Ιδού ο Νυμφίος...

Δεν είναι σαν του θρησκευτικούς και πολιτικούς πρίγκιπες του καλού υπόκοσμου της καθωσπρέπει κοινωνίας μας…

Σαν τους «κεκονιαμένους τάφους», δηλαδή, που απέξω φαίνονται αστραφτεροί και από μέσα είναι γεμάτοι από βρωμιά και δυσωδία, από αρπαγή και αδικία…
Και που τους ραίνουμε με ροδοπέταλα και τους χειροκροτούμε και τους ζητωκραυγάζουμε. Και τους προσφέρουμε τις άπειρες ευκαιρίες, για να εκμεταλλεύονται άπειρες φορές την αφέλεια και την ευπιστία μας.

'Εθιμα των Βαΐων

Η Εκκλησία μας γιορτάζει πανηγυρικά το γεγονός της εισόδου του Ιησού στα Ιεροσόλυμα.
Ο ναός στολίζεται με κλαδιά από βάγια, δάφνες, μυρτιές, κλαδιά φοινικιάς ή ιτιάς, τα οποία και μοιράζονται ως ευλογία στους πιστούς.

Ο ίδιος τόνος χαράς και ευφροσύνης επικρατεί και σε πολλές συνήθειες και έθιμα του λαού μας. Για παράδειγμα στη Λέσβο και αλλού, τα παιδιά κάθε ενορίας κάνουν ένα δεμάτι από κλαδιά δάφνης.
Το στολίζουν και βάζουν στην κορυφή ένα κουδούνι ν ακούγεται.

Όταν απολύσει η Εκκλησία, γυρίζουν στη γειτονιά τους από σπίτι σε σπίτι.
Αφήνουν το δεμάτι όρθιο μέσα από την πόρτα και αρχίζουν να ψάλλουν το τροπάριο: 

"Τὴν κοινὴν Ἀνάστασιν πρὸ τοῦ σοῦ πάθους πιστούμενος, ἐκ νεκρῶν ἤγειρας τὸν Λάζαρον Χριστὲ ὁ Θεός· ὅθεν καὶ ἡμεῖς ὡς οἱ παῖδες, τὰ τῆς νίκης σύμβολα φέροντες, σοὶ τῷ νικητῇ τοῦ θανάτου βοῶμεν· Ὠσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Κόβουν ύστερα ένα κλαδάκι και το δίνουν στη νοικοκυρά λέγοντας:
"Χρόνια πολλά, εν ονόματι Κυρίου, δομ τ αυγό να φύγω" 

πηγη

παράδεισος κ΄κόλαση

Ένας Ραβίνος είχε μια συζήτηση με τον Κύριο για τον Παράδεισο και την Κόλαση. «Θα σου δείξω την Κόλαση», του είπε ο Κύριος και τον οδήγησε σε ένα δωμάτιο που είχε στη μέση ένα μεγάλο στρογγυλό τραπέζι. Οι άνθρωποι που κάθονταν γύρω από το τραπέζι ήταν πεινασμένοι και απελπισμένοι. Στη μέση του τραπεζιού βρισκόταν ένα τεράστιο καζάνι με νόστιμο φαγητό που μύριζε τόσο καταπληκτικά ώστε το στόμα του ραβίνου γέμισε σάλιο. Όσοι κάθονταν στο τραπέζι κρατούσαν από ένα κουτάλι με πολύ μακρύ χέρι. Παρόλο που τα κουτάλια έφταναν ίσα ίσα το καζάνι, τα χερούλια τους ήταν πιο μακριά από τα μπράτσα των ανθρώπων που τα κρατούσαν: έτσι κανένας του δεν μπορούσε να φάει γιατί του ήταν αδύνατο να φέρει το φαγητό ως τα χείλη του. Ο ραβίνος είδε ότι η δυστυχία ήταν πραγματικά τρομερή.

«Τώρα θα σου δείξω τον Παράδεισο», είπε ο Κύριος και μπήκαν σε ένα δωμάτιο ακριβώς το ίδιο όπως το πρώτο. Και εκεί υπήρχε το ίδιο μεγάλο στρογγυλό τραπέζι, το ίδιο καζάνι με φαγητό. Οι άνθρωποι εδώ κρατούσαν τα ίδια κουτάλια με μακριά χερούλια, εδώ όμως όλοι ήταν καλοφαγωμένοι και παχουλοί, γελούσαν και συζητούσαν. Ο ραβίνος δεν καταλάβαινε.

«Είναι απλό, αλλά απαιτεί μια συγκεκριμένη ικανότητα», είπε ο Κύριος. «Σ’ αυτό το δωμάτιο βλέπεις, έμαθαν να ταΐζουν ο ένας τον άλλον».

Καλή Ανάσταση!

Αντιγραφή από το βιβλίο του Irvin Yalom "Η μάνα και το νόημα της ζωής" μια παλιά χασιδική παραβολή:

Το "όχι"των Ισλανδών μπορεί να είναι παράδειγμα προς μίμηση;

Η απόφαση του Ισλανδικού λαού πριν 15 ημέρες μπορεί να είναι παράδειγμα και για την Ελλάδα ;

O ισλανδικός λαός έπρεπε να αποφανθεί αν εγκρίνει ή όχι μια συμφωνία που είχε ουσιαστικά επιβληθεί στην κεντροαριστερή κυβέρνηση της χώρας από τη Bρετανία και την Oλλανδία: να πληρώσει ο ισλανδικός λαός από τον κρατικό προϋπολογισμό της χώρας το εφιαλτικό για τα μεγέθη της ποσό των 5,5 δισ. δολαρίων στο Λονδίνο και τη Xάγη, που χρωστούσε μια ιδιωτική ισλανδική τράπεζα ονόματι Icesave.

«Mερικοί Iσλανδοί φαίνονται πρόθυμοι να διακινδυνεύσουν να γίνουν «η Kούβα του Bορρά», απορρίπτοντας το σχέδιο αποπληρωμής του χρέους», έγραφε προφητικά η αμερικανική εφημερίδα. Δεν φαινόταν να έχει αυταπάτες ως προς το αποτέλεσμα. «H Iσλανδία έχει βαλθεί να φωνάξει ««όχι» στο χρέος», ήταν ο εύγλωττος τίτλος της σε περίοπτη θέση ανάλυσής της.

H σημασία της ψήφου

Oι New York Times εξηγούσαν ευθέως τη σημασία της ισλανδικής ψήφου. «Tο δημοψήφισμα παρακολουθείται προσεκτικά από το εξωτερικό, όπου η ανησυχία είναι πως οι λαοί και σε άλλες χώρες που επικρίνονται αυστηρά για τη δημοσιονομική τους κατάσταση μπορεί να ενθαρρυνθούν να εξεγερθούν και να αρνούνται να εκπληρώσουν οικονομικές υποχρεώσεις που προέρχονται από τις αποτυχίες των τραπεζών τους», υπογράμμιζε χωρίς περιστροφές.

Tην ίδια γνώμη είχαν και οι...

O Μπεκήρ Αγάς και ο μύλος του Καρέκου

Γράφει: Κυριαζής Άρης

20/03/2010

Λέσβος και Μυτιληναίων Αιγιαλός
Δεκαπενθήμερες επισημάνσεις

Το περασμένο καλοκαίρι, μια ημέρα του Αυγούστου στις έξι το απόγευμα, ξεκινήσαμε με την Ερατώ και με οδηγό τον αειθαλή φίλο, τον αγαπητό υμνητή του λεκανοπεδίου Καλλονής Χρήστο Τραγέλλη, από τις «Εννιά Καμάρες» που βρίσκονται στο τρίτο χιλιόμετρο του δρόμου Καλλονής - Παρακοίλων για το γραφικό, μεγαλοπρεπές, ανατολίτικο, ερειπωμένο και χορταριασμένο εξοχικό του Μπεκήρ Αγά που, ανάμεσα στα βουνά του Έλαφου και της αρχαίας Ίσσας, αγναντεύει τον Κόλπο Καλλονής.

...η ανικανότητα και παρανομίες κάποιων λογιστών έγινε εθνική αγωνία!

Home

H αρχή ενός τέλους. Του Γιώργου Κιμούλη

Fri, 26/03/2010 - 20:06 — Mediasoup

ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ,
αποσεισάμενος και διαρρήξας,  μονολογεί:

είναι σαν να έρχεται εκεί που δουλεύεις, ο λογιστής της εταιρείας και να σου λέει:
«επειδή έκανα πολλές μ....ες, και έφαγα κάποια χρήματα, αγοράζοντας κάποια οικόπεδα για την οικογενειά μου ή καταθέτοντας κάποια χρήματα σε κάτι τράπεζες του εξωτερικού για το μέλλον των παιδιών μου, δε θα πληρωθείς αυτούς τους δύο μήνες... και μη μιλάς γιατί έρχονται και χειρότερα... κάτι άκουσα και για αθρόες απολύσεις... α! – και μη νομίζεις πως δεν ξέρω και τα...δικά σου...»

τι να κάνεις εσύ;  από ποιον να ζητήσεις τα ρέστα;
από τον λογιστή;  (γιατί λογιστής είναι ο κάθε πολιτικός πλέον) ...
από πού; από τη... «διεύθυνση»; ποια διεύθυνση;
από τον «εργοδότη»;  ποιον εργοδότη;
αφού δεν έχει ΠΡΟΣΩΠΟ!...
το Κράτος είναι μία απρόσωπη εκπροσώπηση...

τι να κάνεις;
ανοίγεις την τηλεόραση, μπας και μάθεις...
κι εκεί...
ακούς ξανά την ίδια περιγραφή του ίδιου αγώνα ράγκμπυ...

να δοθεί ένα τέλος
στην αμηχανία...
και το πρώτο τέλος
πρέπει να δοθεί στον “μηχανισμό της προπαγάνδας”,
που εκπροσωπείται από τα ΜΜΕ...

     τα ΜΜΕ  είναι ένα καθαρό σύστημα κατήχησης
     τα ΜΜΕ δεν καθρεφτίζουν καμμία πραγματικότητα
     ερμηνεύουν και παρουσιάζουν την πραγματικότητα μέσα σ’ ένα πλαίσιο,
     που στο μεγαλύτερο μέρος του έχει στηθεί από την εγχώρια εξουσία.
     τα ΜΜΕ  είναι μία ομάδα με ίδια συμφέροντα,
     που δεν έχουν καμμία σχέση με τα συμφέροντα των θεατών τους
     τα ΜΜΕ είναι απλώς κι αυτά μεγάλες εταιρείες,
     που εκπροσωπούν τους ιδιοκτήτες τους

     και ο κάθε δημοσιογράφος ή θα προσαρμοστεί ή θα φύγει...
     ΠΡΕΠΕΙ  να προσαρμοστεί!
     και όποιος απ’ αυτούς πει, πως μπορεί να προσαρμοστεί λίγο,
     αλλά ταυτόχρονα να κρατήσει την ανεξαρτησία της σκέψης του,
     είναι απλώς... ανόητος...
     ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ “ΛΙΓΟ” ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ...
   
    αρχίζει να λέει ορισμένα πράγματα που δεν πιστεύει στην αρχή
    και μετά σιγά σιγά αρχίζει και να τα πιστεύει...
    έτσι πρέπει να κάνει...

    εταιρείες είναι...
    και μην ξεχνάμε πως οι εταιρείες είναι το ιδιωτικό ισοδύναμο
    αυτού που αποκαλούμε φασισμό στην πολιτική σφαίρα...

    πρέπει να αρχίσει από κάπου αυτό το... τέλος...

διαβάστε περισσότερα

Κε Βενιζέλο: Απαγορεύεται το "μπανίζειν"

Κε, Βενιζέλο δεν σας ψήφισε ο λαός για να κάνετε μπανιστήρι σε τούρκικα βαπόρια, αλλά για να προστατεύτε την Ελλάδα. Δηλώσεις του τύπου «Παρακολουθούμε με ιδιαίτερη προσοχή, με επαγρύπνηση, όλα όσα συμβαίνουν στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, καταγράφουμε τις καταστάσεις, χωρίς ούτε να τις υποβαθμίζουμε, ούτε να τις διογκώνουμε τεχνητά. Δεν έχουμε εξαρτημένα αντανακλαστικά, δεν τρέχουμε πίσω από προκλήσεις». είναι για παιδιά προσχολικής ηλικίας. Εμείς που ψηφίζουμε έχουμε περάσει το 18ο έτος της ηλικίας και καταλαβαίνουμε πια τι μας λέτε. Επίσης Διαβάσαμε ότι πάτε στην Ρωσία για κάποιο λόγο, ενώ εμείς θα σας ΞΑΝΑ προτείναμε να πάτε στην Ουκρανία και για το δικό σας το καλό (να μάθετε κάτι τις) αλλά και για το καλό της Πατρίδος.

πηγη

Ανάμεσα σε όλα τα ταξίδια σας δεν αφιερώνετε και ένα προς Ουκρανία μεριά?

Πόσο συμβατός με την Ορθόδοξη σκέψη είναι ο οικονομικός Φιλελευθερισμός ;

του Ανδρέα Αργυρόπουλου σχ. συμβούλου Θεολόγων Bορείου Αιγαίου

Aν πριν κάποια χρόνια γίναμε μάρτυρες της πτώσης του «υπαρκτού σοσιαλισμού», στις μέρες μας ζούμε την κατάρρευση του οικονομικού Φιλελευθερισμού. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι τις τελευταίες δεκαετίες, ακόμη και κυβερνήσεις, που πολιτικά ανήκαν στο χώρο της Kεντροαριστεράς, ουσιαστικά υιοθέτησαν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, αποδυναμώνοντας το κράτος προνοίας, προωθώντας ιδιωτικοποιήσεις και εγκαταλείποντας κάθε δημόσια επιχειρηματική δραστηριότητα. Oι επιλογές αυτές βαπτίστηκαν από τους εκπροσώπους της άλλοτε ως εκσυγχρονισμός, άλλοτε ως μεταρρύθμιση κ.λπ.

H οικονομική κρίση, που όλοι βιώνουμε το τελευταίο διάστημα, αποδεικνύουν την αποτυχία του συγκεκριμένου μοντέλου.

Καυτά ερωτήματα

Καλούμαστε, λοιπόν, να απαντήσουμε στα εξής ερωτήματα:

Συντριπτικό ΟΧΙ από την Ισλανδία ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

 Εμβρόντητη η Ευρώπη έμαθε το ασύλληπτο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος που προκάλεσαν στην Ισλανδία οι πολίτες και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αρνούμενοι να αποδεχθούν οι πρώτοι και να επικυρώσει τυπικά ο δεύτερος τη ληστρική συμφωνία που είχαν επιβάλει στην ψοφοδεή σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της χώρας η Βρετανία και η Ολλανδία. Πρέπει να είναι η μοναδική περίπτωση δημοκρατικής χώρας που σε ένα δημοψήφισμα το «Οχι» πήρε... 93,2% (!!!) και το «Ναι» μόλις... 1,8%, με τα υπόλοιπα ψηφοδέλτια λευκά ή άκυρα.

 

 Ούτε οι ανεμοθύελλες ούτε οι παγωμένες βροχές που σάρωναν το Σάββατο την Ισλανδία απέτρεψαν τους σκληροτράχηλους απογόνους των Βίκινγκ από το να προσέλθουν μαζικά στις κάλπες για να εκφράσουν την οργή τους και να απορρίψουν την κατάπτυστη συμφωνία οικονομικής υποδούλωσης της χώρας που είχε αποδεχθεί η κυβέρνηση και είχε κατορθώσει να περάσει και από τη Βουλή.

Το χαμηλότερο ποσοστό του «Οχι» σημειώθηκε στην... «ενδοτική» πρωτεύουσα της Ισλανδίας, το Ρέικιαβικ, και ήταν 91,7%, με το «Ναι» να ανέρχεται στο ποσοστό - ρεκόρ του... 2,2%! Το υψηλότερο ποσοστό του «Οχι» σημειώθηκε στο κατεξοχήν αλιευτικό νότιο τμήμα του νησιού - 95,2%!
Οι Ισλανδοί ανέτρεψαν πέρυσι τέτοια εποχή με τις διαδηλώσεις τους την προηγούμενη κυβέρνηση της Δεξιάς, η οποία σε στενή συνεργασία με υπερφίαλους Ισλανδούς τραπεζίτες οδήγησαν τη χώρα σε χρεοκοπία, καθώς οι ισλανδικές τράπεζες ανέπτυξαν στο εξωτερικό δραστηριότητες (με δανεικά, εννοείται, κεφάλαια) με τζίρο... δέκα φορές το ΑΕΠ της Ισλανδίας!
 Η κεντροαριστερή κυβέρνηση που έφεραν οι Ισλανδοί στην εξουσία αποδείχθηκε τραγικά χειρότερη της Δεξιάς και προφανώς ανεπαρκής να υπερασπιστεί τα συμφέροντα του ισλανδικού λαού.

Οι κυβερνήσεις της Βρετανίας και της Ολλανδίας έκαναν την εξής απάτη: αποζημίωσαν αυτές, ως μη όφειλαν, τους περίπου 350.000 Βρετανούς και Ολλανδούς καταθέτες μιας χρεοκοπημένης ισλανδικής ηλεκτρονικής τράπεζας και στη συνέχεια άρχισαν να εκβιάζουν την ισλανδική κυβέρνηση να πληρώσει ο... ισλανδικός λαός 5 δισεκατομμύρια και πλέον δολάρια στο Λονδίνο και στη Χάγη! Κάθε Ισλανδός πολίτης, ακόμη και τα βρέφη, θα έπρεπε δηλαδή να καταβάλει... 15.000 δολάρια στους τυχοδιώκτες πελάτες της ισλανδικής τράπεζας στην Ολλανδία και στη Βρετανία!

Το απαράδεκτο είναι ότι η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση του Ρέικιαβικ υπέκυψε στον αγγλοολλανδικό εκβιασμό. Οι Ισλανδοί ξεσηκώθηκαν και πάλι και τελικά την τσάκισαν πολιτικά με το συντριπτικό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Προσπάθησαν οι ξένοι, οι Αγγλοι και οι Ολλανδοί μαζί με την ΕΕ και το ΔΝΤ, να τρομοκρατήσουν τον ισλανδικό λαό για να σκύψει το κεφάλι και να μην αντιταχθεί στη συμφωνία. Και με τι δεν τον απείλησαν! Οτι θα τους κόψει το ΔΝΤ τα δάνεια σωτηρίας της οικονομίας τους. Οτι θα μπλοκάρει η ΕΕ τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ισλανδία. Οτι θα υποβαθμίσουν ακόμη περισσότερο την πιστοληπτική ικανότητα της Ισλανδίας οι γνωστοί τρεις οίκοι αξιολόγησης, τα γνωστά όργανα της διεθνούς κερδοσκοπίας. Οτι θα καταστραφεί και θα χρεοκοπήσει εντελώς η Ισλανδία, αν ψηφίσουν «Οχι».

Μάταιος κόπος! Οι ανυπότακτοι Βίκινγκ τους απάντησαν με το απίστευτο 93,2% του «Οχι», ενώ μόλις το 1,8% υπέκυψε στους εκβιασμούς και ψήφισε «Ναι». Ενα κράτος με μόλις 320.000 κατοίκους αψήφησε την κάποτε κυρίαρχο του κόσμου Βρετανία με τα 60.000.000 κατοίκους της και την οικονομικά πανίσχυρη Ολλανδία με τα 15.000.000 κατοίκων!

Οσο για τις απειλές τους, είχαν το εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα. Ενώ το 2008, υπό τον πανικό της κατάρρευσης και της χρεοκοπίας, οι φοβισμένοι Ισλανδοί ήταν για πρώτη φορά κατά τις δημοσκοπήσεις έτοιμοι να θυσιάσουν την εθνική τους ανεξαρτησία και να ενταχθούν στην ΕΕ για να σωθούν μέσω ευρώ, οι εκβιασμοί της Κομισιόν, της Αγγλίας και της Ολλανδίας ανέτρεψαν εκ νέου την κατάσταση. Τώρα, άνω του 70% των Ισλανδών τάσσεται εναντίον της ένταξης στην ΕΕ και μάλιστα τάσσεται κατά και το 63% των Ισλανδών επιχειρηματιών! Είναι προφανές ότι οι Βίκινγκ δεν έχουν μάθει να παραδίδονται...
ΠΑΡΑΣΙΤΑ
Πολιτικοί χωρίς αξιοπρέπεια
Καρεκλοκένταυροι χωρίς την παραμικρή πολιτική αξιοπρέπεια αποδεικνύονται για δεύτερη φορά οι Ισλανδοί πολιτικοί. Οποιαδήποτε κυβέρνηση έβλεπε μια συμφωνία της με ξένες χώρες να απορρίπτεται σε δημοψήφισμα με το απίθανο ποσοστό του 93%, θα έσπευδε να παραιτηθεί και να εξαφανιστεί από προσώπου γης λόγω ντροπής. Αντιθέτως, θρασύτατη η πρωθυπουργός της Ισλανδίας Γιοχάνα Σίγκουρδαρντόουτιρ δήλωσε ότι, παρά το εξευτελιστικό γι’ αυτήν αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος... «δεν θα υπάρξει καμιά επίπτωση στη ζωή της κυβέρνησης»! Είναι προφανές ότι η ηθική διαφθορά και ο παχυδερμισμός του πολιτικού κατεστημένου, που οδηγεί στην αβυσσαλέα απομάκρυνσή του από τις λαϊκές διαθέσεις, κάθε άλλο παρά μόνο ελληνικό φαινόμενο είναι.

Αυτό είναι το πλήρωμα της Τουρκική κορβέτας

Αυτή τη στιγμή η Τουρκική κορβέτα TCG BAFRA F-505 έχει πορεία προς τον Αργοσαρωνικό, δείτε φωτογραφία απο το πλήρωμα της .

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ

Βρέθηκε το "σημείο της δικαιοσύνης" στον εγκέφαλο

Αμερικανοί νευροεπιστήμονες ανακοίνωσαν ότι, για πρώτη φορά, ανακάλυψαν μια περιοχή στον εγκέφαλο που αντιδρά στην αδικία και την ανισότητα, οδηγώντας τους ανθρώπους να ικανοποιούνται όταν μοιράζονται εξίσου το διαθέσιμο πλούτο, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να δώσουν σε άλλους μερικά από τα δικά τους χρήματα.

Οι άνθρωποι μπορεί να έχουν "εγωιστικά γονίδια" (όπως θα έλεγε ο διάσημος βρετανός βιολόγος Ρίτσαρντ Ντόκινς), όμως φαίνεται πως παράλληλα έχουν ένα αίσθημα δικαιοσύνης και ισότητας βαθειά "καλωδιωμένο" στους νευρώνες του εγκεφάλου τους. Με άλλα λόγια, οι επιστήμονες για πρώτη φορά έρχονται να δώσουν νευρολογική δικαιολόγηση στο γνωστό σε όλους υποσυνείδητο αίσθημα "μα, αυτό δεν είναι δίκαιο", όταν βλέπουν γύρω τους μια κατάσταση ανισότητας.

Η έρευνα δείχνει ότι το λεγόμενο "κέντρο ανταμοιβής" του εγκεφάλου αντιδρά στις άνισες και άδικες καταστάσεις που αφορούν την κατανομή των χρημάτων, με τρόπο τέτοιο που φανερώνει ότι οι άνθρωποι προτιμούν ενστικτωδώς να ζουν σε ένα δίκαιο περιβάλλον. Η προτίμηση αυτή πιθανώς εξηγεί γιατί οι άνθρωποι θέλουν να κάνουν φιλανθρωπίες και συνήθως υποστηρίζουν ένα ισχυρό κράτος πρόνοιας, καθώς και κυβερνητικές πολιτικές αναδιανομής του εισοδήματος.

Η ανακάλυψη-ορόσημο έγινε από ερευνητές του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech), του αμερικανικού πανεπιστημίου Rutgers και του Κολλεγίου Trinity του Δουβλίνου στην Ιρλανδία, υπό την καθηγήτρια ψυχολογίας Ελίζαμπεθ Τρικόμι, τον καθηγητή ψυχολογίας Τζον Ο'Ντόχερτι και τον καθηγητή γνωσιακής νευροεπιστήμης Τόμας Μίτσελ, και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείo.

Oι επιστήμονες πειραματίστηκαν κάνοντας διάφορες χρηματικές συναλλαγές με 20 ζευγάρια ανδρών εθελοντών και κατέγραψαν την εγκεφαλική δραστηριότητά τους με μαγνητικές τομογραφίες λειτουργικού συντονισμού (fMRI), κυρίως στις περιοχές του προμετωπιαίου φλοιού και του ραβδωτού σώματος, που εμπλέκονται στην αξιολόγηση των ανταμοιβών.

Η έρευνα έδειξε ότι οι εθελοντές δεν χαίρονταν μόνο όταν οι ίδιοι έπαιρναν περισσότερα χρήματα, αλλά ακόμα κι όταν οι "φτωχότεροι" (στο πείραμα) έπαιρναν περισσότερα. Μάλιστα, συχνά ο εγκέφαλος των πιο "πλούσιων" έδειχνε μεγαλύτερη δραστηριοποίηση (στα συγκεκριμένα σημεία που σχετίζονται με την ανταμοιβή), όταν περισσότερα χρήματα μεταφέρονταν στους άλλους ανθρώπους αντί για τους ίδιους, ενώ στους "φτωχούς" ανθρώπους ίσχυε το αντίστροφο, δηλαδή ένιωθαν καλύτερα όταν περισσότερα χρήματα δίνονταν στους ίδιους παρά στους πλούσιους.

Έτσι, λίγο-πολύ, όλοι -"πλούσιοι" και "φτωχοί"- φαίνονται να προτιμούν ενδόμυχα μια πιο δίκαιη κοινωνία, με μικρότερες οικονομικές ανισότητες. Οι πλουσιότεροι νιώθουν καλύτερα όταν κλείνουν την "ψαλίδα" των εισοδημάτων με τους φτωχότερους και οι τελευταίοι ευχαριστιούνται όταν μειώνουν την "ψαλίδα" της ανισότητας.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, από τη συγκριτική μελέτη των εγκεφάλων, προέκυψαν τα πρώτα νευροβιολογικά στοιχεία ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν είναι δομημένος έτσι ώστε να χαίρεται αποκλειστικά για το δικό του συμφέρον, αλλά επίσης μπορεί να χαίρεται όταν μειώνεται η ανισότητα γύρω του.

Οι αμερικανοί επιστήμονες παραδέχτηκαν ότι ακόμα είναι ασαφές σε ποιο βαθμό αυτή η αποστροφή στην ανισότητα και στην αδικία είναι εγγενής ή προϊόν μάθησης και περιβαλλοντικών επιδράσεων. Σε κάθε περίπτωση πάντως, όπως είπαν, "οι άνθρωποι που ξεκινάνε πλούσιοι, όταν βλέπουν έναν άλλο άνθρωπο να παίρνει χρήματα, αισθάνονται να μειώνεται η ενοχή τους που εκείνοι έχουν περισσότερα από τους άλλους".

Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) στη διεύθυνση: http://www.nature.com/nature/journal/v463/n7284/abs/nature08785.html

Πηγή:  ΑΠΕ - ΜΠΕ
Επιμέλεια θέματος: Συντακτική Ομάδα Υγείαonline
άλλες πηγές

Ο ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΗΣ ΜΕΡΜΗΓΚΑΣ ΚΑΙ Ο ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΖΙΤΖΙΚΑΣ

  ΜΙΑ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ  ΚΡΙΣΗΣ 

      του  Αντώνη Ανδρουλιδάκη 

  Άκουγα  πριν από χρόνια έκπληκτος φίλο ψυχίατρο που συμμετείχε σε ευρωπαϊκό πρόγραμμα  αποκατάστασης χρονίων πασχόντων από ψυχικά νοσήματα, να περιγράφει την απίστευτα πειθαρχημένη συμπεριφορά των Γερμανών ασθενών, έναντι των Ελλήνων «ομοδόξων» τους.  Το πρόγραμμα προέβλεπε -μεταξύ άλλων- τη γεωργική απασχόληση των ασθενών σε μια μορφή «εργασιοθεραπείας» και αφορούσε ασθενείς με βαρύτατα ψυχικά νοσήματα. Το εντυπωσιακό είναι, ότι αν και η Γερμανική, όσο και η Ελληνική ομάδα ασθενών, πειθαρχούσαν επαρκώς στη διάρκεια εκτέλεσης της χειρωνακτικής τους εργασίας, εν τούτοις, στο άκουσμα του ήχου του διαλλείματος για το μεσημβρινό γεύμα, οι μεν Γερμανοί ασθενείς παρέμεναν απόλυτα πειθαρχημένοι και σε απόλυτη σειρά και τάξη λάμβαναν το φαγητό τους,  οι δε Έλληνες συνάδελφοι τους,  διαρήγνυαν κυριολεκτικά τα ιμάτια τους και αλλαλάζοντας διασκορπίζονταν άτακτα προς όλες τις κατευθύνσεις, κάνοντας πραγματικά δύσκολη τη ζωή των θεραπευτών τους. 
      Εύλογα συμπεραίναμε τότε, χαμογελώντας με κάμποση «εθνική αυταρέσκεια», ότι στη Γερμανία, ούτε να τρελλαθεί κανείς δεν μπορεί. Η παρέκκλιση δηλαδή, από την κυρίαρχη κοινωνική κοσμοαντίληψη δεν είναι εφικτή, ούτε με το «άλλοθι» μιας βαρύτατης σχιζοφρένειας. 

διαβάστε περισότερα

Η ποιητική των αριθμών

του Δρ. Στέφανου Μπαλή,  Μαθηματικού–Συγγραφέα

Γράμματα και αριθμοί, γραφή και αρίθμηση: τα πρώτα που μαθαίνει ένα παιδί στο σχολείο αλλά και στο σπίτι. Τόσο η γραφή με την ανάγνωση, όσο και η αρίθμηση με τις αριθμητικές πράξεις, εξυπηρετούν στην αρχή καθημερινές πρακτικές ανάγκες. Σταδιακά όμως μπορούν να περάσουν σε ένα άλλο, ανώτερο επίπεδο όπου πλέον μετατρέπονται σε πνευματικές δημιουργίες. Τα πάντα εξαρτώνται από την οπτική γωνία, την παιδεία και τη διάθεση του καθενός.
Κορύφωση της γραφής είναι η ποίηση και της αρίθμησης τα μαθηματικά. Τι είναι όμως ποίηση και τι μαθηματικά;Υπάρχουν πολλές απαντήσεις σχεδόν τόσες όσοι και οι δημιουργοί τους, ή ακόμη όσοι και οι αποδέκτες τους. Όποιος διαβάζει και αγαπάει την ποίηση καταλαβαίνει τι είναι ποίηση έστω και αν δεν μπορεί να το διατυπώσει και να το ορίσει. Όμοια, όποιος ασχολείται με τα μαθηματικά αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι μόνο ένα χρήσιμο εργαλείο για την επίλυση πρακτικών προβλημάτων και την κατανόηση των άλλων επιστημών, αλλά κάτι που σχετίζεται άμεσα με την έννοια του Ωραίου, με την αισθητική απόλαυση. Χαρακτηριστική είναι η φράση του Γερμανού φυσικού Bέρνερ Kαρλ Χάιζενμπεργκ, ο οποίος τιμήθηκε το 1932 με το βραβείο Νόμπελ Φυσικής για το έργο του στον κλάδο της κβαντομηχανικής: «Μόνο δύο γλώσσες έχει ο άνθρωπος για να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα, τα μαθηματικά και την ποίηση».

Τα «καλά» του 6ου Στόλου και από τη Frontex

ΜΑΛΤΕΖΟΙ ΑΚΤΟΦΥΛΑΚΕΣ ΜΕ ΚΛΟΜΠ ΚΑΙ ΣΠΡΕΪ ΚΑΤΑ ΜΥΤΙΛΗΝΙΩΝ.

Σαν δύναμη ...κατοχής συμπεριφέρονται οι Μαλτέζοι της Ευρωπαϊκής Αστυνομίας Συνόρων

Του ΣΤΡΑΤΗ ΜΠΑΛΑΣΚΑ
Αγριο ξύλο χθες τα χαράματα σε κέντρο διασκέδασης, στην προκυμαία της Μυτιλήνης, ανάμεσα σε ντόπιους θαμώνες του μαγαζιού και μέλη της Ευρωπαϊκής Αστυνομίας Συνόρων, γνωστής ως Frontex.

Οι Μαλτέζοι ακτοφύλακες λειτουργώντας κυριολεκτικά ως δύναμη κατοχής επιτέθηκαν με κλομπ και σπρέι πιπεριού σε προσωπικό και θαμώνες του κλαμπ, επειδή «τόλμησαν» λίγη ώρα μετά να βγάλουν έξω δύο «δικούς τους» γιατί μεθυσμένοι δημιουργούσαν επεισόδια. Την ίδια ώρα, 10 χιλιόμετρα νοτιότερα, στην παραλία της Χαραμίδας αποβιβάζονταν ανενόχλητοι 15 παράνομοι μετανάστες.

Διεθνή Ημέρα Βραδύτητας

Εθελοντές στο Μιλάνο ενημερώνουν τους Ιταλούς πώς να ξαναβρούν τους ρυθμούς τους

Ρώμη

Σειρά εκδηλώσεων για τη Διεθνή Ημέρα Βραδύτητας οργανώνονται τη Δευτέρα στην Ιταλία με κύριο σύνθημα της πρωτότυπης κινητοποίησης «ξαναβρείτε τους ρυθμούς σας, η υπερβολική βιασύνη σάς κάνει μόνο κακό». Σύνδεσμοι και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις κινητοποιήθηκαν σε διάφορες πόλεις της χώρας για να διατρανώσουν την ανάγκη των χαλαρών ρυθμών.

άθρησκη πανουργία…

Προς τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ανθρωπιστικής Ομοσπονδίας κ. David Pollock
Αξιότιμε κ. David Pollock
Αξιώνετε, ως αντιπρόσωποι των ανθρώπων, που δεν έχουν θρησκεία, από τον Έλληνα Πρωθυπουργό, εν ονόματι του ανθρωπισμού, την απομάκρυνση των θρησκευτικών συμβόλων από τις αίθουσες των δικαστηρίων, των σχολείων, κλπ, της χώρας μας.
Η αξίωσή σας αυτή, άκρως προκλητική και προσβλητική για την μακραίωνη πολιτισμική μας παράδοση, δημιουργεί εύλογα ερωτήματα:

Δεν γνωρίζετε, άραγε, ότι η οποιαδήποτε αναφορά στον ανθρωπισμό παραπέμπει πρώτα-πρώτα στον ελληνικό πολιτισμό. Όπου και βρίσκονται, κατά κύριο λόγο, οι πρωταρχικές του ρίζες.
Γιατί βέβαια, ως άθρησκοι, που δηλώνετε, είναι εύλογο να μη γνωρίζετε ότι ο χριστιανισμός είναι ο κατεξοχήν ανθρωπισμός. Δεδομένου ότι τοποθετεί τον άνθρωπο πάνω απ’ τους οποιουσδήποτε νόμους και θεσμούς.

Τόσο, που και ο ιδρυτής του (o Χριστόw) να θυσιάζεται για τον άνθρωπο. Κι ακόμη πιο πέρα όλoι οι αληθινοί χριστιανοί να υπηρετούν τους συνανθρώπους τους και να θυσιάζονται γι’ αυτούς. Ανεξαρτήτως θρησκευτικών, φυλετικών, κλπ, διαφορών.

Ο Σαμαρείτης, για παράδειγμα, του Ευαγγελίου, περιθάλπει τον εχθρικά διακείμενο απέναντί του αλλοεθνή και αλλόθρησκο Ιουδαίο.
Ο Μέγας Βασίλειος, στο φιλανθρωπικό του ίδρυμα, τη Βασιλειάδα, περιθάλπει τους φτωχούς και ασθενείς, ανεξαρτήτως θρησκεύματος. Ενώ ο Γρηγόριος ο Θεολόγος αντιτίθεται στους διωγμούς, εκ μέρους της κοσμικής εξουσίας, εναντίον των αιρετικών και των αλλόθρησκων. Και, επειδή δεν εισακούεται παραιτείται.

Και ασφαλώς οι τυχοδιωκτικές σταυροφορίες της Δυτικής Εκκλησίας εναντίον των Αράβων και οι «ιεραποστολικές» εκκαθαρίσεις εκ μέρους των αποικιοκρατών σε βάρος των ιθαγενών ή το δουλεμπόριο δεν έχουν την παραμικρή σχέση με το χριστιανισμό. Όπως βέβαια και ο βάρβαρος θεσμός της Ιερής Εξέτασης.

Θα ήταν δε πολύ ενδιαφέρον, για μας, να γνωρίζαμε ποια είναι η θέση του ανθρωπισμού σας απέναντι στο όργιο της βαρβαρότητας σε βάρος της Σερβίας και των αραβικών λαών (Ιράκ, Αφγανιστάν, κλπ). Ή των ναζιστικών αντίποινων σε βάρος των Παλαιστινίων, των Λιβανέζων…
Κι ακόμη πιο πέρα απέναντι στην βαρβαρότητα και τον κανιβαλισμό του καπιταλιστικού Μεσαίωνα σε βάρος των φτωχών λαών, με τα εκατομμύρια των θυμάτων ετησίως.

Κατόπιν όλων αυτών και πολλών άλλων η αξίωσή να απομακρυνθούν απ’ τις αίθουσες των σχολείων και των δικαστηρίων, κλπ, τα θρησκευτικά μας σύμβολα, δεν φαίνεται να υποδηλώνει ανθρωπιστικό ενδιαφέρον, αλλά αντιδημοκρατικό, πρωταρχικά, παραλογισμό.
Πολύ περισσότερο, αφού οι Έλληνες, όχι μόνο στα δικαστήρια και στα σχολεία μας, αλλά και σε κάθε άλλη περίπτωση, αντιμετωπίζουμε, σύμφωνα με την πολιτισμική μας παράδοση, τους οποιουσδήποτε ξένους, στην πλειονότητά μας, με σεβασμό προς την διαφορετικότητά τους.

Αφού και στην αρχαιότητα η φιλοξενία προστατευόταν από τον Ξένιο Δία, αλλά και στο χριστιανισμό ο κάθε ξένος είναι, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, ο ίδιος ο Χριστός.
Μέσα στο πνεύμα τέτοιων παράλογων, όπως οι δικές σας, εν ονόματι του ανθρωπισμού, αξιώσεων, οι απανταχού της Γης φυλετικές μειονότητες θα μπορούσαν να φτάνουν στο σημείο να αξιώνουν απ’ τις ιθαγενείς πλειονότητες ακόμη και την χρωματική αλλαγή του δέρματός τους.

Ας μας επιτραπεί όμως ακόμη πιο πέρα να πούμε ότι, κάτω απ’ τον αντιδημοκρατικό αυτόν παραλογισμό, φαίνεται να υπολανθάνει κάποιος υφέρπων φασισμός. Που, σε τελική ανάλυση, αποσκοπεί όχι στην υπεράσπιση, αλλά στην υπονόμευση του ανθρωπισμού και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Δεδομένου ότι ο χριστιανισμός συνιστά την τελειότερη έκφραση του ανθρωπισμού και την ισχυρότερη διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γεγονός, που δεν συμφέρει και ενοχλεί αφάνταστα όλους εκείνους που έχουν θεό τους το Μαμωνά, θρησκεία τους τον καπιταλισμό και ηθική και νόμο τους τον αμοραλισμό. Στο βωμό των οποίων θυσιάζουν, απανταχού της Γης, εκατομμύρια ανθρώπων.
Κάνοντας νόμο τους την πανουργία και την αδικία και κηρύσσοντας παράνομη και σε διωγμό τη δικαιοσύνη.

Για να επαληθεύεται έτσι, για μια ακόμη φορά, ο Πλάτων, όταν λέει πως: «Πάσα επιστήμη, χωριζομένη δικαιοσύνης και της άλλης αρετής, πανουργία και ου σοφία φαίνεται»!
Με τιμή
παπα-Ηλίας Υφαντής
http://papailiasyfantis.blogspot.com

ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ...ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ

Σύμφωνα με στοιχεία του Δ.Ν.Τ. το χρέος της Ελλάδας (δημόσιο και ιδιωτικό) είναι στο 179% του Α.Ε.Π. Ας δούμε λίγο τα χρέη (δημόσια και ιδιωτικά) των άλλων χωρών:
Ιαπωνία: 197,2% του Α.Ε.Π.
Ολλανδία: 234%
Ιρλανδία: 222%
Βέλγιο: 219%
Ισπανία: 207%
Πορτογαλία: 197%
Ιταλία: 194%
Μέσος όρος για Ε.Ε.: 175% του ευρωπαϊκού Α.Ε.Π. (Διαβάστε επίσης εδώ)
Ποια είναι η Ελληνική «ιδιαιτερότητα»;
Η Ελλάδα λοιπόν κάνει την πρωτοτυπία να μεταφέρει τα χρέη του ιδιωτικού τομέα στο δημόσιο. Γιατί το Ελληνικό κράτος όχι μόνο κάνει τα στραβά μάτια σε μια σειρά από ανοιχτές παρανομίες (π.χ. εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία) αλλά στερεί προκλητικά από το δημόσιο τους βασικούς του πόρους, προτιμώντας να φαίνεται ένα χρεοκοπημένο κράτος παρά ένας ανίκανος ιδιωτικός τομέας. Κι όλα αυτά χωρίς να αναφερθούμε στις κάθε τύπου επιδοτήσεις
Μόνο από τις offshore εταιρίες χάνονται κάθε χρόνο 6 δις έσοδα για το κράτος (Νέα, 11/05/2009). Χαρακτηριστικά ο πρώην υπουργός οικονομικών Γ. Αγαπητός αναφέρει στην Ελευθεροτυπία της 20/02: «…τα μη εισπραττόμενα φορολογικά έξοδα υπερβαίνουν το 40% των εισπραττόμενων». Σύμφωνα με στοιχεία του Ο.Ο.Σ.Α. το 25% της παραγωγής στην Ελλάδα διακινείται χωρίς παραστατικά με αποτέλεσμα το κράτος να χάνει τόσα λεφτά, ώστε αν τα έπαιρνε «…θα επέτρεπαν ακόμη και το μηδενισμό του δημόσιου χρέους μέσα σε λίγα χρόνια» (Ελευθεροτυπία, 20/02)
Σύμφωνα με τον Θ. Πελαγίδη, Καθηγητή της Οικονομικής Ανάλυσης στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς
«Στην Ελλάδα, το χρέος του κράτους αντικατοπτρίζει και τις αδυναμίες του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας που δεν μπορεί να είναι ανταγωνιστικός με διεθνείς όρους. Το κράτος έτσι παίρνει πάνω του και μέρος του ιδιωτικού χρέους, γεγονός το οποίο αντικατοπτρίζει και την αδυναμία του ιδιωτικού τομέα να πάρει τις ευθύνες του, να είναι διεθνώς ανταγωνιστικός χωρίς την κρατική προστασία και χρέωση.»


«Το Ελληνικό δημόσιο είναι διογκωμένο»
Σύμφωνα με στοιχεία του I.L.O. (International Labour Organization) στην Ελλάδα οι δημόσιοι υπάλληλοι αποτελούν το 22,3% των εργαζομένων την ίδια στιγμή που στην Γαλλία είναι το 30%, στην Σουηδία 34%, Ολλανδία 27%, Αγγλία 20%, Γερμανία 14%.
Τα παραπάνω στοιχεία περιλαμβάνουν τον στενό και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και στην λίστα των χωρών της Ε.Ε. η Ελλάδα βρίσκεται περίπου στο μέσον!
Η διόγκωση λοιπόν του δημοσίου είναι πέρα για πέρα πλαστή και ουσιαστικά χρησιμοποιούν την λειτουργικότητα του δημόσιου τομέα προκειμένου να πείσουν τον κόσμο ότι είναι διογκωμένος. Δεν έχει όμως παρά να ρίξει κανείς μια απλή ματιά στις μετατάξεις και τις αποσπάσεις για να δει το μηχανισμό «αξιοποίησης» των υπαλλήλων και τις ευθύνες γι αυτήν. Αλλά δεν μιλάμε μόνο για «εξυπηρετήσεις»: Χαρακτηριστική η περίπτωση υπουργείου που προσέλαβε 250 υπαλλήλους στα Κέντρα Αγροτικής Ανάπτυξης (μέσω Α.Σ.Ε.Π.) χωρίς να έχει προνοήσει ΚΑΝ να νοικιάσει χώρο εργασίας γι αυτούς!! Η οργάνωση όμως των διευθύνσεων/οργανισμών/υπουργείων δεν είναι θέμα των δήθεν περισσευούμενων υπαλλήλων, αλλά των αδρά αμειβόμενων στελεχών και των πολιτικών τους προϊσταμένων. Αν αύριο λοιπόν απελευθερωθούν οι απολύσεις τα «στελέχη» αυτά μαζί με τους πολιτικούς τους προϊσταμένους θα εισηγηθούν την χρησιμότητά μας ως εργαζόμενοι, θα εισηγηθούν για την δική μας δουλειά, σύνταξη, ζωή!


«Οι Έλληνες δεν δουλεύουν»
Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat οι Έλληνες εργαζόμενοι εργάζονται κατά μέσο όρο 42 ώρες την εβδομάδα έναντι 40,3 ωρών που είναι ο μέσος όρος στην Ε.Ε. Αν λοιπόν ψάχνουμε για «τεμπέληδες» καλύτερα να πάμε πιο βόρεια όπου οι Σουηδοί (38,1), Δανοί (38) Φιλανδοί (37,8) κλπ. φαίνεται να τεμπελιάζουν πολύ για τα δεδομένα του Πρετεντέρη.
Γιατί λοιπόν είναι μειωμένη η παραγωγικότητα;
Το πρόβλημα και πάλι βρίσκεται στον ιδιωτικό τομέα: ΔΕΝ κάνει καμία τεχνολογική βελτίωση, δεν αναλαμβάνει το κόστος του εκσυγχρονισμού του και στηρίζεται στο χαμηλό μεροκάματο, το οποίο για να εξασφαλίσει πηγαίνει πλέον ΕΠΙΔΟΤΟΥΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ (ΕΣΟΑΒ, Interreg III κλπ.) σε χώρες των Βαλκανίων.
Ως ανταπόδοση, τα κέρδη του από το εξωτερικό…παραμένουν στο εξωτερικό, σε off-shore εταιρίες και τράπεζες. Μάλιστα για να δείξουν την ευγνωμοσύνη τους (ειδικά) οι τράπεζες προς το δημόσιο, όχι μόνο κερδοσκοπούν με το χρέος του δημοσίου μέσα από την γνωστή κομπίνα με την ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα), αλλά προτρέπουν εδώ και χρόνια τους «σημαντικούς» πελάτες τους να βγάλουν τις καταθέσεις τους στο εξωτερικό σε αφορολόγητους off shore παραδείσους που ιδρύουν οι…ΙΔΙΕΣ!!!! (Ελευθεροτυπία 3/05/2002)
Σε αυτούς δόθηκαν τα 12 δις «σωτηρίας» και εγγυήθηκαν άλλα 16!!!
Αυτά και άλλα πολλά μπορούμε να γράψουμε για την σημερινή πραγματικότητα, όμως όλα θα συγκλίνουν προς μία απλή αλήθεια:
Σήμερα δεν γίνεται απλά μια τεράστια αναδιανομή πλούτου από τους φτωχότερους προς τους πλουσιότερους, αλλά και τίθενται οι βάσεις για την διαιώνιση της ουσιαστικής εξαθλίωσης τόσο για την δική μας όσο και για τις επόμενες γενεές.
Όσοι πιστεύουν ότι είναι απλά μια μπόρα που θα περάσει θ’ απογοητευθούν, όχι γιατί τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει, αλλά γιατί τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει δίχως την δική μας συμμετοχή.
Με τους σημερινούς όρους η ανοχή δεν είναι απλά συνενοχή, είναι ενεργός συμμετοχή στην καταστροφή της ζωής μας. Η ελπίδα έχει νόημα όταν έχει μια βάση. Δεν έχουμε δικαίωμα να καταστρέφουμε την βάση κρατώντας μια μάταιη ελπίδα.
Δεν μας ζητούν να δουλέψουμε περισσότερο.
Δεν μας ζητούν να μαζέψουμε τα έξοδά μας
Δεν μας ζητούν να κάνουμε κάποιες θυσίες για το κοινό καλό
Δεν μας ζητούν να στερηθούμε για τα παιδιά μας
Ζητούν τις ζωές μας και τις ζωές των γενιών που έρχονται.
Όσοι θεωρούν τα παραπάνω μεγάλα λόγια ή λαϊκίστικες ρητορείες θα δουν και στην πράξη ότι κάποια παραμύθια έχουν άσχημο τέλος.
Μόνο που στην πραγματική ζωή ευθυνόμαστε κι εμείς γι αυτό.
πηγη:

Τι εστί Έλλην

Σε διαγωνισμό που έγινε στην Ουάσινγκτον για τον καταλληλότερο χαρακτηρισμό ενός λαού, εκείνου που θα παρουσιάζει καλύτερα την ψυχολογία του, πήραν μέρος περίπου ένα εκατομμύριο άτομα. Δεκαπενταμελής επιτροπή από επιστήμονες επέλεξε ομόφωνα και βράβευσε τον δικαστή Ν. Κέλλυ για τον επιτυχημένο χαρακτηρισμό του Έλληνα.

«Μπροστά στο δικαστήριο της ... αδέκαστης ιστορίας, γράφει ο δικαστής, ο Έλληνας αποκαλύφθηκε πάντοτε κατώτερος από τις περιστάσεις, αν και από διανοητική άποψη, κατείχε πάντοτε τα πρωτεία. Ο Έλληνας είναι ευφυέστατος αλλά και εγωιστής, δραστήριος αλλά και αμέθοδος, φιλότιμος αλλά γεμάτος προλήψεις, θερμόαιμος, ανυπόμονος αλλά και πολεμιστής. Έκτισε τον Παρθενώνα και αφού μέθυσε από την αίγλη του, τον άφησε αργότερα να γίνει στόχος των έριδων, ανέδειξε τον Σωκράτη για να τον δηλητηριάσει, θαύμασε τον Θεμιστοκλή για να τον εξορίσει, υπηρέτησε τον Αριστοτέλη για να τον καταδιώξει, γέννησε τον Βενιζέλο για να τον δολοφονήσει. Έκτισε το Βυζάντιο για να το εκτουρκίσει, έφερε το 21 για να το διακυβεύσει, δημιούργησε το 1909 για να το λησμονήσει. Τριπλασίασε την Ελλάδα και παραλίγο να τη θάψει. Κόπτεται τη μία στιγμή για την αλήθεια και την άλλη μισεί αυτόν που αρνιέται να υπηρετήσει το ψέμα. Παράξενο πλάσμα, ατίθασο, περίεργο, εγωπαθές και σοφόμωρο, ο Έλληνας. Λυπηθείτε τον, θαυμάστε τον αν θέλετε. Κι αν μπορείτε προσπαθήστε να τον ταξινομήσετε."
http://stigmatismenoi.blogspot.com/2010/03/blog-post_14.html

Δεν είναι η Εκκλησία αυτό που νομίζουμε

Δὲν εἶναι ἡ Ἐκκλησία αὐτὸ ποὺ νομίζουμε. Μᾶς πῆραν μωρὰ παιδιὰ ἀπὸ τὸν μαστὸ τῆς μάνας μας, τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Μᾶς ἔμαθαν ἄλλα. Μᾶς ἔδωσαν νὰ πιοῦμε γάλα κονσέρβας. Μᾶς ἔκοψαν ἀπὸ τὶς ρίζες. Μᾶς χώρισαν ἀπὸ τὴν Παράδοση... Βάλθηκαν νὰ μᾶς ξεμάθουν τὴ μητρική μας γλώσσα, τὴ γλώσσα τῆς Ὀρθοδοξίας, τὴ μητρικὴ γλώσσα τοῦ ἀνθρώπου.

Ποιοί; Ὅσοι θέλησαν διὰ τῆς βίας νὰ μᾶς σώσουν: οἱ διαφωτιστές, προπαγανδιστές, Βαυαροί, μασόνοι... μέχρι σήμερα. Μαζὶ μ᾿ αὐτούς, ὅλοι ὅσοι θεωρήσαμε τὰ φῶτα τους φῶτα, τὸν πολιτισμό τους πρόοδο. Καὶ ἔτσι, στὰ τυφλά, χωρὶς διάκριση πνευματική, πήραμε τὸ καθετὶ ἀπ᾿ αὐτούς, σὰν ἀνώτερο, καλύτερο, πολιτισμένο (σὲ τέχνη, δίκαιο, διοργάνωση ζωῆς, ἀρχιτεκτονική, μουσική...). Καὶ βασανίζεται τὸ εἶναι μας. Ἀπορρίπτει ὁ ὀργανισμός μας ἕνα-ἕνα τὰ μεταμοσχευθέντα ξένα μέλη. Καὶ συνέχεια μᾶς μεταμοσχεύουν βιαίως νέα, τὰ ὁποῖα ἀποβάλλονται, καὶ φανερώνεται μὲ τὴν προσωπική του συμπεριφορὰ ποιὸς εἶναι ὁ βαθύτερος χαρακτήρας τοῦ λειτουργημένου λαοῦ μας.

Έλληνας Βουλευτής στην αρχαιότητα

Ελληνικό Δίκαιο που ίσχυε κατά τον 5ο π.Χ. αιώνα, δηλαδή του Χρυσού Αιώνα της Δημοκρατίας της ...Ελλάδα ΜΑΣ. Αναφέρεται εδώ η περίπτωση του πολίτη που ήθελε να γίνει βουλευτής.

Ο νόμος απαιτούσε τα εξής:
1) Να είναι Έλλην πολίτης.
2) να κατέχει την Ελληνική θρησκεία και παιδεία.
3) να μην είναι κίναιδος (ο θηλυπρεπής ομοφυλόφιλος). και
4) να καταγραφεί ΟΛΗ η περιουσία του, μέχρι και τα σανδάλια που φοράει, καθώς και η οικογενειακή του περιουσία...

Εάν τηρούνταν όλα αυτά τότε ο εν λόγω κύριος, μπορούσε να γίνει βουλευτής.
Αν ο κύριος αυτός πρότεινε και περνούσε νόμο, ο οποίος αποδεικνυόταν οικονομικά ζημιογόνος για την Αθήνα, τότε έπρεπε να κατασχεθεί από την καταγεγραμμένη περιουσία του, όλο το ποσόν κατά το οποίο ζημιώθηκε οικονομικά η Αθήνα.
Αν δεν έφθανε η περιουσία του, τότε έπρεπε να κατασχεθεί ΟΛΗ η περιουσία του (μέχρι και τα σανδάλια που κατεγράφησαν) και το υπόλοιπο που αδυνατεί να καλύψει να το εξοφλήσει ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ.
Αν ο νόμος που πρότεινε και πέρασε ο κύριος αυτός, ζημίωνε ΗΘΙΚΑ την Αθήνα η ποινή ήταν: ΑΥΘΗΜΕΡΟΝ ΤΕΛΕΥΘΗΣΑΤΩ!
5ος π.Χ.ΑΙΩΝΑΣ -- ΧΡΥΣΟΣ ΑΙΩΝ

Διαβάστε περισσότερα: http://politikiprotasi.blogspot.com/2010/03/blog-post_4585.html#ixzz0i3xqTqVY

Γιαλός Ερεσού

Γράφει: Κυριαζής Άρης
06/03/2010

«Λέσβος και Μυτιληναίων Αιγιαλός» είναι η προμετωπίδα των εδώ και τρία χρόνια (2008 - 2009 - 2010) δεκαπενθήμερων επισημάνσεών μου, στο φιλόξενο «ΕΜΠΡΟΣ», όπου περιγράφονται κάποια συμβάντα στο νησί αλλά και στα απέναντι μικρασιατικά παράλια από επισκέψεις με την Ερατώ σε χωριά, πόλεις, βουνά, κάμπους, ποτάμια και αιγιαλούς.
«Η Ερατώ εις Λέσβον και εις τον Μυτιληναίων Αιγιαλόν», είναι ο τίτλος του δεύτερου βιβλίου μου που έχει δρώμενα του έτους 1908, εκατό χρόνια πριν.
Όλα τούτα για να τονισθεί η εποχή τού τότε και του τώρα και να γίνουν οι απαραίτητες συγκρίσεις που μπορεί να οδηγήσουν τον αναγνώστη σε σκέψεις ώστε να σταματήσει κάποτε η απομόνωση του νησιού με τον απέναντι γιαλό, με το σημερινό «θαλάσσιο παραπέτασμα» και που, με παγκόσμια σήμερα πρωτοτυπία, συνοδεύει το δεύτερο εκείνο της Κύπρου, το λεγόμενο της «πράσινης γραμμής».

"φόρος παχυσαρκίας"

Αμερικανοί ερευνητές, ανησυχώντας από την επιδεινούμενη "επιδημία" παχυσαρκίας, υποστηρίζουν ότι πρέπει να επιβληθεί ειδικός "φόρος παχυσαρκίας" στην κατανάλωση προϊόντων που παχαίνουν, όπως η πίτσα και τα αναψυκτικά. Όπως εκτιμούν, μια αύξηση κατά 18% του φόρου σε αυτά τα προϊόντα μπορεί να μειώσει αρκετά την καθημερινή λήψη θερμίδων από τους ενήλικες, ώστε να υπάρξει μέση μείωση του βάρους ενός ενήλικα κατά δύο κιλά ετησίως.

Οι ερευνητές, υπό την Κιγιάχ Ντάφι του πανεπιστημίου της Β.Καρολίνα, όπως αναφέρουν σε εργασία τους στο περιοδικό "Archives of Internal Medicine" του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ, θεωρούν ότι η φορολογία πρέπει πλέον να αποτελέσει "όπλο" για την καταπολέμηση της παχυσαρκίας.

Αν και, όπως αναφέρουν, κάτι τέτοιο δεν θα λύσει πλήρως το πρόβλημα και επιπλέον η πρόταση αυτή μπορεί να συναντήσει τη σφοδρή αντίδραση εκ μέρους των βιομηχανιών τροφίμων και των καταστημάτων πώλησης τέτοιων προϊόντων, θεωρούν ότι η φορολόγηση έχει τη δυνατότητα να αποδειχτεί σημαντική στρατηγική για το "χτύπημα" της υπερκατανάλωσης, της υπερβολικής λήψης θερμίδων, της αύξησης του πάχους, καθώς και για την μείωση του διαβήτη.

Οι ερευνητές μελέτησαν τις διατροφικές συνήθειες και την υγεία πάνω από 5.100 νεαρών ενηλίκων ηλικίας 18 έως 30 ετών, επί μια 20ετία, μεταξύ των ετών 1985-2006. Παράλληλα, σύγκριναν την εξέλιξη της πορείας των τιμών στα τρόφιμα και τα αναψυκτικά. Διαπίστωσαν ότι, στη διάρκεια της 20ετούς περιόδου, μια αύξηση κατά 10% στις τιμές συνδεόταν με μια μείωση κατά 7% στην ποσότητα θερμίδων από αναψυκτικά και σε μια μείωση κατά 12% στην κατανάλωση θερμίδων από πίτσα.

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι μια αύξηση του φόρου κατά 18% σε αυτά τα προϊόντα μπορεί να περιορίσει κατά 56 θερμίδες την ημερήσια λήψη θερμίδων ανά άτομο, έχοντας ως τελικό αποτέλεσμα την μείωση του βάρους κατά δύο κιλά μέσα σε ένα χρόνο.

typos

Οι Άγιοι 40

«Εν ωδαίς ασμάτων ευφηφήσωμεν πιστοί, 

τους αθλοφόρους τεσσαράκοντα Μάρτυρας 

και προς αυτούς μελωδικώς εκβοήσωμεν λέγοντες

 χαίρετε αθλοφόροι του Χριστού,

Ησύχιε, Μελίτων, Ηράκλειε, Σμάραγδε και Δόμνε,

Ευνοϊκέ Ουάλη και Βιδιανέ, 

Κλαύδιε και Πρίσκε, χαίρετε Θεόδουλε Ευτύχιε και Ιωάννη,

Ξανθιά, Ηλιανέ,Σισίνιε, Κυρίων, 

Αγγία, Αέτιε και Φλάβιε, χαίρετε Ακάκιε,

Εκδίκιε, Λυσίμαχε,Αλέξανδρε, Ηλία και Καύδιδε,

Θεόφιλε, Δομετιανέ, και θείε Γάϊε και Γοργόνιε.

Χαίρετε Ευτυχές και Αθανάσιε,

Κύριλλε και Σακερδών, Νικόλαε και Ουαλέριε,

Φιλοκτήμων, Σεβηριανέ, Χουδίων και Αγλάϊε».

διαβάστε περισσότερα

Παπα-Φώτης

Εκοιμήθη ο "δια Χριστόν σαλός" παπα Φώτης από την Μυτιλήνη

  

σήμερα τελέστηκε με την πάνδημη σύναξη λαού και κλήρου η εξόδιος ακολουθία του παπά Φώτη που σωστά ένας χωρικός τον ονόμασε το αλητάκι του Θεού.....

σήμερα ένοιωσα τι θα πει εκκλησία.....καθόμουν ως μοναδικός κοσμικός συγγενής του (μιας και ο ίδιος ποτέ δεν ήθελε να έχει ιδιαίτερες σχέσεις με συγγενείς εξ΄ αίματος γιατί ανήκει σ΄όλο το κόσμο) στο στασίδι απέναντι από τη σορό του και καθώς οι ιερείς που τόσο ευεργέτησε του διάβαζαν συνεχώς και εναλλάξ το ευαγγέλιο ως ορίζει η εκκλησιαστική τάξη....έβλεπα τους ανθρώπους κάθε λογής που πέρναγαν για χαιρετίσουν τον φίλο τους που ως παρηγοριά έτρεχε μέρα και νύχτα να σταθεί στο πόνο του κάθε "αδελφού" του είτε πνευματικά είτε οικονομικά!!!

πέρασαν τσιγγάνες που του χάιδευαν το κεφάλι και μια χαμογελούσαν καθώς θυμόταν τα χωρατά που έκανε και μια έκλαιγαν για το χαμό του ευεργέτη τους που τους έλυνε πολλές φορές τα προβλήματα που είχαν μεταξύ τους ή με το κράτος, που τους έκανε παρέα μέσα στα τσαντίρια παίζονταν με τα μικρά του και γελώντας και κείνος σαν μικρό παιδί.....και που μετά από καιρό χωρίς ο ίδιος να το επιδιώκει βαφτιζόντουσαν χριστιανοί βλέποντας έμπρακτα την εν ΧΩ Αγάπη..

είδα να περνάνε ένστολοι κάθε τέτοιας υπηρεσίας που στη μοναξιά της μετάθεσης ήταν παρηγοριά….όπως δήλωσαν...

πέρασαν οι προύχοντες και ένα δάκρυ έτρεξε στο πρόσωπο του Δήμαρχου παρόλο που πολλές φορές τον έλεγχε για κάποια θέματα ....αλλά πάντα με αγάπη!!!

πέρασε ο περιούσιος λαός του θεού για να αποχαιρετήσει το Αλητάκι του θεού που δεν ήξερε τι θα πει "καθώς πρέπει" , τι θα πει "εγώ" αλλά πάντα στην υπηρεσία του συνανθρώπου του δεν έβλεπε τον εαυτό του

η μέρα ξημέρωσε μένα ανοιξιάτικο ήλιο, αλλά την ώρα της ακολουθίας μέσα σε ελάχιστο χρόνο συννέφιασε και άρχισε να ρίχνει καταρρακτώδη βροχή σε σημείο που δεν ήταν δυνατόν να βγούμε έξω προς το νεκροταφείο....

αλλά μόλις ο Δεσπότης από το Καμερούν που έτυχε να είναι εδώ και έτρεξε κιαυτός στο εξόδιο πανηγύρι… είπε το διευχών και ο κόσμος άρχισε να χειροκροτεί αυθόρμητα και κάποιοι να λένε δυνατά Άγιος…. μια πολύ δυνατή βροντή ακούστηκε και όλοι κοιταχτήκαμε παρακολουθώντας τη βροχή να σταματά μαχαίρι ......

καμιά σαρανταριά ιερείς και δυο Μητροπολίτες πολύς κόσμος χριστιανοί ή μη...ακολούθησαν το Αλητάκι στην τελευταία κατοικία του… όχι όμως θλιμμένοι όπως τόνισε ο ομιλητής πριν,…. γιατί όλοι είχαν βεβαία την εσωτερική πληροφορία για την χαρά που είχε ο Παππούλης τώρα αφού ήταν κοντά σ΄ Αυτόν που από μικρός ποθούσε .....θυμήθηκα το περιστατικό όταν πριν πολλά χρόνια, όταν για πρώτη φορά ήρθε ο Οικουμενικός Πατριάρχης στη Μυτιλήνη και σύσσωμος κλήρος και λαός , είχε πάει στη Μητρόπολη για να τον χαιρετίσει ...είδα το Παππούλη να κάθεται στα σκαλοπάτια και να είναι πολύ στενοχωρημένος γιατί οι «καθωσπρέπει» τον είχαν βγάλει από την συνοδεία ως "μη ευπρεπώς ενδεδυμένο"

το Παππούλη τον "γηροκόμησε" η κύρια Σοφία στην Αθήνα μιας και εμείς οι Μυτιληνιοί φημιζόμαστε .....δεν έχετε ακούσει ...μακριά από τον κακό Μυτιληνιό!!!

Αιωνία η μνήμη Παππούλη και καλή Αντάμωση διευχών σου  
Δ. Αιβαλιώτης

Εκοιμήθη ο «δια Χριστόν σαλός» παπα Φώτης ο Λαυριώτης

Σύμφωνα με πληροφορίες της "Romfea.gr", εκοιμήθη πλήρως ημερών 98 ετών ο γέροντας Φώτιος από την Μυτιλήνη, ένας γέροντας γνήσιος και ανεπιτήδευτος και ακραιφνώς ορθόδοξος κληρικός.

Ήταν άγαμος Αρχιμανδρίτης και έζησε ως άσημος και αφανής αληθινός εργάτης του Ευαγγελίου, όπως γύριζε ανυπόδητος χειμώνα καλοκαίρι.

Να αναφερθεί, ότι η εξόδοις ακολουθία θα ψαλεί αύριο 6 Μαρτίου και ώρα 3 το απόγευμα στον Ιερό Ναό του Αγίου Αντωνίου στη Τριγώνα Πλωμαρίου, στο χωριό που εφημέρευε για 46 ολόκληρα χρόνια.

Στην κηδεία θα προστεί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μυτιλήνης κ. Ιάκωβος, καθώς και πολλοί κληρικοί.

Ευχόμαστε ο Θεός να το τάξει εν σκηναίς Δικαίων, και να έχουμε την ευχή του.

Παπά Φώτης Λαυριώτης

Ο Πανοσ. Αρχιμανδρίτης π. Φώτιος Λαυριώτης, γνωστός στο νησί της Λέσβου ως παπα-Φώτης, γεννήθηκε στα Πάμφιλλα, ένα χωριό κοντά στη Μυτιλήνη, το 1913 από το Δημήτριο και τη Μαρία Σαρδέλλη.

Μαζί με την κατά τρία χρόνια μικρότερη αδελφή του μεγαλώνουν με πολλές δυσκολίες και μεγάλες στερήσεις. Σε ηλικία επτά ετών έμεινε ορφανός. Στην εφηβική του ηλικία ακούει για τον Ελληνορθόδοξο μοναχισμό και για τη ματαιότητα του κόσμου από έναν ιεροκύρηκα που επισκέφτηκε το χωριό του και σαγηνευμένος αποφασίζει να μονάσει.

Σε ηλικία δεκαεπτά ετών φεύγει στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας στο Άγιον Όρος, από όπου παίρνει και το όνομα Λαυριώτης. Εκεί αρχικά χειροθετείται μοναχός και αργότερα χειροτονείται διάκονος και ιερέας, παραμένοντας στο Άγιον Όρος για είκοσι χρόνια.

Επιστρέφει στο νησί της Λέσβου μετά από πρόσκληση του αειμνήστου Μητροπολίτη Μυτιλήνης Ιακώβου Α΄.

Τοποθετείται εφημέριος στο χωριό Τρίγωνα Πλωμαρίου, όπου και παραμένει έωςτη συνταξιοδότησή του. Το 1950 ο πρώην Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κυρός Ιερώνυμος τον τοποθετεί εφημέριο στονΠαναγίο Τάφο.

Μετά από τέσσερα χρόνια παραμονής στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, επιστρέφει για δεύτερη φορά στη γεννέτηρά του, συνεχίζοντας τα ενοριακά του καθήκοντα και επιδίδεται στην ανοικοδόμηση του Ησυχαστηρίου του, που είναι αφιερωμένο στον Όσιο Λουκά το νεομάρτυρα.

Αχ αυτοί οι Έλληνες. Μενένιος Άπιος προς τον Ανθύπατο Ατίλιο Νάβιο

τι έλεγε για τους Έλληνες επί Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ο Ρωμαίος Συγκλητικός Μενένιος Άπιος προς τον Ανθύπατο Ατίλιο Νάβιο που θα αναλάμβανε την διοίκηση της Αχαΐας
 
   Graecia capta, ferum victorem cepit, et artes Intulit agresti Latio. ...O έλληνας είναι πιο εγωιστής από μας και συνεπώς και από όλα τα έθνη του κόσμου. Το άτομό του είναι «πάντων χρημάτων μέτρον» κατά το ρητό του Πρωταγόρα. Αδέσμευτο, αυθαίρετο, και ατίθασο, αλλά και αληθινά ελεύθερο ορθώνεται το εγώ των ελλήνων. Χάρις σε αυτό σκεφθήκανε πηγαία, πρώτοι αυτοί, όσα εμείς αναγκαζόμαστε σήμερα να σκεφθούμε σύμφωνα με τη σκέψη τους. Χάρις σε αυτό βλέπουν με τα μάτια τους και όχι με τα μάτια εκείνων που είδαν πριν απ΄ αυτούς. Χάρις σε αυτό η σχέση τους με το σύμπαν, με τα πράγματα και τους ανθρώπους δεν μπαγιατεύει, αλλά είναι πάντα νέα, δροσερή και το κάθε τι, χάρις σε αυτό το εγώ, αντιχτυπάει σαν πρωτοφανέρωτο στην ψυχή τους.....

Είναι όμως και του καλού και του κακού πηγή τούτο το χάρισμα. Το ίδιο «εγώ» που οικοδομεί τα ιδανικά πολιτικά συστήματα, αυτό διαλύει και τις πραγματικές πολιτείες των Ανθρώπων. Και ήρθανε οι καιροί όπου ο ελληνικός εγωισμός ξέχασε την τέχνη που οικοδομεί τους ιδανικούς κόσμους, αλλά δεν ξέχασε την τέχνη που γκρεμίζει τις πραγματικές πολιτείες. ....


O έλληνας έχει πιο αδύνατη μνήμη από μας έχει λιγότερη συνέχεια στον πολιτικό του βίο. Είναι ανυπόμονος και κάθε λίγο, μόλις δυσκολέψουν κάπως τα πράγματα, αποφασίζει ριζικές μεταρρυθμίσεις. Θες να σαγηνέψης την εκκλησία του δήμου σε μια πόλη ελληνική; Πες τους: «Σας υπόσχομαι αλλαγή». Πες τους: «Θα θεσπίσω νέους νόμους». Αυτό αρκεί. με αυτό χορταίνει η ανυπομονησία του, το αψίκορο πάθος του. Τι φαεινές συλλήψεις θα βρης μέσα σε αυτά τα ελληνικά δημιουργήματα της ιδιοτροπίας της στιγμής! ........


Οι έλληνες λίγα πράγματα σέβονται και σπάνια όλοι τους τα ίδια. Και προς καλού και προς κακού στέκουν απάνω από τα πράγματα. Για να κρίνουν αν ένας νόμος είναι δίκαιος, θα τον μετρήσουν με το μέτρο της προσωπικής των περίπτωσης, ακόμα και όταν υπεύθυνα τον κρίνουν στην εκκλησία ή στο δικαστήριο. O έλληνας ζητεί από το νόμο δικαιοσύνη για τη δική του προσωπική περίπτωση. Αν τύχη και ο νόμος, δίκαιος στην ολότητά του, και δεν ταιριάζει σε λίγες περιπτώσεις, όπως η δική του, δεν μπορεί αυτό να το παραδεχτή. Και εν τούτοις τετρακόσια χρόνια τώρα το διακήρυξε ο μεγάλος τους Πλάτων, πως τέτοια είναι η μοίρα και η φύση των νόμων. Πως άλλο νόμος και άλλο δικαιοσύνη. Το διακήρυξε και ο Σταγειρίτης, χωρίζοντας το δίκαιο από το επιεικές. Αλλά δεν τ΄ ακούει αυτά ο έλληνας! Δε δέχεται να θυσιάση τη δική του περίπτωση, το δικό του εγώ σ΄ ένα νόμο σκόπιμο, και δίκαιο στη γενικότητά του.

Έτσι είναι οι πολλοί στις πόλεις που πρόκειται τώρα να διοικήσης, έτσι διαφορετικοί, αν όχι από μας, όμως από τους πατέρες μας, που θεμελίωσαν το μεγαλείο την παλιάς, της αληθινής μας δημοκρατίας. Όσο περνούν οι αιώνες τόσο κι εμείς και οι λαοί που κυβερνούμε γινόμαστε περισσότερο ατομιστές, ως που μια μέρα να μαραθούμε όλοι μαζί μέσα στη μόνωση των μικρών εαυτών μας. Νομίζω πως οι έλληνες απάνω στους οποίους εσύ τώρα άρχεις είναι πρωτοπόροι σε αυτόν το θανάσιμο κατήφορο.
διαβάστε περισότερα:

25 Μαρτίου 2010

ΜΕ μια πρωτοφανή ενέργεια το υπουργείο Εξωτερικών επιβάλλει τη ματαίωση των εορταστικών εκδηλώσεων που οργανώνονται στις ελληνικές πρεσβείες και προξενεία ανά τον κόσμο για λόγους… οικονομίας.
Σύμφωνα με εγκύκλιο η οποία στάλθηκε σε όλες τις ελληνικές διπλωματικές Αρχές του εξωτερικού με θέμα «Εορτασμός Εθνικής Επετείου από Αρχές Εξωτερικής Υπηρεσίας υπό παρούσα δυσχερή οικονομική συγκυρία», δίδεται εντολή να μην παρατεθούν οι καθιερωμένες δεξιώσεις για την 25η Μαρτίου.

Οπως αναφέρεται, μάλιστα, η ακύρωση των εορταστικών εκδηλώσεων της εθνικής επετείου «κρίνεται σκόπιμη προς εξοικονόμηση πόρων, αλλά και για λόγους… συμβολισμού».
Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών (η εγκύκλιος υπογράφεται από τον γ.γ. του υπουργείου Εξωτερικών, πρέσβη Ι. Αλ. Ζέπο), έτσι δεν αφήνει περιθώρια ούτε και για πρωτοβουλίες χρηματοδότησης εκ των ενόντων ή από κατά τόπους ομογενείς της καθιερωμένης δεξίωσης για την εθνική επέτειο, καθώς επισημαίνεται το στοιχείο του… «συμβολισμού». Τα χρήματα δεν θα εξοικονομηθούν καν, καθώς όπως αναφέρεται στην εγκύκλιο θα διατεθούν για κάλυψη άλλων… συναφών εκδηλώσεων!!
Τα ποσά τα οποία θα εξοικονομηθούν φυσικά είναι ασήμαντα για τον προϋπολογισμό του υπουργείου Εξωτερικών, καθώς συνήθως πρόκειται για τυπικές δεξιώσεις που όμως έχουν ιδιαίτερη σημασία, όχι μόνο για τις περιοχές όπου ζουν ομογενείς, αλλά και σε άλλες χώρες όπου δίνεται η ευκαιρία για «ανεπίσημη» διπλωματία, ενώ ο εορτασμός της εθνικής εορτής σε μια πρεσβεία έχει έντονο συμβολικό χαρακτήρα για τη διεθνή παρουσία και το κύρος μιας χώρας.
Εξάλλου μάλλον αρνητικό μήνυμα εκπέμπει για τη χώρα μας το γεγονός ότι φέτος μόνο οι πρεσβευτικές και προξενικές Αρχές της Ελλάδας σε όλο τον κόσμο δεν θα εορτάσουν την εθνική επέτειο της χώρας τους…

έξω απο τα δόντια!

Είναι άλλο να εκφράζει μία χώρα την δυσφορία της πολιτισμένα, και άλλο να ξεπέφτει σε τέτοιες μειωτικές, εμπαθείς, ολοκληρωτικές και μονόπλευρες συμπεριφορές κύριε Γερμανέ πρέσβη. Αυτό είναι που έθιξε και προσέβαλλε, και όχι το αν αληθεύουν τα δημοσιεύματα

Κανένας δεν είπε οτι δεν ειπώθηκαν αλήθειες, δεν επιτρέπεται όμως όταν υπάρχουν και χώρες που είναι σε πολύ χειρότερα χάλια, χώρες που έκαναν επίσης λαμογιές, και όταν το ευρωπαικό όνειρο τελείωσε νωρίς, να ψάχνουν και να δακτυλοδείχνουν όλοι την Ελλάδα σαν την υπαίτια όλων των πληγών του φαραώ και να φτάνουν να μας ζητάνε και τα ρέστα γιατί μαθαίνουμε αρχαία στα σχολεία. Τελεία και παύλα! Να κοιτάτε τα του οίκου σας που έχετε εκατομμύρια άνεργους, και κοντεύετε να γίνετε τουρκικό προτεκτοράτο μέσα στην ίδια σας την χώρα.

Αυτή η επεξήγηση και για όσους ξενομανείς νεοέλληνες wannabies έσπευσαν να αναρωτηθούν προς τι η ευθιξία και ο “πατριωτισμός” της κοινής γνώμης απέναντι στο δημοσίευμα. Όποιος δεν γουστάρει να πάει να ζήσει αλλού, να συμπεριφέρεται σαν άψογος Έλληνας μετανάστης, και όταν έρχεται εδώ να ξαναθυμάται την παλιά του συμπεριφορά. Όποιος κάτσει εδώ όμως, να είναι μάγκας και να μάθει επιτέλους να αγαπάει και να σέβεται την χώρα του, να σταματήσει να ψηφίζει σαν ηλίθιο πρόβατο, να σηκώσει το κεφάλι του και να πάψει να περιμένει σωτήρες! Ποιος θα σε σεβαστεί νεοελληνάκο όταν εσύ ο ίδιος άφησες για δεκαετίες την χώρα να σταυρωθεί με την ίδια σου την συγκατάθεση και συμμετοχή; Η μήπως δεν είσαι όντως ένας πονηρός βαλκάνιος; Ο χειρότερος εχθρός της Ελλάδας έγινε πρώτα ο ίδιος ο νεοέλληνας. Ώρα για αυτοεπίγνωση επιτέλους, αρκετά τα έκρυβες όλα κάτω απο το χαλί!