καθημερινές ιστορίες

Εκείνο το πρωί, ο ηλικιωμένος άντρας περίπου 80 ετών με ράμματα στο χέρι του έφτασε στο νοσοκομείο. Είπε ότι ήταν βιαστικός, καθώς είχε σε μισή ώρα ένα άλλο ραντεβού και ζήτησε να τον δει ο γιατρός. Η νοσοκόμα τον έβαλε να καθίσει κάπου γνωρίζοντας ότι θα έπαιρνε πάνω από μια ώρα ώσπου να τον δεί ο γιατρός. Όσο περνούσε η ώρα τον έβλεπε να κοιτάζει επίμονα το ρολόι του, καθώς δεν ήταν ιδιαίτερα απασχολημένη εξέτασε την πληγή του και αφού είχε επουλωθεί αποφάσισε να του αφαιρέσει τα ράμματα.

Ενώ τον φρόντιζε, τον ρώτησε αν είχε ραντεβού με κάποιον άλλο γιατρό και γιαυτό βιαζόταν. Εκείνος της απάντησε ότι έπρεπε να πάει στο γηροκομείο για να φάει πρωινό με τη σύζυγό του. Τότε η νοσοκόμα τον ρώτησε πώς πήγαινε από θέμα υγείας η σύζυγος. Εκείνος της απάντησε πως η γυναίκα του ήταν θύμα της νόσου Alzheimer. Οτι δεν ήξερε ποιος είναι και οτι δεν μπορούσε να τον αναγνωρίσει τα τελευταία 5 χρόνια.

Τότε η νοσοκόμα έκπληκτη τον ρώτησε "Και γιατί συνεχίζεις να πηγαίνεις κάθε πρωί αφού δεν ξέρει ποιος είσαι?"

Ο ηλικιωμένος της απάντησε "Δεν με γνωρίζει εκείνη, αλλά εγώ εξακολουθώ να ξέρω ποια είναι."....
http://pwlinaxristopoulou.blogspot.com/