Σύμφωνα με αυτή, ο Αλέξανδρος και οι στρατιώτες του συνάντησαν μεγάλες δυσκολίες κατά την προέλαση τους στην άνυδρη έρημο της Γεδρωσίας. Όπως λέει ο Αρριανός, η δυσκολία ανεύρεσης νερού δεν είχε προηγούμενο και έτσι άνθρωποι και άλογα έπρεπε να περπατάνε χιλιόμετρα μέσα στη καυτή έρημο χωρίς σταγόνα νερό. Κάποια στιγμή, μια ομάδα ανιχνευτών ανακάλυψε ένα μικρό νερόλακκο από τον οποίο κατάφεραν να συλλέξουν λίγο πόσιμο νερό το οποίο και πήγαν στον βασιλιά τους. Όταν λοιπόν έφτασαν στον διψασμένο Αλέξανδρο εκείνος αντί να πιει, πήρε τον κρατήρα με το νερό και το έχυσε μπροστά στους στρατιώτες του ισχυριζόμενος πως δεν έφτανε για όλους. Το μήνυμα ήταν σαφές και σύντομα ολόκληρη η φάλαγγα συνέχισε την πορεία της με αναπτερωμένο ηθικό, σαν όλη τους να είχαν γευτεί τη δροσιά που αρνήθηκε ο αρχηγός τους.
Η συγκεκριμένη μαρτυρία δεν έχει να κάνει τόσο με τη μεγαλοψυχία, αλλά με τη μεγαλοφυΐα του Μακεδόνα στρατηλάτη. Αν ο Αλέξανδρος ξεδιψούσε προκλητικά ενώπιων των αντρών του τότε εκείνοι κάθε άλλο παρά πρόθυμοι θα ήταν να πολεμήσουν και να πεθάνουν υπό τις διαταγές του. Η παραδειγματική συμπεριφορά του επικεφαλής είναι η βασιλική οδός για την εμπέδωση της πειθαρχίας. Και αν νομίζετε πως όλα αυτά δεν αφορούν την εποχή μας, σκεφτείτε για λίγο κάτι. Θα είχαν ή δεν θα είχαν πιο πολλές πιθανότητες επιτυχίας οι μεταρρυθμίσεις του μνημονίου αν ο ΓΑΠ το 2010, πριν την οποιαδήποτε περικοπή μισθού ή σύνταξης, είχε πάρει την αιφνιδιαστικές πρωτοβουλίες να μειώσει τους βουλευτές σε 200 και να αναπροσαρμόσει τις αποδοχές τους στις 2,000 ευρώ;;;
Αρχική δημοσίευση από: http://a-kalyptos.blogspot.gr/2012/06/blog-post_04.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου