Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

Τελικά, αυτές οι πλάκες χρυσού είναι ο πλούτος καί η δύναμη τού Έθνους μας.


Άν μελετήση κανείς προσεκτικά τόν βίο καί τήν κοινωνική ζωή τών κατοίκων τής Ελλάδος, τής Μικράς Ασίας, τού Πόντου, τής Θράκης, τού Λιβάνου, τής Συρίας κλπ. θά διαπιστώση ότι οι άνθρωποι βίωναν έναν πολιτισμό τού οποίου βάση δέν ήταν η λογική καί τό δικαίωμα, αλλά η καρδιά καί τό καθήκον. Ήταν ανεπτυγμένη η φιλοθεΐα καί η φιλανθρωπία. Τό φιλότιμο καί η αρχοντιά, η θυσία καί η προσφορά, η αγάπη καί η ελευθερία ήταν τά βασικά στοιχεία ζωής...

Πιστεύουμε ότι δέν εξέλιπε αυτός ο τρόπος ζωής από τήν καρδιά τού Γένους μας, αφού καί σήμερα τόν ζούν πολλοί ανάμεσά μας. Η ποιμαντική μου διακονία, η επικοινωνία μου μέ πολλούς ανθρώπους τού λαού μού έδειξε τί ακριβώς είναι η Ρωμηοσύνη καί ποιός είναι ο αληθινός Ρωμηός...

Όταν κάνουμε λόγο γιά Ρωμηοσύνη, δέν πρέπει νά τήν εννοούμε ιδεολογικά καί εθνικιστικά. Πέρα από τήν αναφορά στά ιστορικά πλαίσια τού όρου, τά οποία είναι απαραίτητα στοιχεία, η Ρωμηοσύνη είναι τρόπος ζωής, διακρίνεται γιά τήν Ορθοδοξία, τήν ελληνιστική παράδοση καί τήν πολυεθνικότητα.

Αυτό ακριβώς βιώθηκε, μέ διαφορετικούς τρόπους, κατά τήν διάρκεια τής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας καί κατά τήν διάρκεια τής Οθωμανικής κυριαρχίας. Ρωμηοσύνη, τελικά, είναι η αυθεντική καί ρεαλιστική αντιμετώπιση τών προβλημάτων τής ζωής καί τού θανάτου.

Ρωμηοί είναι όσοι, εμπνεόμενοι από τήν Χάρη τού Θεού, αγαπούν ειλικρινά καί θυσιαστικά, υπομένουν τίς δοκιμασίες τής ζωής, ευγνωμονούν καί ευχαριστούν τόν Θεό, έχουν προσευχητική ύπαρξη, αφού από τά έγκατα τής υπάρξεώς τους βγαίνει αβίαστα καί αυθόρμητα τό "δόξα σοι ο Θεός"...
Τελικά, αυτές οι πλάκες χρυσού είναι ο πλούτος καί η δύναμη τού Έθνους μας.

Η απώλειά τους θά καταστρέψη όχι απλώς τήν εθνική οικονομία, αλλά κυρίως τήν εθνική ταυτότητά μας, καί αυτό θά είναι εθνική τραγωδία.
Μητροπολίτου Ναυπάκτου π. Ιεροθέου, Γέννημα καί θρέμμα Ρωμηοί
http://trelogiannis.blogspot.gr

2 σχόλια:

  1. καλησπέρα

    δεν είμαι απόλυτα σίγουρος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. η μόνη σιγουριά των θνητών είναι η συνάντηση τους με το θάνατο. Όσο για τον π. Ιερόθεο μάλλον μιλάει ερμηνεύοντας την υπάρχουσα ρωμαίικη πείρα, όσο για την κατάληξη, ίδωμεν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή