Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

Ποιος Aμείβεται Περισσότερο ή Ποιος Αμείβεται Λιγότερο;

"Ουκ επ΄Άρτω Μόνo Ζήσεται Άνθρωπος"

Διαβάζοντας αυτές τις ημέρες για την προσφυγή στο ευρωπαϊκό δικαστήριο των υπαλλήλων της ευρωπαϊκής ένωσης που αξιώνουν μεγαλύτερη αύξηση των ιδιαίτερα παχυλών και σχεδόν αφορολόγητων μισθών τους (π.χ. βοηθός τεχνίτη αμείβεται με 4500 ευρώ και πληρώνει φόρο 45 ευρώ), μου ήρθαν στο μυαλό κάποιοι άλλοι άνθρωποι που δεν τους έμοιαζαν.
......
Θυμήθηκα την ταινία "Η Γειτονιά των Καταφρονεμένων"
του Κουροσάβα που είχα δει πριν πολλά χρόνια στη μικρή
πόλη που ζούσα.
Ακόμη θυμάμαι τη γαλήνη και τη συγκίνηση που με κατέκλυζε και τη δεύτερη και την τρίτη φορά που την ξαναέβλεπα.
Έχει μείνει χαραγμένη στη μνήμη μου η σκηνή με τον γέροντα και το παιδί που παρουσίαζε η ταινία σε μια φτωχογειτονιά της Ιαπωνίας να κάθονται στο δρόμο και
να οραματίζονται πύργους, φορεσιές και εδέσματα και να είναι πανευτυχείς μέσα στα χαρτόκουτα στο δρόμο που κοιμόντουσαν και με την τροφή από τα σκουπίδια που γευόντουσαν.

Πριν κάμποσο καιρό αφιέρωμα της κρατικής τηλεόρασης για τη Βίκυ Μοσχολιού παρουσίαζε τη μεγάλη λαϊκή τραγουδίστρια να αναπολεί με νοσταλγία την περίοδο που παιδί ζούσε με την πολυμελή (δεκαμελή) οικογένειά της σε σπίτι με ένα μόνο δωμάτιο και μεγάλη φτώχεια, αλλά με πολλή αγάπη και να δηλώνει ότι τη θεωρούσε ως την πιο πλούσια και ευτυχή περίοδο της ζωής της.

Το Φεβρουάριο του 2006 στο φεστιβάλ Βερολίνου για ταινίες
μικρού μήκους με θέμα το φαγητό και την πείνα προβλήθηκε και βραβεύτηκε η 6λεπτη ταινία: http://www.cultureunplugged.com/play/1081/Chicken-a-la-Carte
Η ταινία δείχνει μια πολυμελή οικογένεια να τρέφεται
με τα αποφάγια ενός ταχυφαγείου και θέτει το θέμα της ανισότητας των ανθρώπων και το ερώτημα πώς είναι δυνατόν να πεθαίνουν άνθρωποι από πείνα σ έναν
κόσμο υπεραφθονίας και επιδεικτικής σπατάλης της τροφής. .
.
Ιδιαίτερη αίσθηση προκαλεί η ευγνωμοσύνη της οικογένειας για τον «επιούσιο άρτο» και η πνευματικότητα με την οποία διαπαιδαγωγούνται τα παιδιά της οικογένειας να σέβονται την τροφή από τα αποφάγια των άλλων.

Τα παραπάνω είναι παραδείγματα ανθρώπων στερημένων εξωτερικά αλλά πλούσιων εσωτερικά. Ανθρώπων που αποδεικνύουν με τη στάση τους στη ζωή το βιβλικό «ουκ επί άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος».

Ποιος Αμείβεται Περισσότερο ή Ποιος Αμείβεται Λιγότερο;

«Ένα πολύ μεγάλο μέρος του είδους μας σε όλο τον πλανήτη ζει σήμερα απείρως καλύτερα απ' όπως ζούσε πριν 100 χρόνια, πριν 1.000 χρόνια και πριν 3.000 χρόνια. Ζει καλύτερα σε βάρος αυτών που δεν ζουν καθόλου καλύτερα» γράφει στο εξαιρετικό άρθρο του στην Ελευθεροτυπία ο Γ. Παπαδόπουλος-Τετράδης, βλ. .http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=117305

«Ένα μικρό μέρος του είδους μας αμείβεται και χρηματίζεται πολύ περισσότερο από άλλους. Εξαγοράζεται ώστε να συνεχίζεται η εκμετάλλευση των άλλων» θα μπορούσαμε να προσθέσουμε.

Μεγαλοστελέχη τραπεζών, υπάλληλοι του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, μεγαλοδημοσιογράφοι, μεγαλοστελέχη επιχειρήσεων, μεγαλογιατροί, τα λεγόμενα golden boys, αμείβονται και χρηματίζονται προκλητικά άνισα σε σχέση με τους υπόλοιπους εργαζόμενους.

Διαφθορά, σκάνδαλα, κρυφές ατζέντες και διγλωσσία τραπεζών, ευρωπαϊκής ένωσης (βλ. Ευρωπαϊκή Ένωση) ιδιοκτητών ΜΜΕ, μεγάλων εταιριών, φαρμακοβιομηχανιών παραμένουν στο απυρόβλητο.

Για παράδειγμα, στο πρόσφατο σκάνδαλο της λεγόμενης πανδημίας της γρίπης, βλ. Ψήφισμα Ε.Ε να Ερευνηθεί το Σκάνδαλο της «Πανδημίας» και οι Διασυνδέσεις του ΠΟΥ, οι μεγαλογιατροί σύρθηκαν στο παιχνίδι των φαρμακοβιομηχανιών και οι λίγοι απ΄αυτούς που διαχωρίστηκαν δημόσια τόκαναν μετά από αποκαλύψεις στο διαδίκτυο (βασισμένες σε δημοσιεύσεις εναλλακτικών πηγών ενημέρωσης) για το φιάσκο των εμβολίων και την αναποτελεσματικότητα και τους κινδύνους του Ταμιφλού,
βλ. Θάνατοι και Αρρώστια από Ταμιφλού - Γιατί Σωπαίνουν οι Ειδικοί;

Χαρακτηριστική της εξαγοράς των μεγαλοδημοσιογράφων είναι η ιστορική δήλωση του David Rockefeller:

"Είμαστε ευγνώμονες στην Washington Post, τους New York Times, το περιοδικό Times και άλλες μεγάλες εκδόσεις των οποίων οι διευθυντές έχουν συμμετάσχει στις συνεδριάσεις μας και έχουν σεβαστεί τις υποσχέσεις διακριτικότητάς τους για σχεδόν σαράντα έτη.

Θα ήταν αδύνατο για μας να αναπτύξουμε το σχέδιό μας για τον κόσμο εάν έπεφταν επάνω μας τα φώτα της δημοσιότητας κατά τη διάρκεια εκείνων των ετών. Ο κόσμος είναι τώρα πιο μπερδεμένος και έτοιμος για μια παγκόσμια κυβέρνηση.

Η υπερεθνική κυριαρχία μιας διανοητικής ελίτ και των παγκόσμιων τραπεζιτών είναι σίγουρα προτιμότερη από τις δημοκρατίες των περασμένων αιώνων." David Rockefeller - Wikiquote 
 Βλ. και Κατασκευαστικοί Κολοσσοί και Πόλεμοι- Μια Ιστορική Μαρτυρία

Συμπερασματικά

Μήπως τελικά για αρκετούς από μας το ζήτημα δεν είναι να αμειβόμαστε περισσότερο;
Μήπως η μεγαλύτερη αμοιβή μας δεν συνεπάγεται και καλύτερη ποιότητα της ζωής μας;

Μήπως η μεγαλύτερη αμοιβή μας είναι η σιωπηλή εξαγορά μας και η συνενοχή μας;
http://agisgios2.blogspot.com/2010/01/blog-post_09.html
.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου