Τετάρτη 2 Αυγούστου 2017

μια παλιά και σύγχρονη ίστορία

Δεν είχαν περάσει 7 χρόνια από τότε που ο βασιλιάς είχε υποχρεωθεί να παραχωρήσει Σύνταγμα στους πολίτες του νεοσύστατου κράτους και οι όποιες αυταπάτες σχετικά με την «ανεξαρτησία» και τα «δικαιώματα των πολιτών» κατέρρευσαν σαν πύργος από τραπουλόχαρτα.
Ήτανε Πασχαλιά του 1849 όταν με διάταγμα της κυβέρνησης απαγορεύτηκαν αντισημιτικές εκδηλώσεις όπως το κάψιμο του Ιούδα -ή του Εβραίου όπως λέγανε τότε- στην Αθήνα.
Στην πλατεία Κλαυθμώνος, όπου ελάμβανε χώρα το έθιμο, ξεκίνησαν οι διαμαρτυρίες του κόσμου μόλις εμφανίστηκαν τα πρώτα ένοπλα τμήματα της χωροφυλακής με σκοπό την επιβολή της τάξης και του νόμου.
Γρήγορα τα επεισόδια πήραν κάποιες διαστάσεις και οδήγησαν σε μερικές υλικές ζημιές στην οικία του Δαυίδ Πατσιφίκο, ενός τυχοδιώκτη της εποχής ο οποίος είχε παλαιότερα υπηρετήσει ως πρόξενος της Πορτογαλίας στο βασίλειο της Ελλάδας και είχε παυτεί των καθηκόντων του λόγω κάποιων οικονομικών ατασθαλιών.
Ο άνθρωπος αυτός, τρομαγμένος, κατέφυγε στην πρεσβεία της Μεγάλης Βρετανίας επειδή είχε την βρετανική υπηκοότητα, ζητώντας την προστασία του πρέσβη.
Η αντίδραση του Λονδίνου στα παραπάνω ασήμαντα γεγονότα υπήρξε άμεση και εξαιρετικά σοβαρή.
Έχοντας ως στόχο την αντικατάσταση του Όθωνα με κάποιον ολότελα δικό της –πράγμα που συνέβη λίγα χρόνια αργότερα με την ενθρόνιση του Γεωργίου Α΄ Γλύξμπουργκ–, απαίτησε από την ελληνική κυβέρνηση την άμεση καταβολή αποζημιώσεως της τάξης των 890.000 δραχμών, μη αποδεχόμενη καμία ελληνική αίτηση για συμβιβασμό.
Το ποσό αυτό ήταν κολοσσιαίο για την εποχή και υπερέβαινε κατά πολύ την αξία του ίδιου του βασιλικού ανακτόρου στην Αθήνα.
Η άρνηση της Ελλάδας να καταβάλει την χρηματική αποζημίωση στον Πατσίφικο, έφερε τον αγγλικό στόλο μπροστά από το λιμάνι του Πειραιά.
Οι Εγγλέζοι προχώρησαν σε θαλάσσιο αποκλεισμό των λιμανιών της χώρας για 4 ολόκληρους μήνες, προκαλώντας ανυπολόγιστες καταστροφές στο εμπόριο και στην ελληνική οικονομία και δημιουργώντας σοβαρό επισιτιστικό πρόβλημα στην πρωτεύουσα.
Η παρέμβαση των άλλων μεγάλων δυνάμεων της εποχής – Γαλλίας και Ρωσίας – οδήγησε στην άρση του ναυτικού αποκλεισμού και στην παραπομπή της υπόθεσης Πατσίφικο σε διεθνές δικαστήριο το οποίο και ανάγκασε το Ελληνικό δημόσιο να του καταβάλει αποζημίωση ύψους 3.800 δραχμών.
Στην πραγματικότητα οι Εγγλέζοι έκαναν το πρώτο βήμα για την μετατροπή της Ελλάδας –που δημιουργήθηκε ως κράτος με την παρέμβαση των τριών εγγυητριών δυνάμεων στην ναυμαχία του Ναβαρίνου κι αργότερα– σε αποκλειστικό προτεκτοράτων της Βρετανίας, μια διαδικασία που ολοκληρώθηκε το 1963 με την ενθρόνιση του Γεωργίου του Α΄.

Από τότε έχουν περάσει 167 χρόνια κι έχουν αλλάξει πολλά, χωρίς όμως στην ουσία να αλλάξει τίποτα.
Ο δημοσιογράφος Μιχάλης Ιγνατίου στο τελευταίο του βιβλίο είχε αποκαλύψει την ύπαρξη ενός e-mail του πρώτου επικεφαλής του ΔΝΤ στην Ελλάδα Μπομπ Τράα προς τον τότε ΥΠΟΙΚ Γιώργο Παπακωνσταντίνου, όπου τον καλούσε να διευθετήσει το ζήτημα των στατιστικών στοιχείων «γρήγορα και σιωπηλά».
Λίγους μήνες αργότερα η κ. Γεωργαντά μαζί με άλλα μέλη του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ κατήγγειλαν δημοσίως τον τότε πρόεδρο Γεωργίου ότι μαγείρεψε τα στοιχεία –καθ’ υπαγόρευση της EUROSTAT– και διόγκωσε εσκεμμένα τα ελλείμματα του προϋπολογισμού.
Αφού πρώτα επιχείρησαν –τα γνωστά δημοσιοκαφρικά κέντρα– να μειώσουν την αξιοπιστία της κ. Γεωργαντά, χαρακτηρίζοντας της γραφική, παρέπεμψαν το ζήτημα στην ελληνική Δικαιοσύνη για να αποφανθεί σχετικά με την ορθότητα των καταγγελιών.
Φαίνεται, όμως, πως τα πράγματα δεν ήταν τόσο απλά και για αυτό άλλωστε το ενδιαφέρον των δανειστών να κλείσει το θέμα ήταν –και είναι– πάρα πολύ μεγάλο.
Πίεσαν αφόρητα την κυβέρνηση της πρωτοδεύτερης …«αριστεράς» κι αυτή με την σειρά της παρενέβη έτσι ώστε να δοθεί ένα τέλος στην δικαστική περιπέτεια του πρώην υπαλλήλου του ΔΝΤ και του ελληνικού δημοσίου αξιότιμου κ. Γεωργίου.
Ήταν όμως τόσο χοντρό το ζήτημα που ακόμα κι αυτή η γκαβή ελληνική Δικαιοσύνη έπρεπε να κάνει τα γνωστά της τσαλιμάκια για να το «καταπιεί».
Χωρίς καν να εξετάσει την ουσία της υποθέσεως, αθώωσε τον Γεωργίου κρίνοντας τον ένοχο για «παράβαση καθήκοντος», επιβάλλοντας του ποινή 2 ετών με αναστολή.
Κάτι σαν κι αυτό που έγινε με τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου δηλαδή.
Όμως, ούτε αυτό έγινε δεκτό από τους δανειστές.
Την ίδια κιόλας μέρα η εκπρόσωπος της Κομισιόν δηλώνει πως το Ελληνικό δικαστήριο ήταν αναρμόδιο να κρίνει την υπόθεση και απαιτεί την αναθεώρηση της. Φυσικά ούτε η κυβέρνηση, ούτε η αντιπολίτευση, ούτε ο ελληνικός λαός θεωρούν το θέμα μείζον για να τοποθετηθούν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Τα σημαντικά ζητήματα είναι οι δράσεις του Ρουβίκωνα, το βιβλίο του Βαρουφάκη και οι λατρευτικές εκδηλώσεις των πρωταγωνιστών του Survivor.
Άλλωστε, δεν υπάρχει περίπτωση σήμερα να απειλήσουν οι ξένοι με αποκλεισμό των λιμανιών και των αεροδρομίων μας επειδή δεν τους κάνουμε όλα τα χατίρια.
Θα καθυστερήσουν πιθανότατα μονάχα την καταβολή της επόμενης δόσης.
Η ουσία, όμως, αυτής της κρατικής οντότητας παραμένει η ίδια.
Προτεκτοράτο των ξένων, με ή χωρίς τα προσχήματα.
Κι ο περιούσιος λαός;
Γιουσουφάκι του Σουλτάνου πρώτα και μετά πoυταvάκι του κάθε δυτικού νταβατζή.
Συμβαίνουν διαρκώς κάποια θλιβερά πράγματα, για να μην ξεχνιόμαστε.
Φιλιά από την Εσπερία
Ηλίας

(Αγαπητέ Ηλία, πολύ ωραία η ιστορία που θύμισες. Να προσθέσω πως το έθιμο του καψίματος του Εβραίου ή του Ιούδα -που υπάρχει ακόμα και σήμερα σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας- δεν απαγορεύτηκε τότε από την κυβέρνηση επειδή θεωρήθηκε …ρατσιστικό. Απαγορεύτηκε εξαιτίας της επίσημης επίσκεψης στην Ελλάδα του Γάλλου τραπεζίτη Ρότσιλντ. Για τα λεφτά τα έκανε πάντα όλα το πoυταvάκι Ελλάδα. Ηλία, μια και δεν θα κάνεις διακοπές φέτος -επειδή έχεις νέα δουλειά στην Ελβετία- μήπως θα μπορούσες να γράφεις καναδυό κείμενα την ημέρα, για να κάνω εγώ τα μπάνια μου ανέμελος; Να είσαι καλά, Ηλία.)

 pitsirikos.net

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου