οι κονκισταδόρες

Για τον ΟΗΕ, ήδη από προγενέστερες συνδιασκέψεις για τον ρατσισμό, ο σιωνισμός είναι κραυγαλέα, σκαστή, ειδεχθής μορφή ακριβώς αυτού του άγους: του ρατσισμού.

Ενα το κρατούμενο.

Ηδη από προηγούμενες συνδιασκέψεις του ΟΗΕ για τον ρατσισμό, το Ισραήλ απείχε, σέρνοντας σε αυτήν τη στάση τις ΗΠΑ (των Μπους, Κλίντον και Μπους Πίθηκα) απ' τη μύτη.

Δεύτερο κρατούμενο.

Τρίτον: αναίσχυντο όπως πάντα το Ισραήλ, τον καθ' όλα νόμιμον και πρέποντα αντισιωνισμό όλων των σκεπτόμενων πολιτών και ανθρώπων της οικουμένης τον ονομάζει αντισημιτισμό

διαστρέφοντας τις έννοιες

και παρενδυόμενο το κρέας σε ψάρι, ώστε να μπορεί να τρώει κατά το δοκούν όποιον αντισιωνιστή μπορεί να συκοφαντεί ως αντισημίτη.

Ιοβόλος σταλινική άμα τε και γκαιμπελιστική τακτική σφόδρα δοκιμασμένη και κάργα επιτυχημένη.

Τέταρτον: στην τρέχουσα διάσκεψη του ΟΗΕ «κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας» -όπου ο σιωνισμός συνεχίζει να θεωρείται μορφή ρατσισμού- το Ισραήλ απεχώρησε εκ των προτέρων - πριν καν δηλαδή να ομιλήσει ο Ιρανός Πρόεδρος Αχμαντινετζάντ. Μαζί με το Ισραήλ απεχώρησαν (ήδη το είχαν δηλώσει προ πολλών ημερών) οι ΗΠΑ του κυρ Ομπάμα και αποπίσω στην ουρά τους όλοι οι συνήθεις πρόθυμοι σύμμαχοι αγγλοσαξονικού τύπου, ήγουν Νέα Ζηλανδία, Καναδάς και τα λοιπά -σιγά μην έλειπε η Ολλανδία.

***

Είναι γνωστές οι απαράδεκτες άγριες και φασιστικές δηλώσεις του Αχμαντινετζάντ ότι «το Ισραήλ πρέπει να εξαφανισθεί από προσώπου Γης», δηλώσεις που τις έχουν καταδικάσει όλοι και πρώτα - πρώτα οι αντισιωνιστές και οι αντιφασίστες όπου Γης, όπως και κάθε δημοκρατικός πολίτης άλλωστε.

Ομως, επαναλαμβάνω, ουδείς απ' το φιλοϊσραηλινό μπλοκ περίμενε να ακούσει τι θα πει ο Αχμαντινετζάντ, αντιθέτως απεχώρησαν εκ των προτέρων - δικαίωμά τους, όπως και δικαίωμα του Ιρανού Προέδρου

να μιλήσει από το βήμα του ΟΗΕ, δικαίωμα αναγνωρισμένο απ' τον ΟΗΕ -να μιλήσει και να κριθεί, να επιδοκιμασθεί ή να αποδοκιμασθεί.

Και μίλησε...

Και αποδοκιμάσθηκε από μέρος των συνέδρων χωρών (τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης απεχώρησαν) ενώ επιδοκιμάσθηκε από άλλους, κυρίως από τα αραβικά κράτη, αφήνοντας αδιάφορους του υπόλοιπους.

Τι είπε ο (συχνά απερίγραπτος) Αχμαντινετζάντ;

Οτι το Ισραήλ είναι κράτος ρατσιστικό

και σηκώθηκε η τρίχα του Βελγίου κάγκελο, λιποθύμησε το Λιχτενστάιν κι έπαθε αιδήμονα υστερία η Ισπανία.

Βεβαίως! Ούτε ρατσιστικό είναι το κράτος του Ισραήλ

ούτε τείχος του Αίσχους έχει χτίσει και χτίζει ανάμεσα στους Ισραηλινούς και τους «άλλους», ούτε απαρτχάιντ εφαρμόζει στα εδάφη του, ούτε αποίκους εγκαθιστά όπως οι Τούρκοι στην κατεχόμενη Κύπρο, ούτε

έχει κάνει τη Γάζα Στρατόπεδο Συγκέντρωσης

ούτε σφάζει γυναικόπαιδα, ούτε ο μισός του στρατός κατηγορεί τον άλλον μισό για ναζιστικές τακτικές και Ες Ες συμπεριφορές.

Την αλήθεια είπε αυτήν τη φορά ο Αχμαντινετζάντ και μάλιστα ήταν μάλλον ήπιος.

Ομως η υποκρισία των Δυτικών δεν έχει όρια.

Κατηγορούν τον Ιρανό Πρόεδρο για θρησκόληπτο (και όντως είναι, όπως άλλωστε και η χώρα του), ξεχνούν όμως να κατηγορήσουν για τα ίδια το κατ' επίφασιν κοσμικό Ισραήλ -το μόνο κράτος στον κόσμο που έχει κάνει την ιστορία του έθνους του θρησκεία, και τη θρησκεία του ιστορία.

Αν είναι μια φορά φονταμενταλιστές οι Ιρανοί Ισλαμιστές, άλλο τόσο είναι και οι Ισραηλινοί (δεξιοί - ακροδεξιοί - εργατικοί, όλοι στην ίδια κυβέρνηση συμφύρονται), όπως επίσης κι άλλο τόσο φονταμενταλιστές είναι τα κάθε είδους χριστιανικά απολειφάδια Καλβινιστικού ή Καθολικού τύπου στην Ευρώπη και την Αμερική (καθώς και Ορθόδοξου στη Ρωσία) που πολιτεύονται διά πυρός και σιδήρου, μέσα από πογκρόμ κι ολοκαυτώματα, αιώνες τώρα, πολύ πριν από τη

συγγραφή του «Πολέμου των Πολιτισμών».

Απλώς, στην εποχή μας, το μέγα κατόρθωμα του ιμπεριαλισμού ήταν να κάνει τον «Πόλεμο των Πολιτισμών» ευαγγέλιο του πολιτεύεσθαι, να φέρει τις στρατηγικές που ευαγγελίζεται αυτή η Βίβλος του σκότους από το παρασκήνιο στο προσκήνιο -από το ημίφως, απ' όπου κινούσαν τα νήματα οι υποκριτές, στο φως του κυνισμού των.

Εχουν οδηγήσει την ανθρωπότητα -οι πάσης φύσεως φονταμενταλιστές, είτε οι Σταυροφόροι ενός Τιμωρού Θεού, είτε οι Σπαχήδες ενός Οργισμένου Θεού- σε ένα τεράστιο άλμα προς τα πίσω

πολύ κοντά σε ένα λουτρό αίματος -πάλι «για τα φράγκα στο όνομα του Θεού», όσες ψευδωνυμίες κι αν επινοούν...
ΣΤΑΘΗΣ Σ. 22.IV.2009 stathis@enet.gr