Κυριακή 15 Ιουλίου 2012

Αυτή τη χώρα για 340 ΔΙΣ;


«Είμαστε μια χώρα που ελέγχει μια χερσαία και θαλάσσια έκταση όση είναι η Γερμανία και η Αυστρία μαζί....(450.000 τετρ. χιλιόμετρα), αφού εκτεινόμαστε από την Αδριατική ως τις ακτές του Λιβάνου (περιλαμβανομένης της Κύπρου μας) και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέλεις ΔΥO ώρες ταξίδι με το αεροπλάνο για να πας από το πιο δυτικό (Κέρκυρα) στο πιο ανατολικό άκρο του Ελλαδικού χώρου (Λάρνακα). Σαν να πετάς δηλαδή από τις Βρυξέλλες προς τη Μασσαλία. Στον κόσμο ζουν συνολικά 17.000.000 Ελλαδίτες, Κύπριοι, Βορειοηπειρώτες, Κωνσταντινουπολίτες, Ίμβριοι, Τενέδιοι κλπ. Είμαστε 2οι στον κόσμο σε καταθέσεις στην Ελβετία. Δεχόμαστε 16.000.000 τουρίστες τον χρόνο και διαθέτουμε μια σημαντική τουριστική βιομηχανία. Έχουμε τρία πολύ μεγάλα ναυπηγεία που κατασκευάζουν κάθε είδος πλοίου. Έχουμε βιομηχανίες αμαξωμάτων που κατασκευάζουν βαρέα φορτηγά, λεωφορεία, τρόλεϊ, βαγόνια τραίνων, επικαθήμενα, μπετονιέρες, βυτία κλπ. Διαθέτουμε 2.400 υπερδεξαμενόπλοια και μεγάλα φορτηγά πλοία.
Είμαστε έτσι πρώτοι στον κόσμο στην εμπορική ναυτιλία, ενώ άλλα 1.500 τεράστια τάνκερ και φορτηγά έχουν οι Κύπριοι πλοιοκτήτες, που είναι πέμπτοι στον κόσμο. Είμαστε δεύτεροι παγκοσμίως στο πρόβειο γάλα, τρίτοι στις ελιές, τρίτοι παγκοσμίως στον κρόκο, στα ακτινίδια, στα ροδάκινα. Είμαστε πρώτοι στον κόσμο σε νικέλιο, πρώτοι σε λευκόλιθο, πρώτοι στον κόσμο σε υδρομαγνησίτη, πρώτοι στον κόσμο σε περλίτη, (1.600.000 τόνοι), δεύτεροι παγκοσμίως σε μπετονίτη (1.500.000 τόνοι), πρώτοι στην Ε,.Ε σε βωξίτη (2.174.000 τόνοι), πρώτοι και σε χρωμίτη, πρώτοι και σε ψευδάργυρο, πρώτοι και σε αλουμίνα. Έχουμε την δεύτερη καλύτερη Πολεμική Αεροπορία στο ΝΑΤΟ (μετά τις ΗΠΑ, ενώ οι Τούρκοι είναι προτελευταίοι), ενώ έχουμε και το δεύτερο καλύτερο Πολεμικό Ναυτικό στο ΝΑΤΟ, με την Τουρκία να είναι ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ!

Έχουμε νοτίως της Κρήτης 175 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο, το τρίτο μεγαλύτερο κοίτασμα παγκοσμίως. Εντωμεταξύ ο χρυσός που υπάρχει στην Θράκη μας αξίζει 38 δις ευρώ. Έχουμε εκεί, στην Μακεδονία και την Θράκη , τα τρία μεγαλύτερα κοιτάσματα χρυσού της Ευρώπης. Η αξία του πετρελαίου και του αερίου μας είναι - κρατηθείτε - 10.000.000.000.000 (10 ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΟΛΑΡΙΑ !) όπως αναφέρει το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ, το ΥΣΓΣ.

Αυτή τη χώρα πάνε να ξεπουλήσουν για 340 ΔΙΣ;»

Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012

Γιαλό-γιαλό.


Με μια σχεδία στον Κηφισό,
λέμε να πάμε ως το Μεξικό,
με την παρέα μου την καλή,
που είν' όλοι φίλοι διαλεχτοί,
πότε πανί,πότε κουπί,
γιατί έτσι θέλει η ζωή,
μέσα στα βρώμικα νερά,
με αρουραίους συντροφιά.

Γιαλό-γιαλό,γιαλό-γιαλό,
γιαλό-γιαλό,γιαλό-γιαλό.

Μα για την τύχη την κακή,
μας πήραν πρέφα οι πονηροί,
και πριν να βγούμε στ' ανοιχτά,
σκεπάσανε τη ρεματιά,
ταξίδι υπόγειο ως εδώ,
μακριά απ' του Νότου το σταυρό,
στο Νέο κόσμο πια παλιοί,
αιώνιοι περαστικοί.

Γιαλό-γιαλό,γιαλό-γιαλό,
γιαλό-γιαλό,γιαλό-γιαλό.

Αδέρφια μας πάνω στη Γη,
μετανιωμένοι,αμαρτωλοί,
και όχι ο άρρωστος,εγώ,
ξέρω,χρειάζομαι γιατρό.

Γιαλό-γιαλό,γιαλό-γιαλό,
γιαλό-γιαλό,γιαλό-γιαλό,
γιαλό-γιαλό,γιαλό-γιαλό,
γιαλό-γιαλό,γιαλό-γιαλό.

Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

αριστερά κ΄χρυσή αυγή:μια θεατρική παράσταση κακογουστιάς


Μια θεατρική παράσταση κακογουστιάς, δηλαδή «φαιάς αισθητικής», ζήσαμε στη Βουλή με τις αποχωρήσεις των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, της ΔΗΜΑΡ και του ΚΚΕ όταν ανέβηκε στο βήμα ο αρχηγός της «Χρυσής Αυγής», Μιχαλολιάκος, καθώς και με την αποχώρηση της «Χρυσής Αυγής», αντίστοιχα: Όταν μίλαγαν οι αρχηγοί των «αριστερών» κομμάτων…

Θλιβερή και κακόγουστη παράσταση που είχε όλα τα στοιχεία της «φασιστικής αισθητικής» του κιτς: Δημαγωγία, λαϊκισμό και θέαμα, δηλαδή πολιτικό σώου…

Φυσικά η «Χρυσή Αυγή» είναι ποτισμένη μέχρι το μεδούλι με το τελετουργικό της φασιστικής αισθητικής. Η ίδια αποτελεί έναν παρακρατικό βραχίονα του νεοταξικού καθεστώτος, σε διατεταγμένη και «έμμισθη» υπηρεσία γύρω από παιχνίδια βίαιου λαϊκισμού, τραμπούκικης δημαγωγίας και φρενοβλαβών τελετουργικών θεαμάτων.

Περισσότερα γα τη «Χρυσή Αυγή» στα άρθρα:
α). Η Χρυσή Αυγή κλιμακώνει τις ναζιστικές πρακτικές…
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6503 

β). Χρυσή Αυγή: Η συμμορία του νεοταξικού φασισμού
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6520

γ). Τι παίζεται με τη «Χρυσή Αυγή»;
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6430 

Επίσης στοιχεία της «μισθοδοσίας» της βρείτε ΕΔΩ:
http://www.sofokleousin.gr/archives/104351.html 

Ωστόσο, στην ίδια φαιά αισθητική κινήθηκαν και κινούνται και τα λεγόμενα «αριστερά» κόμματα. Οι διαφορές βρίσκονται στους διαφορετικούς σκηνοθέτες, στα διαφορετικά χρώματα και φωτισμούς και κυρίως στο σκηνοθετικό τρικ που εμφανίζει τη «Χρυσή Αυγή» σαν φασιστικό σκιάχτρο και «ναζιστική απειλή» και την «αριστερά» σαν «αντιφασιστική ψύχωση», που αγωνίζεται (με θεατρικές παραστάσεις) εναντίον της «ναζιστικής απειλής»…

Το τέχνασμα αυτό της «αριστεράς» είναι δόλιο και ύπουλα παραπλανητικό, διότι από τη μια κατασκευάζει ένα εικονικό σχήμα πολιτικών μονομάχων και από την άλλη συγκαλύπτει και αποκρύπτει το σύγχρονο πλέγμα του ΦΑΣΙΣΜΟΥ, το φασισμό της Νέας Τάξης:«Πλέγμα» εντός του οποίου λειτουργούν σε πλήρη αλληλεξάρτηση, σαν καλοδουλεμένα γρανάζια, και οι «φασίστες» (Χρυσή Αυγή) και οι «αντιφασίστες» (οι πολύχρωμοι «προοδευτικοί» και «αριστεροί», όλα τα κόμματα του διεθνούς νεοταξικού ολοκληρωτισμού).

Η «αριστερά», με θορυβώδη και πομπώδη θεατρικό σκηνικό, με κραυγές και αναθέματα τοποθετεί τη «Χρυσή Αυγή» σαν κεντρικό «φασιστικό» εχθρό της κοινωνίας. Αυτό είναι ένα εικονικό, φορμαλιστικό σχήμα πολλαπλών και δόλιων παραμορφώσεων της πραγματικότητας: Από τη μια η «Χρυσή Αυγή» (η δαιμονοποιημένη «φασιστική απειλή») και από την άλλη η «αριστερά» και ολόκληρο το καθεστώς…

Η «αριστερά», δηλαδή, στο όνομα μιας πλαστής και δαιμονοποιημένης «φασιστικής απειλής» (ενός παρωχημένου παλιού φασισμού), ΑΘΩΩΝΕΙ και ΣΤΗΡΙΖΕΙ το ΟΛΟΝ σημερινό καθεστώς, δηλαδή τον ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ φασισμό της εποχής μας: Τις διεθνείς μαφίες του χρήματος, τις ευρω-χούντες και τις τάσεις της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, το ΖΩΝΤΑΝΤΟ φασισμό της Νέας Τάξης που επελαύνει, καθώς και τα εγχώρια, δωσίλογα κυβερνητικά της κόμματα και αποκόμματα.

Όπως στα ζητήματα της «τρομοκρατίας», έτσι και εδώ, η ενσωματωμένη «αριστερά» κατασκευάζει «δαίμονες» και «μπαμπούλες», «σκοτεινές δυνάμεις», τους ίδιους τους «πράκτορες» των μυστικών υπηρεσιών, τις ένοπλες παρακρατικές ομάδες και οργανώσεις του συστήματος, τα «τάγματα εφόδου» της Νέας Τάξης, δηλαδή τα όργανα του σύγχρονου πλανητικού ΦΑΣΙΣΜΟΥ…

Αυτό κάνει και με τη «Χρυσή Αυγή». Έναν παρακρατικό μηχανισμό του συστήματος, ναζιστικής ιστορικής προέλευσης, ένα «φασιστικό» απομεινάρι κατασκευασμένο και επιδοτούμενο για να παίζει το ρόλο του βίαιου και ένοπλου ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΑ του καθεστώτος, η «αριστερά» με κραυγές και αναθέματα, με εντυπωσιακά και θορυβώδη τρικ αγοραίου πολιτικού κιτς, με σώου σαν και αυτά της αποχώρησης από τη Βουλή, καθιστά αυτό το παρακρατικό γρανάζι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ από το καθεστώς και το μετατρέπει ταχυδακτυλουργικά σε κεντρικό ΑΞΟΝΑ, δηλαδή σε κεντρική «φασιστική απειλή» και σε κεντρικό ΕΧΘΡΟ της κοινωνίας…

Η δολιότητα και η ΑΠΑΤΗ είναι πολλαπλή.

α). Καταρχάς ανεξαρτητοποιεί το γρανάζι από τη μηχανή, το παρακράτος από τις οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις του ίδιου του καθεστώς που το κατασκεύασαν, το τρέφουν, το συντηρούν, το εξοπλίζουν και το ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΝ…

β). Με την αυθαίρετη αυτή και θορυβώδη ανεξαρτητοποίηση ενός παρακρατικού γραναζιού (Χρυσή Αυγή) η «αριστερά» καταστρέφει τη διαλεκτική σχέση των ΕΞΑΡΤΗΣΕΩΝ κράτους και παρακράτους, καθεστώτος και πολιτικών υποκειμένων και το πιο σημαντικό: η «αριστερά» καταστρέφει το πλέγμα των εξαρτήσεων του κυβερνητικού οικοδομήματος, δηλαδή τη διαλεκτική της ΕΞΟΥΣΙΑΣ των υπερεθνικών ελίτ και του διεθνούς χρηματιστηριακού κεφαλαίου.

Έτσι συγκαλύπτεται και εξαφανίζεται η ΣΥΝΙΣΤΑΜΕΝΗ της ΕΞΟΥΣΙΑΣ (τα πλανητικά, ιμπεριαλιστικά κέντρα της Νέας Τάξης), και οι ΣΥΝΙΣΤΩΣΕΣ της: Τα κυβερνητικά κόμματα - ανδρείκελα της παγκόσμιας ΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ εξουσίας, τα αποκόμματα και οι δορυφόροι αυτής της εξουσίας ΚΑΙ ο ίδιος ο θλιβερός ρόλος αυτής της «αριστεράς».

Συγκαλύπτεται, δηλαδή, επικαλύπτεται και αποκρύβεται το ΟΥΣΙΩΔΕΣ: Ο σύγχρονος ΦΑΣΙΣΜΟΣ της πλανητικής Νέας Τάξης, οι μακάβριες επιδιώξεις αυτού το φασισμού (ολοκληρωτική και δικτατορική λεηλασία και καταστροφή εθνών και λαών, η νέα αποικιοκρατία, η πλανητική μπότα της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης κ.λπ…), καθώς και τα δωσίλογα εκτελεστικά όργανα αυτού του νεοταξικού φασισμού: Τα κόμματα - ανδρείκελα από ΝΔ,ΠΑΣΟΚ, μέχρι τα «αριστερά» κόμματα τύπου ΣΥΡΙΖΑ και ΣΙΑ…

ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ όλα αυτά, δηλαδή ο πραγματικός φασισμός της εποχής μας (Νέα Εποχή) και ανάγεται μια παρακρατική, κατασκευασμένη, επιδοτούμενη, προβοκατόρικη και τρομοκρατική ομάδα, παρωχημένης ναζιστικής προέλευσης και ψυχολογίας (Χρυσή Αυγή), στον υπ’ αριθμόν ένα κίνδυνο της κοινωνίας και του λαού…

Σε αυτά αποσκοπούν όλα αυτά τα θεατρικά και κακόγουστα σώου της «αριστεράς», η πομπώδης λαϊκίστικη και δημαγωγική υστερία της αποχώρησής της από τη Βουλή. Στο ίδιο τερέν λειτούργησε και η «Χρυσή Αυγή», σαν ένα «εξάρτημα» της συνολικής ΑΠΑΤΗΣ του καθεστώτος, σαν ένας «ηθοποιός» στο ίδιο κακόγουστο πολιτικό θέατρο που παίζεται στη Βουλή…

Η «αριστερά» πάντα φροντίζει να αποτελεί το πιο αποτελεσματικό «εργαλείο» διάσωσης του καθεστώτος και ΣΥΓΚΑΛΥΨΗΣ της καθεστωτικής ΑΠΑΤΗΣ, της απάτης που παράγεται και διακινείται εμπορικά μέσω των θεατρικών παραστάσεων και τελετουργικών σώου…

Βεβαίως, αυτή η «αριστερά» έχει και ειδικούς, ιδιαίτερους λόγους, να παίζει τέτοια κακόγουστα «αντιφασιστικά» σήριαλ: Τις δικές της ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ…

Μία από αυτές τις ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ είναι ότι είναι αυτή που έχει εγκαταλείψει τα λαϊκά στρώματα, ιδιαίτερα τα πιο φτωχά και πληβειακά, στην ακροδεξιά δημαγωγία της «Χρυσής Αυγής»…

Είναι αυτή η «αριστερά», η πλήρως ενσωματωμένη στο καθεστώς της Νέας Τάξης (σύγχρονος φασισμός) η οποία έδωσε απλόχερα χώρο στη «Χρυσή Αυγή» και καλλιέργησε το γόνιμο έδαφος να αναπτυχθεί και να παίζει σήμερα και μέσα στη Βουλή τα προβοκατόρικα παιχνίδια του καθεστώτος.

Σημείωση: Για αυτή την ολέθρια νεοταξική πολιτική των «αριστερών» κομμάτων έχουμε γράψει όγκους κειμένων, γι αυτό δεν θα αναφερθούμε πιο συγκεκριμένα εδώ…

Σήμερα έρχεται, λοιπόν, αυτή η «αριστερά» η οποία αποτελεί τον πρωταρχικό «πολιτικό παράγοντα» ανάπτυξης και εδραίωσης της παρακρατικής και τραμπούκικης «Χρυσής Αυγής», να μας δώσει θεατρικές παραστάσεις φαιού κιτς στον ορνιθώνα της Βουλής!!!

Πραγματικά διυλίζει τον κώνωπα και καταπίνει την κάμηλον…

Το χειρότερο: Μας εξαπατά ασύστολα, προσβάλλοντας και τη νοημοσύνη μας…

Γιατί είναι ξετσίπωτο δούλεμα να αποχωρεί, σήμερα, από τη Βουλή, με πρόσχημα τη «Χρυσή Αυγή», όταν με την παρουσία της αυτή η «αριστερά» έχει νομιμοποιήσει αυτόν τον κατοχικό ορνιθώνα, όταν με την παρουσία της νομιμοποίησε όλα τα «συμβόλαια θανάτου» που εκτέλεσαν τα ανδρείκελα της ευρω-χούντας και του πλανητικού χρηματιστηριακού φασισμού: Από τον ΓΑΠ και την Παπαδήμια κυβέρνηση μέχρι τη σημερινή συγκυβέρνηση Σαμαρά…

Οι πλανητικές δυνάμεις του σύγχρονου φασισμού, το 4ο Ράιχ και οι διεθνής τοκογλύφοι υλοποιούσαν, μέσω της Βουλής, τα δολοφονικά τους σχέδια ΚΑΙ η «αριστερά», ούτε καν διανοήθηκε να εγκαταλείψει τη Βουλή και να καταγγείλει αυτόν το φασιστικό νεοταξικό οδοστρωτήρα…

Και το παπαδήμιο πραξικόπημα, το κατάπιαν και πάλι δεν εγκατέλειψαν τα έδρανα της Βουλής…

Σήμερα, αυτήν την «αριστερά» την έπιασε πόνος για τη «Χρυσή Αυγή»!!!

Η υποκρισία και τα κακόγουστα πολιτικά σήριαλ έχουν και τα όριά τους. Αυτά τα όρια τα ξεπέρασε αυτή η «αριστερά»…

ΑΙΔΩΣ ΑΧΡΕΙΟΙ…
πηγη

Κυριακή 8 Ιουλίου 2012

Κυρία ανεξάρτητη Συνήγορε του Πολίτη...


            Εν πρώτοις σημειώνω ότι δεν έχω συγκρατήσει το όνομά σας, μολονότι κατέχετε τη θέση σας από τότε που ο προκάτοχός σας την εγκατέλειψε για να εκλεγεί Δήμαρχος Αθηναίων, όπερ και επέτυχε την 14.11.2010 δίνοντας και αυτός με τη νίκη του ένα ρουφηχτό φιλί...
 ζωής στο Μνημόνιο Ι.  Ούτε εκείνου το όνομα εγνώριζα, μέχρι που τον παρουσίασε ο ΓΑΠ στο πρώτο Υπουργικό Συμβούλιο της κυβέρνησης της 04.10.2009, μολονότι όφειλε να μου είναι απολύτως γνωστό, αφού ο νόμος ορίζει ότι «Ως Συνήγορος του Πολίτη και Βοηθοί Συνήγοροι επιλέγονται πρόσωπα εγνωσμένου κύρους, που διαθέτουν υψηλή επιστημονική κατάρτιση και απολαύουν ευρείας κοινωνικής αποδοχής» [άρθρο 2§1 ν. 2477/1997].
Αντιλαμβάνεσθε ότι αφού αγνοώ ακόμη και σήμερα το όνομά σας, δεν μπορώ να πω αν διαθέτετε εγνωσμένο κύρος και υψηλή επιστημονική κατάρτιση.

Μπορώ, όμως, να πω ότι δεν απολαύετε ευρείας κοινωνικής αποδοχής, αφού είσθε παντελώς άγνωστη πέρα από τον κύκλο των υψηλών κυβερνητικών και διοικητικών οργάνων και παραγόντων, τα οποία ασφαλώς και δεν είχε κατά νουν ο νομοθέτης όταν έκανε λόγο για «ευρεία κοινωνική αποδοχή».

            Από τη θέση σας υποχρεούσθε να εκτελείτε μία και μοναδική αποστολή, «τη διαμεσολάβηση μεταξύ των πολιτών και των δημοσίων υπηρεσιών, των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, των Ν.Π.Δ.Δ. και των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας, … για την προστασία των δικαιωμάτων του πολίτη, την καταπολέμηση της κακοδιοίκησης και την τήρηση της νομιμότητας» μη υποκείμενη «σε έλεγχο από κυβερνητικό όργανο ή διοικητική αρχή» [άρθρο 1 ν. 2477/1997]. Μία θέση, από την οποία δεν μπορείτε να παυθείτε παρά μόνον «ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου και προηγούμενη γνώμη της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, για ανικανότητα εκτέλεσης των καθηκόντων [σας] λόγω νόσου ή αναπηρίας σωματικής ή πνευματικής» [άρθρο 2 ν. 2477/1997]. Μόνον δηλαδή λόγω βαρύτατης ασθενείας σας που δεν επιτρέπει εξ αντικειμένου την από μέρους σας εκτέλεση των καθηκόντων σας, είναι δυνατή η απομάκρυνσή σας, πράγμα που σημαίνει ότι στην ουσία κινείσθε στο απυρόβλητο.

               Η αποστολή σας άπτεται θεμάτων που  «ανάγονται στις υπηρεσίες α) του Δημοσίου, β) των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης α` και β` βαθμίδας, γ) των λοιπών νομικών προσώπων
δημοσίου δικαίου και δ) των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας που απασχολούνται με:  i) τη διΰλιση και διανομή ύδατος, την αποχέτευση και απαγωγή ακάθαρτων υδάτων και λυμάτων. ii) τη διανομή ηλεκτρικού ρεύματος και καυσίμου αερίου, iii) τη μεταφορά προσώπων και αγαθών από την ξηρά, τη θάλασσα και τον αέρα και iv) τις τηλεπικοινωνίες και τα ταχυδρομεία». Από την αρμοδιότητά σας εκφεύγουν «οι υπουργοί και υφυπουργοί ως προς τις πράξεις που ανάγονται στη διαχείριση της πολιτικής λειτουργίας, τα θρησκευτικά νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, οι δικαστικές αρχές, οι στρατιωτικές υπηρεσίες ως προς τα θέματα που αφορούν την εθνική άμυνα και ασφάλεια, η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, οι υπηρεσίες του Υπουργείου Εξωτερικών για δραστηριότητες που ανάγονται στην εξωτερική πολιτική ή στις διεθνείς σχέσεις της χώρας, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και οι ανεξάρτητες διοικητικές αρχές ως προς την κύρια λειτουργία τους» [άρθρο 3 ν. 2477/1997]. Επιλαμβάνεσθε δε θεμάτων που εμπίπτουν στις αρμοδιότητές σας «ύστερα από ενυπόγραφη αναφορά κάθε άμεσα ενδιαφερόμενου φυσικού ή νομικού προσώπου ή ενώσεως προσώπων. Επίσης, δύνασθε να επιληφθείτε αυτεπαγγέλτως υποθέσεων που έχουν προκαλέσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον της κοινής γνώμης» [άρθρο 4 ν. 2477/1997] .

               Με βάση αυτό το νομοθετικό πλαίσιο, λοιπόν, έχετε υποχρέωση να επιλαμβάνεσθε οποιουδήποτε θέματος της αρμοδιότητός σας κατόπιν επωνύμου αναφοράς. Αν δεν υπάρχει τέτοια αναφορά, δεν έχετε την παραμικρή υποχρέωση να δράσετε, ακόμη και για θέμα που άπτεται της αρμοδιότητος σας και του οποίου έχετε λάβει γνώση άλλοθεν και με οποιονδήποτε τρόπο.  Σας παρέχει, όμως, ο νόμος τη δυνατότητα να επιληφθείτε οποιουδήποτε θέματος και χωρίς αναφορά ή καταγγελία, αρκεί το θέμα να έχει προκαλέσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον της κοινής γνώμης.

               Κάνοντας χρήση αυτής της ευχέρειας, προφανώς, ενδεχομένως όμως και κατόπιν καταγγελιών και αναφορών των διάφορων οργανώσεων που ξεπήδησαν ευθύς ως εμφανίσθηκαν στη χώρα μας οι πρώτοι λαθρομετανάστες, αναφερθήκατε σε ρατσιστικές εκδηλώσεις ακραίων οργανώσεων εις βάρος μεταναστών και καταγγείλατε το φαινόμενο του ρατσισμού. Αφορμή για την παρέμβασή σας αυτή αποτέλεσε εκδήλωση στη Νίκαια των λεγόμενων «δημοκρατικών και προοδευτικών» δυνάμεων με στόχο  την απομάκρυνση από εκεί των γραφείων της «ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ», ενός κοινοβουλευτικού κόμματος, δηλαδή.

               Ανεξαρτήτως του αν επελήφθητε του εν λόγω θέματος κατόπιν καταγγελίας ή αυτεπαγγέλτως, θα έλεγα ότι το θέμα είναι από εκείνα που προκαλούν το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της κοινής  γνώμης. Δεν θα σχολιάσω, βέβαια, επί του παρόντος τη θέση σας επί του ζητήματος, η οποία σταθερά μεροληπτεί υπέρ των αλλοδαπών άνευ διακρίσεως παραγνωρίζοντας τα δικαιώματα των ημεδαπών και προ πάντων των αυτοχθόνων. Θα σας ρωτήσω, όμως, γιατί μέχρι τώρα δεν παρενέβητε αυτεπαγγέλτως στα ακόλουθα θέματα, τα οποία άπτονται των αρμοδιοτήτων σας και αποτελούν κατά την ταπεινή μου άποψη «υποθέσεις που έχουν προκαλέσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον της κοινής γνώμης»:

-         Τί έχετε κάνει για τις δεκάδες χιλιάδες των αστέγων;
-         Τί έχετε κάνει για το πρωτοφανές και τραγικό φαινόμενο των 3000  αυτόχειρων;
-         Τί έχετε κάνει για το 1,2 εκ των ανέργων;
-         Τί έχετε κάνει για τους μαθητές, στους οποίους διετίθεντο τα σχολικά βιβλία φωτοτυπημένα;
-         Τί έχετε κάνει για τις 400.000 των υποσιτιζόμενων μαθητών;
-         Τι έχετε κάνει για το κούρεμα των αποθεματικών των Πανεπιστημίων και των νοσοκομείων;
-         Τί έχετε κάνει για την απειλή διακοπής τής ηλεκτροδότησης, αν δεν πληρωθεί το χαράτσι Βενιζέλου;
-         Tί κάνατε όταν διαπιστώσατε μαζί με ολόκληρο τον  ανήμπορο ελληνικό λαό ότι οι ασφαλισμένοι, μεταξύ των οποίων πολλοί καρκινοπαθείς, αδυνατούσαν να προμηθευθούν τα φάρμακά τους, επειδή το κράτος κούρεψε τα αποθεματικά των Ταμείων που αδυνατούν με τη σειρά τους να πληρώνουν τους φαρμακοποιούς;
-         Τί κάνατε όταν πληροφορηθήκατε ότι Έλληνες επιχειρηματίες ευδοκιμούν σε χώρες των Βαλκανίων, όπου έχουν δημιουργήσει 100.000 εργασίας τη στιγμή που οι θέσεις εργασίας μειώνονται στην Ελλάδα με ρυθμό 50.000 τον μήνα;
-         Τι κάνατε τότε που οι ταξιτζήδες και οι φορτηγατζήδες απείχαν επί ημέρες από  την εργασία τους;
-         Τί κάνατε μόλις πληροφορηθήκατε ότι πετσοκόβονται ακόμη και πενιχρές συντάξεις για να γεμίζουν οι πίθοι των Δαναΐδων  εκατοντάδων ΜΚΟ με περίεργο αντικείμενο/αποστολή;
-         Τί έχετε κάνει για την απελευθέρωση των ακτών από όλους εκείνους, μεταξύ των οποίων και η μαμά του ΓΑΠατου, που περιορίζουν την ελεύθερη  πρόσβαση των πολιτών σ’ αυτές;
-         Τι έχετε κάνει για το απαράδεκτο φαινόμενο του παραεμπορίου από λαθρομετανάστες μπροστά στα καταστήματα νομοταγών εμπόρων που πληρώνουν φόρους, τέλη και εισφορές για να βλέπουν τον κύκλο εργασιών τους διαρκώς συρρικνούμενο εξ αιτίας αυτού του ιδιότυπου αθέμιτου ανταγωνισμού;
-         Τι έχετε κάνει για την ανακατάληψη των πόλεων από τους αυτόχθονες, όπως διεκήρυξε προεκλογικώς ο νυν πρωθυπουργός κ. Σαμαράς;
-         Τί κάνατε όταν τα ΜΑΤ ψέκαζαν με χημικά τους αγανακτισμένους στην πλατεία Συντάγματος και παρακώλυαν την πρόσβαση ασθενοφόρων, ιατρών και φαρμακοποιών που έσπευδαν να δώσουν βοήθεια σε 700 περίπου άτομα που την είχαν ανάγκη και ήταν τεχνηέντως εγκλωβισμένα στο σταθμό  του ΜΕΤΡΟ;

               Όλα αυτά εντελώς ενδεικτικά κυρία Συνήγορε. Και μη μου πείτε ότι πρόκειται για θέματα που άπτονται του κυβερνητικού έργου και της από μέρους της κυβερνήσεως «διαχειρίσεως της πολιτικής λειτουργίας», εξ ου και δεν μπορείτε να επέμβετε. Αν το πείτε, θα αντείπω ότι και το θέμα της ρατσιστικής ή μη βίας άπτεται ευθέως του κυβερνητικού έργου, εξ ου και δεν ενομιμοποιείσθε να εκφράσετε ως θεσμικό όργανο την απέχθειά σας προς τη βία κατά αλλοδαπών. Προ πάντων δεν ενομιμοποιείσθε να το πράξετε όταν γνωρίζατε ότι το αίτημα των διαδηλωτών που υπέστησαν τη βία [έτσι είναι άραγε;] ήταν να κλείσουν σε ορισμένη περιοχή τα γραφεία ενός ελληνικού κοινοβουλευτικού κόμματος. Δεν έτυχε να ακούσετε τη λαϊκή ρήση  «ήλθαν τα άγρια να διώξουν τα ήμερα»;
               Εν ολίγοις κυρία Συνήγορε, η στάση σας δείχνει ότι η ανεξαρτησία σας τελειώνει εκεί που αρχίζει η ασυδοσία του πολιτικού συστήματος, πράγμα αντίθετο με τον νόμο. Αν έχετε αποδεχθεί κάτι τέτοιο, δεν πληροίτε τους όρους παραμονής στη θέση αυτή, διότι νοσείτε πνευματικώς σε βαθμό που δεν σας επιτρέπει να ασκείτε τα καθήκοντά σας.

Σωτήριος Καλαμίτσης
http://taxalia.blogspot.com

Τετάρτη 4 Ιουλίου 2012

Ποιος πολιτικός υπέγραψε την συνθήκη του Δουβλίνου 2;



Τραγικά είναι τα αποτελέσματα που έχει επιφέρει η συνθήκη 2 του Δουβλίνου, όσον αφορά τον τρόπο διαχείρισης παράνομων μεταναστών, τόσο για τις χώρες υποδοχής που είναι κυρίως οι χώρες της επονομαζόμενης "Ευρωπαϊκής περιφέρειας", τυχαίο ?,
όσο και για τα χιλιάδες ανθρώπινα θύματα που καθημερινά στοιβάζονται σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης στους "υποτιθέμενους" χώρους υποδοχής.

Ίσως τελικά η απάντηση στην ερώτηση, του κατά πόσο η Ελλάδα θα έπρεπε ή όχι να "προδώσει την Ευρωζόνη" φεύγοντας από αυτή, να είναι ότι δεν είναι η Ελλάδα που προδίδει την Ευρώπη, αλλά είναι oι κυβερνήσεις της Ευρώπης που προδίδουν καθημερινά τα ιδεώδη πάνω στα οποία χτίστηκε η ένωση αυτή. Θυμόμαστε εκείνα τα καταπληκτικά για ασφάλεια, ειρήνη και ευημερία.

Οι ερωτήσεις που τίθενται για το πώς φτάσαμε στην σημερινή αδιέξοδη κατάσταση, πολλές, μερικές από αυτές είναι:

"Ποιοι και με ποιο σκοπό χρηματοδοτούν όλη αυτή τη διακίνηση κακομοίρηδων από τα βάθη της Ασίας και της Αφρικής.
Μόνο το πέρασμα από την Τουρκία στην Ελλάδα είτε από τον 'Εβρο,είτε δια θαλάσσης στοιχίζει 1000 ευρώ το άτομο.Βάλτε και τα υπόλοιπα έξοδα από τη χώρα τους μέχρι τα παράλια της Τουρκίας,συνυπολογίστε και περιπτώσεις που διακινούνται ολόκληρες οικογένειες και θα δείτε πως δεν βγαίνει το ταξίδι προς τη γη της επαγγελίας άνευ χορηγών. Αν αυτοί οι άνθρωποι είχαν καταφέρει να έχουν στη χώρα τους οικονομίες 5000 με 10000 ευρώ δεν θα ξεκινούσαν την περιπέτεια για την Ιθάκη.
Ψάξτε επίσης να βρείτε ποιοι καταβάλουν τα έξοδα των ταξί από την Αθήνα για την Καβάλα και ποιοι ναύλωσαν τα αεροταξί για τη μεταφορά των Αφγανών στη Γένοβα κι ίσως ανακαλύψετε τον “ τροχό”! Κάτι τελευταίο:  Γιατί δεν λέτε στο λαό για τη «Συνθήκη του Δουβλίνου II»,ποιος την υπέγραψε,ποιες οι δεσμεύσεις μας και γιατί δεν ζητάτε την κατάργησή της ή έστω την αναθεώρηση συγκεκριμένων όρων της;



Όσον αφορά το ποιος υπέγραψε την συνθήκη του Δουβλίνου η απάντηση είναι απλή.
Αυτός ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου ο οποίος, ως Υπουργός Εξωτερικών το 2003 υπέγραψε την συμφωνία «Δουβλίνο -2» καθιστώντας την χώρα μας σε πάρκινγκ λαθρομεταναστών.

Οι γνωστοί, άγνωστοι Σημίτης - Παπανδρέου κλπ., συνυπογράφουν και συναινούν σε μία συνθήκη η οποία  προβλέπει την επιστροφή των παράνομων μεταναστών, στην χώρα εισόδου τους, που δυστυχώς σε συντριπτικό ποσοστό είναι η Ελλάδα...

Το πώς λειτουργεί στην πράξη αυτό, το κατανοούμε από τις χαρακτηριστικές δηλώσεις του εκπροσώπου του Υπουργείου Δικαιοσύνης της Ολλανδίας Σάντερ Βαν Έιλ.

«Η αλήθεια είναι πως δεν σταματήσαμε να σας στέλνουμε τους παράνομους μετανάστες που συλλαμβάνουμε στην Ολλανδία, οι οποίοι ήρθαν εδώ από την Ελλάδα. Για την πολυπληθή αυτή ομάδα προσφύγων, όμως, υπήρξε ειδική συμφωνία με τον κ. Παυλόπουλο. Αυτή έγινε κατά την διάρκεια της επίσκεψης της Υφυπουργού Δικαιοσύνης της Ολλανδίας Νεμπαχάτ Αλπμαϊράκ στην χώρα σας, στα τέλη Μαΐου»

Επίσης, ουδεμία εκτενής αναφορά ενημέρωσης του Ελληνικού Λαού, έχει γίνει σε ότι αφορά την σοβαρή αυτή «Συνθήκη του Δουβλίνου ΙΙ» και αφορά την λαθρομετανάστευση. ΄Ολοι μας γίναμε μάρτυρες τις τελευταίες εβδομάδες, πλήθους διαξιφισμών μεταξύ των πολιτικών μας ταγών σχετικά με το επίμαχο θέμα. Ακούσαμε πλήθος προτάσεις και ιδέες, επίλυσης και αντιμετώπισης του σοβαρού αυτού «Εθνικού μας Προβλήματος». Προτάσεις που κατέδειξαν την πλήρη και παντελή άγνοια πολλών πολιτικών μας, σχετικά με το νομικό και θεσμικό Κοινοτικό πλαίσιο της ΕΕ που αφορά την λαθρομετανάστευση. ΄Ολοι μας ακούσαμε απόψεις του τύπου « να τους εκδώσουμε έγγραφα και να πάνε στην Ευρώπη», « να τους στείλουμε και στις άλλες χώρες», «να υπάρξει ποσόστωση μεταξύ των χωρών της ΕΕ» και άλλα τραγελαφικά, την ίδια ώρα που Ολλανδικά αεροσκάφη αποβίβαζαν, 40 λαθρομετανάστες ημερησίως στην Χώρα μας, γεγονός που το οποίο παντελώς αγνοούσαν άπαντες, πλην του αρμοδίου Υπουργού Εσωτερικών...

Αντιλήφθηκε κανείς πως τα αρμόδια όργανα της ΕΕ, μας δικάζουν γιατί δεν κρατάμε τους λαθρομετανάστες στην Χώρα μας, και μάλιστα μας υποχρεώνουν να τους δώσουμε και άσυλο, έναντι πινακίων φακής?
Γνωρίζει ο Ελληνικός Λαός, που με βάση το Σύνταγμα της Ελλάδος είναι «κυρίαρχος» πως θα κληθεί να πληρώσει πρόστιμα και θα υποχρεωθεί να ζήσει αυτός και οι επερχόμενες γενεές, πιθανότατα με εκατομμύρια μετανάστες από Ασιατικές Χώρες?
Η ουσία του προβλήματος της παράνομης μετανάστευσης στην Ελλάδα είναι η «Συνθήκη του Δουβλίνου II». Ο Κανονισμός Δουβλίνο ΙΙ καθιστά την Ελλάδα μία χώρα που αναγκάζεται να αντιμετωπίσει μοναχική και αδύναμη ένα τεράστιο κύμα παράνομης μετανάστευσης, χωρίς να υπάρχουν μηχανισμοί πραγματικής ευρωπαϊκής κοινοτικής αλληλεγγύης.
Όχι ο Ελληνικός λαός δεν γνώριζε και δεν ρωτήθηκε.
Άλλη μια απόκρυψη και εξαπάτηση επομένως,

(Λαθρομετανάστευση - Η Συνθήκη του Δουβλίνο ΙΙ και η ουσία του προβλήματος)
πηγη


Τρίτη 3 Ιουλίου 2012

ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ;



«Ένα κοριτσάκι, πήρε τον κουμπαρά του κι άδειασε το περιεχόμενο. Μέτρησε τρεις φορές τα κέρματα, του για να μην κάνει κανένα λάθος. Ήταν ένα δολάριο και 11 σέντς. Πήρε τα κέρματα και πήγε στο φαρμακείο της γειτονιάς.



Ο φαρμακοποιός, εκείνη την στιγμή, μιλούσε με ένα καλοντυμένο κύριο και δεν πρόσεξε την μικρή. Το κοριτσάκι έκανε κάποιο θόρυβο με τα πόδια του, αλλά τίποτε. Τότε πήρε ένα από τα κέρματα της και το χτύπησε πάνω στο γραφείο του.


- Τι θέλεις; την ρωτά κάπως εκνευρισμένος εκείνος. Δεν βλέπεις, ότι μιλώ με τον αδελφό μου, που έχω χρόνια να τον δω:
Τότε η μικρή του είπε:
- Θέλω να σου μιλήσω για τον αδελφό μου, που είναι πολύ άρρωστος, και θέλω να αγοράσω ένα θαύμα!
- Συγγνώμη, της απάντησε αυτός, αλλά δεν πουλάμε θαύματα.
- Ξέρετε, είπε το κοριτσάκι, ο αδελφός μου έχει κάτι στο κεφάλι του, που μεγαλώνει, κι ο μπαμπάς μου λέει, ότι μόνο ένα θαύμα θα μας σώσει. Λοιπόν, ποσό κάνει ένα θαύμα για να το αγοράσω. Έχω χρήματα… .
Ο αδελφός του φαρμακοποιού, που παρακολουθούσε με ενδιαφέρον την συζήτηση, ρώτησε την μικρή τι είδους θαύμα χρειαζόταν ο αδελφός της.

- Δεν ξέρω. του απάντησε με μάτια βουρκωμένα. Εκείνο που ξέρω είναι, ότι χρειάζεται εγχείρηση και ο μπαμπάς δεν έχει τα χρήματα. Γι' αυτό, θέλω να πληρώσω εγώ, με τα δικά μου χρήματα.
Στην ερώτηση του καλοντυμένου κυρίου, πόσα λεπτά έχει. Η μικρή του απάντησε «Ένα δολάριο και 11 σέντς, κι αν χρειασθούν και άλλα θα τα βρω».
- Τι σύμπτωση, χαμογέλασε ο καλοντυμένος κύριος. Είναι το ακριβές αντίτιμο για ένα θαύμα, για ένα μικρό αδελφό: Ένα δολάριο και 11 σεντς!
Πήρε τα λεπτά, έπιασε την μικρή απ' το χεράκι, και της είπε: «Πάμε μαζί στο σπίτι σου για να δω τον αδελφό σου και τους γονείς σου και να κάνουμε το θαύμα»...

Ο καλοντυμένος κύριος ήταν ο Κάρτον Άρσμποργκ, ο γνωστός νευροχειρουργός.

Η εγχείρηση έγινε με επιτυχία και ο μικρός αδελφός επέστρεψε στο σπίτι του υγιής.

- Η εγχείρηση ήταν ένα αληθινό θαύμα, ψιθύρισε η μαμά. Απορώ πόσο θα κόστισε.

Η μικρούλα χαμογέλασε. Ήξερε ακριβώς πόσο κοστίζει ένα θαύμα: «ένα δολάριο και 11 σέντς, συν την πίστη ενός μικρού παιδιού...».
http://www.ahdoni.blogspot.gr/2012/07/blog-post_131.html

Το ψάρι: βασικό συστατικό της ελληνικής κουζίνας



Το ψάρι ήταν ανέκαθεν βασικό συστατικό της ελληνικής κουζίνας. Από τα αρχαία χρόνια, όπως μαρτυρούν τοιχογραφίες καθώς και κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, οι Έλληνες αγαπούσαν την κατανάλωση ψαριών. Την εποχή της Ιλιάδας ήταν φαγητό των φτωχών, ενώ στην κλασική εποχή μετατράπηκε σε φαγητό πολυτελείας. Η σαρδέλα, ακόμα και εκείνη την περίοδο, ανήκε στην κατηγορία των οικονομικώνψαριών. Η παραδοσιακή λοιπόν, ελληνική κουζίνα είναι γεμάτη από πιάτα και εδέσματα που ως κύριο συστατικό τους έχουν τη σαρδέλα. Τα τελευταία χρόνια φαίνεται όμως να έχει παραμεληθεί από την Ελληνίδα νοικοκυρά.

Η έλλειψη χρόνου, ο σύγχρονος τρόπος ζωής και η συχνή κατανάλωση φαγητού εκτός σπιτιού, οδήγησε στην μείωση της κατανάλωσης ψαριού και αναπόφευκτα και σαρδέλας. Άλλωστε, το μαγείρεμα του ψαριού, ίσως σε πολλές νοικοκυρές φαντάζει δυσκολότερο, ενώ η γεύση του είναι αποκρουστική σε πολλούς. Η κατανάλωσή του όμως είναι απαραίτητη και ευεργετική. Εκτός από εξαιρετική πηγή πρωτεϊνών υψηλής βιολογικής αξίας, ησαρδέλα προσφέρει πολύτιμα λιπαρά οξέα και πληθώρα βιταμινών και μετάλλων. Επιπλέον, μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων και αρτηριακής πίεσης. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά εβδομαδιαία κατανάλωση λιπαρώνψαριών τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα.

Οι συστάσεις αναφέρονται ειδικά στα λιπαρά ψάρια, γιατί φαίνεται πως η πληθώρα των ευεργετικών επιδράσεών τους οφείλεται στα ω-3 λιπαρά οξέα που περιέχουν. Τα λιπαρά οξέα, αν και παράγονται και από το ανθρώπινο σώμα, η παραγόμενη ποσότητα δεν επαρκεί. Έτσι, πρέπει οπωσδήποτε να προσληφθούν μέσω της τροφής. Επιπλέον, τα ψάρια δεν περιέχουν κορεσμένα λιπαρά οξέα και χοληστερόλη, ουσίες που ευθύνονται για καρδιαγγειακά νοσήματα και υπερχοληστερολαιμίες.

Στα λιπαρά ψάρια λοιπόν, ανήκουν και οι παρεξηγημένες σαρδέλες, οι οποίες μάλιστα βρίσκονται στην εντεκάδα των ψαριών με τη μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε ω-3 λιπαρά οξέα. Στην περίπτωση λοιπόν, που ο φημισμένος σολομός σας φαίνεται ιδιαίτερα ακριβός, βρίσκετε σπάνια φρέσκο τόνο και η πέστροφα δεν είναι το αγαπημένο σας ψάρι, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να επιστρέψετε στις ρίζες σας. Μπορείτε να βρείτε σαρδέλα σε διάφορες μορφές: παστή, φρέσκια ακόμα και κονσέρβα. Καταναλώνονται με διάφορους τρόπους: ωμές (μαριναρισμένες με λεμόνι), ψητές στη σχάρα ή στο φούρνο, λαδορίγανη ή με τομάτα, τηγανητές ή στην κατσαρόλα. Ιδιαίτερα αγαπητή είναι και η συνταγή της «παντρεμένης σαρδέλας».

Επιπλέον, όταν καταναλώνεται με το κόκαλο αποτελεί εξαιρετική πηγή ασβεστίου, φωσφόρου και βιταμίνης D. Η προσφορά της σαρδέλας δε τελειώνει εδώ: περιέχει επίσης βιταμίνη Β12, σελήνιο και σίδηρο. Έρευνα που ασχολήθηκε με την κατανάλωση σαρδέλαςαπό θηλάζουσες, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι 100γρ σαρδέλας 2-3 φορές την εβδομάδα, οδήγησαν σε αύξηση της περιεκτικότητας του μητρικού γάλατος σε ω-3 λιπαρά οξέα. Εξίσου σημαντικό είναι τέλος το γεγονός ότι η «ταπεινή» σαρδέλα, ακριβώς λόγω της ταπεινότητάς της και της χαμηλής θέσης που κατέχει στη τροφική αλυσίδα, ζει μικρότερο χρονικό διάστημα σύγκριση με τα περισσότερα ψάρια. Το μικρό διάστημα ζωής της λοιπόν, έχει σαν αποτέλεσμα να είναι πιο ασφαλής, αφού δεν προλαβαίνει να συγκεντρώσει μεγάλες ποσότητες υδραργύρου.

Η επιστροφή στην παράδοση πάντοτε έχει ένα θετικό αντίκτυπο στη ζωή του ανθρώπου. Έτσι και στην περίπτωση της σαρδέλας, που εκτός από τα μεγάλα διατροφικά οφέλη, είναι η πιο οικονομική ίσως επιλογή ψαριού.

Ακόμη κι αν η σαρδέλα σάς είναι άγνωστη, μια επίσκεψη στην Καλλονή της Λέσβου, όπου ψαρεύεται η πιο νόστιμη σαρδέλα, ίσως σας κάνει να αλλάξετε γνώμη.



Δευτέρα 2 Ιουλίου 2012

Τά Ἀρχαῖα Ἑλληνικά ἐπανέρχονται!


Τά Ἀρχαῖα Ἑλληνικά ἐπανέρχονται!

Φυσικά, ὄχι στήν νηπιάζουσα πνευματικά Ἑλλάδα ἀλλά στήν Ἀγγλία! Στήν Ἑλλάδα τοῦ προοδευτικοῦ ὀπισθοδρομισμοῦ θεωροῦνται ἀκόμη ἀποκρουστικά καί ἀπωθητικά. Ἔδωσα στό παρελθόν μάχη γιά τήν ἐπαναφορά τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν κι ἔγινα στόχος μυρίων ὀψίμως προοδευτικῶν. Τά βιβλία μου, καί κυρίως ἡ «Ἀλαλία, ἤτοι τό σύγχρονο γλωσσικό μας πανόραμα» καί «Ἀλεξία, γλωσσικό δρᾶμα μέ πολλές πράξεις» μπῆκαν ἐνωρίς στόν «Indexlibrorumprohibitorum» (=Πίνακα ἀπαγορευμένων βιβλίων) τοῦ ὑπουργείου κακοπαιδείας. Κι ὄχι ἁπλῶς ἀπαγορευμένων ἀλλά δεινά βαλλομένων καί διαβαλλομένων.

Ἔχω ἐξηγἠσει διά μακρῶν καί στά προαναφερθέντα ἀλλά καί σέ πολλά ἄλλα, τό γιατί ἐπείγει ἡ ἐπαναφορά τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν στό Γυμνάσιο. Κι ὄχι μόνον σ’ αὐτό ἀλλά καί στό Δημοτικό, ὅπως θά ἀρχίσει νά γίνεται στήν Ἀγγλία ἀπό τό 2014. Ὅσο πιό ἐνωρίς ἕνα παιδί ἀρχίζει νά προσοικειώνεται μιά γλῶσσα, τόσο εὐχερέστερα τήν κατακτᾶ.

Μακάρι τό παράδειγμα τῆς Ἀγγλίας -ἔστω καί ἀργά- νά τό μιμηθοῦμε κι ἐμεῖς. Τό θεωρῶ κατώτερο τῆς κλασσικῆς μου παιδείας νά ἀνταποδώσω τά ἴσα σ’ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι στό παρελθόν μέ ἔβριζαν καπηλικά, γιατί ἔδινα μάχη γιά τ’ Ἀρχαῖα Ἑλληνικά. Ἐκεῖνο πού κατά τήν παροῦσα στιγμή φοβᾶμαι εἶναι ἡ ἐνδημοῦσα στόν τόπο μας «τσαπατσουλιά». Μέ ἄλλα λόγια, ὅπως μέ ἀνεμώλιο τρόπο τά ἐξορίσαμε, μέ ἀνάλογο τρόπο –καί ἀμεθόδως- μπορεῖ νά τά ἐπαναφέρουμε. Ὥς ἔχει σήμερα ἡ κατάσταση στά σχολεῖα καί στά πανεπιστήμιά μας, ἡ ἐπάνοδος τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν στό Γυμνάσιο καί στό Δημοτικό εἶναι τόσο δύσκολη ὑπόθεση ὅσο καί τό νά βάλεις τή χυμένη ὀδοντόκρεμα στό σωληνάριο. Θά περιοριστῶ σέ κάποιες ἁπλές ὑποδείξεις:

Α. Κατά τίς τελευταῖες δεκαετίες παρατηρεῖται μιά φθίνουσα πορεία τῆς ἀρχαιογνωσίας στά σχολεῖα μας, ἐπειδή κάθε προσπάθεια ἀποκαταστάσεως τοῦ μαθήματος τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν προσκρούει -πέρα ἀπό τήν ἀντίδραση τῶν «προοδευτικῶν»- στό γεγονός ὅτι οἰ πλεῖστοι νεοδιοριζόμενοι καθηγητές εἶναι ἀπόφοιτοι τμημάτων, στά ὁποῖα ἡ διδασκαλία τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς εἶναι περιορισμένη ἤ ἀνύπαρκτη. Συνεπῶς, ἄν κάποτε ὑπάρξει πολιτική βούληση γιά ἐπαναδιδασκλία τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν στά σχολεῖα μας μέ τρόπο σοβαρό, προέχον καθῆκον τῆς πολιτείας εἶναι νά στρέψει τό ἐνδιαφέρον της ὄχι μόνον σέ μιά φλοιώδη ἐπιμόρφωση ἀλλά στήν οὐσιαστική μόρφωση τῶν νέων καθηγητῶν καί δασκάλων, ὥστε νά τούς προσφέρει τά ἀναγκαῖα ἐφόδια γιά τά πρῶτα κρίσιμα διδακτικά τους χρόνια.

Πρός τοῦτο φρονῶ ὅτι πρό παντός ἄλλου ἐγχειρήματος προέχει ὁ καταρτισμός ἑνός ἐπιτελικοῦ διδακτικοῦ σχεδίου, πού νά περιέχει τή λεγόμενη «Στρατηγική τοῦ Μαθήματος». Τό πρόβλημα τοῦ νέου δασκάλου καί καθηγητῆ δέν εἶναι μόνον τό τί (ἄλλωστε, αὐτό θά προβλέπεται ἀπό τό ἀναλυτικό πρόγραμμα) ἀλλά τό πῶς θά τό διδάξει.

Κι ἐπειδή ἡ διδασκλία τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν δέν εἶναι ὑπόθεση ὑπουργείου παιδείας, ἀπ΄ ὅπου ἀπεβλήθη ὡς μειωτικός ὁ ὅρος «ἐθνική», ἀλλ΄ εἶναι ὄντως ὑπόθεση ΕΘΝΙΚΗ, εἶναι καθῆκον παντός εὐπαίδευτου πολίτη, παντός μορφωτικοῦ συλλόγου ἤ γλωσσικοῦ ὁμίλου νά ἀρχίσουν, καθένας μέ τόν τρόπο του, μιά προεργασία ὥστε ἡ μελλοντική ἐπανεισαγωγή τῆς διδασκαλίας τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν νά μήν παρουσιάσει ἀνυπέρβλητη δυσκολία. Μέ βάση αὐτό τό σκεπτικό προτείνω τά ἀκόλουθα:

1. Ὑποδειγματικές διδασκλίες μέ βάση καλά ἐπιλεγμένα ἀρχαῖα κείμενα, κείμενα ἑλκυστικά πού νά δείχνουν πώς τά λεγόμενα ἀρχαῖα εἶναι πάντοτε νέα.

2. Ἐκμάθηση, ὅσο γίνεται πιό ἐνωρίς, τῶν βασικών κανόνων Συντακτικοῦ καί Γραμματικῆς. Τό παιδικό μυαλό εἶναι πιό ἀπορροφητικό σέ ὅ,τι ἀφορᾶ στό γενικό. Ἡ λεγόμενη ἐπαγωγική μέθοδος (ἀπό τό μερικό στό γενικό) εἶναι σπατάλη χρόνου.

3. Ἀξιοποίηση τῆς τεχνικῆς τοῦ «παιχνιδιοῦ μέ τίς λέξεις». Σέ πρώτη ματιά ἕνα ἀπόσπασμα ἀπό ἀρχαῖο κείμενο εἶναι γιά τό παιδί terraincognita. Μιά προσεκτική, ἔξυπνη προσέγγιση τῶν λέξεων μπορεῖ νά δείξει στό παιδί ὅτι οἱ τάχα ἄγνωστες χθεσινές λέξεις εἶναι καί σημερινές καί μάλιστα γνωστότατες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τό ὕδωρ – νερό.

4. Χάρη στήν εὐρεῖα διάδοση τῶν ἠλεκτρονικῶν συσκευῶν, αὐτό πού πρόκειται νά κάνει ἀπό τό 2014 τό ὑπουργεῖο Παιδείας τῆς Βρεττανίας μπορεῖ νά ἀρχίσει στή χώρα μας χωρίς ἀνάμειξη τοῦ δικοῦ μας ὑπουργείου κακοπαιδείας. Ἀρκεῖ ἕνας ἐντριβής (χωρίς ἀπαραιτήτως νά ἔχει τελείωσει κάποια φιλοσοφική) περί τά Ἀρχαῖα Ἑλληνικά νά σχηματίσει ἕνα corpusἀπό 30 DVDs(ἄλλα γιά τό Δημοτικό, ἄλλα γιά τό Γυμνάσιο) πού νά περιλαμβάνουν τά «ἐναρκτικά» -καί γι΄ αὐτό πιό δύσκολα- μαθήματα.

5. Τήν κάθε ὑποδειγματική διδασκλία ὁ δημιουργός τοῦ DVDπρέπει νά τήν παρουσιάζει σέ εἰδικά διαμορφωμένο χῶρο, μέ συμμετοχή διδασκομένων, γιά νά λύνει τυχόν ἀπορίες – καί μάλιστα πολλές ἀπορίες- πού αὐτονοήτως θά προκύπτουν. Κάποιες ἀπορίες μάλιστα θά πρέπει νά εἶναι «προσκηνοθετημένες».

6. Εἶναι χρήσιμο (ἀλλ΄ ὄχι ἀπολύτως ἀναγκαῖο) οἱ ἀναλαμβάνοντες τήν εὐθύνη τῆς διδαχῆς τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν καί μάλιστα σέ πρωτοδίδακτα παιδιά, νά ἔχουν μεγάλη διδακτική πεῖρα, εὐστροφία καί δεξιοτεχνία ὥστε νά κάνουν προσιτά τά φαινομενικῶς ἀπρόσιτα. Καί μόνο νά μπορεῖ νά ἀναλύσει τήν ἔννοια τοῦ «προσιτός» μέ τρόπο κατανοητό, ἀρκεῖ.

7. Κρίνεται σκόπιμο νά ἐπαναληφθεῖ ὅτι πᾶσα διδασκαλία πρέπει νά περιέχει τρόπους εὐχεροῦς προσέγγισης τῶν πλέον δύσκολων κεφαλαίων τῆς Γραμματικῆς καί τοῦ Συντακτικοῦ, γιά νά παύσουν νά θεωροῦνται τά μαθήματα αὐτά, ὅπως στό παρελθόν, «μαθήματα – μπαμποῦλες». Ἐπί τοῦ προκειμένου μπορεῖ νά ἐφαρμοσθεῖ ἡ τεχνική τῶν «παιγνίων». Καί νά μή λησμονεῖται κάτι βασικό: Γραμματική καί Συντακτικό γεωμετροῦν τή σκέψη. Ἀγεωμέτρητη σκέψη παράγει ἔναν παράλυτο λόγο.

8. Ἐφόσον ἡ πρώτη σειρά DVDsἔχει ἐπιτυχία (καί δέν ἐννοῶ μόνον οἰκονομικά), τότε θά παρασχεθεῖ ἡ εὐχέρεια γιά παραγωγή δεύτερης καί τρίτης σειρᾶς πού θά περιλαμβάνουν τά πιό ἐκλεκτά καί ἀξιοσέβαστα κεφάλαια τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Γραμματείας.

Β. Ἐπειδή ἔχει στερέψει μέσα μου κάθε ἐλπίδα γιά ἀφύπνιση τοῦ ἑλληνικοῦ ὑπουργείου ὑπνοποαιδείας, τό παράδειγμα τῆς Βρεττανίας μποροῦμε νά ἀκολουθήσουμε – καί μάλιστα μέ μεγαλύτερη ἐπιτυχία- ὡς ἰδιῶτες μόνοι μας ἤ σέ βάση συλλογική. Εὐελπιστῶ ὅτι μετά τά μέσα Σεπτεμβρίου θά εἶμαι σέ θέση νά προτείνω κάτι πιό συγκεκριμένο καί «χειροπιαστό». Εὐελπιστῶ ὅτι θά βρῶ τή δέουσα ἀνταπόκριση.
Σαράντος Ι. Καργάκος

Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012

Αμαλία Καλυβινού: Η συγκλονιστική ιστορία μιας πραγματικής ηρωΐδας


Άρθρο 77 του Ν. 2071/1992: "Θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας".

Όπως γνωρίζουμε, ο παραπάνω νόμος δεν εφαρμόζεται σχεδόν ποτέ στο Ελληνικό κράτος στο οποίο εδώ και πολλά χρόνια η διαφθορά και η μιζα ήταν ο κανόνας. Μάλιστα, τα πράγματα είχαν φτάσει σε τέτοιο σημείο, ώστε αν κάποιος ασθενής δεν έδινε "φακελάκι" ή κάποιο ακριβό δώρο στους γιατρούς, να το πληρώνει με την ίδια του την ζωή. Αυτό ακριβώς συνέβη και με την περίπτωση της Αμαλίας Καλυβινού, μιας νεαρής κοπέλας η οποία είχε την ατυχία να προσβληθεί απο καρκίνο μόλις στα 24ά της χρόνια.

Αντιμετωπίζοντας το σκληρό και διεφθαρμένο πρόσωπο του Ελληνικού συστήματος υγείας, προσπάθησε να παλέψει με την Ελληνική γραφειοκρατία και να αντιμετωπίσει θαρραλέα το πρόβλημά της, καταγγέλοντας δημόσια την παθογένεια του Ελληνικού εθνικού συστήματος υγείας που στην πραγματικότητα είναι ο πιο σοβαρά αρρωστος. Μάθετε λίγα για την συγκλονιστική ιστορία της Αμαλίας, για τον θανατό της, αλλά και για την μαχη της όχι μόνο εναντίον του καρκίνου αλλά και εναντίον της διαφθοράς στο σύστημα υγείας της χώρας.

Η Αμαλία Καλυβίνου γεννήθηκε το 1977 στην Αθήνα. Από την ...
ηλικία των οκτώ ετών, ξεκίνησε να πονάει αντιμετωπίζοντας σοβαρά προβλήματα με την υγεία της. Ωστόσο η μικρή κοπέλα δεν μπορούσε κάν να φανταστεί πως το μεγαλυτερο πρόβλημα που θα αντιμετώπιζε θα ήταν το ίδιο το συστημα υγείας που υποτείθετε πως θα έπρεπε να την βοηθήσει... Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και σε νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα (1994) και σε ηλικία 24 χρονών (φοιτήτρια τότε της φιλοσοφικής), η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα στο πόδι της είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.


Αρθρο 47 του Ν. 2071/ 1992: "Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του".

Για τα επόμενα πέντε χρόνια (1994 - 1999), η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο που της έτρωγε το σωμα της και τον κίνδυνο του ακρωτηριασμού, αλλά και με την παθογένεια ενός εθνικού συστήματος υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επέμεινε να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα. Αντιμετωπίζοντας σοβαρότατο πρόβλημα ηταν αναγκασμένη να περιμένει επί ώρες στην ουρά, προκειμένου να της βάλουν μια κολωσφραγγίδα.

Η αγανάκτηση και το blog

Τον Ιούλιο του 2005, η Αμαλία Καλυβίνου ανεβάζει το πρώτο της post σε ένα ιστολόγιο (blog). Υποφέρωντας χίλια βάσανα, το κορίτσι κατέγραφε καθημερινά την εμπειρία της εκεί. Τότε το ψηφιακό χωριό έχει λίγα σπίτια, η λέξη blogs δεν έχει ακουστεί ακόμα στην ελληνική tv και οι bloggers βλέπουν αποσπάσματα απ' τα post τους στο "Σάββατο βράδυ - Κυριακή Πρωί" της Ελευθεροτυπίας. Είναι μια αθώα εποχή για τα ελληνικά blogs. Μικρά λογοτεχνικά διαμαντάκια, έξυπνο χιούμορ, αναρτήσεις γεμάτες έμπνευση: όλα καλά προστατευόμενα απ το κουκούλι της ανωνυμίας. Και τότε λοιπόν εμφανίζεται η Αμαλία. Και κάνει κάτι που δεν έχει ξαναγίνει μέχρι εκείνη την στιγμή στο δίκτυο. Μιλά για την περιπέτεια της υγείας της: Για τους άσχετους γιατρούς και τις λάθος διαγνώσεις τους, για τα φακελάκια που της ζήτησαν, για το βαρίδι της ελληνικής γραφειοκρατίας που σου βάζουν γύρω απ το λαιμό την ώρα που βουλιάζεις μαζί με την ασθένεια, για τις ατέλειωτες ώρες πόνου όταν δεν έχεις κανέναν να σε βοηθήσει.

Η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον "όρκο του ιπποκράτη", όχι 'φωτογραφίζοντας', αλλά με ονόματα, έχοντας η ίδια αποκαλύψει απ' την πρώτη της ανάρτηση το δικό της όνομα. Η μαρτυρία της, συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της. "Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας." Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς όμως ποτέ δεν ήταν και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Κατακρίνωντας το βρωμερό συστημα και την άθλια νοοτροπία που επικρατεί επι χρόνια στην Ελλάδα, έκανε γνωστή την φράση: "Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...". Το 2007 η ιστορία της είναι πια γνωστή στην τηλεόραση. Αρκετοί γνωρίζουν την περιπέτεια της χωρίς να έχουν μπει ποτέ σε blog. Η ίδια αρνείται να εκμεταλλευτεί την φήμη της που μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Δεν βγαίνει στην τηλεόραση και δίνει μόνο μια συνέντευξη στην Ελευθεροτυπία.

Θάνατος

Μετά απο την απίστευτη περιπέτειά της υγείας της, την ταλαιπωρία με τα νοσοκομεία και τους διεφθαρμένους γιατρούς, άφησε την τελευταία της πνοή την παρασκευή 25 Μαΐου 2007 χτυπημένη απο τον καρκίνο. Η Αμαλία ήταν μόλις 30 ετών.

Επίλογος

Πολλά χρόνια μετά την στιγμή που η Αμαλία ανέβασε το τελευταίο της άρθρο στο ιστολόγιό της, τίποτα δεν είναι ίδιο στα ελληνικά blogs. Δεν είναι ότι δεν βρίσκεις διαμάντια όπως παλιά, αλλά πρέπει να ψάξεις ανάμεσα σε τόνους χυδαιότητας, συκοφαντίας και απύθμενης βλακείας. Το blog της Αμαλίας όμως παραμένει στο διαδίκτυο, σαν ένα μπουκάλι με μήνυμα που κάποιος πέταξε στην απέραντη θάλασσα. "Μπορείς μέσα απ' το ίντερνετ να προσπαθήσεις να κάνεις τον κόσμο λίγο καλύτερο" γράφει το χαρτάκι. Κάθε χρόνο στην επέτειο του θανάτου της Αμαλίας, όλο και κάποιοι bloggers θα την θυμηθούν. Δεν αρκεί όμως να θυμόμαστε μόνο το πρόσωπο, αλλά και τις πράξεις του. Άραγε έχουν αλάξει πολλά απο τότε ; Η μήπως η γαμημένη και βρωμερή νοοτροπία του "για να κάνεις την δουλεία σου πρέπει να λαδώσεις" ισχύει ακόμα ; Η περίπτωση της Αμαλίας Καλυβινού, η ιστορία της οποίας εγινε γνωστή στο παννελήνιο, έκανε πολλούς απο εμάς να αναρωτιούνται για το σαθρό σύστημα μέσα στο οποίο ζούμε.

Αιωνία της η μνήμη.

Το blog της Αμαλίας: http://fakellaki.blogspot.com/

 http://www.troktikaras.com/
http://griniarogatos.blogspot.gr/

Καρπούζι: Ο βασιλιάς του καλοκαιριού


Μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού και την απογείωση του υδραργύρου, το καρπούζι αποτελεί μια όαση δροσιάς με πλούσια γεύση και δυνατό άρωμα. Είτε μόνο του, είτε συνοδευόμενο από λευκό τυρί αποτελεί ένα χορταστικό σνακ αλλά και ένα ελαφρύ βραδινό, με απίθανο χρωματικό συνδυασμό. Είναι το αγαπημένο φρούτο των παιδιών, αλλά και της παρέας, αφού συνήθως το καταναλώνουμε μαζεμένοι όλοι σαν οικογένεια, λόγω της ιδιαίτερα γλυκιάς και δροσιστικής του γεύσης, της υψηλής περιεκτικότητάς του σε νερό, αλλά και του πλήθους βιταμινών που διαθέτει, προσφέροντας συνάμα λίγες θερμίδες.

Ποσοστά περιεκτικότητας σε θρεπτικά στοιχεία

Πιο συγκεκριμένα, το καρπούζι αποδίδει μόνο 30 θερμίδες ανά 100 γρ., 7,6 γρ. υδατάνθρακες, 94 γρ. νερό, ενώ παράλληλα περιέχει αρκετές φυτικές ίνες. Δε θα πρέπει να ξεγελάει η ελαφριά του γεύση αφού έχει αρκετή φυσική ζάχαρη και έτσι η υπερκατανάλωσή του μπορεί να είναι επιβαρυντική για το βάρος μας. Η χημική του ανάλυση έχει δείξει ότι είναι πλούσιο σε βιταμίνες Α, θειαμίνη, B6, C, λυκοπένιο, κάλιο και φυτικές ίνες, ενώ δεν περιέχει καθόλου χοληστερόλη. Καλό θα είναι να τρώγεται ώριμο, διαφορετικά παρέχει ελάχιστα από τα παραπάνω διατροφικά στοιχεία, που αναλύονται στον πίνακα.

Οφέλη για την υγεία
Το καρπούζι είναι εξαιρετική πηγή αντιοξειδωτικών ουσιών καθώς περιέχει βιταμίνη C, βητα-καροτίνη αλλά και βιοτίνη, συμβάλλοντας έτσι στην προστασία του οργανισμού από διάφορους τύπους καρκίνου. Συνάμα, αποτελεί πλούσια πηγή citrolline, ενός αμινοξέος, το οποίο μπορεί να μεταβολιστεί σε αργινίνη, βασικό αμινοξύ για τον άνθρωπο, καθώς αποτελεί το αζωτούχο υπόστρωμα που χρησιμοποιείται στη σύνθεση του νιτρικού οξειδίου, διαδραματίζοντας ουσιαστικό ρόλο στις καρδιαγγειακές και ανοσολογικές λειτουργίες. Τελευταία, μάλιστα, έρευνα έδειξε ότι η συγκέντρωση αργινίνης στο πλάσμα μπορεί να αυξηθεί μέσω της εισαγωγής citrulline από την κατανάλωση καρπουζιού (Nutrition, 2007).

Ακόμη, περιέχει βιταμίνη Α, η οποία είναι σημαντική για καλύτερη όραση και αποτελεσματικότερη άμυνα σε μολύνσεις καθώς ενδυναμώνει τα λεμφοκύτταρα του οργανισμού. Όσον αφορά τη βιταμίνη C , περιέχεται σε υψηλά ποσοστά βοηθώντας και αυτή με τη σειρά της το αμυντικό σύστημα του οργανισμού ενάντια στις μολύνσεις, προστατεύοντας παράλληλα από το οξειδωτικό στρες και τα προϊόντα του μεταβολισμού που επιταχύνουν τη διαδικασία της γήρανσης. Περιέχει ακόμη βιταμίνηB6, η οποία συμβάλλει στην σύνθεση των νευροδιαβιβαστών του εγκεφάλου καθώς συντελεί στην καλύτερη πνευματική και ψυχολογική υγεία.

Πλούσιο, συν τοις άλλοις, σε κάλιο, συμβάλλει στη ρύθμιση της καρδιακής λειτουργίας και της αρτηριακής πίεσης, διαθέτοντας συνάμα διουρητική δράση. Επιπρόσθετα, είναι μια πολύ καλή πηγή φυτικών ινώ οι οποίες βοηθούν την κινητικότητα του εντέρου, δρουν εναντίον της δυσκοιλιότητας, ενώ συμβάλλουν στην πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου, κυρίως του ορθού.

Τέλος, περιέχει μια ουσία –το λυκοπένιο - η οποία θεωρείται ότι έχει αντικαρκινική δράση και έχει απασχολήσει ιδιαίτερα τους ερευνητές τα τελευταία έτη. Το λυκοπένιο έχει και ισχυρή αντιοξειδωτική δράση, ενώ είναι βιολογικά περισσότερο ενεργό και διαθέσιμο για τον οργανισμό μας σε σύγκριση με εκείνο που περιέχεται στη ντομάτα (το πιο γνωστό εκπρόσωπο του λυκοπενίου).
Πιο συγκεκριμένα, το λυκοπένιο εξουδετερώνει τις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου που σχηματίζονται κατά τη διάρκεια του κυτταρικού μεταβολισμού. Η δράση του γίνεται αισθητή κυρίως σε περιστατικά ενάντια στον κίνδυνο του καρκίνου του προστάτη, παρουσιάζοντας, συγχρόνως, ευεργετικές δράσεις στο καρδιαγγειακό σύστημα (J Nutrition 2003).

Επομένως το καρπούζι είναι μια αξιοσημείωτη πηγή ωφέλιμων και θρεπτικών ουσιών με σημαντικές προστατευτικές και ευεργετικές δράσεις για την υγεία μας και όχι μόνο. Στην αρχαιότητα είχε και καλλυντικές ιδιότητες, τις οποίες χρησιμοποιούμε ακόμα και σήμερα με τις μάσκες προσώπουπου γίνονται με φλούδες καρπουζιού.

Προτεινόμενος τρόπος κατανάλωσης
Ιδανικό για κατανάλωση σε φέτες ή σε φρουτοσαλάτες, ωμό. Χτυπώντας το στο μίξερ φτιάχνουμε γρανίτα, αναψυκτικό, ή φρούιτ-παντς με αλκοόλ. Ένας εξαίσιος συνδυασμός με το καρπούζι είναι οι ελιές, το άσπρο τυρί -συνήθως φέτα -ή ακόμη καλύτερα κυπριακό χαλούμι.

Προτεινόμενος τρόπος αγοράς και συντήρησης

Πρώτα διαλέξτε ένα καρπούζι που να έχει συμμετρικό σφαιρικό σχήμα χωρίς χτυπήματα ή κοψίματα, με ικανοποιητικό βάρος (οι ποικιλίες που καταναλώνονται σήμερα μπορούν να φτάσουν σε βάρος αρκετά κιλά). Τέλος, γυρίστε το και βρείτε ένα σημείο πάνω στο καρπούζι που να είναι κίτρινο. Αυτό είναι το σημείο στο οποίο ακουμπούσε το καρπούζι στο έδαφος όταν ωρίμαζε. Βρήκατε το καλύτερο καρπούζι! Όσον αφορά την συντήρησή του, καλό είναι να φυλάσσεται στο ψυγείο, με λίγη μεμβράνη συντήρησης τροφίμων και όχι κομμένο σε τεμάχια, διότι αφυδατώνεται και αλλοιώνεται η γεύση του.

Τα μελλοντικά…καρπούζια
Σε ερευνητικές δοκιμές που γίνονται σε διάφορα Ευρωπαϊκά κέντρα, (π.χ. Βαλένθια) οι πρώτες έρευνες αφορούσαν στην παραγωγή καρπουζιών δίχως κουκούτσια, αν και αργότερα επικεντρώθηκαν στην αλλαγή του χρώματος της σάρκας του, αφήνοντας σε δεύτερα μοίρα την πρώτη προσπάθεια. Εν τέλει, πρόσφατα, κατάφεραν να παράγουν καρπούζι με κίτρινη σάρκα και χωρίς κουκούτσια, γνωστό ως καρπούζι-ανανάς, που ήδη έχει κυκλοφορήσει στην αγορά σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία εξαιτίας της γλυκύτητάς του και της παρόμοιας γεύσης του με το παραδοσιακό κόκκινο καρπούζι. Επίσης, επιτεύχθηκε η παραγωγή καρπουζιού χωρίς κουκούτσια με πορτοκαλί σάρκα, απλά δεν είναι ακόμη στη διάθεση του καταναλωτικού κοινού. Τα είδη καρπουζιού που υπάρχουν σήμερα είναι τα ακόλουθα:
Sugar Baby: Στρογγυλό, βαθύ πράσινου χρώματος στο φλοιό, με κόκκινη σάρκα
Crimson Sweet: Στρογγυλό, ελαφρώς πεπλατυσμένο με ριγωτό φλοιό
Charleston Grey: Πεπλατυσμένο, χρώματος πράσινου σκούρου με αρκετά σκούρες ρίγες
Ice-box: Φρούτο πολύ στρογγυλό και σχετικά μικρό, με φλοιό ανοιχτό πράσινο με ρίγες και με σάρκα χρώματος κόκκινου ή κίτρινου.

  Βαραγιάννης Α. Παναγιώτης, Kλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος M.Med.Sc
http://kiou-kirbiologia.blogspot.gr

Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

Τούτο Αφροδίτη κάλλους έλαβεν άθλον


Στο ένατο και τελευταίο από τα κείμενα της στήλης για το μυθιστόρημα του Λόγγου, που ξεκίνησαν στις 26 Νοεμβρίου 2011 με αφορμή την κυκλοφορία από τις εκδόσεις «Αιολίδα» του εξαίρετου, λογοτεχνικού, ευκολοδιάβαστου και ιδιαίτερα καλαίσθητου βιβλίου «Δάφνις και Χλόη», του από τα Λουτρά της Λέσβου Απόστολου Γονιδέλλη, παραθέτω, μαζί με την εικόνα του Νίκου Χατζηκυριάκου Γκίκα, τις απαντήσεις μου σε μερικές ερωτήσεις της Ερατώς:

- Στην Πύρρα γεννήθηκε τον 7ο π.Χ. ο ποιητής Λέσχης, που έργο του είναι η «Μικρά Ιλιάς», μήπως και ο Δάφνις της Μυτιληναίας Πύρρας, ήταν απ’ τα Δάφια της Μηθυμναίας Αρίσβης;

- Και σήμερα έχουμε ξένους βοσκούς. Ο βουκόλος, θηρευτής και την σύριγγα υπό του Πανός διδαχθείς Δάφνις, παραπέμπει στα Δάφια, όπου υπήρχε ναός Δαφνίας Αρτέμιδος.

- Μήπως το χωρίον Χλιόν παραπέμπει στη Χλόη;

- Χλόη ονόμαζαν τη Χθόνια θεά Δήμητρα επειδή απέδιδε τα πρώτα χόρτα. «Μίαν οικίαν εις θέσιν Χλιόν» δηλώνει το 1576 ο γιος του Αγίου Ιγνατίου Μεθόδιος στον Ζαπίτη Δαφίων Ελχάτζ Χασάν, «Χωρίον και θέσις Χλιόν» καθώς και «Ερημοκκλήσιον πλησίον του Μετοχίου αγίων Αναργύρων επί της νοτίου κλιτύος του Παρθενίου, ου διαγιγνώσκονται έτι τα αγιογραφήματα και όστις κατά Σίλβεστον καλείται “άγιος

Γεώργιος ο Χλοΐτης”» καταγράφει ο Σταύρος Καρυδώνης. («Τα εν Καλλονή της Λέσβου Μοναστήρια», Κωνσταντινούπολις 1900, σ.σ. 72, 24, 198).

- Παραπέμπουν και άλλα τοπωνύμια σε ονόματα του βιβλίου του Λόγγου;

- Η νύμφη Πίτυς, η αγαπημένη Νύμφη του Πάνα, παραπέμπει στην πίτυ, στα πεύκα που αναβλαστάνουν μετά από πυρκαγιά, του «εν Λέσβω εμπρησθέντος του Πυρραίων όρους του πιτυώδους», όπως υποστηρίζει ο Θεόφραστος. («Περί Φυτών Ιστορίας», Γ΄ 9. 5). Η Νάπη, η θετή μητέρα της Χλόης, υπενθυμίζει τον Ναπαίο Απόλλωνα. Ο Λάμων, ο βοσκός που βρήκε τον Δάφνη και τον περιμάζεψε, υποκρύπτει το αρχαιοελληνικό «Λειμών», που αποτελεί καταφύγιο της φύσης.

- Ποιος ήρωας του μυθιστορήματος «Δάφνις και Χλόη» έχει σχέση με τον Λόγγο;

- Ο Διονυσοφάνης, όπου στο ποίημα είναι ο πραγματικός πατέρας του Δάφνη, κατά τον συγγραφέα Otto Schönberger με το σύνθετο όνομα Διονυσο-φάνης θυμίζει τον διάσημο ιστορικό Θεοφάνη τον Μυτιληναίο, τον έμπιστο του Μέγα Γναίου Πομπήιου και ταυτόχρονα τον Διονυσόδωρο, δηλαδή τον ίδιο τον ποιητή Αύλο Πομπήιο Λόγγο Διονυσόδωρο, τον γιο του Αύλου Πομπήιου Ερμόλαου. (Longos Hirtengeschichten von Daphnis und Chloe, Ντύσελντορφ Γερμανίας 1998, εισαγωγή σελ. 199).

- Το αγρόκτημα του Διονυσοφάνη, του πατέρα του Δάφνη, ήταν στη σημερινή Αχλαδερή;

- Στο και σήμερα πλούσιο αγρόκτημα της Αχλαδερής με τις αχλαδιές, τις μηλιές και άλλα οπωροφόρα, ο Δάφνις από την κορυφή μιας μηλιάς έκοψε και πρόσφερε στη Χλόη το μήλο, όπως περιγράφει ο άριστος γνώστης της περιοχής του Πυρραίου Ευρίπου, ο Λόγγος: «Ένα μήλο, μεγάλο και καλό, στεκόταν μονάχο στου κλωναριού την άκρη» (§ 3.33.4: «και εν μήλον επέκειτο εν αυτοίς άκροις ακρότατον, μέγα και καλόν»). Ο Λόγγος ως γνήσιος Λέσβιος, επηρεασμένος από την Σαπφώ, υπενθυμίζει το μήλο που αναφέρει η ποιήτρια στα επιθαλάμιά της, όταν εξόριστη στην Πύρρα, εννιά αιώνες νωρίτερα, ύμνησε τον έρωτα και τη φύση με το στίχο: «Οίον το γλυκύμαλον ερεύθεται άκρω επ’ ύσδω άκρον επ’ ακροτάτω» και σε μετάφραση Ηλία Βουτιερίδη: «Έτσι και το γλυκόμηλο μονάχο κοκκινίζει στου κλωναριού την άκρη». (Aπό το βιβλίο του Πάνου Φραγκέλλη: «Η αληθινή Σαπφώ», τόμος Β., Αθήνα 2004, σελ. 119).

- Μήλο στα Καλλιστεία με τις θεές στην Τροία, μήλο και στην Πύρρα;

- Η περιγραφή του Λόγγου θυμίζει τον Πάρη με τις θεές Αφροδίτη, Αθηνά και Ήρα στην Τροία, αλλά και τα επί αιώνες διενεργούμενα Καλλιστεία στο Ναό των Μέσσων, όπου ο Λόγγος τονίζει: «Αυτό το μήλο κέρδισε η Αφροδίτη ως έπαθλο για το κάλλος της, αυτό σου προσφέρω και εγώ ως νικητήριο» (§ 3.34.2: «Τούτο Αφροδίτη κάλλους έλαβεν άθλον· τούτο εγώ σοι δίδωμι νικητήριον»).

- Θα πάμε εφέτος στην Αχλαδερή, στην Πύρρα και στον Ναό των Μέσσων;

- Ερατώ μου, θα πάμε και θα θυμηθούμε τους παρακάτω στίχους του Πλάτωνα από ένα Επίγραμμά του, σε μετάφραση Γιώργου Κοτζιούλα, με τους οποίους σου πρωτοαπευθύνθηκα: «Μήλο σου στέλνω· αν δέχεσαι κι εσύ ν’ αγαπηθούμε, κράτα το και την παρθενιά, δικό σου δώρο, δός μου. Μ’ αν ό,τι δεν επιθυμώ στοχάζεσαι και πάλι πάρ’ το, να ιδείς η ομορφιά τι λίγο που βαστάει».
Σάββατο 23 Ιούνιος 2012 

Τελικά, αυτές οι πλάκες χρυσού είναι ο πλούτος καί η δύναμη τού Έθνους μας.


Άν μελετήση κανείς προσεκτικά τόν βίο καί τήν κοινωνική ζωή τών κατοίκων τής Ελλάδος, τής Μικράς Ασίας, τού Πόντου, τής Θράκης, τού Λιβάνου, τής Συρίας κλπ. θά διαπιστώση ότι οι άνθρωποι βίωναν έναν πολιτισμό τού οποίου βάση δέν ήταν η λογική καί τό δικαίωμα, αλλά η καρδιά καί τό καθήκον. Ήταν ανεπτυγμένη η φιλοθεΐα καί η φιλανθρωπία. Τό φιλότιμο καί η αρχοντιά, η θυσία καί η προσφορά, η αγάπη καί η ελευθερία ήταν τά βασικά στοιχεία ζωής...

Πιστεύουμε ότι δέν εξέλιπε αυτός ο τρόπος ζωής από τήν καρδιά τού Γένους μας, αφού καί σήμερα τόν ζούν πολλοί ανάμεσά μας. Η ποιμαντική μου διακονία, η επικοινωνία μου μέ πολλούς ανθρώπους τού λαού μού έδειξε τί ακριβώς είναι η Ρωμηοσύνη καί ποιός είναι ο αληθινός Ρωμηός...

Όταν κάνουμε λόγο γιά Ρωμηοσύνη, δέν πρέπει νά τήν εννοούμε ιδεολογικά καί εθνικιστικά. Πέρα από τήν αναφορά στά ιστορικά πλαίσια τού όρου, τά οποία είναι απαραίτητα στοιχεία, η Ρωμηοσύνη είναι τρόπος ζωής, διακρίνεται γιά τήν Ορθοδοξία, τήν ελληνιστική παράδοση καί τήν πολυεθνικότητα.

Αυτό ακριβώς βιώθηκε, μέ διαφορετικούς τρόπους, κατά τήν διάρκεια τής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας καί κατά τήν διάρκεια τής Οθωμανικής κυριαρχίας. Ρωμηοσύνη, τελικά, είναι η αυθεντική καί ρεαλιστική αντιμετώπιση τών προβλημάτων τής ζωής καί τού θανάτου.

Ρωμηοί είναι όσοι, εμπνεόμενοι από τήν Χάρη τού Θεού, αγαπούν ειλικρινά καί θυσιαστικά, υπομένουν τίς δοκιμασίες τής ζωής, ευγνωμονούν καί ευχαριστούν τόν Θεό, έχουν προσευχητική ύπαρξη, αφού από τά έγκατα τής υπάρξεώς τους βγαίνει αβίαστα καί αυθόρμητα τό "δόξα σοι ο Θεός"...
Τελικά, αυτές οι πλάκες χρυσού είναι ο πλούτος καί η δύναμη τού Έθνους μας.

Η απώλειά τους θά καταστρέψη όχι απλώς τήν εθνική οικονομία, αλλά κυρίως τήν εθνική ταυτότητά μας, καί αυτό θά είναι εθνική τραγωδία.
Μητροπολίτου Ναυπάκτου π. Ιεροθέου, Γέννημα καί θρέμμα Ρωμηοί
http://trelogiannis.blogspot.gr