Εμεις οι ιθαγενεις της λεσβιακής επαρχιας.....

Μαζικες και δυναμικες κινητοποιησεις ελαβαν χωρα στην περιοχή της δυτικης επαρχιας της Λεσβου.
Η εγκαταλειψη που λιγο κατ ολιγον επλητε την επαρχια μας ξεκινοντας απο τα ορεινα πιο απομακρυσμενα χωρια, απο την περιοδο των δημων και κοινοτητων ακόμα και που στην περιοδο εφαρμογης του σχεδιου 'Καποδιστρια''ειχε επιταχυνθει,τωρα με την εφαρμογη του σχεδιου''Καλλικρατης'' αυτή αγγιξε τα κεφαλοχωρια. Πρωτευουσες των πρωην δημων -Πλωμαρι, Καλλονη, Πετρα,Ερεσσος, Αγιασος σε λιγο θα ειναι φαντασματα του εαυτου τους και μεις οι κατοικοι τους ,σκιες του δικου μας εαυτου, ΑΝ,αν δεν ΟΡΘΩΣΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΑΜΕΣΩΣ ενα τοιχος αντιστασης, ΕΝΑ ΜΕΤΩΠΟ ΠΑΛΗΣ, αποφασισμενο ν΄ανατρεψη αυτή την κατρακυλα.

Και ακριβως αυτή τη μόνη σωτήρια επιλογή κάναμε.Εμεις οι ιθαγενεις της λεσβιακής επαρχιας. Ξεκινησαμε ηδη. Αναπτυσουμε τις φτερουγες μας, μετα απο μουδιασμα πολλων χρονων οπου τις κρατουσαμε διπλωμενες περιμένοντας τους σωτήρες ,τους αρμοδιους σωτηρες, να σκεφτουν και να πραξουν πριν απο μας για μας. Για το καλό μας και καλά.Και
χρειαστηκαν τα τοσα πολλα παθηματα για να εννοησουμε,οριστικά
επιτελους, πως οι σωτηρες δεν εσωζαν αλλον απο τον εαυτό τους και το
σοι τους.

Γι αυτο συγκεντρωθηκαμε μια και δυο και τρεις φορες, πολλοι, παρα πολλοι μαζι (μνημη ιστορική.Τι σου ειναι λοιπον η μνημη! τι σου ειναι να εχεις και ιστορια ως λαος. Καλα λενε πως τιποτε δεν παει χαμενο!!!) και εκλεξαμε επιτροπή αγωνα εναντια στην ερημοποιηση της υπαιθρου της κεντρικης και βορειοδυτικης Λεσβου, που μέσα σε λιγους μηνες καταφερε ν΄αφυπνησει τις συνειδησεις. Αυτο εγινε φανερο στις μαζικες, δυναμικες κινητοποιησεις της Πεμπτης 24.1.13. Το πρωι αυτης της μερας
πολλες εκατονταδες λαου κατεκλεισαν τη διασταυρωση της αγιας Παρασκευης διαδηλωνοντας την αντιθεση τους στην ερημωση του τοπου οπως αυτή κορυφωνεται τελευταια με την καταργηση και απομακρυνση της μιας υπηρεσιας μετα της αλλης. Με την συνεχη σταδιακη υποβαθμιση της
λειτουργιας των Κεντρων Υγειας,αλλα φυσικά και του ίδιου του νοσοκομειου. Με την καθυστερηση της κατασκευης του δυτικου οδικου δυκτιου.την καθυστερηση (καθολου τυχαια) της κατασκευης του λιμενος Σιγριου.Αλλα και της μη δημιουργιας των πυλων εισοδου ΣΕΓΚΕΝ στην Πετρα και το Πλωμαρι.Η συνεχιση του κατηφορου θα ειναι η εγκατασταση των τερασίιων διαστάσεων ανεμογεννητριών για την παραγωγη ρευματος που θα καλυπτει τις ενεργιακες αναγκες της μισης σχεδον Ελλαδας. Σημειωση: ειμαστε υπερ των ανανεωσιμων πηγων ενεργειας,φτανει αυτες να ειναι αναλογες με τις αναγκες του τοπου, να σεβονται το περιβαλλον και τη ζωη των κατοικων μας.

Ξεκινησαμε λοιπον.Με επιγνωση.
Γνωριζουμε τον εχθρό:Το μεγαλο μονοπωλιακό κεφαλαιο,που για μοναδικό Θεο εχει το κερδος. Που οι Ανθρωποι και οι αναγκες τους δεν αξιζουν απολυτως τιποτα.Που οι ζωες των ανθρωπων εχουν ενδιαφερον μονο οσο αυτες μπαινουν στην υπηρεσια της παραγωγης πλουτου για αυτους.Πιο πολυ δεν χρειαζονται,ας χαθουν.Γιαυτο υποβαθμιζονται ή και καταργουνται νοσοκομιακες και αλλες υγειονομικές μοναδες.

Γνωρίζουμε τον τρόπο.Αλληλεγγυη,ενότητα, ομόνοια,επιμονή, θάρρος, συλλογικότητα. Αυτές τις ποιότητες καλλιεργούμε σταθερά στις σχέσεις μας.΄Οσο θα προοδεύουμε, τόσο ο αγώνας μας θα γίνεται πιο αποτελεσματικός.
Το δίκιο είναι δικό μας.ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ.
ΕΠΟΜΕΝΟ ΡΑΝΤΕΥΟΥ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 31.1.13 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΑΠΦΟΥΣ ΣΤΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΝΕΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ,που υποβαθμίζει ακόμη
περισσότερο το επίπεδο της περίθαλψης του λαού.


Χρυσούλα Ζωγράφου

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΒΟΡΕΙΟΔΥΤΙΚΗΣ ΛΕΣΒΟΥ

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΒΟΡΕΙΟΔΥΤΙΚΗΣ ΛΕΣΒΟΥ
Καλλονή 24/1/2013

ΨΗΦΙΣΜΑ
Ο λαός της Κεντρικής και Βορειοδυτικής Λέσβου με τη σημερινή συγκέντρωση, τον αποκλεισμό του δρόμου Καλλονής –Μυτιλήνης και τη λαϊκή συνέλευση, επιβεβαίωσε την αντίθεσή του στην πολιτική των μνημονίων που ερημώνουν τη Λεσβιακή ύπαιθρο και καταδικάζουν τους κατοίκους της στην απομόνωση.
Δηλώνουμε κατηγορηματικά την αντίθεσή μας στις εφαρμοζόμενες πολιτικές που μας εξαθλιώνουν.
Διαμαρτυρόμαστε για το κλείσιμο των υπηρεσιών της υπαίθρου και καταδικάζουμε την αστυνομική επιχείρηση της απομάκρυνσης της Δ.Ο.Υ Καλλονής στις 20.1.13. Μια επιχείρηση που αποδεικνύει ότι εκείνο που φοβούνται όσοι υπέγραψαν τα μνημόνια είναι η ενότητα και η αποφασιστικότητά μας.
Τους δηλώνουμε κατηγορηματικά πως ότι και να κάνουν δεν μπορούν να διαρρήξουν τις σχέσεις εμπιστοσύνης και αλληλεγγύης που οικοδομούμε καθημερινά μέσα απ τον αγώνα μας.
Εμείς συνεχίζουμε πιο δυνατοί και πιο αποφασισμένοι να κάνουμε την ανατροπή, να αποτελέσουμε ένα οργανικό κομμάτι της πάλης ολόκληρης της κοινωνίας ενάντια σε ότι υποβαθμίζει τη ζωή μας.
Η ΛΕΣΒΙΑΚΗ ΥΠΑΙΘΡΟΣ ΘΑ ΖΗΣΕΙ

Κακή Επιστήμη στην υπηρεσία της διαφήμισης!!!

Διάφορα ματζούνια καταπίνονται για τη λεγόμενη αποτοξίνωση και οι κυρίες αλείφουν το πρόσωπό τους με ακριβές κρέμες για να γίνουν ξανά νέες. Επιστημονικοί όροι, πολλές φορές και επιστήμονες επιστρατεύονται για να δώσουν στην απάτη επιστημονική λάμψη.

Βιομαγνητικά κύματα, τοξίνες, βιταμίνες, ελεύθερες ρίζες, βιολογικά συστατικά, είναι επιστημονικοί όροι που χρησιμοποιούνται για να στηρίξουν μια μεγάλη απάτη. Πολλές φορές γίνεται μέσω της τηλεόρασης.

Δείτε στο «Κουτί της Πανδώρας» πώς η διαφήμιση επικαλούμενη την επιστήμη και τις έρευνες προωθεί προϊόντα, παραπλανώντας τον καταναλωτή;

Πως η επιστημονικοφάνεια πείθει και πως οι ιατρικές και επιστημονικές μελέτες «στήνονται» κάποιες φορές για να προσδώσουν σε προϊόντα κύρος και αξιοπιστία;

από τον συμπατριώτη μας........
για να μην μας πιάνουν αδιάβαστους!!

«τα λίγα βγαίνουν με κόπο, τα πολλά με κόλπο»

Θυμάμαι, όταν έπιανε η αντιτρομοκρατική υπηρεσία τα μέλη της «17Ν»,τους κατέτασσε σε… γενιές. Πρώτη, δεύτερη, τρίτη γενιά εκτελεστών, όπως ακριβώς γίνεται με τα «κλειστά», οικογενειακά επαγγέλματα. Οι παλαιότεροι αποκαλύπτουν και μεταδίδουν στους νεότερους τα μυστικά της τέχνης τους και αυτό λέγεται παράδοση. Και το οργανωμένο έγκλημα, λοιπόν, ακολουθεί γενεαλογικά τις παραδόσεις.
Το 1981 μια συγκεκριμένη οργάνωση ανθρώπων, λιμασμένων για χρήμα, εξουσία και εμφορούμενο από μένος, μνησίκακο και εκδικητικό, αναλαμβάνει την πολυπόθητη εξουσία. Το κέλυφος, κάτω από το οποίο αποκρύπτουν την ιδιοτελειά τους, ονομάζεται κόμμα. Το δέλεαρ για να το ακολουθήσουν οι λεγόμενες «λαϊκές μάζες», είναι μια αερόπλαστη και κρανιοκενής συνθηματολογία. Παφλάζουσες ασημαντολογίες και κραυγαλέοι αφορισμοί γενικότατης φύσεως (και όσο πιο αόριστο και γενικό είναι το περιεχόμενο ενός  συνθήματος, μας διδάσκει η κοινωνική ψυχολογία, τόσο μεγαλύτερη εμβέλεια αποκτά)  καρυκευμένοι με τις συνήθεις κόρωνες περί εθνικής ανεξαρτησίας – «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» - και κοινωνικής δικαιοσύνης- «αλλαγή», «το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο λαός στην εξουσία».

Ο λαός δε πάντοτε ευκολόπιστος και στο τέλος προδομένος, πείθεται. Την δεκαετία του ’80, λαφυραγωγεί το κράτος η πρώτη γενιά. Ταυτόχρονα εκλύει τις χειρότερες ροπές του νεοελληνικού χαρακτήρα, καλλιεργεί τα ελαττώματα του λαού και όχι τις αρετές του. Την διαφθορά διά του λεγόμενου «πολιτικού χρήματος» και των περιβόητων  «διαπλεκόμενων συμφερόντων», που όλοι τα κατήγγειλαν και ουδείς τα αποκάλυπτε, γιατί αφορούσε τους ίδιους και συγγενικά τους πρόσωπα. Τις ραγδαίες αναρριχήσεις αναξιοκρατικώ δικαιώματι και κομματική προωθήσει. Την γενικευμένη ηθική του αμέσου συμφέροντος και του άνομου πλουτισμού- «δωράκι στον εαυτό του»- όπου ο υστερών σε κακοποιό ευρεσιτεχνία ένιωθε ότι κοροϊδοπιάνεται και αυτοαδικείται, με έναν λόγο το κλίμα σκυβαλοκρατίας, λωποδυτοκρατίας και σαλταδορισμού, που η λαϊκή θυμοσοφία συνόψισε ευθύβολα στο απόφθεγμα: «τα  λίγα βγαίνουν με κόπο, τα πολλά με κόλπο». (Γ. Καλλιόρη, «εξ επαφής», εκδ. «Αρμός», σελ 13).

Την δεκαετία του 80, εκκολάπτεται ταυτόχρονα και η δεύτερη γενιά των σαλταδόρων και λοιπών κηφήνων, που ανυπομονεί να λάβει τα ηνία. Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 έρχεται η ώρα της. Χρυσή εποχή για επαγγελματίες συνδικαλιστές, κλεφτοκατσικάδες και λοιπές αναθυμιάσεις και μαγαρισιές που ζητωκραύγαζαν δουλικά το κόμμα. Η μεγάλη λεηλασία του κράτους, χάρις και στην απραξία του λαού, που εθίζεται στην βορβορώδη ευτέλεια και κυρίως στην αίσθηση πως όλα επιτρέπονται άνευ ορίων και χαλινού. (Η τότε αφωνία και έλλειψη αντίδρασης οδήγησε στην τωρινή "πάγκαλη" χαιρεκακία περί του «μαζί τα φάγαμε». Όπως όλοι οι εγκληματίες  καταφεύγει στην θρασύδειλη και ανήθικη τακτική της αποφυγής της ευθύνης. Ο ίδιος όμως και τα υπόλοιπα μέλη της οργάνωσης νομοθετούσαν και όχι ο λαός. Αν εγώ ο δάσκαλος, αφήνω τους μαθητές μου «να κλέβουν» στα διαγωνίσματα και «να αντιγράφουν», την επόμενη φορά θα έλθουν όλοι αδιάβαστοι.
Ποιος είναι υπεύθυνος για την καταστροφή της τάξης; Όλοι μαζί;).

Την δεύτερη αυτή δεκαετία του «χρυσού θερισμού», όπως ονομάζει ο Πλούταρχος την ενασχόληση με την πολιτική, ανδρώνεται και η τρίτη γενιά των… εκτελεστών του λαού, άθλια απολειφάδια της Νέας Τάξης, χωρίς ιθαγένεια, Γραικύλοι, ημιμαθείς φραγκολεβαντίνοι. (Δρούτσας, Μπιρμπίλη, Γερουλάνος, Παπακωνσταντίνου και λοιποί αγνώστου προελεύσεως).

Για την τρίτη γενιά και την «προσφορά» της στον τόπο, δεν υπάρχουν λόγια. Η σκέψη αδυνατεί να ερμηνεύσει με λογικές κατηγορίες τον βίο και την πολιτεία της. Μόνον παρανοϊκός μπορεί να διαρρήξει την κρούστα τρέλας και ψευτιάς που την περιβάλλει.
Τρεις γενιές αχρειότητας και εξαπάτησης ενός ολόκληρου λαού. Κάποιοι θα  πουν έγιναν και πράγματα σωστά.
Όμως «προς γαρ το τελευταίο εκβάν έκαστον  των πριν υπαρξάντων κρίνεται», το τελευταίο συμβάν κρίνει όλα τα  προηγούμενα. Τώρα που ξεβράζονται οι απατεωνιές τους, στις οποίες μυούσαν και τις οικογένειές τους, κατανοούμε πλήρως το τι γινόταν όλα αυτά τα χρόνια.

Τώρα ζητούν από τον λαό να δείξει εντιμότητα, να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, να μεταμορφωθεί εν μια νυκτί σε πειθαρχημένο πολίτη. Προηγήθηκαν τρεις δεκαετίες θηριώδους διαφθοράς, απαιδευσίας και αναξιοκρατίας. Τώρα είναι αργά. Μόνο αν φύγουν από «το κάδρο» -κατά την ελεεινή φράση- οι υπαίτιοι και κυβερνήσουν άνθρωποι που θα φιλοτιμήσουν τον λαό διά του παραδείγματος τους, θα σωθεί η πατρίδα. Και θα έρθει η ευλογημένη ώρα…
«Η ζωή που εκάναμε μας βοήθησε στην Επανάσταση. Διότι ηξεύραμε τα κατατόπια, τους δρόμους, τους ανθρώπους. Εμάθαμε την πείνα, τη λέρα, την κακοπάθεια. Εσυνηθίσαμε να καταφρονούμε τους Τούρκους», που θα πει έλαβαν συνείδηση της ελευθερίας τους, πριν την αποκτήσουν και εξωτερικά, όπως μας τα ιστορεί ο Κολοκοτρώνης. Τώρα και εμείς μαθαίνουμε την κακοπάθεια και συνηθίζουμε να καταφρονούμε την κομματική λέρα. Κάποια στιγμή θα μας πιάσει το…Ελληνικό μας.
Κάποτε, μια μέρα που συζητούσαν δυο απλοί άνθρωποι, δύο ψαράδες ήταν -γράφει ο Μυριβήλης- για την πίεση που ασκούν οι μεγάλες δεξιές και αριστερές δυνάμεις πάνω στην πολιτική ζωή του τόπου για τα συμφέροντα τους, ο ένας ξεστόμισε μια φράση που με ξάφνιασε. Είπε οργισμένος: «Αν  μας πιάσει καμμιά μέρα το Ελληνικό μας…» (περ. «Γνώσεις», 1959).

Αυτό το «Ελληνικό μας» πρέπει να αποκτήσουμε πάλι. Κι αυτό δεν περιέχει λόγια, περιέχει θυσίες, και ονομάζεται Λεωνίδας και Παλαιολόγος και Παπαφλέσσος και Μελάς και Αυξεντίου. Αυτό «το Ελληνικό μας» περιφρόνησε και δεν φρόντισε το κράτος να καλλιεργήσει συστηματικά, εντατικά στην ψυχή της νέας γενιάς, γιατί αυτό είναι που φοβούνται οι εχθροί του Γένους και αυτό υπονόμευσαν με χίλιους τρόπους.
Και για να κλείσουμε, όπως ξεκινήσαμε, για τις τρεις γενιές του… οργανωμένου εγκλήματος, παραπέμπω σ’ ένα κείμενο του Φώτη Κόντογλου από το θαυμάσιο «Ευλογημένο καταφύγιο». (σελ. 213):

<<Μια φορά ήταν ένας σουλτάνος αιμοβόρος και τον καταριότανε όλος ο κόσμος. Τη νύχτα γινότανε «τεπτίλι», δηλαδή έβαζε ξένα ρούχα και γύριζε μέσα στο σοκάκια και στα μαγαζιά, για να δει τι έλεγε ο κόσμος γι’ αυτόν. Από παντού άκουγε κατάρες και βλαστήμιες. Μα δεν απελπιζότανε. Δύο-τρία χρόνια έβγαινε στη βόλτα, μα δεν άκουσε μήτε έναν άνθρωπο να πει καλόν λόγο για τον σουλτάνο. Απάνω στα τρία χρόνια, εκεί που περπατούσε ένα βράδυ σ’ έναν δρόμο, μια γριά, πολύ γριά, τον γνώρισε, κι είπε: «Πολυχρονεμένε μου σουλτάνε, μέρες να κόβει ο Αλλάχ από μένα, χρόνια να σου τις δίνει».
Ο σουλτάνος παραξενεύτηκε πώς βρέθηκε άνθρωπος να τον ευχηθεί, και ρώτησε τη γριά τι καλό είχε δει από αυτόν και τον ευχιότανε.
Κι η γριά του είπε: «Εγώ θα σου πω την αλήθεια και δε με μέλει να με σκοτώσεις, γιατί είμαι γριά. Εγώ έφταξα τρεις σουλτάνους, τον παππού σου, τον πατέρα σου κι εσένα».
«Λοιπόν», της λέγει ο σουλτάνος, «τι άνθρωπος ήτανε ο παππούς μου;».
«Ο παππούς σου», λέγει η γριά, «ήτανε κακός άνθρωπος. Κρέμαζε, παλούκωνε, έσφαζε».
«Κι ο πατέρας μου;» τη ρωτά ο σουλτάνος.
«Ο πατέρας σου ήτανε χειρότερος από τον παππού σου», λέγει η γριά.
«Κι εγώ», τη ρωτά ο σουλτάνος, «τι άνθρωπος είμαι;».
«Εσύ είσαι πιο παλιάνθρωπος από τον πατέρα σου».
«Και τότε, γιατί με πολυχρονίζεις;», τη ρωτά πάλι ο σουλτάνος.
«Σε πολυχρονίζω, επειδή ο πατέρας σου ήτανε χειρότερος από τον παππού σου, κι εσύ χειρότερος από τον πατέρα σου, παρακαλώ τον θεό να σε πολυχρονίζει, γιατί αυτός που θα ‘ρθει ύστερ’ από σένα, θα ‘ναι ακόμα χειρότερος!>>.
Δημήτρης Νατσιός, Δάσκαλος Κιλκίς
http://radiofloga.blogspot.gr

Ενάντια στην ερήμωση και το μαρασμό της Λεσβιακής Υπαίθρου

Σε λίγες μέρες, συγκεκριμένα στις 14 Ιανουαρίου, καταργείται άλλη μια υπηρεσία στη Λέσβο, η Δ.Ο.Υ. Καλλονής. Εδώ και πολύ καιρό οι κάτοικοι της Κεντρικής και Βορειοδυτικής Λέσβου, μαζί με την τοπική αυτοδιοίκηση έχουν εναντιωθεί στην απόφαση αυτή καθώς και στα σχέδια που είναι έτοιμα για την απομάκρυνση και άλλων υπηρεσιών απ’ την περιοχή ( ΙΚΑ κλπ) και διεκδικούν την παραμονή της νευραλγικής αυτής υπηρεσίας για τα 2/3 περίπου της έκτασης του νησιού.

Η Λέσβος σήμερα είναι ο μεγαλύτερος σε έκταση Δήμος της χώρας. Η βάρβαρη επιδρομή του Καλλικράτη επέβαλε στο νησί της Λέσβου τη συγχώνευση 13 δήμων σε ένα και μόνο, κάτι που δεν συνέβη σε καμιά άλλη  περιοχή της Ελλάδας, καταδικάζοντας όλη τη Λεσβιακή ύπαιθρο στην απαξίωση, δεδομένου ότι το τέρας που δημιουργήθηκε, δεν μπορεί να διοικηθεί κάτι που οι κάτοικοι του μεγαλύτερου τμήματος του νησιού το βιώνουν καθημερινά και είναι τρομακτικό. Εν τω μεταξύ καταργήθηκαν 3 ειρηνοδικεία, 4 παραρτήματα του ΙΚΑ, 2 κτηνιατρεία σε κτηνοτροφικές περιοχές, υποστελέχωση στα Κέντρα Υγείας, κλείσιμο υποκαταστημάτων τραπεζών, κλείσιμο ΟΤΕ, ΔΕΗ, συγχωνεύσεις αστυνομικών τμημάτων, πυροσβεστικών κλιμακίων ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΤΗΝ ΥΠΑΙΘΡΟ. Τώρα και μετά τις περσινές καταργήσεις των Δ.Ο.Υ. Μήθυμνας και Πλωμαρίου, καλούνται να ζήσουν και φορολογικό Καλλικράτη με συστέγαση όλων των Δ.Ο.Υ. του νησιού σε μία τη Δ.Ο.Υ. Μυτιλήνης.

Από την άλλη η συγκέντρωση όλων των υπηρεσιών καθώς επίσης του λιμανιού, του αεροδρομίου, του νοσοκομείου, του Πανεπιστημίου, της έδρας του Δήμου, της έδρας της Π.Β. Αιγαίου στη Μυτιλήνη, δίνει  περισσότερες ευκαιρίες ανάπτυξης για τους κατοίκους της πρωτεύουσας και των πέριξ και καλύτερες συνθήκες ζωής.

Τι γίνεται όμως με την ύπαιθρο; Άνισες ευκαιρίες, δυσκολότερη ζωή, ταλαιπωρία, μετακινήσεις, χαμένες ώρες δουλειάς, έξοδα.

Όλα αυτά προκαλούν το αίσθημα των κατοίκων της υπαίθρου και δημιουργούν αντιδράσεις και εύλογα παράπονα. Δεν είναι λίγες πια οι φωνές που υψώνονται ενάντια στη Μυτιληνοκεντρική διοίκηση και ενάντια στις αποφάσεις των πολιτικών, που επιτρέπουν τον αφανισμό της υπαίθρου και την υπερσυγκέντρωση εξουσιών στο κέντρο ενάντια στα συμφέροντα των κατοίκων των χωριών.
Και μάλιστα όταν αυτά τα χωριά έχουν τόσα και τόσα να προσφέρουν στην οικονομία του τόπου, με τα αξιοθέατά τους, τα μουσεία, τις περιοχές απείρου κάλους, την αγροτική και την κτηνοτροφική παραγωγή, τα αλιεύματα, τον τουρισμό και πολλά από αυτά απέχουν μέχρι και 100 και πλέον χιλ. από την Πρωτεύουσα και το αεροδρόμιο και μάλιστα όχι με το καλύτερο οδικό δίκτυο .

Η Δ.Ο.Υ. Καλλονής με τη μορφή ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΦΟΡΙΑ ΚΑΛΛΟΝΗΣ ιδρύθηκε το 1938 μέσα από την ανάγκη να υπάρχει στο κέντρο του νησιού, προς εξυπηρέτηση του μεγαλύτερου τμήματός του, οικονομική υπηρεσία η οποία συνέβαλε τα μέγιστα στη δραστηριοποίηση των κατοίκων, στην οικονομική ανάπτυξη, στην άνοδο της επιχειρηματικότητας και φυσικά στα έσοδα του κράτους. Με τη σημερινή της μορφή (Δ.Ο.Υ. Καλλονής Μήθυμνας) λειτουργεί από 1/10/11 μετά την «ενοποίηση» - συστέγαση με τη Δ.Ο.Υ. Μήθυμνας .
Το σύνολο των εξυπηρετουμένων, όπως καταγράφονται, είναι 20.711 άνθρωποι.

Στην περιοχή αρμοδιότητας της ενοποιημένης Δ.Ο.Υ. Καλλονής ανήκουν 30 περίπου κωμοπόλεις, χωριά και οικισμοί, που οι κάτοικοί τους ασχολούνται με τον τουρισμό, τη γεωργία, την κτηνοτροφία και το εμπόριο.
Η Δ.Ο.Υ. εξυπηρετεί περίπου 3.500 επιχειρήσεις πολλές εκ των οποίων είναι ΑΕ ξενοδοχειακές και εμπορικές. Εξυπηρετεί επίσης περίπου 8.000 αγρότες, κτηνοτρόφους και αλιείς του ειδικού καθεστώτος αγροτών.
Από τη Δ.Ο.Υ. Καλλονής επίσης εξυπηρετείται ένας μεγάλος αριθμός πολιτών, για εργασίες που μπορούν να διεκπεραιωθούν, από τη νότια Λέσβο (Πολιχνίτος, Βρίσα, Βασιλικά, Λισβόρι, Σταυρός ακόμα και από Αγιάσο και χωριά της περιοχής Πλωμαρίου) αλλά και από Μανταμάδο, Κάπη, Κλειώ, που δεν ανήκουν στη χωρική της αρμοδιότητα, λόγω ευκολότερης και συντομότερης πρόσβασης, χώρων στάθμευσης, ταχύτερης εξυπηρέτησης και ύπαρξης εμπορικού κέντρου, υπηρεσιών και τραπεζών (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) στην Καλλονή.

Σε αυτούς πρέπει να προστεθούν και πολλοί αλλοδαποί, που δεν μπορούν να αποτυπωθούν στο σύνολό τους, και προσέρχονται στη Δ.Ο.Υ. για διάφορα θέματα είτε είναι οικονομικοί μετανάστες είτε κάτοικοι χωρών Ε.Ε., που πολλοί απ’ αυτούς έχουν ακίνητα σε ορεινούς οικισμούς και παραδοσιακά ή σε τουριστικά χωριά. Στη Δ.Ο.Υ. Καλλονής εξυπηρετούνται επίσης, στο σύνολό τους ίσως, οι καλοκαιρινοί επισκέπτες του νησιού και πολλοί συνταξιούχοι  που περνούν το μισό χρόνο στην περιοχή, ενώ υποβάλλουν φορολογικές δηλώσεις εκεί που είναι η μόνιμη διαμονή τους, που επίσης δεν καταγράφονται στους συναλλασσόμενους. Μια άλλη κατηγορία που δεν καταγράφεται είναι οι στρατιωτικοί που διαμένουν μεν στην περιοχή, χωρίς να υποβάλλουν δηλώσεις στη Δ.Ο.Υ. Καλλονής, αλλά προσέρχονται για όλα τα φορολογικά θέματα τους.
Η Δ.Ο.Υ. εξυπηρετεί το σύνολο των σχολείων, στρατιωτικών μονάδων, αστυνομικών τμημάτων που βρίσκονται στα 2/3 της έκτασης του νησιού.

Το επιχείρημα για εξοικονόμηση πόρων και μείωση της σπατάλης του κράτους, φαίνεται σαθρό αν σκεφτεί κανείς για τι ποσά συζητάμε. Η αναμενόμενη, σύμφωνα με το πόρισμα, εξοικονόμηση πόρων, είναι περίπου δυο ευρώ κατά κεφαλήν συναλλασσομένου ετησίως, ενώ την ίδια στιγμή οι ίδιοι συναλλασσόμενοι αποφέρουν κατά κεφαλήν ετησίως 792 ευρώ.

Το ετήσιο μίσθωμα που καταβάλλει η Δ.Ο.Υ. Καλλονής είναι περίπου ίσο με το μηνιαίο μίσθωμα της Δ.Ο.Υ. Μυτιλήνης. Σύμφωνα με το πόρισμα το κτίριο της Δ.Ο.Υ. Μυτιλήνης επαρκεί οριακά για τη συστέγαση των πέντε (μαζί με τη Δ.Ο.Υ. Λήμνου) Δ.Ο.Υ.. Τι θα γίνει όμως με τη στέγαση των αρχείων των Δ.Ο.Υ. Καλλονής - Μήθυμνας και Λήμνου; Είναι επίσης σχεδόν βέβαιο, ότι σε εποχή οικονομικής κρίσης, όπως αυτή που διέρχεται η χώρα μας, ακίνητα του μεγέθους του ακινήτου της Δ.Ο.Υ. Καλλονής δεν θα μπορούν να νοικιασθούν, με αποτέλεσμα το δημόσιο να χάνει από φόρο εισοδήματος των ιδιοκτητών, ποσό ίσο περίπου με το 50% των μισθωμάτων, όπως επίσης και από ΦΠΑ και φόρο εισοδήματος που θα εισέπραττε το δημόσιο αν τα έσοδα των ιδιοκτητών από τα μισθώματα αναλώνονταν στην αγορά.

Είναι λοιπόν σωστό να καταργηθεί η Δ.Ο.Υ. Καλλονής;
- Όχι, διότι η Λέσβος είναι ένα πολύ μεγάλο σε έκταση νησί, με χωριά και κωμοπόλεις που απέχουν έως και 100 δύσβατα σε αρκετές περιπτώσεις χιλ. από την Πρωτεύουσα Μυτιλήνη, που βρίσκεται στο ΝΑ άκρο του νησιού. Σ’ αυτόν λοιπόν τον τόπο είναι αναγκαίο να υπάρχουν αφενός μεν περισσότεροι Δήμοι και αφετέρου να υπάρχει ένα ακόμα διοικητικό κέντρο (με απαραίτητη την ύπαρξη και Δ.Ο.Υ.) στο κέντρο του νησιού, για να εξυπηρετούνται οι κάτοικοί του. Η ευρύτερη περιοχή της Καλλονής είναι ένας τέτοιος κατάλληλος τόπος. Και μάλιστα είναι μια περιοχή που σύμφωνα με τα ανεπίσημα στοιχεία από την απογραφή του 2011, είναι η μόνη περιοχή της υπαίθρου που παρουσιάζει αυξητική τάση. Άλλωστε τα πλήγματα που δέχτηκε το νησί τόσο από τον Καλλικράτη όσο και από καταργήσεις τόσων υπηρεσιών, είναι τόσο ισχυρά που δεν μπορεί να αντέξει άλλα.

- Όχι, διότι η Λέσβος είναι νησί στην παραμεθόριο υψηλής εθνικής και στρατηγικής σημασίας, κάτι που δεν έλαβε υπόψη της η Επιτροπή που συνέταξε το πόρισμα. Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα ότι στην πρότασή της για δημιουργία Κέντρου εξυπηρέτησης φορολογουμένων στην Καλλονή, η Επιτροπή το αιτιολογεί όχι γιατί η Καλλονή βρίσκεται στο νησί της Λέσβου με τα παραπάνω χαρακτηριστικά, αλλά ως τόπο εξυπηρέτησης φορολογουμένων που βρίσκονται σε ορεινές περιοχές! Απέναντί της μάλιστα βρίσκεται μια ταχύτατα ανερχόμενη οικονομική δύναμη (Τουρκία) που εισβάλει γρήγορα και με ευκολία λόγω μικρής απόστασης και ως ανταγωνιστικότερη στην τοπική αγορά, κάνοντας προβληματική τη λειτουργία των Λεσβιακών επιχειρήσεων.

- Όχι, διότι και η Πρωτεύουσα του νησιού θα επιβαρυνθεί σημαντικά από κυκλοφοριακή ασφυξία και έλλειψη χώρων στάθμευσης κάτι που θα επιβαρύνει την ποιότητα ζωής των κατοίκων και αυτού του τμήματος του νησιού.

- Όχι, διότι σύμφωνα μεν με το πόρισμα ο αριθμός των κατοίκων δεν δικαιολογεί την ύπαρξη 2ης Δ.Ο.Υ. στο νησί, αλλά δεν έχει ληφθεί υπόψη ότι είναι διαφορετικό να έχουμε 100.000 κατοίκους σε μια αστική περιοχή (Αθήνα - Θεσσαλονίκη - Πάτρα κλπ.) με δυνατότητα εξυπηρέτησης με Μ.Μ.Μ. και άλλο να έχουμε 100.000 κατοίκους διάσπαρτους σε ακτίνα έως και 100 χιλ. χωρίς να έχουν καθημερινά τη δυνατότητα να εξυπηρετούνται με Μ.Μ.Μ..

- Όχι, διότι στην περιοχή δραστηριοποιούνται περίπου 3.500 επιχειρήσεις, οι οποίες θα επιβαρυνθούν με  ένα σημαντικό κόστος εξυπηρέτησης, με αποτέλεσμα να χάσουν την ανταγωνιστικότητά τους σε σχέση με άλλες ομοειδείς στην Πρωτεύουσα του νησιού. Πολλές μάλιστα θα καταδικαστούν σε μαρασμό, κάτι που στις σημερινές συνθήκες οικονομικής κρίσης ισοδυναμεί με καταδίκη σε θάνατο πολλών νοικοκυριών. Το ίδιο θα συμβεί σε εκατοντάδες ελεύθερους επαγγελματίες (λογιστές, δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, ιατροί, οδοντίατροι, μεσίτες) που έχουν επιλέξει την Κεντρική και Βορειοδυτική Λέσβο σαν τόπο κατοικίας και δραστηριοποίησης.

- Όχι, διότι το ΥΠΟΙΚ δεν έχει προχωρήσει ακόμα σε εκσυγχρονισμό και ηλεκτρονική διασύνδεση με άλλες υπηρεσίες και φορείς έτσι που οι πολίτες να μην χρειάζεται να προσέρχονται στις Δ.Ο.Υ. καθημερινά κατά εκατοντάδες και για διάφορα θέματα. (Είναι χαρακτηριστικό ότι για τη δωρεάν διανομή τροφίμων σε απόρους στη Λέσβο υποβλήθηκαν το 2012, 12.500 αιτήσεις, που στο σύνολό τους προσήλθαν στις Δ.Ο.Υ.). Άλλωστε πρόκειται για συστέγαση υπηρεσιών και όχι για συνένωσή τους. Στη Δ.Ο.Υ. Μυτιλήνης θα συνυπάρχουν 5 υπηρεσίες κάτω από την ίδια στέγη με διαφορετικές θέσεις εργασίας ανά τέως Δ.Ο.Υ. και αντικείμενο. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι ο αριθμός των υπαλλήλων δεν θα επαρκεί για τις θέσεις εργασίας, πόσο μάλλον να απελευθερωθεί δυναμικό για τον έλεγχο και την είσπραξη.
Ακόμα και το διαφημιζόμενο Κέντρο εξυπηρέτησης φορολογουμένων που σχεδιάζεται να δημιουργηθεί στην Καλλονή, με δαπάνες και λειτουργικά έξοδα του υπερχρεωμένου Δήμου Λέσβου, με προσωπικό έως 2 άτομα, χωρίς μηχανοργάνωση και με το προδιαγεγραμμένο πλαίσιο λειτουργίας, θα είναι στην πραγματικότητα ένα Κέντρο κοροϊδίας και ταλαιπωρίας φορολογουμένων

- Όχι, διότι η ανάπτυξη της Λεσβιακής υπαίθρου είναι χρόνια ζητούμενο και δεν είναι δυνατό με ράβε - ξήλωνε να περιμένουμε ανάπτυξη. Το τελευταίο διάστημα μάλιστα ανακοινώθηκε ότι προετοιμάζεται το άνοιγμα λιμανιού στο Βορρά και συγκεκριμένα στην Πέτρα, κάτι που αναμένεται να τονώσει τη δραστηριότητα και να προσφέρει θέσεις εργασίας, και από την άλλη πλευρά καταργείται η Δ.Ο.Υ. Καλλονής, που θα μπορούσε να βοηθήσει σ’ αυτήν την ανάπτυξη και το λιμάνι θα απέχει 70 χιλιόμετρα από την κοντινότερη Οικονομική υπηρεσία.

- Όχι, διότι σύσσωμη η κοινωνία της Λέσβου είναι αντίθετη με τη σχεδιαζόμενη κατάργηση της Δ.Ο.Υ. Καλλονής και έχει εκφραστεί με διάφορους τρόπους. Ο Δήμος Λέσβου με διάφορους τρόπους, η Περιφέρεια Β. Αιγαίου που με την απόφασή της από 1/11/12 αντιτίθεται όχι μόνο στην κατάργηση της Δ.Ο.Υ. Καλλονής αλλά και των Δ.Ο.Υ. Λήμνου και Ικαρίας. Οι βουλευτές του Νομού που με ερωτήσεις και επερωτήσεις στη Βουλή των Ελλήνων, έχουν εκφράσει την αντίθεσή τους. Το ίδιο και τα άλλα κόμματα που δεν έχουν βουλευτή στη Λέσβο. Ακόμα και ο συμπατριώτης μας Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών, κ. Χ. Αθανασίου, έχει πολλές φορές εκφράσει την επιθυμία του για την παραμονή των υπηρεσιών στην Κεντρική Λέσβο.

 Οι φορείς της Λέσβου (Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο, Παράρτημα Ανατολικού Αιγαίου του Οικονομικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας, Σύλλογος Εργαζομένων στις Δ.Ο.Υ. Ν. Λέσβου - Χίου, Δικηγορικός Σύλλογος, Φαρμακευτικός Σύλλογος, Ένωση Λογιστών, Σύνδεσμος Ηλεκτρολόγων κλπ.), οι αγροτικοί συνεταιρισμοί, οι Εμπορικοί σύλλογοι και φορείς, οι επαγγελματίες και οι κάτοικοι με τη συμμετοχή τους σε κινητοποιήσεις και την συλλογή χιλιάδων υπογραφών.

- Όχι, διότι με τις αλλεπάλληλες καταργήσεις υπηρεσιών στη Λεσβιακή ύπαιθρο και με την κατάργηση τόσων Δήμων, η ύπαιθρος στενάζει και οι κάτοικοί της δεν έχουν ίσες ευκαιρίες ζωής και δραστηριοποίησης, κάτι που είναι κατάφορα αντισυνταγματικό. Μία ακόμα κατάργηση αυτή τη χρονική στιγμή είναι βέβαιο ότι θα ανοίξει το δρόμο και για άλλες που θα ακολουθήσουν κι ο κατάλογος δεν θα έχει τέλος, όχι μόνο για τη Λεσβιακή ύπαιθρο αλλά και για την Πρωτεύουσα.
Για όλους αυτούς τους λόγους είναι καιρός, σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος της Λέσβου, να ακούσει σοβαρά τη φωνή της κοινωνίας, τη φωνή της Λέσβου που εκπέμπει σήμα κινδύνου και να βάλει φραγμούς. Τώρα, έστω και την ύστατη στιγμή. Δεν υπάρχει όμως χρόνος ούτε για κωλυσιεργίες, ούτε για υποκρισίες, ούτε για δικαιολογίες, ούτε για κροκοδείλια δάκρυα. Δεν αρκούν οι ερωτήσεις και οι επερωτήσεις στη Βουλή, ούτε οι αποφάσεις και οι ανακοινώσεις. Δράση χρειάζεται αν θέλετε να μας προστατέψετε και τρόποι υπάρχουν.

ΑΠΟΔΕΙΞΤΕ ΤΟ. Προστατέψτε τη ζωή και τα συμφέροντα χιλιάδων πολιτών στην Κεντρική και Βορειοδυτική Λέσβο που επέλεξαν να ζήσουν σ’ αυτήν την ακριτική γωνιά της πατρίδας μας, ανατρέποντας την Απόφαση του ΥΠΟΙΚ για κατάργηση της Δ.Ο.Υ. Καλλονής αλλά και των άλλων νησιωτικών Δ.Ο.Υ..

* Η Μαρία Νικολάρα είναι μέλος της Επιτροπής Κατοίκων της Κεντρικής και Β.Δ. Λέσβου ενάντια στην ερήμωση και το μαρασμό της Λεσβιακής Υπαίθρου.

http://www.emprosnet.gr/