Για όσους δεν το γνωρίζουν, ο ελεύθερος επαγγελματίας στην Ελλάδα, θεωρείται κάτι σαν συνώνυμο του “εγκληματία”. Αυτό στην ουσία εξάγεται από τον ίδιο το φορολογικό νόμο. Ο άνθρωπος που επέλεξε στην Ελλάδα να κάνει μια δική του δουλειά και να μην γίνει δημόσιος ή ιδιωτικός υπάλληλος, αντιμετωπίζεται ως οιονεί “εγκληματίας” και έχει περιορισμένα δικαιώματα. Η δε Δικαιοσύνη κάνει τα στραβά μάτια, παρά τις σχετικές προσφυγές που γίνονται.
Για τον ελεύθερο επαγγελματία δεν ισχύει η βασική αρχή του δικαίου, δηλαδή η συνταγματική αρχή της ισότητας.
1) Δεν ισχύει γι’ αυτόν η φοροαπαλλαγή που ισχύει για τους μισθωτούς και φυσικά και για τους δικαστές, βουλευτές, κ.λ.π. Φορολογείται από το πρώτο ευρώ.
2) Δεν ισχύει γι’ αυτόν η έκπτωση με τη συλλογή αποδείξεων.
3) Υποχρεωτικά οι συναλλαγές του γίνονται μέσω τραπέζης πάνω από ένα ορισμένο ποσό.
4) Φορολογείται με διαφορετική φορολογική κλίμακα
από το πρώτο ευρώ.
5) Ισχύουν γι’ αυτόν τεκμήρια εισοδήματος, για τα οποία φορολογείται και οφείλει ΦΠΑ, άσχετα αν πέτυχε τα τεκμαρτά εισοδήματα.
6) Το κράτος του αρπάζει το 55% ως προκαταβολή επί του φόρου της χρήσεως, κάτι που δεν συμβαίνει σε κανένα κράτος του πλανήτη.
7) Τηρεί μόνος του τα φορολογικά βιβλία, γιατί δεν έχει να πληρώσει λογιστές και φυσικά κάνει μικρολάθη, στον απίθανο κόσμο του φορολογικού λαβύρινθου και των 1.500 εγκυκλίων μέσα σε τρία χρόνια. Έτσι αναγκάζεται να κάνει αυτοπεραίωση, να φορολογείται περισσότερο και να αναγκάζεται, όποτε επιθυμεί η κυβέρνηση, να υποβάλλεται και σε γενική φορολογική περαίωση, οπότε και καταβάλει και νέα ποσά.
8) Πληρώνει χαράτσια υπέρ των ανέργων υπαλλήλων, χωρίς να νοιάζεται κανείς για το εάν αυτός έχει να ζήσει.
9) Πληρώνει επιπρόσθετο τέλος ανάλογα με τα έσοδά του.
10) Είναι εκτεθειμένος σε οποιαδήποτε καταγγελία του κάθε «κουκουλοφόρου» υφιστάμενος έναν απίστευτο προσωπικό, οικογενειακό και περιουσιακό Γολγοθά.
11) Ο ελεύθερος επαγγελματίας δεν μπορεί να απεργήσει, ούτε να κλείσει τους δρόμους για να εκβιάσει την κυβέρνηση. Τα δε συνδικαλιστικά του όργανα είναι πλήρως κομματικοποιημένα και εκτελούν πιστά τις κομματικές εντολές.
12) Πληρώνει φυσικά μόνος του τα ασφαλιστικά ταμεία (και όχι κάποιος εργοδότης) άσχετα με τα εισοδήματά τους ή τις ζημιές του και αν δεν τα πληρώσει θα του γίνει κατάσχεση και θα πάει φυλακή. Χιλιάδες ελεύθεροι επαγγελματίες αυτή τη στιγμή, δεν μπορούν να πληρώσουν τα ασφαλιστικά τους ταμεία, με αποτέλεσμα να μην έχουν ασφάλιση υγείας και να καταφεύγουν στους “Γιατρούς του Κόσμου”. Όμως η φορολογική εξόντωσή τους συνεχίζεται αμείωτη.
Αυτές είναι λίγες μόνο από τις πολλές διαφοροποιήσεις των ελευθέρων επαγγελματιών από τους υπόλοιπους πολίτες στην Ελλάδα, που καταργούν πλήρως την αρχή της ισότητας μεταξύ των ανθρώπων.
Γιατί λοιπόν υποβάλλεται σε όλη αυτή τη εξοντωτική φορολογική μεταχείριση ο ελεύθερος επαγγελματίας; Διότι η «τίμια» άρχουσα τάξη στην Ελλάδα, τον θεωρεί οιονεί “απατεώνα” και εκ προοιμίου “φοροκλέπτη”, εκθέτοντάς τον στην Κοινή Γνώμη και υποβάλλοντάς τον σε ένα ειδικό φορολογικό καθεστώς, που παραβιάζει άμεσα την συνταγματική αρχή της ισότητας, προκειμένου να του αρπάξει αδιαμαρτύρητα τα πάντα.
Πέτρος Χασάπης
Για τον ελεύθερο επαγγελματία δεν ισχύει η βασική αρχή του δικαίου, δηλαδή η συνταγματική αρχή της ισότητας.
1) Δεν ισχύει γι’ αυτόν η φοροαπαλλαγή που ισχύει για τους μισθωτούς και φυσικά και για τους δικαστές, βουλευτές, κ.λ.π. Φορολογείται από το πρώτο ευρώ.
2) Δεν ισχύει γι’ αυτόν η έκπτωση με τη συλλογή αποδείξεων.
3) Υποχρεωτικά οι συναλλαγές του γίνονται μέσω τραπέζης πάνω από ένα ορισμένο ποσό.
4) Φορολογείται με διαφορετική φορολογική κλίμακα
από το πρώτο ευρώ.
5) Ισχύουν γι’ αυτόν τεκμήρια εισοδήματος, για τα οποία φορολογείται και οφείλει ΦΠΑ, άσχετα αν πέτυχε τα τεκμαρτά εισοδήματα.
6) Το κράτος του αρπάζει το 55% ως προκαταβολή επί του φόρου της χρήσεως, κάτι που δεν συμβαίνει σε κανένα κράτος του πλανήτη.
7) Τηρεί μόνος του τα φορολογικά βιβλία, γιατί δεν έχει να πληρώσει λογιστές και φυσικά κάνει μικρολάθη, στον απίθανο κόσμο του φορολογικού λαβύρινθου και των 1.500 εγκυκλίων μέσα σε τρία χρόνια. Έτσι αναγκάζεται να κάνει αυτοπεραίωση, να φορολογείται περισσότερο και να αναγκάζεται, όποτε επιθυμεί η κυβέρνηση, να υποβάλλεται και σε γενική φορολογική περαίωση, οπότε και καταβάλει και νέα ποσά.
8) Πληρώνει χαράτσια υπέρ των ανέργων υπαλλήλων, χωρίς να νοιάζεται κανείς για το εάν αυτός έχει να ζήσει.
9) Πληρώνει επιπρόσθετο τέλος ανάλογα με τα έσοδά του.
10) Είναι εκτεθειμένος σε οποιαδήποτε καταγγελία του κάθε «κουκουλοφόρου» υφιστάμενος έναν απίστευτο προσωπικό, οικογενειακό και περιουσιακό Γολγοθά.
11) Ο ελεύθερος επαγγελματίας δεν μπορεί να απεργήσει, ούτε να κλείσει τους δρόμους για να εκβιάσει την κυβέρνηση. Τα δε συνδικαλιστικά του όργανα είναι πλήρως κομματικοποιημένα και εκτελούν πιστά τις κομματικές εντολές.
12) Πληρώνει φυσικά μόνος του τα ασφαλιστικά ταμεία (και όχι κάποιος εργοδότης) άσχετα με τα εισοδήματά τους ή τις ζημιές του και αν δεν τα πληρώσει θα του γίνει κατάσχεση και θα πάει φυλακή. Χιλιάδες ελεύθεροι επαγγελματίες αυτή τη στιγμή, δεν μπορούν να πληρώσουν τα ασφαλιστικά τους ταμεία, με αποτέλεσμα να μην έχουν ασφάλιση υγείας και να καταφεύγουν στους “Γιατρούς του Κόσμου”. Όμως η φορολογική εξόντωσή τους συνεχίζεται αμείωτη.
Αυτές είναι λίγες μόνο από τις πολλές διαφοροποιήσεις των ελευθέρων επαγγελματιών από τους υπόλοιπους πολίτες στην Ελλάδα, που καταργούν πλήρως την αρχή της ισότητας μεταξύ των ανθρώπων.
Γιατί λοιπόν υποβάλλεται σε όλη αυτή τη εξοντωτική φορολογική μεταχείριση ο ελεύθερος επαγγελματίας; Διότι η «τίμια» άρχουσα τάξη στην Ελλάδα, τον θεωρεί οιονεί “απατεώνα” και εκ προοιμίου “φοροκλέπτη”, εκθέτοντάς τον στην Κοινή Γνώμη και υποβάλλοντάς τον σε ένα ειδικό φορολογικό καθεστώς, που παραβιάζει άμεσα την συνταγματική αρχή της ισότητας, προκειμένου να του αρπάξει αδιαμαρτύρητα τα πάντα.
Πέτρος Χασάπης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου