Μόνον το 2012 η οινική μας παραγωγή συνέλεξε περισσότερα από 300 διεθνή βραβεία και διακρίσεις, ενώ η χώρα διαθέτει 680 οινοποιεία και 40 συνεταιρισμούς. Πολλές και καλές ετικέτες εξάγονται και μεταφέρουν το όνομα, το άρωμα και το αίμα της ελληνικής γης στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, σ’ όλην την οικουμένη.
Κι όλα αυτά με αφάνταστες δυσκολίες, με την κρατική γραφειοκρατία απέναντι, με το τραπεζικό σύστημα να μην υποστηρίζει τις παραγωγικές προσπάθειες - κι όμως το θαύμα να γίνεται
βασισμένο κυρίως (ή μάλλον μόνον) στο μεράκι και τον έρωτα αμπελουργών, γεωπόνων, οινολόγων, οινοποιών - ένας ολόκληρος μικρός μέγας κόσμος. Κι έρχεται τώρα το σχέδιο «Αθηνά» (τρομάρα μας) να του αφαιρέσει άσοφα την επιστημονική υποδομή.
Γιατί;
Ολοι ξέρουν ότι στην Ελλάδα η πρώτη ύλη, η άμπελος, είναι άριστη. Υπάρχουν γηγενείς, αλλά και φερτές ποικιλίες που εδώ ανθούν, απροσμάχητες κατά την ποιότητα και τις δυνατότητές τους.
Υστερούμε ακόμα στην αξιοποίηση αυτού του όντως χρυσού, κατά την οινοποίηση για ιστορικούς λόγους. Στη νεότερη Ελλάδα, λόγω της τουρκοκρατίας, το κρασί έμενε κυρίως στα βαρέλια, δεν έφθανε στα μπουκάλια, όπως στη Γαλλία ή την Ιταλία, ώστε η επιλογή να ωθήσει την οινοποίηση σε τέχνη κι ύστερα σε επιστήμη.
Τώρα, όμως, τα τελευταία χρόνια, με πολλούς Ελληνες οινολόγους σπουδασμένους στην Εσπερία να φέρνουν τα φώτα της και της γνώσεις της οίκαδε, η οινοποίηση στη χώρα μας έχει κάνει άλματα!
Γιατί λοιπόν το κράτος έρχεται να κόψει εκ νέου τα πόδια στην ελληνική οινοποίηση; Οι αρχαίοι και οι βυζαντινοί οινοποιούσαν τα αμπέλια, το βάρος τους σε χρυσάφι, γιατί τώρα που σε δέκα - είκοσι χρόνια θα μπορούσε να συμβεί το ίδιο, έρχονται τα ανδρείκελα της τρόικας να ανακόψουν την καλή εξέλιξη; Αυτό εννοούν ανάπτυξη; αυτό εννοούν παραγωγικότητα;
Απ’ όταν, όπως τραγουδούν οι μύθοι, έφερε ο Ηρακλής την άμπελο απ’ τη Φρυγία και τη φύτεψε παρά τον Αλφειό στην Ηλεία, ο τόπος αυτός, όπως όλοι οι τόποι άλλωστε, τα έχει δει όλα! Ηρωες και μαλάκες, αγίους και προδότες, δόξα και καταισχύνη. Ητανε να το δούμε κι αυτό, μια μεταρρύθμιση (που είναι μεταρρύθμιση όσον εκσυγχρονισμός ήταν ο «εκσυγχρονισμός») με το όνομα της θεάς της σοφίας να κάνει άλλη μια ανοησία (αν δεν είναι έγκλημα).
Ομως, ο τρώσας και ιάσεται. Κι αν δεν διορθώσει το κακό ο κ. Αρβανιτόπουλος, θα το διορθώσει άλλος. Το καλό και το ωφέλιμο θα βρει τον δρόμο του, το ερώτημα όμως ποιος πάει να ωφεληθεί με το κακό και το ανώφελο θα παραμείνει, ώσπου να απαντηθεί.
Και θα απαντηθεί. Και αυτό.
stathis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου