτών. Τέταρτον, να περάσουμε όσο γίνεται περισσότερο στην αντεπίθεση, αφού πρώτα πεισθούν όλοι ότι η πατρίδα μας αντιμετωπίζει τον μεγαλύτερο ίσως κίνδυνο στην ιστορία της, γιατί αυτή τη φορά προέρχεται από τα μέσα και όχι από έξω, όπως έως τώρα.

Δεν αντιμετωπίζουμε εχθρικούς στρατούς με όπλα που τραυματίζουν και σκοτώνουν τα σώματα αλλά την ψυχή μας! Γιατί έχουμε μέσα στο σώμα μας έναν καρκίνο, που αν τον αφήσουμε να γενικευθεί, το αποτέλεσμα θα είναι να καταστραφούν τα ευαίσθητά μας «όργανα», δηλαδή οι αξίες, πάνω στις οποίες στηρίζεται η ίδια η ζωή του «σώματος», που είναι η ελληνική κοινωνία, η ελληνική πατρίδα και το ελληνικό έθνος, που κατ’ εικόνα και ομοίωσή τους γεννηθήκαμε, μεγαλώσαμε και γίναμε αυτοί που είμαστε -καλοί, κακοί αλλά είμαστε εμείς και όχι κάποιοι απρόσωποι, όπως επιχειρούν ως φαίνεται να μας κάνουν, ξένοι και ντόπιοι συνωμότες, για τα δικά τους συμφέροντα.

Επειδή γνωρίζω ότι συμφωνείς μ’ αυτές τις απόψεις, σου στέλνω μαζί με το γράμμα αυτό (που αν νομίζεις μπορεί να πάρει δημοσιότητα), μια προσωπική έκκληση προς τους συμπατριώτες μας, με τον τίτλο «Για την υπεράσπιση της εθνικής μας συνείδησης».

Πιστεύω ακράδαντα ότι όπως στην εποχή της Εθνικής Αντίστασης ο κύριος στόχος ήταν η Ελευθερία της πατρίδας και τον καιρό της Αντίστασης κατά της Χούντας η Δημοκρατία, σήμερα που προβάλλουν όλο και πιο πολύ οι κίνδυνοι, τόσο εξωτερικοί όσο και εσωτερικοί, για την ακεραιότητα της πατρίδας μας (κάθε μορφής), ο κύριος στόχος όλων των Ελλήνων, ανεξάρτητα από ιδεολογίες και κόμματα, θα πρέπει να είναι ο Πατριωτισμός.

Σε χαιρετώ με αγάπη,

Μίκης Θεοδωράκης




Η δεύτερη επιστολή:
Προς: κ. Στέφανο Ληναίο

Αθήνα, 22.12.2009



Αγαπητέ μου Στέφανε,



Η φιλοδοξία μου αυτή τη στιγμή είναι να ξεκινήσουμε μιαν αληθινή εκστρατεία για τα θέματα αυτά που τα θεωρώ εξ ίσου σημαντικά και κρίσιμα με τον κίνδυνο της Δικτατορίας. Τουλάχιστον αυτό μου λέει η πείρα και η διαίσθησή μου.

Μακάρι να συμφωνείς μαζί μου. Όλα αυτά τα χρόνια μας προωθείς κείμενα συναφή καταγγέλλοντας το μαράζι που ροκανίζει την χώρα και τον λαό μας.

Πιστεύω πως ήρθε η ώρα. Το κείμενο αυτό, αν σε βρίσκει σύμφωνο, πρέπει να πάει παντού.

Στην αρχή σκέφτηκα να βρω διάφορους επώνυμους. Όμως τελικά βρίσκω τον «ηλεκτρονικό» τρόπο δημοκρατικότερο κα ασφαλέστερο. Εξ άλλου μας ενδιαφέρουν οι χιλιάδες απλοί πολίτες, που σίγουρα υποφέρουν όπως εμείς.

Γι’ αυτό προτείνω στο τέλος του κειμένου (εννοώ και τις αποκαλύψεις του ΑΡΔΗΝ) να μπει μια σχετική έκκληση προς τον κόσμο που συμφωνεί, να υπογράψει στην δική σου ηλεκτρονική διεύθυνση, προσθέτοντας αν το επιθυμεί τα δικά του σχόλια και προτάσεις.

Για όλα αυτά σε παρακαλώ να έχουμε μια τακτική επαφή και όταν χρειαστεί, να περάσεις να τα πούμε και δια ζώσης…
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς,

Μίκης Θεοδωράκης

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΔΟΞΑΣΑΤΕ

ΟΙ ΚΑΤΑΒΑΣΙΕΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ




ᾨδὴ α'
Χριστὸς γεννᾶται· δοξάσατε.
Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν· ἀπαντήσατε.
Χριστὸς ἐπὶ γῆς· ὑψώθητε.
ᾌσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ,
καὶ ἐν εὐφροσύνῃ, ἀνυμνήσατε λαοί·
ὅτι δεδόξασται.

ᾨδὴ γ'
Τῷ πρὸ τῶν αἰώνων ἐκ Πατρὸς γεννηθέντι ἀῤῥεύστως Υἱῷ,
καὶ ἐπ' ἐσχάτων ἐκ Παρθένου σαρκωθέντι ἀσπόρως,
Χριστῷ τῷ Θεῷ βοήσωμεν·
Ὁ ἀνυψώσας τὸ κέρας ἡμῶν, Ἅγιος εἷ Κύριε.

ᾨδὴ δ'
῾Ράβδος ἐκ τῆς ρίζης Ἰεσσαί,
καὶ ἄνθος ἐξ αὐτῆς Χριστέ, ἐκ τῆς Παρθένου ἀνεβλάστησας,
ἐξ ὄρους ὁ αἰνετὸς κατασκίου δασέος,
ἦλθες σαρκωθεὶς ἐξ ἀπειράνδρου, ὁ ἄυλος καὶ Θεός.
Δόξα τῇ δυνάμει σου, Κύριε.


ᾨδὴ ε'
Θεὸς ὢν εἰρήνης, Πατὴρ οἰκτιρμῶν,
τῆς μεγάλης Βουλῆς σου τὸν Ἄγγελον,
εἰρήνην παρεχόμενον ἀπέστειλας ἡμῖν·
ὅθεν θεογνωσίας πρὸς φῶς ὁδηγηθέντες,
ἐκ νυκτὸς ὀρθρίζοντες, δοξολογοῦμέν σε, Φιλάνθρωπε.


ᾨδὴ ς'
Σπλάγχνων Ἰωνᾶν, ἔμβρυον ἀπήμεσεν ἐνάλιος θήρ, οἷον ἐδέξατο·
τῇ Παρθένῳ δὲ ἐνοικήσας ὁ Λόγος καὶ σάρκα λαβών,
διελήλυθε φυλάξας ἀδιάφθορον·
ἧς γὰρ οὐχ ὑπέστη ῥεύσεως,
τὴν τεκούσαν κατέσχεν ἀπήμαντον.


ᾨδὴ ζ'
Οἱ παῖδες εὐσεβείᾳ συντραφέντες
δυσσεβοῦς προστάγματος καταφρονήσαντες,
πυρὸς ἀπειλὴν οὐκ ἐπτοήθησαν,
ἀλλ' ἐν μέσῳ τῆς φλογὸς ἐστῶτες ἔψαλλον·
Ὁ τῶν Πατέρων Θεὸς εὐλογητὸς εἶ.


ᾨδὴ η'
Θαύματος ὑπερφυοῦς ἡ δροσοβόλος ἐξεικόνισε κάμινος τύπον·
οὐ γὰρ οὓς ἐδέξατο φλέγει νέους,
ὡς οὐδὲ πῦρ τῆς Θεότητος Παρθένου, ἣν ὑπέδη, νηδύν·
διὸ ἀνυμνοῦντες ἀναμέλψωμεν·
Εὐλογείτω ἡ κτίσις πᾶσα τὸν Κύριον,
καὶ ὑπερυψούτω εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας.


ᾨδὴ θ'
Μυστήριον ξένον ὁρῶ καὶ παράδοξον!
οὐρανὸν τὸ σπήλαιον·
θρόνον Χερουβικὸν τὴν Παρθένον·
τὴν φάτνην χωρίον ἐν ᾧ ἀνεκλίθη ὁ ἀχώρητος,
Χριστὸς ὁ Θεὸς· ὃν ἀνυμνοῦντες μεγαλύνομεν.



Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

H Νηστεία, η προσευχή, και η σιωπή στην πολιτική Μαχάτμα Γκάντι


Ως πιστός άνθρωπος , είστε προβληματισμένος από την σκέψη-τι θα κάνει η Θεία Πρόνοια με τον  Γκάντι;  Και ποια είναι η έννοια της  εμφάνισης  αυτής της περίεργης προσωπικότητας ανάμεσα  στους κυβερνήτες  και τους πολιτικούς της εποχής μας;

 

Είναι μια προειδοποίηση από το Θεό. Αυτό είναι, σίγουρα, το νόημα  του ηγέτη του μεγάλου  Ινδικού έθνους. Μέσα από αυτό το πρόσωπο, η Θεία Πρόνοια παρουσιάζει στους πολιτικούς και κυβερνήτες του κόσμου, ακόμη και σε όσους από αυτούς είναι Χριστιανοί, ότι υπάρχουν και άλλες μέθοδοι για την πολιτική εκτός από τις μηχανορραφίες, την  πανουργία και τη βία.. Η πολιτική μέθοδος του Γκάντι είναι πολύ απλή και προφανής: δεν απαιτεί  τίποτε άλλο εκτός από τον άνθρωπο που φωνάζει και τον Θεό που ανταποκρίνεται .. Ενάντια στα όπλα, τα πυρομαχικά και τον στρατό  , ο Γκάντι θέτει την  νηστεία.Απέναντι  στις δεξιότητες, την πανουργία και την βία  , την προσευχή. Και κατά των πολιτικών φιλονικιών, την σιωπή


 
Πόσο  μικρό και θλιβερό φαίνεται αυτό  στα μάτια των σύγχρονων ανδρών, έτσι δεν είναι ;  Στα σύγχρονα πολιτικά εγχειρίδια, αυτές οι τρεις μέθοδοι δεν αναφέρονται ούτε καν στις υποσημειώσεις.
Νηστεία, προσευχή και σιωπή! . Δύσκολα θα βρεθεί ένας πολιτικός στην Ευρώπη ή την Αμερική που δεν θα έβλεπε αυτά τα τρία μυστικά των ινδών πολιτικών  σαν τρία ξερά κλαδιά στραμμένα στο πεδίο της μάχης ενάντια σε ένα σωρό χάλυβα,μολυβιού, φωτιάς και δηλητηρίου.
Ωστόσο, ο Γκάντι τα καταφέρνει με αυτά τα τρία «ξόρκια του»  !
Και είτε το θέλουν είτε όχι δεν είναι, οι πολιτικοί νομοθέτες στην Αγγλία και άλλες χώρες θα πρέπει να προσθέσουν ένα κεφάλαιο στα σχολικά βιβλία τους: «Η νηστεία,η  προσευχή και η  σιωπή ως ισχυρά όπλα στην πολιτική." Φανταστείτε, δεν θα ήταν για το καλό   όλης της ανθρωπότητας αν αυτές οι μέθοδοι του  αβάπτιστου Γκάντι αντικαθιστούσαν  τις μεθόδους του βαφτισμένου Μακιαβέλι στην πολιτική επιστήμη;

  Αλλά δεν είναι τόσο η μέθοδος της Ινδίας  από μόνη της   έκπληξη για τον κόσμο, όσο  είναι το πρόσωπο που χρησιμοποιεί τη μέθοδο.  Η μέθοδος είναι χριστιανική, τόσο παλιά όσο και η χριστιανική πίστη, αλλά ακόμα νέα και σε αυτή την  εποχή.  Το παράδειγμα τής  νηστείας, προσευχής και η σιωπής παρουσιάστηκε από τον Χριστό στους μαθητές του.  Αυτοί το παρέδωσαν στην Εκκλησία, μαζί με όλο το παράδειγμά τους, και η Εκκλησία το παραδίδει  στους πιστούς από γενιά σε γενιά μέχρι σήμερα.  Η νηστεία είναι μια θυσία, η σιωπή είναι προς τα μέσα εξέταση του εαυτού μας, η προσευχή είναι η φωνή βοώντος προς τον  Θεό.  Αυτές  είναι οι τρεις πηγές μεγάλης πνευματικής δύναμης που κάνει τον άνθρωπος νικηφόρο στη μάχη και άριστο στη ζωή.
Υπάρχει ένας άνθρωπος που δεν μπορεί  να οπλίσει τον εαυτό του  με αυτά τα όπλα;  Και ποια  βίαιη  δύναμη σε αυτόν τον κόσμο μπορεί ούν να νικήσει αυτά τα όπλα; O Φυσικά, αυτά τα τρία πράγματα δεν περιλαμβάνουν το σύνολο  της χριστιανικής πίστης, αλλά είναι μόνο ένα μέρος των κανόνων της, των υπερφυσικών μυστηρίων της.
  Δυστυχώς, στην εποχή μας, μεταξύ των Χριστιανών, πολλές από τις αρχές αυτές δε λαμβάνονται υπόψη, και πολλά θαυματουργά μυστήρια λησμονιούνται. 
  Οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να σκέφτονται ότι  κερδίζει κανείς μόνο με τη χρήση του ατσαλιού , ότι οι ασθένειες θεραπεύονται μόνο με χάπια, και ότι τα πάντα στον κόσμο μπορούν  να εξηγηθούν απλώς με  την ηλεκτρική ενέργεια.. Οι Πνευματικές  και ηθικές ενέργειες    εκλαμβάνονται ως σχεδόν ωςμαγικές εργασίες.
    Νομίζω ότι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η διαρκώς ενεργός  Θεία Πρόνοια επέλεξε τον Γκάντι, έναν άνθρωπο αβάπτιστο, για να χρησιμεύσει ως μια προειδοποίηση προς τους βαφτισμένους βάφτισε, ιδίως προς εκείνους τους βαφτίισμένους  ανθρώπους που συσσωρεύουν τη  μία κακοτυχία πάνω στην στην άλλη, για τον  εαυτό τους και τους λαούς τους, χρησιμοποιώντας σκληρά και αδίστακτα μέσα. Το Ευαγγέλιο μας λέει επίσης ότι η Πρόνοια του Θεού χρησιμοποιεί μερικές φορές τέτοιες προειδοποιήσεις για το καλό του λαού.
Η Χάρη σας αμέσως θα συνειδητοποιήσει ότι είμαι υπαινίσσομαι  τον Ρωμαίο εκατόνταρχο  από την Καπερναούμ (κεφ. Ματθαίος. .
Από τη μία πλευρά, θα δείτε τους σοφούς  του Ισραήλ, οι οποίοι,ως διαλεγμένοι μονοθεϊστές της εποχής εκείνης,  καυχόνταν για την πίστη τους  απορρίπτοντας εν τω μεταξύ τον Χριστό, και, από την άλλη πλευρά, θα δείτε τον περιφρονημένο  ρωμαίο ειδωλολάτρη   που ήρθε στο Χριστό με μεγάλη πίστη και ταπεινοφροσύνη, ζητώντας του να θεραπεύσει τον υπηρέτη  του.
 Και όταν ο Ιησούς το άκουσε, έμεινε έκπληκτος και είπε σε αυτούς που τον ακολούθησαν, "Αληθινά σας λέγω, ούτε  ακόμη και στο Ισραήλ δεν βρήκα τέτοια πίστη." Ο χριστιανικός κόσμος είναι το νέο, βαπτισμένο Ισραήλ. Δεν λέει ο Χριστός την ίδια φράση σήμερα στις συνειδήσεις των χριστιανών σοφών δείχνοντας τον τωρινό κυβερνήτη της Ινδίας;

Να σάς χαρίζει ο Κύριος ειρήνη και  υγεία! 

(στην πρώτη φωτογραφία ο άγιος Νικόλαος σε προχωρημένη ηλικία.Στη δευτερη ο ασκητικός Γκάντι, σε περίοδο νηστείας και σιωπής.
Η επιστολή καταλέγεται στις ιεραποστολικές επιστολές του αγίου Νικολάου του Βελιμίροβιτς (1881-1956)
Η μετάφραση έγινε από τα αγγλικά)
http://misha.pblogs.gr/2009/12/o-ag-nikolaos-belimirobits-gia-ton-mahatma-gkanti.html

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

Ελλάς : ΕΙΣΑΓΩΓΑΙ - ΕΞΑΓΩΓΑΙ ΠΕΠΙΕΣΜΕΝΟΥ ΑΕΡΟΣ Α.Ε

Πολύ ανάλυση. Ο τάδε οίκος, η πιστοληπτική ικανότητα κλπ. Κι ενώ το κορίτσι ήταν στην Κ.Ο. κι άκουγε τον Αντώνη, κοιτώντας σαν κουταβάκι χαμένο στην Εθνική, ο μπαμπάς το 'σκασε και βγήκε στις χρυσές εφεδρείες της καθεστωτικής δημοσιογραφίας, που γίνεται με το φρύδι ψηλά και είπε ότι μόνο επί των ημερών του ήμασταν σένιοι και ευημερούσαμε. Σωστό, άλλωστε τότε πάχυναν κι ο Πάγκαλος με τον Βενιζέλο. Με χρυσά κουτάλια τρώγαμε, οι αχάριστοι.
  Λοιπόν αδέλφια, δεν γνωρίζω πολλά, δεν είμαι καν σκιώδης σύμβουλος σκιώδους υφυπουργού αλλά συγχωρέστε μου μερικές αδαείς παρατηρήσεις κι απορίες. Τι παράγουμε πια σ' αυτή τη χώρα; Απ' ότι βλέπω γύρω μου όταν ταξιδεύω στην Πατρίδα, είναι γεμάτη από τα κουφάρια της αποβιομηχάνισης. Τώρα, είπε ο Αλέκος Παπαδόπουλος προχθές, ολοκληρώνεται και η αποβιοτεχνοποίηση. Πόσα σουβλάκια, πίτσες και καφέδες να πουλήσουμε πια ο ένας στον άλλο; Καλό το χρηματοπιστωτικό πηγαινέλα αλλά αυτά τα νούμερα στους φωτεινούς πίνακες πόσο πάνε το  κιλό, πόσες θερμίδες έχει η μερίδα και πόσες πήχες θες για να κάνεις τις άϋλες αξίες παλτό στον κοινωνικό χειμώνα που έρχεται;
  Θυμάστε έναν μαρτυριάρη τύπο που ήταν Πρωθυπουργός, που ξεκίνησε με τις γκρίζες ζώνες των Ιμίων, έστειλε τους S-300 να σαπίσουν στην Κρήτη (σφηνάκια S-300 λένε στην Κύπρο: τα παραγγέλνεις, τα πληρώνεις και τα πάνε στο διπλανό τραπέζι), έδειξε με το δαχτυλάκι τον κακό, σταλινικό Οτσαλάν, που δεν είναι ούτε το μικρό δαχτυλάκι του Κύρκου, κι ύστερα καμιά χιλιάδα τζιμάνια μαζέψανε επί των ημερών του όλο το χαρτί, τα εφάπαξ, δανεικά, προικώα, όλα, μέχρι φόδρα, μέσω της ανόδου του Χρηματιστηρίου «δείγματος υγείας της οικονομίας» , όπως  προμοτάρανε στο Λαό ο μαρτυριάρης και ο Υπουργός του με τις ιταλικές κάλτσες κι ύστερα κλαίγανε οι παντρεμένες, κλαίγανε οι χήρες και τα ορφανά;
    Θυμάστε τότε όλους εκείνους τους τύπους με τις πουράκλες που περιφέρονταν στο Κολωνάκι κι επαγγέλονταν εισαγωγαί - εξαγωγαί πεπιεσμένου αέρος, όλη εκείνη τη «σοσιαλιστική» αγέλη από ύαινες που ΕΚΛΕΨΕ από τον λαό περισσότερα από όσα έκλεψαν οι Γερμανοί όταν κατέλαβαν με πόλεμο την χώρα; Ποτέ στην Ιστορία μας δεν υπήρξε τέτοια μετακίνηση πλούτου. Ποτέ πριν τόσο λίγοι δεν πήραν τόσα πολλά από τόσους πολλούς και τόσο γρήγορα. Εθνικό ριφιφί. Από τον «σοσιαλισμό»  τρυπήσανε τον τοίχο μεσοτοιχία με την «ανάπτυξη» κι αποκεί  ρίξανε τους τσιμεντόλιθους του αυθαίρετου και μπήκανε στο σπίτι του ΚΑΘΕΝΟΣ, του πήρανε το ΧΡΗΜΑ και τους αφήσανε χαρτάκια της Γενικής Αποθηκών ή όπως διάολο την λέγανε. Ποτέ πριν δεν πουλήθηκαν τόσες πόρσε και μερσεντές, ποτέ πριν δεν έγιναν τέτοιοι λογαριασμοί στα σκυλάδικα. Κι ύστερα ο ανθρωπάκος πήρε το μπεμπέ παλτουδάκι του κι εξαφανίστηκε. Η μαύρη τρύπα της πολιτικής ιστορίας, σαν να μην υπήρξε ποτέ, θα τον σπρώχνουν ακόμη και στις ουρές στο σινεμά. Είχε διατελέσει και Υπουργός Γεωργίας όταν το «συνεταιριστικό» «κίνημα»  έπιασε πάτο κι οι αγρότες γίνανε πλέον «πρεζάκια»  των επιδοτήσεων και μονοκαλλιεργητές της μαύρης μοίρας τους. Εκεί άρχισε ο κοινωνικός ιστός να παθαίνει σηψαιμία.
  Για να μην το πηγαίνουμε γύρω - γύρω λοιπόν, ποιος φταίει για την συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης της χώρας; Τα χρήματα που έμπαιναν από τις Βρυξέλλες από το 1981 ως τώρα για υποδομές, για αναδιάρθρωση της γεωργίας, της οικονομίας εν γένει, που πήγαν, πώς σπαταλήθηκαν, ποιος τα πήρε; Πώς σήμερα και μετά από τόσα προγράμματα κι επιδοτήσεις παράγουμε λιγότερο πλούτο απ' ότι πριν; Κι όταν λέω πλούτο εννοώ απτό προϊόν, μεταποίηση, προστιθέμενη αξία, πλούτο πολυποίκιλο και χειροπιαστό που να δίνει κάποια αυτοτέλεια, κάποια  αυτάρκεια στην Πατρίδα, που να μπορείς να το φας, να το πουλήσεις, να το φορέσεις, να το χρησιμοποιήσεις, να υπάρχει στ' αλήθεια, βρε αδερφέ.

  Γιατί λοιπόν σήμερα δεν παράγουμε ούτε την τροφή μας, η βαριά βιομηχανία τα τίναξε κι η μεταποίηση, η βιοτεχνία, ψυχορραγεί; Κι αυτοί που ακολούθησαν, ενοχικοί δεξιοί, συνέχισαν να κατεβαίνουν δυο-δυο τα σκαλιά στου κακού τη σκάλα. Τα πάντα και παντού δεν ήταν στελεχωμένα από την «αριστερή αριστοκρατία» ; Όλη αυτή η βαριά «διανόηση» με τόσα σχέδια για τον μετασχηματισμό της κοινωνίας
 Τελικά τι έκανε; Πλιάτσικο. Δημιουργήθηκε μια πολιτική τάξη με συμφέροντα ΑΝΤΙΘΕΤΑ από αυτά του Ελληνικού Λαού και του Έθνους ευρύτερα. Παχιές μύγες πάνω στα σκατά της εξουσίας.
  Άντε λοιπόν και χτυπήσαμε την φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή. Άντε και καθηλώσαμε τους μισθούς, φορολογήσαμε τις ανάσες και το πέρδεσθαι επισταμένως και μειώσαμε το έλλειμμα και μας δίνουν δανεικά πιο φτηνά οι τοκογλύφοι και οι ευηπόληπτοι. Πάλι δεν θα παράγουμε τίποτα. Πάλι θα είμαστε μια μεγάλη καφετέρια, όπου μπιζιμπόντιδες με κοχίμπα θα περιφέρονται, συνήθως αριστεράς εκτροφής, και θα αρμέγουν την χτικιάρα την γελάδα μας που τρώει μόνο υπηρεσίες.

  Μήπως, λέω, μήπως θα 'πρεπε να κάνουμε ένα βήμα πίσω, να κοιτάξουμε  τον τόπο μας με άλλο πιο καθαρό μάτι, να δούμε απλά τα πράγματα; Μήπως πρέπει ν' αρχίσουμε ξανά τον επίπονο δρόμο της επαναβιομηχανοποίησης, την ανάπτυξη υψηλής τεχνολογίας, την συμπαραγωγή, τουλάχιστον, αρκετών οπλικών συστημάτων μας που θα δίνει τεχνογνωσία και στον πολιτικό τομέα, της αυτοτέλειας της γεωργίας μας και της αυτάρκειας στην παραγωγή τουλάχιστον της τροφής μας, μαζί με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και όλα αυτά τα πράσινα και ωραία; Να παράγουμε ΚΑΤΙ.
     Μήπως να βρούμε τρόπο να διώξουμε κλωτσηδόν από τα Πανεπιστήμια όλο αυτό το ανθελληνικό κηφηναριό και να ξαναμορφώσουμε τους Έλληνες ως Έλληνες και όχι ως κοσμοπολίτικα ανδράποδα του κάθε λιακοτέτοιου και να παράγουμε γνώση και τεχνολογία; Μήπως πρέπει να επανελληνίσουμε όλη την οπτική μας για όλα τα πράγματα; Να φτιάξουμε μια νέα πραγματική αριστοκρατία από τους πραγματικά καλύτερους, χωρίς τα ορφανά των «χορηγών» , χωρίς τα κυνηγιάρικα σκυλιά του τραπεζιού του κάθε «Ρόκκο»,  χωρίς τους μαλάκες με τα πούρα του Da Capo, χωρίς  την Ανώνυμη Εταιρεία Ηρώων Πολυτεχνείου και τους υστερικούς πάτρωνες των κάθε λογής μειονοτήτων.
 Λέω απλά, να επενδύσουμε στον μεγαλύτερο πλούτο της Πατρίδας, στους ανθρώπους της, στους Έλληνες. Ίσως τότε, με ένα Εθνικό Σχέδιο διεύρυνσης της παραγωγικής βάσης και στοιχειώδους αυτάρκειας, ελληνικής ταυτότητας και ιδεολογίας, να μην νικήσουμε μόνο τη φτώχεια και να μην ανεβάσουμε μόνο την αξία των ομολόγων μας. Μπορεί τότε να αποκτήσουμε λίγη ανεξαρτησία και πολύ αξιοπρέπεια και να μην φαγωθούμε στα πεδία του κοινωνικού πολέμου που έρχεται.

http://misha.pblogs.gr/2009/12/ellas-eisagwgai-exagwgai-pepiesmenoy-aeros-a-e.html

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009

Κοπεγχάγη: Καπιταλισμός η Ζωή;

Λίγες μέρες πρίν αρχίσει η σύνοδος της Κοπεγχάγης, ο κορυφαίος Αμερικανός περιβαλλοντολόγος Τζαίημς Χάνσεν(διευθυντής ερευνών ινστιτούτου NASA,περιβαλλοντικός γκουρού του Αμερικάνικου Κονγκρεσου) δήλωσε αφοπλιστικά πως θα ήταν πρoτιμώτερο η σύνοδος να μην γίνει, αν ήταν αυτό να κάνει τον κόσμο να πιστέψει ότι κινούμαστε προς μια θετική κατεύθυνση, ενώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.Και αυτό είναι η πικρή αλήθεια.Γιατί αυτή τη στιγμή στη Δανία κάποιοι δεν πήγαν για τη σωτηρία της ζωής στον πλανήτη, αλλά για να κάνουν δουλειές δισεκατομμυρίων!
Για να καταλάβουμε το τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Κοπεγχάγη πρέπει να πάμε λίγο πίσω.
Από το 2005 είναι γνωστό πως τέθηκε σε εφαρμογή το πρωτόκολλο του Κυότο.Η συμφωνία δηλ. για μείωση των εκπομπών ρύπων κατά 5%.Είναι επίσης γνωστό ότι οι 2 κύριοι ρυπαντές ΗΠΑ(4% του παγκόσμιου πληθυσμού,25% της ρύπανσης!!) και Κίνα δεν το υπέγραψαν καν.Αυτό όμως που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό είναι ο τρόπος που αποφασίστηκε τότε για να προχωρήσει πρακτικά και να λειτουργήσει η συμφωνία δίνοντας αποτελέσματα.Και ο τρόπος αυτός ήταν η δημιουργία αγοράς δικαιωμάτων εκπομπών ρύπων.Η "Αγορά των τρελών" κατα την Le monde.Μην τα παρατάτε επειδή ακούγεται πολύπλοκο, γιατί έχει τρομερό ενδιαφέρον.Γιατί στόχος της "ρύθμισης" αυτής δεν ήταν η μείωση των ρύπων, αλλά αντίθετα η διατήρησή τους τουλαχιστον στα σημερινά επίπεδα!!!Η αγορά αυτή λειτουργεί κάπως έτσι με απλά λόγια.
1.Αποφασίζονται ανώτατα όρια εκπομπών ρύπων για επιχειρήσεις και κράτη.
2.Εκδίδονται δικαιώματα εκπομπών ρύπων που αγοράζονται και πουλιούνται μεταξύ των εμπλεκομένων (και όχι μόνο).Όποιοι βρίσκονται κάτω απο το όριο πουλάνε δικαιώματα,ενω όσοι ξεπερνούν το όριο, αγοράζουν δικαιώματα και έτσι αποφεύγουν το πρόστιμο το οποιο ειναι περίπου 3-4 φορές μεγαλύτερο.
3. Τα κέρδη της αγοράς αυτής τροφοδοτούν την πράσινη ανάπτυξη.
Είναι ένας τρόπος που μοιάζει με την δική μας μεταφορά συντελεστή.
Απο την πρώτη στιγμή έγινε φανερό πως υπήρχαν μεγάλα προβλήματα.Π.χ. Επιχειρήσεις μείωσαν τη δραστηριότητά τους και στήριξαν την ύπαρξή τους στην πώληση δικαιωμάτων (τίποτα το πράσινο δηλαδή).Η ο τρόπος που δόθηκαν τα δικαιώματα σε επιχειρήσεις και κράτη και η ρύθμιση των ορίων για τον καθένα ήταν ένα τοπίο πολύ θολό.Η τι νόημα έχει στην τελική, να μειώνει κάποιος τους ρύπους του, για να δίνει το δικαίωμα σε κάποιον άλλο να ρυπαίνει και να κερδίζει κιόλας;Εχει και παραέχει όμως και θα δούμε γιατί.Είναι φανερό οτι σε ένα σύστημα σαν αυτό που βιώνουμε όπου η διαφθορά δίνει και παίρνει, ο έλεγχος των ρύπων μόνο ειλικρινης δεν μπορεί να είναι, ιδιαίτερα όταν το κίνητρο όλων, πράσινων η μή ειναι το χρήμα απο την αγοραπωλησία δικαιωμάτων.Πέρα απο αυτό όμως οι ίδιοι οι νόμοι της αγοράς, το μόνο που καταφέρνουν, είναι να επαναφέρουν το όριο των ρύπων διαρκώς στα ψηλά του, αντι να το μειώνουν(αυτός άλλωστε είναι ο πραγματικός στόχος!).Κι αυτό γιατι αν υποθέσουμε πως το σύστημα λειτουργεί και οι ρύποι μειώνονται, μπαίνουν πρός πώληση στο σύστημα περισσότερα δικαιώματα και άρα η τιμή τους πέφτει(ακολουθούν την πτώση της τιμής των προιόντων άνθρακα σύμφωνα με το νόμο της προσφοράς και ζήτησης).Όποιος λοιπόν είναι πωλητής κερδίζει λιγότερα χρήματα για πράσινες επενδύσεις, και όποιος αγοράζει ξοδεύει λιγότερα και άρα μπορεί να ρυπαίνει περισσότερο με τα ίδια λεφτά.Άρα άνθρακες ο θησαυρός κυριολεκτικά.Πάμε τώρα στο σπουδαιότερο.Η εμπλοκή των μεγάλων χρηματιστηριακών οίκων στην αγορά αυτή μεσω έκδοσης συμβολαίων παραγώγων σχετικών με τους ρύπους είναι η ταφόπλακα του εγχειρήματος και να γιατί.Οι χρηματιστηριακές αγορές παραγώγων έχουν δικούς τους νόμους, και οι τιμές διαμορφώνονται πέρα κι έξω απο λογικές πραγματικής οικονομίας,με πρώτο και βασικό μπούσουλα την κερδοσκοπία.Επίσης η αγορά αυτή ως περιορισμένη σε όγκο, είναι πανεύκολα καθοδηγούμενη.Και αν οι J.P.Morgan,S&P, BoA,Citygroup και τα λοιπά τίμια αποβράσματα είχαν σαν σκοπό τους το καλό της ανθρωπότητας δεν θα ανησυχούσαμε.Όταν όμως είναι κερδοσκόποι που έχουν χαρτοφυλάκια γεμάτα πετρελαικές εταιρίες (που κάποτε είναι και κύριοι μέτοχοί τους ), τότε ποιός πιστεύει πως θα αφήσουν να πέσουν τα όρια ρύπων;Πράγμα που θα σήμαινε και δραματική πτώση των τιμών του πετρελαίου, και απο εκεί τεράστια πιθανότητα αποπληθωρισμού(σε μια οικονομία που βασίζεται στο πετρέλαιο) που σημαίνει και βαθιά ύφεση;Tο λέει ο ίδιος ο έγκυρος Αμερικανός περιβαλλοντολόγος Χάνσεν.Πως το σύστημα της αγοράς ρύπων "απλά επιτρέπει στους υπεύθυνους της ρύπανσης και στους χρηματιστές της Wall Street να γδάρουν τον κόσμο κερδίζοντας δισεκατομμύρια"! Με όλα αυτά το τελικό ερώτημα είναι ένα.Υπάρχει κάποιος εκ των μεγάλων που να θέλει πραγματικά την μείωση των ρύπων;Θέλουν οι οικονομίες να σταματήσουν την κλιματική αλλαγή, η είναι απλά κόντρα στα συμφέροντά τους και θα κάνουν τα πάντα για να μείνουν τα πράγματα ως έχουν με κόστος την ίδια τη ζωή στον πλανήτη; Το γεγονός οτι στην πράξη κανένα αποτέλεσμα δεν ειχαμε μέχρι σήμερα στο θέμα της μείωσης των ρύπων κι έτσι Η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΕΞΕΛΙΞΗ δίνει την απάντηση.Και δυστυχώς ειτε μας αρέσει είτε όχι το δίλημμα μετά το "Σοσιαλισμός η βαρβαρότητα" γίνεται ολοφάνερα και δραματικά απλούστερο. Καπιταλισμός η Ζωή;
http://giorgossarris.blogspot.com/2009/12/blog-post_15.html

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

αη στράτης

40 εκπαιδευτικοί «φαντάσματα» στον Αϊ-Στράτη

Πόσοι καθηγητές υπηρετούν, σύμφωνα με τα κιτάπια του υπουργείου Παιδείας, στον Αϊ-Στράτη των 11 όλων κι όλων μαθητών του Γυμνασίου και των λυκειακών τάξεων του νησιού;

Μην προσπαθείτε να μαντέψετε. Αμείβονται για να διδάσκουν στους μαθητές του νησιού σχεδόν...
50 καθηγητές! Μόνο που οι περίπου 40 δεν είναι στον Αϊ-Στράτη.

Κάπου σε κάποιο γραφείο του υπουργείου Παιδείας στην Αθήνα είναι χωμένοι καλύπτοντας, λέει, «υπηρεσιακές ανάγκες». Κάπως έτσι παίρνουν τα μόρια της υπηρεσίας στο δυσπρόσιτο ερημονήσι και σε δυο χρόνια από το δυσπρόσιτο υπουργείο Παιδείας στην Αθήνα πάνε όπου θέλουν στην κυριολεξία.
Το γεγονός καταγγέλλεται από το διευθυντή του Γυμνασίου και των λυκειακών τάξεων του νησιού Απόστολο Ασημακόπουλο και το διοικητικό συμβούλιο της τοπικής ΕΛΜΕ, που αναφέρουν πως «εκτός από αυτούς που βολεύονται, αυτούς που βολεύουν και αυτούς που συναλλάσσονται, υπάρχουν και αυτοί που ζουν με αξιοπρέπεια, με αποφασιστικότητα, με περηφάνια».

Ο λόγος για τους 11 καθηγητές που ζουν και δουλεύουν στο νησί οι οποίοι αναθάρρησαν από τις πρόσφατες εξαγγελίες της υπουργού Παιδείας ότι θα αλλάξει αυτή η κατάσταση. Κάτι που όμως, όπως αναφέρουν, «δεν φαίνεται να συνοδεύεται από τις αντίστοιχες πράξεις άλλα μάλλον το αντίθετο συμβαίνει». Σε απόδειξη τούτου λένε ότι ενώ στον Αϊ-Στράτη φέτος υπήρχαν στα χαρτιά 10 καθηγητές πληροφορικής, στις 16 Νοεμβρίου αντί να φέρουν στο νησί κάποιον από τα 10 «φαντάσματα» διορίστηκε και άλλος ένας!




Ας σημειωθεί ότι το θέμα αυτό είχαν αναδείξει πριν από περίπου δύο χρόνια οι καθηγητές του νησιού παριστάνοντας σε φωτογραφία τα «φαντάσματα». Το γεγονός είχε προκαλέσει πανελλαδικό ενδιαφέρον, το οποίο όμως όπως φάνηκε δεν έφτανε παρά τις υποσχέσεις που δόθηκαν, ώστε να υπάρξει λύση.

Για τούτο και οι καθηγητές επανέρχονται σημειώνοντας πως το νησί από «τόπο εξορίας» οι σύγχρονες κυβερνήσεις «μέσω της ανάγκης να μορφωθούν τα λιγοστά παιδιά του, το έχουν μετατρέψει σε φάμπρικα ρουσφετιού και εξυπηρέτησης ημετέρων».

Χαρακτηριστικά αναφέρουν πως μόνο φέτος οκτώ καθηγητές πήραν μετάθεση για Αϊ-Στράτη και ταυτόχρονα απόσπαση για υπουργεία ή άλλες διευθύνσεις. Κραυγαλέα η περίπτωση μιας καθηγήτριας, η οποία ενώ είχε οργανική θέση στον Πύργο Ηλείας, πήρε μετάθεση για τον Αϊ-Στράτη και ταυτόχρονα απόσπαση για κάποιο υπουργείο.

Στα παραπάνω παραδείγματα αντιπαρατίθενται περιπτώσεις εκπαιδευτικών που ζουν στο νησί παρά τα προβλήματά τους.

- Μια καθηγήτρια αγγλικών με την κορούλα της που είναι 20 μηνών. Η υπόλοιπη οικογένεια βρίσκεται στην Κατερίνη.

- Μια καθηγήτρια θεολόγος που ο σύζυγος και τα δυο της παιδιά ζουν στη Νάουσα.
- Μια καθηγήτρια φιλόλογος που ο σύζυγός της βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη.

- Ενας καθηγητής πληροφορικής (ο ενδέκατος, μια και οι 10 είναι κάπου στην Αθήνα για λόγους υπηρεσιακούς), του οποίου η σύζυγος είναι έγκυος και ζει στη Θεσσαλονίκη με το πρώτο τους παιδί, ηλικίας δύο ετών.

Το τούβλο, η Jaguar και η Σαρακοστή


   Ένα νεαρό και επιτυχημένο στέλεχος εταιρείας, οδηγούσε τη νέα του τζάγκουαρ κάπως γρήγορα σε μία γειτονιά όχι και τόσο καλόφημη. Πρόσεχε μην τυχόν κανένα παιδάκι ξεπροβάλει απότομα ανάμεσα από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα.
  Κάποια στιγμή πιστεύοντας πως είδε κάτι να κινείται επιβράδυνε, αντί όμως να εμφανιστεί κάποιο παιδάκι, ένα τούβλο χτύπησε με δύναμη την πλαινή πόρτα της τζάγκουάρ του. Φρέναρε απότομα και κάνοντας όπισθεν κατευθύνθηκε στο σημείο που το τούβλο είχε ριχτεί.
 Φανερά θυμωμένος πετάχτηκε έξω από το αυτοκίνητό του, κι έπιασε ένα παιδί που βρήκε κοντά του, το έσπρωξε και το ακούμπησε με την πλάτη σε ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο, φωνάζοντας «Γιατί το έκανες αυτό και ποιος είσαι; Τι νομίζεις ότι κάνεις; Αυτό είναι ένα καινούριο αυτοκίνητο και το τούβλο που πέταξες του έκανε μια πολύ ακριβή ζημιά! Γιατί το έκανες»;
 Το νεαρό αγόρι απολογητικά του είπε «σας παρακαλώ κύριε. σας παρακαλώ, ζητώ συγνώμη, αλλά δεν ήξερα τι άλλο να κάνω! Πέταξα το τούβλο γιατί κανένας δεν σταματούσε.» Με δάκρυα να κυλάνε στο πρόσωπό του και στο σαγόνι του, το αγοράκι έδειξε πίσω από ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο. «Είναι ο αδερφός μου» είπε «Το αναπηρικό του καροτσάκι αναποδογύρισε στο πεζοδρόμιο, έπεσε απ το καροτσάκι κι εγώ δεν μπορώ να τον σηκώσω». Το αγόρι ζήτησε από τον νεαρό «Θα μπορούσατε σας παρακαλώ να με βοηθήσετε να τον βάλουμε πίσω στο αναπηρικό του καροτσάκι; Είναι χτυπημένος και είναι πολύ βαρύς για να τον σηκώσω μόνος μου».
  Ο οδηγός εμβρόντητος, προσπάθησε να συνέλθει, σήκωσε γρήγορα το ανάπηρο αγόρι και το καροτσάκι του, έπειτα πήρε ένα χαρτομάντηλο και περιποιήθηκε πρόχειρα τις πληγές του αγοριού. Με μια ματιά που του έριξε κατάλαβε πως τα τραύματα του παιδιού ήταν επιφανειακά κι όλα θα πήγαιναν καλά. «Σε ευχαριστώ, ο Θεός να σε ευλογεί» είπε το ευγνώμων αγοράκι στον ξένο. Ο οδηγός ταραγμένος ακόμη, απλά κοιτούσε το αγοράκι να σπρώχνει το καροτσάκι με τον αδερφό του πάνω στο πεζοδρόμιο πηγαίνοντας για το σπίτι τους.
 Γύρισε προς τη τζάγκουάρ του αργά. Η ζημιά στο αυτοκίνητο ήταν εμφανέστατη αλλά ο νεαρός ποτέ δεν μπήκε στην διαδικασία να την επιδιορθώσει. Άφησε τη ζημιά να υπάρχει για να του θυμίζει το μήνυμα «Μην ζεις τη ζωή σου τόσο γρήγορα έτσι ώστε να αναγκάζεις τον άλλον να σου πετάξει ένα τούβλο για να τραβήξει την προσοχή σου»!
  Ο θεός ψιθυρίζει στις ψυχές μας και μιλά στις καρδιές μας. Μερικές φορές όταν δεν έχουμε χρόνο να ακούσουμε, είναι αναγκασμένος να μας πετάξει ένα τούβλο. Είναι επιλογή μας να ακούμε ή όχι.

Σκέψη της ημέρας:
  Ο Θεός δεν υποσχέθηκε μέρες χωρίς πόνο, γέλιο χωρίς θλίψη, ήλιο χωρίς βροχή, αλλά υποσχέθηκε δύναμη για κάθε μέρα, ανακούφιση στα δάκρια και φως για τον δρόμο. Αν ο Θεός στο φέρει, θα σε βοηθήσει και να το φέρεις εις πέρας…

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

Αγγελία: Πωλείται κράτος..


"Πωλείται κράτος στην ωραιότερη τοποθεσία της Ευρώπης με απεριόριστη θέα σε 3 Θάλασσες αμέτρητα νησιά και το καλύτερο κλίμα.

ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΠΩΛΗΣΗΣ ΚΡΑΤΟΥΣ

Σήμερα 31/12/2009 η κάτωθοι υπογεγραμμένοι:...

Αφ' ενός ο πρόεδρος την ΗΠΑ Κ. OMPAMA ο οποίος παρακάτω θα αποκαλείται ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ.
Αφ' ετέρου ο προθυπουργός της Ελλάδας Κ Γεώργιος Παπανδρέου ο οποίος θα αποκαλείται ΠΩΛΗΤΗΣ συμφώνησαν τα εξής:

Ο μέν ΠΩΛΗΤΗΣ νόμιμος εκπρόσωπος του Ελληνικού κράτους το οποίιο βρίσκεται στο Νότιο τμήμα της Ευρώπης και που προς βορά συνορεύει με Αλβανία, Σκόπια, Βουλγαρία, ανατολικά με την Τουρκία, δυτικά με Ιταλία και αποτελείται απο χερσαίο τμήμα γής, πλήθος νησιών στο Ιόνιο πέλαγος δυτικά, και στο Αιγαίο ανατολικά, καθώς επίσης και πλήθος βραχονησίδων ΛΕΥΚΩΝ και ΓΚΡΙΖΩΝ μαζί με την αιγαιαλίτιδα ζώνη τους.
Πωλεί - παραχωρεί - μεταβιβάζει και παραδίδει κατα πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή το εν λόγω κράτος (Ελλάδα).

Το συμφωνηθέν τίμημα έχει τους εξής όρους

ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΠΑΥΣΩΜΕΝ ΝΑ ΕΙΜΕΘΑ ΔΕΚΑΝΙΚΙ ΤΟΥ ΑΝΑΠΗΡΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἀνθίμου

ΖΟΥΣΑΜΕ μέχρι τώρα σὲ μιὰ πλάνη. Εἴχαμε ἀντλήσει χρώματα μέσα ἀπὸ τὴν ἱστορική μας μνήμη καὶ εἴχαμε ζωγραφίσει μ’ αὐτὰ ἕναν πίνακα, ποὺ ἀπεικόνιζε τὸ πλαίσιο τῶν σχέσεων, ποὺ θέλαμε μὲ τὴν ἑλληνικὴ πολιτεία. Σὲ ἐποχὴ ποὺ κλόνισε ἀπὸ τὰ βάθρα τους τὰ αὐτονόητα, ἐμεῖς φανταζόμαστε ὅτι θὰ παραμέναμε, ὡς θεανθρώπινος θεσμός, στὸ ἀπυρόβλητο. Μὲ τὴ σιγουριὰ τῆς διαβεβαιώσεως τοῦ Χριστοῦ περὶ τῆς ἄμοιρης θανάτουἘκκλησίας Του, δὲν μπήκαμε ποτὲ στὸν κόπο νὰ ἐρευνήσουμε, στὶς μέρες μας, κατὰ πόσο παραμένει στέρεος στὸ κέντρο τοῦ πολιτισμοῦ μας ὁ ἀκρογωνιαῖος λίθος τῆς Πίστεώς μας. Δὲν ἀφουγκραζόμασταν τὶς βουβὲς ἰαχὲς στὴν περιρρέουσα εὐρωπαϊκὴ ἀτμόσφαιρα κι ὅταν τὰ ὀσφραινόμασταν πιστεύαμε ὅτι δὲν θὰ χτυπήσουν τὴν ἐθνική μας πόρτα ποτέ.

Ἐπιτρέψαμε στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία νὰ μᾶς εὐνουχίσει μεταχειριζόμενη τὸν πουριτανισμὸ, μὲ τὸν ὁποῖο τὴν μαστιγώναμε. Ἀπέδειξε εὔκολα ὅτι εἴμαστε ἠθικὰ διαβλητοὶ καὶ οἰκονομικὰ ἐπιρρεπεῖς στὴν ἀναξιοπρέπεια καὶ στὴν ἀνεντιμότητα.Ἔτσι μᾶς ἀφαιρέθηκε ὁ ρόλος τοῦ τιμητῆ καὶ ἡ κράδη τοῦ Χριστοδουλικοῦ δακτύλου κόστισε σὲ ὅλους μας ἀκριβά.

Ἦρθε ἡ ὥρα ἑνὸς ἐπικίνδυνου ἱστορικοῦ πειραματισμοῦ. Ἡ ἑλληνικὴ Πολιτεία, μὲ πρόφαση τὴν ὑπόθεση Βατοπαιδίου ἄρχισε νὰ ξεσπαθώνει γιὰ νὰ πάρει τὴ revance ἀπέναντι στὴ διαχρονικότητα τῶν Ἐπισκόπων. Ἡ μυωπικὴ ἑλληνικὴ πολιτική, ἐκτιμώντας κοντόφθαλμα τό ἄλλοθι, ποὺ οἰκοδομεῖ ἡ Εὐρώπη πρὶν νὰ κηρύξει θρησκευτικοὺς πολέμους, φαντάζεται ὅτι τὸ Κράτος μας μπορεῖ νὰ ζήσει χωρὶς πνευματικὸ καὶ πολιτιστικὸ προσανατολισμό.

Καὶ γυρίζει σὲ παλιομοδίτικες τακτικές, παραθεωρήσεως τῆς δραστικῆς εὐαγγελικῆς παράδοσης. Γυρίζει τή πλάτη της στὴ φωτιά, ἀδιαφορώντας γιὰ τὸ πῶς θὰ καθίσει, στὴ συνέχεια, στὰ πληγωμένα της ὀπίσθια.

Τώρα ποὺ παλινορθώνονται οἱ δικέφαλοι, τώρα ποὺ ἀναμοχλεύονται οἱ θρύλοι καὶ ξεθάβονται ἀπὸ τὰ σεντούκια οἱ συμβολισμοί, τώρα ποὺ παραχαράσσονται οἱ ἱστορίες καὶ ὑποκλέπτονται οἱ ἱστορικὲς μνῆμες, τώρα ἡ ἑλληνικὴ Πολιτεία ἀποφάσισε νὰ «ἀποδεσμευτεῖ» ἀπο τὰ δεσμὰ τῆς θρησκείας! Ἡ σύγχρονοι εἰκονοκλάστες, μιμοῦνται τὸ σκύλο, ποὺ γλύφει στὴν λίμα τὸ ἴδιο του τὸ αἷμα.

Ὄψιμες μπολσεβικικὲς πρακτικές, διανθισμένες μὲ τὴν ἐπίφαση τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, σὲ μιὰ Εὐρώπη, ποὺ ἀναζητᾶ τὸ πνευματικό της χρῶμα γιὰ νὰ τὸ μεταχειριστεῖ ὡς ἀνάχωμα. Ξεψυχισμένες προσπάθειες, προδομένα παχνόβια νομοσχέδια, σὲ μιὰ Εὐρώπη ποὺ συστήνει στὴ Γαλλία Ὑπουργεῖο Ἐθνικῆς Ταυτότητος, ἀνατρέποντας ἀκόμη καὶ τὸ βασικὸ σύνθημα τῆς Γαλλικῆς Ἐπανάστασης.

(Ἀλήθεια, καταλάβατε ὅτι ὁ ὅρος «πολυπολιτισμικότητα» ἄρχισε νὰ καταχωνιάζεται στὰ λεξικὰ ἀραχνιασμένων βιβλιοθηκῶν;)

Στὴν Πατρίδα μας συνεχίζουμε νὰ ζοῦμε, ἀναδρομικά! Τὸ σύνδρομο τοῦ συμμοριτοπόλεμου βαραίνει ἀκόμα ἐπάνω μας. Τὸ κόμπλεξ τῆς Χούντας δηλητηριάζει ἀκόμα τὴ ζωή μας. Φοβόμαστε τὶς λέξεις, ντρεπόμαστε τὴν ἀλήθεια, τρέμουμε τὴ μομφή. «Μὴ τυχὸν μᾶς ποῦν…», «μὴ τυχὸν μᾶς χαρακτηρίσουν…».Ἔτσι γέμισε ἡ τηλεόραση κοινωνικὰ περιθωριακοὺς καὶ ἡ ζωὴ μας γέμισε δειλία, ὑποκρισία, ἐπιτήδευση καὶ ψευτιά.

Τελικά, ὁ Θεὸς ἀγαπάει τὴν Ἐκκλησία του. Περισσότερο ἀπὸ ὅτι τὴν ἀγαπᾶμε ἐμεῖς. Καταλάβαμε πιὰ ὅτι ὁ καίσαρας δὲν γίνεται φίλος. Ἡ προσκόλλησή μας στὴν κοσμικὴ ἐξουσία, νιώσαμε ὅτι ἔβλαψε τὴν Πίστη. Οἱ ψευδαισθήσεις, μιᾶς «ἐλέῳ Θεοῦ» Πολιτείας, καιρὸς εἶναι νὰ μᾶς φύγουν. Ἀπὸ τὰ ὄνειρα τῆς «συναλληλίας» καλὰ εἶναι νὰ ξυπνήσουμε. «Τὰ αὐτονόητα» ἄς μὴ συντελοῦν στὴ νάρκη μας, δὲν ὑπάρχουν πιά. Τὰ ἑλληνοχριστιανικὰ ἰδεώδη, «ἕνα πουκάμισο ἀδειανό».

Καὶ ὡς Ἐκκλησία ἄς συνεχίσουμε τὴ ματωμένη ρότα μας, ποὺ κλείνει μέσα της τὶς ἁμαρτίες μας, τὰ πάθη, τὰ δάκρυα, τὴ μετάνοιά μας.

Νὰ μαζέψουμε τὸν κόσμο μας, νὰ εὐαγγελισθοῦμε τὸ λαό μας, νὰ δώσουμε τὴν ἐλπίδα στοὺς ἀνθρώπους μας. Ὄχι σὰν «θεσμὸς» τῆς Πολιτείας, μήτε σὰν Νομικὸ πρόσωπο ἢ βάσει τοῦ τάδε Νόμου τοῦ Συντάγματος. Ἀλλὰ σὰν Ἐκκλησία.

Ἡ ἑλληνικὴ Πολιτεία δὲν ἄντεξε τὴν εἰλικρίνεια. Δὲν θέλησε τὴν ἀλήθεια τῆς ἀνθρώπινης πλευρᾶς τῆς Ἐκκλησίας της. Ἴσως νὰ προτιμοῦσε ἀγγέλους γιὰ λειτουργούς, χωρὶς στομάχι καὶ νεῦρα. Ἄς ναυαγήσει, λοιπόν, τὸ Κράτος μας στὸ νησὶ ποὺ τὸ λένε Οὐτοπία, ἄς νομοθετεῖ αὐτοκτονικά, ἄς σκιαμαχεῖ ἐκδικούμενη τὰ δικά της σκάνδαλα, ἄς βαυκαλίζεται μὲ τὴν ἰδέα μιᾶς ἄθρησκης ἰδεατῆς Πολιτείας. Ἄς κατεβάζει σήμερα τὶς εἰκόνες ἀπὸ τὰ σχολεῖα, ἀπὸ τὰ δικαστήρια καὶ αὔριο ἀπὸ τὶς σημαῖες.

Ἐμεῖς μποροῦμε νὰ πορευθοῦμε καὶ μόνοι μας. Ἐμεῖς γνωρίζουμε τὴν ἀξία τῶν συμβόλων μας στὸ διεθνὲς χρηματιστήριο τῶν ἀξιῶν.

Καιρὸς νὰ πάψουμε νὰ εἴμαστε τὸ δεκανίκι τοῦ ἀνάπηρου Κράτους μας. Νὰ πάψουμε νὰ εἴμαστε τὸ μαξιλαράκι, ποὺ θὰ δέχεται τοὺς αἰσχροὺς κραδασμοὺς τῆς ἑλληνικῆς Πολιτείας. Καὶ ἄς καθίσουμε σ’ ἕνα ὕψωμα νὰ «θεώμεθα τὰ τεκταινόμενα». Ἐξάλλου εἴμαστε χρεωμένοι τὴν ἀνάσταση τοῦ κόσμου κι ὄχι τὴν συντήρησή του. Κάτω ἀπο τὰ πόδια μας πέρασαν, λαοί, φυλές, γλῶσσες, αὐτοκρατορίες, πολιτισμοί. Χάθηκαν «στὸ γύρισμα τῶν κύκλων» ὅσα δὲν πρόλαβαν νὰ γαντζωθοῦν πάνω στὸ ἅρμα τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ συνεχίζει τὸν ἀνηφορικὸ δρόμο του. Τέλος πάντων ἄς παραδεχτοῦμε αὐτὴν τὴν ἀλήθεια ποὺ γιὰ μᾶς δὲν εἶναι κατάσταση, εἶναι Πρόσωπο.

Πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, τ. 1810, σελ. 1

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

Το δημοσιονομικό πρόβλημα απειλεί την εθνική κυριαρχία για πρώτη φορά από το 1974 β΄

Οταν ετέθη το θέμα της εισόδου της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, πολλοί έλληνες πολίτες (ανάμεσά τους και η στήλη) είδαν το θέμα ευνοϊκά

για δύο κυρίως λόγους: ο ένας, ότι η Τουρκία στη σταδιακή πορεία προς την πλήρη ένταξη, θα ήταν υποχρεωμένη να εκδημοκρατισθεί και να εξευρωπαϊστεί. Ετσι ο λαός της θα ζούσε καλύτερα, και η ίδια θα έπαυε να 'ναι επιθετική ως προς τη χώρα μας (και άλλες), με αποτέλεσμα την εδραίωση (κατά το δυνατόν) της ειρήνης στην περιοχή και

την έξοδο από την ατέλειωτη (και φαύλη) κούρσα των εξοπλισμών που απομυζά και τις δύο όμορες χώρες, Ελλάδα και Τουρκία.

Με έναν λόγο, η προσαρμογή της Τουρκίας στο «ευρωπαϊκό κεκτημένο» κατά το δη λεγόμενο, θα την καθιστούσε χώρα ασφαλή για τον λαό της και τους γείτονές της.

Ο δεύτερος αλλά εξ ίσου σημαντικός λόγος ήταν ότι η Τουρκία καθ' οδόν προς την Ευρωπαϊκή Ενωση θα ήταν υποχρεωμένη να αναγνωρίσει ως κράτος την Κύπρο, μάλιστα κράτος μέλος της Ενωσης, καθώς και να αποσύρει τα στρατεύματα κατοχής από το έδαφος ενός τέτοιου κυρίαρχου (αφού απέφυγε την εφαρμογή του Σχεδίου Ανάν) κι ανεξάρτητου κράτους-εταίρου-

-με τους Ελληνοκύπριους και τους Τουρκοκύπριους το ίδιο Ευρωπαίους.

* * *

Δυστυχώς όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, οι προσδοκίες διαψεύσθηκαν και οι δύο εν λόγω λόγοι εξέπεσαν, δεν ισχύουν πλέον.

Η Τουρκία δεν επιδιώκει (ούτε πιέσθηκε από κανέναν να επιδιώξει) να μπει στην Ενωση συμμορφούμενη προς το Ευρωπαϊκό κεκτημένο, διότι αυτό, ως φάνηκε, δεν είναι δεδομένο.

Ετσι η πορεία ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση καθορίζεται από τρεις παράγοντες τελείως διαφορετικούς από εκείνους στους οποίους ελπίζαμε.

1) Η Τουρκία έχει εξελιχθεί σε μεγάλη δύναμη της περιοχής. Ακόμα κι αν δεν είναι (για εσωτερικούς ταξικούς κι εθνικούς λόγους) τέτοια δύναμη, φέρεται σαν να είναι. Κι αυτό αρκεί. Ιδίως όταν οι άλλες δυνάμεις, μεγαλύτερες (ΗΠΑ ή Ε.Ε.) ή μικρότερες (Ελλάδα, ορισμένες Βαλκανικές κι ορισμένες Αραβικές χώρες) της αναγνωρίζουν αυτόν τον ρόλο.

Προσέτι η ισχύς αυτή της Τουρκίας αναβαθμίζεται κι άλλο (ως υποϊμπεριαλιστικής δύναμης) όταν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις δεν της αναθέτουν μόνον ρόλους (χωροφύλακα, τοποτηρητή, μεσολαβητή), αλλά δέχονται ως ισότιμες τις δικές της πρωτοβουλίες προκειμένου να εξυπηρετεί και τα δικά της εθνικά συμφέροντα,

ενίοτε μάλιστα με προτεραιότητα, πράγμα ανήκουστο ώς μόλις λίγα χρόνια πριν. Ετσι η Τουρκία ακόμα κι όταν συγκρούεται με τις μεγάλες δυνάμεις, παραμένει σεβαστή, και διαπραγματεύονται μαζί της όπως θα έκαναν με έναν σοβαρό παράγοντα.

Αυτό το νέο status της χώρας εξηγεί όχι μόνον τη νεο-οθωμανική ρητορική (και αυτοπεποίθηση, με ή χωρίς αυτοθαυμασμό) αλλά κυρίως την απαίτηση της Τουρκίας να μπει στην Ενωση, με τους δικούς της όρους

(παραμένοντας δηλαδή επιθετική με τους γείτονές της και ιμπεριαλιστική όπου μπορεί να διαμορφώσει ζώνες επιρροής, ακόμα και σε ευρωπαϊκό έδαφος, ή κυρίως εκεί, Βοσνία, Κοσσυφοπέδιο, Αλβανία, Βουλγαρία).

2) Η πολιτική αυτή της Τουρκίας είναι εφικτή, διότι στην Ευρωπαϊκή Ενωση αυτό που ακόμα μετράει είναι ο συσχετισμός δυνάμεων μεταξύ των κρατών κι όχι μια (όποια) συνδιαμορφούμενη από όλους πολιτική (αρχών). Ούτε θέμα αλληλεγγύης προς τα κράτη-μέλη ισχύει στην Ενωση, ούτε τίποτε άλλο παρά διαρκείς συμβιβασμοί αναλόγως της συγκυρίας. (Κι έτσι ο μόνος κίνδυνος για την Τουρκία, όταν φθάσει ο κόμπος της ένταξης στο χτένι της αποδοχής της θα 'ναι η συγκυρία τότε

κι όχι η πολιτική που θα έπρεπε να τη διαμορφώνει από τώρα). Με όλα αυτά η Τουρκία

δεν αισθάνθηκε υποχρεωμένη ούτε την υποχρέωσε κανείς να προσαρμοσθεί σε οποιοδήποτε προαπαιτούμενο εξευρωπαϊσμού. Αντιθέτως.

3) Απέναντι στην Τουρκική πολιτική η Ελλάδα αντιπαραθέτει μιαν ανακόλουθη και κυρίως αναποτελεσματική στάση (συνήθως φοβικής ακινησίας). Το ερώτημα δεν είναι κατ' αρχήν, αν η στάση αυτή (κυρίως μια πολιτική κατευνασμού) είναι επικίνδυνη για τα συμφέροντα της χώρας και την ειρήνη στην περιοχή (λειτουργούμε υπό καθεστώς casus belli), αλλά αν η δογματική μας προσήλωση σε φρούδες (όπως αποδεικνύονται) δυνατότητες, δικαιολογεί την αδράνεια της χώρας μας ως προς τη διαμόρφωση εναλλακτικών (έστω και εφεδρικών) πολιτικών.

Για να σε συμφέρει η πολιτική ενός άλλου (είτε εχθρική είτε φιλική) πρέπει να έχεις μια δική σου πολιτική που να μπορεί να διαχειριστεί τις προθέσεις του.

Εμείς τα τελευταία χρόνια φαίνεται να διαθέτουμε ζεϊμπέκικα (του Γιωργάκη), κουμπαριές (του Κωστάκη), εντολές (των Αμερικανών), υποδείξεις ή αδιαφορία (της Ευρωπαϊκής Ενωσης), μίζες και αφαίμαξη (για ατέρμονες αμυντικές δαπάνες), καλές ελπίδες (να μην πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας) κι έχει ο Θεός...

Εχει;

Το δημοσιονομικό πρόβλημα απειλεί την εθνική κυριαρχία για πρώτη φορά από το 1974

Δηλαδή εμείς οι αιγαιοπελαγίτες ακρίτες
να ξεκινάμε να μαθαίνουμε και άλλη άγνωστη γλώσσα:

Finansal sorun 1974 yılından beri ilk kez ulusal egemenliğini tehdit
Bizim Ege Akritoi bilinmeyen başka bir dil öğrenmeye başlayacak.
Welcome türk Kuzey Ege adalarına.
, Atina hiçbiri istemiyorsanız Korkmayın.

tutar istanboul

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009

"το 2009 είναι ο πρώτος χρόνος παγκόσμιας διακυβέρνησης με την εδραίωση της G20 εν μέσω της οικονομικής κρίσης.
Η κλιματολογική σύσκεψη της Κοπεγχάγης, είναι άλλο ένα βήμα προς την παγκόσμια διαχείρηση του πλανήτη μας"
Βάν Ρόμπι τέως πρόεδρος της Ε.Ε BBC news






η ταινία χωρίς υπότιτλους προς το παρόν:


Εξπρές του μεσονυχτίου σε σκοπιανή φυλακή!




Η Ιστορία

Ο Γιάννης Ζευγάς συνελήφθη από Σκοπιανούς στη μεθόριο ΠΓΔΜ-Βουλγαρίας, στις 23 Ιουνίου 2001, περίοδος που είχαν ξεσπάσει στη γειτονική μας χώρα εχθροπραξίες μεταξύ των Σλάβων και Αλβανόφωνων αυτονομιστών. Αιτία του ταξιδιού του κ. Ζευγά, η τακτοποίηση των απαιτούμενων εγγράφων για το ταξίδι παιδιών της ελληνικής ομογένειας στα Σκόπια. Τα παιδιά, θα φιλοξενούνταν για 20 ημέρες σε κατασκήνωση στα Άβδηρα της Ξάνθης, όπου στη διάρκεια της παραμονής τους, θα διδάσκονταν την ελληνική γλώσσα. Ο κ. Ζευγάς βιαζόταν, προκειμένου να απομακρύνει τα παιδιά από την κόλαση του πολέμου. Στην προαναφερόμενη κατασκήνωση, θα φιλοξενούνταν παράλληλα και παιδιά από την ομογένεια της Βουλγαρίας.


Το πρόσχημα για τη σύλληψη του κ. Ζευγά, ήταν ένα ένταλμα που είχε αρχικά εκδώσει η Ιντερπόλ, μετά την κλοπή του διαβατηρίου στη Βουλγαρία του Έλληνα υπηκόου και τη χρήση του από έναν Βούλγαρο κακοποιό (Π. Κ., σωματέμπορος και πλαστογράφος), που είχε συλληφθεί στις Βρυξέλες και κρατείται στις φυλακές της Αντβέρπης (φωτό).
Όμως, ο κ. Ζευγάς είχε δηλώσει έγκαιρα την κλοπή του ταξιδιωτικού του εγγράφου στο ελληνικό προξενείο στη Φιλιππούπολη και είχε εκδώσει νέο διαβατήριο στην αρμόδια Νομαρχία Καβάλας. Αυτό επιβεβαιώθηκε άμεσα από τις αρμόδιες αρχές και προς την αστυνομία των Σκοπίων και προς την Ιντερπόλ, ενώ και ο Βούλγαρος κακοποιός είχε στο μεταξύ συλληφθεί. Οπότε, οι Σκοπιανοί όφειλαν να απελευθερώσουν αμέσως τον Έλληνα πολίτη. Κάτι που φυσικά δεν έκαναν. Αποκαλύφθηκε όμως στην πορεία, ότι είχαν ενοχληθεί από την (καθ’ όλα νόμιμη) δραστηριότητα του κ. Ζευγά, στους κόλπους της ελληνικής ομογένειας στην ΠΓΔΜ. Στη διάρκεια της κράτησής του προσπάθησαν να τον τρελάνουν, για να μην μπορέσει να αποκαλύψει τα όσα είδε στις φυλακές. Αυτός όμως, για κακή τους τύχη, άντεξε. Και η μαρτυρία του σήμερα, μετά των σχετικών εγγράφων, που μαρτυρούν του λόγου του το αληθές, είναι πολύτιμη.

Η κράτηση και τα βασανιστήρια

«Φχατιχμέ γκο». Με αυτή την έκφραση που στο ιδίωμα των Σκοπιανών σημαίνει «τον πιάσαμε», άρχισαν τα βάσανα του κ. Ζευγά (ο οποίος σημειωτέον μιλάει το σκοπιανό γλωσσικό ιδίωμα). Οδηγήθηκε αρχικά στις φυλακές της Κρίβα Παλάνκα, όπου η πλειοψηφία των κρατουμένων ήταν Αλβανόφωνοι, «ύποπτοι» για συνεργασία με τον UCK. Εκεί άρχισαν οι βαρβαρότητες εις βάρος του. Την πρώτη νύχτα της κράτησής του, τον κρέμασαν με χειροπέδες από το κάγκελο σε ανακριτικό κελί, όπου κακοποίησαν μπροστά του πολλούς Αλβανόφωνους, χτυπώντας τους στα νεφρά, στη σπονδυλική στήλη και στο κεφάλι με κλομπ. Όταν λιποθυμούσαν, τους έβρεχαν με λάστιχο με παγωμένο νερό για να επανακτήσουν τις αισθήσεις τους. Έβρεξαν και τον κ. Ζευγά πολλάκις, χωρίς όμως σε εκείνη τη φάση να τον κτυπήσουν.

Φυλακές Κουμάνοβο

Δύο ημέρες αργότερα, τον μετέφεραν στη φυλακή του Κουμάνοβο. Το μεταγωγικό σταμάτησε 200 μέτρα από την πύλη της φυλακής και τον έσυραν δέσμιο, φωνάζοντας στον κόσμο που παρακολουθούσε στο δρόμο «αυτός είναι βρομιάρης Έλληνας». Στη διάρκεια της διαδρομής, τον χτυπούσαν συνεχώς με κλομπ στα νεφρά, προκαλώντας του αφόρητο πόνο, με αποτέλεσμα να πέφτει κάτω συνεχώς. Στην είσοδο της φυλακής, ένας βαθμοφόρος σωφρονιστικός υπάλληλος του είπε: «Εσύ είσαι ο Έλληνας, δεν θα βγεις ζωντανός από εδώ». Η ανάκριση άρχισε αμέσως:
«Από πού είσαι;»
«Από την Καβάλα της Ελλάδας».
«Ξέρεις ότι η Καβάλα ανήκει στο κράτος μας, στη Μακεδονία; Βάλτε τον Έλληνα στο χοιροστάσιο».
Όπου χοιροστάσιο, ένα κελί απομόνωσης, γεμάτο κόπρανα. Όταν ο κ. Ζευγάς ζήτησε νερό, ο δεσμοφύλακας του έδειξε δύο άδεια μπουκάλια και του είπε: «Τα βλέπεις αυτά; Κατούρα μέσα και πιες. Στην Ελλάδα έχετε καλύτερο νερό;»
Την επόμενη ημέρα, ο κ. Ζευγάς, λόγω των χτυπημάτων που είχε δεχθεί έξω από τη φυλακή, ούρησε αίμα. Μόλις είδε την κατάσταση αυτή ο δεσμοφύλακας, τον ειρωνεύτηκε: «Βλέπω ότι στην Ελλάδα κατουράτε κρασί», του είπε. Τον οδήγησε στην τουαλέτα, όπου ο κ. Ζευγάς μάταια προσπάθησε να βρει τρεχούμενο νερό. Ήπιε, αναγκαστικά, από τη λεκάνη της τουαλέτας… Ήθελαν να τον εξευτελίσουν οι Σκοπιανοί!

Την επόμενη, του έδωσαν για πρώτη φορά τροφή και ένα ποτήρι νερό. Την τέταρτη μέρα κράτησης, τον μετέφεραν συνοδεία ενόπλων, στο δικαστήριο του Κουμάνοβο. Στη διάρκεια της μετάβασης, τον κακοποίησαν εκ νέου βάναυσα, χτυπώντας τον με υποκόπανους όπλων. Μάλιστα, ο βαθμοφόρος που προΐστατο της μεταγωγής, φώναξε στον στρατιώτη που τον χτύπησε: «Δεν έπρεπε να τον χτυπήσεις και στο στομάχι. Θα τον σκοτώσουμε προτού πάει στη φυλακή». Ο στρατιώτης απάντησε στον αξιωματικό του: «Αυτά τα σκουλήκια τους Έλληνες πρέπει να τους σκοτώνεις και όχι να τους δικάζεις».

Νομική στην «ευρωπαϊκή» ΠΓΔΜ

Στο δικαστήριο, τον περίμεναν μια εισαγγελέας, μια δακτυλογράφος και ένας φοβισμένος Έλληνας μειονοτικός, μεταφραστής. Ο κ. Ζευγάς, βλέποντας τον ομοεθνή μας να τρέμει στην κυριολεξία, ζήτησε την απαλλαγή του, εξηγώντας στο τοπικό ιδίωμα: «Σας παρακαλώ κ. εισαγγελεύς, επιθυμώ να τηλεφωνήσω στο ελληνικό προξενείο, ώστε να μιλήσω για την κράτησή μου και να μου στείλουν ορκωτό μεταφραστή και δικηγόρο». Η εισαγγελεύς απάντησε οργισμένα: «Εδώ είναι Μακεδονία και στη Μακεδονία δεν έχουμε ελληνικό προξενείο». Ο κ. Ζευγάς επέμεινε: «Από τη στιγμή που μου αρνείστε άδικα την επαφή μου με το προξενείο μου, τότε λόγω και της ιδιότητάς μου ως μεταφραστή βαλκανικών γλωσσών, θα ήθελα να σας απαντώ εγώ στα σλαβικά στις ερωτήσεις σας». Η ανταπάντηση της εισαγγελέως, ήταν χαρακτηριστικής της λογικής των Σκοπιανών: «Αυτό έλειπε, να μη γνωρίζεις τα μακεδονικά. Βλέπω στα χαρτιά σου ότι είσαι γεννημένος στη Μακεδονία του Αιγαίου, στην Καβάλα». Η εισαγγελέας, με τη δικαιολογία ότι ο κ. Ζευγάς καταζητούνταν από την Ιντερπόλ, διέταξε την προφυλάκιση του συμπολίτη μας για ένα μήνα. Οι Σκοπιανοί ήταν βέβαια ήδη ενήμεροι ότι δεν υφίστατο θέμα… Είχε αρχίσει ούτως ή άλλως η καταστρατήγηση κάθε έννοιας διεθνούς Δικαίου. Μόλις γύρισε στη φυλακή ο κ. Ζευγάς, του πήραν αποτυπώματα: τον έβαλαν και έσκυψε κάτω από ένα τραπέζι, του κάλυψαν το πρόσωπο με ένα πανί, τοποθέτησαν τα χέρια του πάνω σε μπαρούτι, και κατόπιν, πήραν τα αποτυπώματά του. Έτσι, φαινόταν καθαρά ότι στα χέρια του υπήρχε μπαρούτι, που σήμαινε ότι «χρησιμοποίησε» όπλο. Αυτό το έκαναν κυρίως στους Αλβανόφωνους, «στήνοντας» υποθέσεις για να πετυχαίνουν καταδίκες.

Φυλακές Σκοπίων και… νέα βάσανα

Άμεσα, έγινε η μεταγωγή του κ. Ζευγά στις φυλακές Σούτκα των Σκοπίων, ένα σωφρονιστικό κατάστημα όπου «φιλοξενούνταν» οι αντιστασιακοί την περίοδο διακυβέρνησης της Γιουγκοσλαβίας από τον Τίτο. Εκεί, αφού τον υπέβαλαν σε νέους εξευτελισμούς, του αφαίρεσαν με βίαιο τρόπο το σταυρό που φορούσε: «Έλληνα, εδώ μέσα δεν υπάρχει Θεός για να σε βοηθήσει», του είπαν οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι. Τον οδήγησαν σε ένα κελί με άλλους δέκα κρατούμενους, μεταξύ των και ένας Αλβανόφωνος από το Τέτοβο, ένα παιδί 13 ετών, που κατηγορείτο για συμμετοχή στον UCK. Οι πόνοι στη σπονδυλική στήλη και στα νεφρά από την κακοποίηση που είχε υποστεί, τον θέριζαν, ενώ ουρούσε συνεχώς αίμα.

«Ανάκριση»

Το ίδιο βράδυ, τον πήγαν για ανάκριση, από τον επιθεωρητή Μπόμπι Αλεξόφσκι και μια ανακρίτρια, αγνώστου ονομασίας. Εκεί, του έδειξαν φωτογραφίες του ατόμου που είχε πλαστογραφήσει το διαβατήριό του: «Όπως καταλαβαίνεις Ζευγά, η ζωή σου τελειώνει εδώ. Αυτές οι φωτογραφίες αποδεικνύουν ότι εσύ είσαι αυτός που καταζητείται». Ο κ. Ζευγάς, απάντησε: «Κύριε εισαγγελέα, όπως βλέπετε, δεν είμαι εγώ στις φωτογραφίες. Πρώτ’ απ’ όλα, αυτός είναι φαλακρός, υπέρβαρος και με ανοιχτόχρωμα μάτια». Ο εισαγγελέας κοντοστάθηκε και συνομίλησε με την ανακρίτρια. Ήταν εμφανές ότι δεν υπήρχε η παραμικρή ομοιότητα… Όμως, αποδεικνυόταν και η διαφορά στα δακτυλικά αποτυπώματα. Όμως, ο Αλεξόφσκι, επέμεινε: «Υπέγραψε ότι είσαι εσύ να τελειώνουμε». Ο κ. Ζευγάς, αρνήθηκε και ζήτησε να του επιτρέψουν να επικοινωνήσει με το ελληνικό προξενείο, ώστε να ειδοποιηθούν και οι δικοί του στην Ελλάδα. Η απάντηση του Αλεξόφσκι, ας τη δουν στο ΥΠΕΞ: «Θα σου το πω μια φορά μόνο και κατάλαβέ το: στη Μακεδονία, δεν υπάρχει ελληνικό προξενείο κι εσύ δεν έχεις κανένα δικαίωμα για τηλεφώνημα. Εδώ είναι Μακεδονία», του είπε κλωτσώντας μια καρέκλα με θυμό.

Φοβισμένη δικηγόρος εν όψει…

Πέντε ημέρες αργότερα, εμφανίστηκε στη φυλακή μια ηλικιωμένη (και πολύ φοβισμένη) δικηγόρος, που όρισε το κράτος των Σκοπίων για την υπεράσπισή του. Στην παράκληση του κ. Ζευγά να τον βοηθήσει να επικοινωνήσει με το ελληνικό προξενείο και τους οικείους του, του απάντησε: «Ξέρετε ότι αν ειδοποιήσω το ελληνικό προξενείο, θα διακινδυνεύσω τη θέση μου. Είμαι μια δικηγόρος που ο μισθός της δεν ξεπερνά τα 100 γερμανικά μάρκα το μήνα». Ο κ. Ζευγάς επέμεινε και της είπε να ενημερώσει τουλάχιστον τηλεφωνικά κάποιους γνωστούς του στα Σκόπια και στη Βουλγαρία, που με τη σειρά τους θα ενημέρωναν την οικογένειά του και της υποσχέθηκε αμοιβή 300 γερμανικών μάρκων, λέγοντάς την παράλληλα ότι θα την απάλλασσε από την υπεράσπισή του. Μετά από μια εβδομάδα, έφτασε στα Σκόπια ο πατέρας Ζευγάς, συνοδευόμενος από έναν Σκοπιανό φίλο του Γιάννη (ο φίλος εκείνος, απολύθηκε, όλως τυχαίως, τις επόμενες ημέρες από τη δουλειά του) και κουβαλώντας τα απαραίτητα έγγραφα που πιστοποιούσαν την αθωότητα του κ. Γιάννη Ζευγά.

Στρατιωτική φυλακή

Αμέσως μετά, άρχισαν τα ψυχολογικά βασανιστήρια. Ο συμπολίτης μας, έπρεπε να αποφυλακιστεί, καθώς η υπόθεση είχε γίνει γνωστή στις ελληνικές υπηρεσίες. Είχε δει όμως πολλά στις φυλακές… Από την άλλη, δεν μπορούσαν να τον ξεκάνουν χωρίς πολύ σοβαρές πολιτικές & διπλωματικές επιπτώσεις. Έτσι, βάλθηκαν να τον τρελάνουν. Κι ενώ η βοή από τους βομβαρδισμούς στα γύρω αλβανικά χωριά ακουγόταν μέσα στο σωφρονιστικό κατάστημα, ο κ. Ζευγάς μεταφέρθηκε σε στρατιωτική φυλακή. «Έλληνα, νόμισες ότι θα σε αφήσουμε; Ξέρεις πως σιχαινόμαστε τους Έλληνες. Τώρα θα δεις τι θα πει στρατιωτική φυλακή. Στάθηκες τυχερός, τώρα θα δούμε πόσο θα αντέξεις». Ο κ. Ζευγάς οδηγήθηκε σε ένα κελί 2,5Χ2,5, με Αλβανόφωνους κρατούμενους από το αλβανικό χωριό Λούμποτεν (όπου το 2001 έγιναν από τους Σκοπιανούς φρικτά εγκλήματα πολέμου), όλους φρικτά και συστηματικά κακοποιημένους και βασανισμένους. Συνέχεια άνοιγε η πόρτα του κελιού και πέταγαν μέσα αιμόφυρτους ανθρώπους, μερικοί μάλιστα υπερήλικες, που μόλις ανέπνεαν. Εκεί έμαθε για τις πολλές δολοφονίες Αλβανόφωνων από Σκοπιανούς παρακρατικούς, (μεταξύ τους και ενός 6χρονου παιδιού, του Ερτζάν Αλιού), για τις συλλήψεις ανήλικων, για τα φρικτά βασανιστήρια, ενώ αργότερα έμαθε ότι κάποιοι ηλικιωμένοι Αλβανόφωνοι δεν άντεξαν τα βασανιστήρια και απεβίωσαν στη φυλακή. Οι ευρωπαϊκές αλλά και η αμερικανική πρεσβεία στα Σκόπια γνωρίζουν, αλλά σιωπούν…

Νέα προφυλάκιση

Λίγες ημέρες αργότερα, με νέο έγγραφο διατάχθηκε η επιμήκυνση της προφυλάκισης για ακόμα ένα μήνα. «Εσύ Έλληνα θα βγεις μετά από 100 χρόνια από αυτό το κελί». Στα τέλη Αυγούστου, ήρθε εκ νέου στα Σκόπια ο πατέρας Ζευγάς. Πριν δει τον πατέρα του, ο κ. Γιάννης Ζευγάς οδηγήθηκε στον αξιωματικό υπηρεσίας της στρατιωτικής φυλακής. Αυτός, αφού τον έβαλε να διαβάσει τα στοιχεία του διαβατηρίου του, του είπε: «Πριν από λίγο διάβασες ότι είσαι γεννημένος στην Καβάλα. Άρα είσαι δικός μας, Μακεδόνας και όχι Έλληνας. Γιατί ρε προδότη μιλάς ελληνικά και όχι τη γλώσσα μας, τη μακεδονική; Τώρα που θα πας στον πατέρα σου θα μιλήσεις στα σλαβικά και όχι στα ελληνικά, αλλιώς όταν γυρίσεις, θα σου σπάσουμε το κεφάλι». Η συνάντηση έγινε, αλλά χωρίς ομιλίες…

Βασανιστήρια από Σκοπιανούς


Η αλληλεγγύη των Αλβανόφωνων στον κ. Ζευγά στη φυλακή, ήταν μεγάλη. Μέχρι και μίνι εξέγερση πήγε να προκληθεί, όταν κακοποιήθηκε και αυτό έγινε γνωστό. Όταν κατέφτασε ο Αλεξόφσκι για να τον ανακρίνει εκ νέου, ο κ. Ζευγάς γνώριζε πλέον ότι δεν μπορούσαν να του κάνουν τίποτα, καθώς η Ιντερπόλ των Βρυξελών πίεζε συνεχώς για την απελευθέρωσή του, απορώντας για την κωλυσιεργία των Σκοπιανών (στη φωτό το έγγραφο της ΕΛ.ΑΣ. προς τη βελγική αστυνομία που διευκρινίζει ότι ο κ. Ζευγάς δεν είναια αυτός που αναζητά η βελγική αστυνομία και ζητά την παρέμβασή της στις αρχές των Σκοπίων για την απελευθέρωσή του). Όμως, ο Αλεξόφσκι, προσπαθούσε να βγάλει κάτι: «Εσύ Ζευγά σαν Μακεδόνας, μπορείς να μας πεις πόσοι απόδημοι Μακεδόνες κατοικούν στην Ελλάδα και στην Καβάλα; Οι Έλληνες σας καταπιέζουν; Πόσα σχολεία υπάρχουν όπου διδάσκεται η μακεδονική γλώσσα;» Η απάντηση του κ. Ζευγά, οδήγησε στο βασανισμό του: «Μακεδονία είναι μόνο η Ελλάδα και δεν υπάρχουν σχολεία που να διδάσκουν τη δική σας γλώσσα, ούτε υπάρχουν Σλάβοι στην Ελλάδα». Οι δεσμοφύλακες έπιασαν τον κ. Ζευγά και έβαλαν το κεφάλι του ανάμεσα στην πόρτα και στον τοίχο, ενώ ένας σωφρονιστικός υπάλληλος τον πατούσε στο κεφάλι με τη μπότα του. Αμέσως, ο κ. Ζευγάς έπαθε ρινορραγία και όταν τον πέταξαν μισολιπόθυμο μετά στο κελί, παρουσίασε συμπτώματα υψηλής αρτηριακής πίεσης. Ακολούθησε χαμός, καθώς μόλις οι συγκρατούμενοί του είδαν την κατάστασή του, άρχισαν να κτυπούν τις πόρτες των κελιών και ζήτησαν φάρμακα από τους δεσμοφύλακες, οι οποίοι τα χορήγησαν αμέσως.

Στις αρχές Σεπτεμβρίου, του ανακοινώθηκε άλλη μια (καταχρηστική) παράταση της προφυλάκισής του. Του δόθηκαν αυτή τη φορά όμως επίσημα έγγραφα, όπου αποδεικνυόταν ότι όλοι οι αρμόδιοι στα Σκόπια γνώριζαν από την πρώτη στιγμή την αθωότητά του. Μόλις του ανακοινώθηκε στις αρχές Δεκεμβρίου ότι θα αποφυλακιστεί, οι Αλβανοί συγκρατούμενοί του, του είπαν: «Γιάννη, εσύ πέρασες ακόμη χειρότερα από εμάς, όμως είσαι ο μόνος που ξέρει τι έγινε μέσα σ’ αυτές τις φυλακές και θέλουμε όταν φτάσεις στην Ελλάδα να μην ξεχάσεις τι περνάνε οι μειονότητες σε αυτή τη χώρα. Κι εσείς οι Έλληνες έχετε εδώ 300.000 μειονότητα, που και αυτοί υποφέρουν, αλλά κανείς δεν τολμάει να μιλήσει επειδή φοβούνται για τη ζωή τους… Γιάννη πρόσεχε. Είσαι ο μόνος Ευρωπαίος που ξέρει τι έγινε εδώ. Μην ξεχάσεις τίποτε, πρόσεχε μέχρι να μπεις στην Ελλάδα. Αυτοί είναι ικανοί να σε σκοτώσουν στο δρόμο».

* Δεκάδες Αλβανόφωνοι των Σκοπίων, που είδαν τα σπίτια τους να καίγονται το 2001 κατά τη διάρκεια της αιματηρής επιδρομής των Σκοπιανών παρακρατικών στο Λούμποτεν, έχουν εξουσιοδοτήσει επισήμως τον κ. Ζευγά να τους εκπροσωπεί ενώπιον των αρμόδιων διεθνών αρχών.

Νίκος Χιδίρογλου