μνήμη και ιστορία

"Την δε πόλιν σοι δούναι ουκ εμόν εστιν ούτε άλλου των κατοικούντων.

 Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως  αποθανούμεν εν ταύτη και ου φεισόμεθα της ζωής ημών."

Ἡ ἱστορία εἶναι ἡ ταυτότητα τῶν λαῶν. Εἶναι ὅ,τι προσδιορίζει τόν χαρακτῆρα, τή φυσιογνωμία, τούς θεσμούς καί τίς ἐπιλογές τους. Εἶναι ἡ στάση τους ἀπέναντι στίς ἐξελίξεις, ἀπέναντι στή ζωή καί στό θάνατο. Αὐτή ἡ ἱστορία δέν μπορεῖ νά παρερμηνευθεῖ, οὔτε νά ἀλλοιωθεῖ. δέν ἐπιτρέπεται νά ἀκρωτηριασθεῖ ἤ νά ἀποκεφαλιστεῖ καί νά προσφερθεῖ στήν νεότητα ὡς corpus sine nomine (= σῶμα χωρίς ὄνομα).

Στόχος μας δέν εἶναι νά θίξουμε τήν γείτονα. Σέ παλαιές μελέτες μας συχνά εἴχαμε γράψει ὅτι "ἡ ἱστορία μᾶς χωρίζει μέ τήν Τουρκία. ἡ γεωγραφία, ὅμως, μᾶς ἑνώνει". Πρέπει, γιά νά συμβιώσουμε μέ ὅρους καλῆς γειτονίας, νά βροῦμε ἕνα modus vivendi, χωρίς, ὡστόσο νά ἐξαφανίσουμε τήν ἐθνική μας ἱστορία. Ὄχι γιατί τάχα ἐμεῖς πρῶτoι θά περιφρονήσουμε τόν ἑαυτό μας. πρῶτοι θά μᾶς περιφρονήσουν οἱ Τοῦρκοι. Πού ἡ ἱστορία τους δείχνει ὅτι σέβονται τούς γενναίους. Τούς δειλούς οἱ Τοῦρκοι τούς χρησιμοποιοῦν ἀλλά οὔτε τούς σέβονται οὔτε τούς ἐκτιμοῦν.

Σαράντος Ι. Καργάκος