Ψηφιακά πολυμέσα στην υπηρεσία της τέχνης στα Χύδηρα της Λέσβου Σε ένα ορεινό χωριό της νήσου βρίσκεται το πρώτο ψηφιακό μουσείο στην Ελλάδα

Δεν είναι μόνο ότι πρόκειται για το πρώτο ψηφιακό μουσείο τέχνης που συγκεντρώνει όλο το έργο ενός από τους μεγαλύτερους ζωγράφους στην ιστορία της νεοελληνικής τέχνης.

 Είναι ότι με τη χρήση πολυμέσων, το ψηφιακό μουσείο «Γεώργιος Ιακωβίδης» - γιατί περί αυτού ο λόγος -  αποδεικνύεται ιδιαίτερα γοητευτικό για τα παιδιά, ενώ από τον Αύγουστο του 2008 που λειτουργεί έχει συγκεντρώσει το ενδιαφέρον 10.000 ανθρώπων, Ελλήνων και ξένων.

Οι επισκέπτες αυτοί δεν γνώρισαν μόνο ένα πρωτότυπο και λειτουργικό μουσείο αλλά και τη γενέτειρα του ζωγράφου, τα Χύδηρα της Λέσβου, ένα άγνωστο στο πλατύ κοινό ορεινό χωριό στο ελληνικό νησί.

«Ενα από τα πιο σημαντικά στοιχεία του Μουσείου είναι ότι υπηρετεί την παιδαγωγική διάσταση της τέχνης χωρίς να δημιουργεί το δέος ή την πλήξη ενός μουσείου», αναφέρουν οι άνθρωποι του χώρου ο οποίος διαθέτει μεγάλη ποικιλία ηλεκτρονικών συστημάτων ψηφιακής προβολής και διάδρασης, όπως οθόνες TFT, οθόνες αφής (touch screens), δίγλωσσα πάνελ με ενσωματωμένες έγχρωμες φωτιζόμενες διαφάνειες (duratrance), οθόνη κινηματογραφικής προβολής κ.α.

Αποτέλεσμα, να ενισχύεται ο τομέας της εκπαίδευσης με τρόπο βιωματικό έτσι ώστε η επίσκεψη στο Μουσείο να γίνει μια ξεχωριστή εμπειρία.

Πώς, όμως, ξεκίνησε η δημιουργία αυτού του καινοτόμου μουσείου σε μια περιοχή τόσο απομακρυσμένη; «Ηθελα να τιμήσω τον τόπο των προγόνων μου», μας λέει ο κ. Νίκος Παπαδημητρίου, του Μορφωτικού και Πολιτιστικού Ιδρύματος «Γ.Ν. Παπαδημητρίου» που είχε την πρωτοβουλία της ανέγερσης του Μουσείου.

 «Και επειδή τα Χύδηρα της Λέσβου έτυχε να είναι και τόπος καταγωγής ενός από τους μεγαλύτερους έλληνες ζωγράφους που, ωστόσο, το έργο του δεν είναι τόσο γνωστό στο πλατύ κοινό, αποφάσισα να αφιερώσω το χώρο στο έργο του Γεώργιου Ιακωβίδη». 

Οπως εξηγεί ο κ. Παπαδημητρίου οι οικονομικές δυσκολίες απόκτησης έργων του Ιακωβίδη ώθησε τον εμπνευστή του εγχειρήματος στη δημιουργία ενός ψηφιακού μουσείου.

 Αποτέλεσμα, να αποδειχτεί πολύ πιο ελκυστικό από ένα συμβατικό μουσείο ιδιαίτερα στα παιδιά αφού «μιλάει» στη γλώσσα τους.

Διαμορφωμένο σύμφωνα με ειδική μουσειολογική μελέτη βασισμένη στις νέες τεχνολογίες, το ψηφιακό Μουσείο «Γεώργιος Ιακωβίδης» αναδεικνύει τη ζωή και το έργο του έλληνα ζωγράφου του 19^ου αιώνα (1853 - 1932) μέσα από μια ποικιλία ηλεκτρονικών συστημάτων ψηφιακής προβολής και διάδρασης.

Τα έργα που παρουσιάζονται είναι όλα ψηφιακές αναπαραγωγές. Μέσα από θεματικές ενότητες και με τη χρήση διάφορων τεχνασμάτων όπως ο μεγεθυντικός φακός, η απομόνωση στοιχείων του πίνακα κατά την ανάλυσή του, η σύγκριση με άλλα έργα είτε του ίδιου του Ιακωβίδη είτε των δασκάλων του, καθώς και με τον συνδυασμό αφήγησης και γραφικών, το ψηφιακό Μουσείο «ζωντανεύει» τα έργα κάνοντάς τα πιο οικεία στον επισκέπτη.

Ιδιαίτερο βάρος δίνεται στις εκπαιδευτικές δραστηριότητες του Μουσείου. Οι δραστηριότητες αυτές έχουν ως στόχο την εξοικείωση των μαθητών με την τέχνη μέσα από ένα ψηφιακό ταξίδι στη ζωή και το έργο του ζωγράφου. Βασικές έννοιες παρουσιάζονται και αναλύονται διεξοδικά με τη βοήθεια των ψηφιακών εφαρμογών. Μέσα από θεματικές ενότητες και με τη χρήση της τεχνολογίας τα έργα ζωντανεύουν.

Η επισήμανση σημαντικών στοιχείων πάνω στα έργα, ο συνδυασμός αφήγησης και γραφικών, ο διάλογος, η ενθάρρυνση της παρατηρητικότητας προάγουν την εκπαιδευτική διάσταση του μουσείου.

Στα εκπαιδευτικά προγράμματα περιλαμβάνεται και εικαστικό εργαστήριο για μαθητές πρωτοβάθμιας και προσχολικής ηλικίας, ενώ οι μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν ενημερωτική προβολή στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο του μουσείου.

Τα εκπαιδευτικά προγράμματα λειτουργούν από Δευτέρα ως Παρασκευή (ώρες 10.30 - 12.00 και 12.00 - 13-30).

Για τη συμμετοχή είναι απαραίτητη προσυνεννόηση με τον υπεύθυνο των εκπαιδευτικών προγραμμάτων για τον καθορισμό ημέρας και ώρας επίσκεψης στο Μουσείο μέσω τηλεφώνου (2253051128), φαξ (2253051195) ή ηλεκτρονικού μηνύματος. (info@jakobides-digital-museum.gr). Η ηλεκτρονική διεύθυνση του Μουσείου είναι: www.jakobides-digital-museum.gr

πηγη

Η φύλαξη του δεν εγκυμονεί κανένα κίνδυνο ......

Ο βουλευτής Λέσβου που χρηματοδοτεί με 106 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ το χτίσιμο τζαμιού στο βοτανικό ενώ κλεινει τα ολοήμερα και συγχωνεύει τα νοσοκομεία στο τόπο που ψηφίζεται

Σε όλες τις χώρες του κόσμου εκτός των τριτοκοσμικών, τα κυβερνώντα κόμματα εκλέγονται και ενεργούν με βάσει τα προγράμματα που καταθέτουν προεκλογικά στους πολίτες ως προς την διακυβέρνηση της χώρας τους. Στην Ελλάδα σχεδόν ποτέ κανένα κόμμα δεν κέρδισε τις εκλογές τηρώντας και υλοποιώντας μετεκλογικά κατά γράμμα το προεκλογικό τους πρόγραμμα.

Ειδικά η σημερινή Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ επί της ουσίας υφάρπαξε την ψήφο του Ελληνικού λαού, διακηρύσσοντας πριν από τις εκλογές του 2009 πως «λεφτά υπάρχουν» για τους συνταξιούχους και τους εργαζόμενους και ακολούθως οδήγησε την χώρα και τον λαό της στην πλήρη εξαθλίωση με την υπαγωγή της στο ΔΝΤ των διεθνών τοκογλύφων και κερδοσκόπων. Δυστυχώς όμως, αυτή η Κυβέρνηση δεν διδάχθηκε τίποτε από την αποτυχία εφαρμογής του μνημονίου ένα χρόνο τώρα και ψήφισε προ ημερών το μεσοπρόθεσμο οικονομικό πρόγραμμα 2012-2014 με την ίδια ακριβώς λογική.

Έτσι, ο αγανακτισμένος Ελληνικός λαός έγινε εξαιρετικά οργισμένος και προπηλακίζει καθημερινά τα κυβερνητικά στελέχη όπου τα βρει. Δεν έχει υπάρξει ποτέ κατά το παρελθόν τέτοιο φαινόμενο, εκλεγμένοι βουλευτές να κρύβονται στην κυριολεξία από τους πολίτες. Οι περισσότεροι πολίτες πλέον δεν αντιμετωπίζουν τους πολιτικούς με σεβασμό που παλαιότερα απέρρεε τουλάχιστον από το αξίωμά τους, αλλά ως το διεφθαρμένο κομμάτι ενός σάπιου πολιτικού συστήματος που οδήγησε την χώρα στον πλήρη ευτελισμό αξιών και στην οικονομική παρακμή.

Ένα από αυτά τα πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της νέας τάξεως πραγμάτων, που προπηλακίστηκε βίαια από οργισμένους πολίτες είναι και ο σημερινός αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, κ. Νίκος Σηφουνάκης.

Ο κ. Σηφουνάκης στις 20 Μαρτίου όταν κήρυξε την έναρξη εργασιών του ενδέκατου Πανελληνίου Συνεδρίου Αρχιτεκτόνων, δέχθηκε έντονη φραστική επίθεση, με κυρίαρχα συνθήματα το «υπουργέ της τρόικας σήκω και φύγε» και «το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ και ληστεύει το λαό» και αναγκάστηκε να φύγει από το συνέδριο κακείν κακώς μέσα σε αντεγκλήσεις και άγριες αποδοκιμασίες από τους παριστάμενους συνέδρους.

Στις 17 Ιουνίου, οργισμένοι Έλληνες πολίτες γνωρίζοντας πως στην μαρίνα της Μυτιλήνης θα παρευρισκόταν ο κ. Σηφουνάκης, για τη διεξαγωγή Ελληνοτουρκικού φεστιβάλ, συγκεντρώθηκαν και αφού προπηλάκισαν τον οδηγό του δεν επέτρεπαν επί αρκετή ώρα την αποχώρησή του από τον χώρο, καθυβρίζοντάς τον χυδαία και απαξιωτικά.

Η αναφορά, όμως, στον κ. Σηφουνάκη δεν είναι τυχαία, γιατί δεν μπορώ ποτέ να ξεχάσω πως ο συγκεκριμένος πολιτικός ως υπουργός Αιγαίου το 2000 στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του τηλεοπτικού σταθμού Alpha και στον δημοσιογράφο, κ. Αθανασιάδη, με αφορμή το θέμα των ταυτοτήτων, είχε τοποθετηθεί υπέρ της κατάργησης του Σταυρού από την Ελληνική σημαία. Συγκεκριμένα είχε πει: «Σε μια πολιτισμική κοινωνία, όπως η Ελληνική δεν μπορεί να έχει κρατικό της σήμα θρησκευτικό σύμβολο που δεν εκφράζει όλους τους Έλληνες πολίτες». Στο επίμονο δε ερώτημα του δημοσιογράφου, εάν ενδέχεται μακροπρόθεσμα να αλλάξει η Σημαία μας με κατάργηση του Σταυρού, η απάντηση του κ. Σηφουνάκη ήταν «βεβαίως». Η θέση του αυτή, όπως γνωρίζω, παραμένει ίδια μέχρι σήμερα και ποτέ δεν την έχει αποκηρύξει.

Όπως καταλαβαίνετε, καημός των θεματοφυλάκων της Νέας Τάξης πραγμάτων ήταν και είναι η κατάργηση του Σταυρού από την σημαία. Ήδη έχουν πετύχει την κατάργηση του Σταυρού από τα κοντάρια και οι γαλανόλευκες σημαίες κυματίζουν στα δημόσια κτήρια πάνω σε κολοβά κοντάρια. Απώτερος στόχος τους, με πρωτοστάτη τον κ. Σηφουνάκη η αφαίρεση του Σταυρού και από την σημαία στο επάνω αριστερό μέρος της!

Με άλλα λόγια ζητούν τον ακρωτηριασμό του Εθνικού μας συμβόλου, τάχατες πως είναι επιταγή της Ε.Ε., όπως π.χ. ήταν επιταγή της Ε.Ε. η αφαίρεση του θρησκεύματος από τις ταυτότητες, που υλοποιήθηκε από την κυβέρνηση των κ.κ. Σημίτη, Πάγκαλου και Παπανδρέου !!!

Όμως, κε Σηφουνάκη, σύμφωνα με την ακραία λογική σας δεν θα έπρεπε πριν από την κατάργηση του Σταυρού από την Σημαία μας, να καταργήσουν τον σταυρό από τις σημαίες τους οι εταίροι μας στην Ε.Ε. όπως η Σουηδία, η Νορβηγία, η Δανία, ακόμη και το Ηνωμένο Βασίλειο;

Θα σας θυμίσω πως την Ελληνική μας Ιστορία κοσμούν πρόσωπα που θυσίασαν την ζωή τους αγωνιζόμενοι υπέρ βωμών και εστιών, και υπερασπίσθηκαν την πατρίδα μας και τα σύμβολά της. Οι Λεωνίδας, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, Παπαφλέσσας, Κολοκοτρώνης κ.α. έδωσαν την ζωή τους υπέρ πατρίδος και θρησκείας.

«Όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος», είπε ο Μεγάλος ηγέτης του απελευθερωτικού αγώνα κατά του Οθωμανικού ζυγού, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Βέβαια, τις ίδιες χρονικές περιόδους που έζησαν και έδρασαν οι προαναφερόμενοι, έζησαν και ο Εφιάλτης και ο Πήλιος Γούσης.

Ο κ. Σηφουνάκης δεν περίμενε την Ιστορία να τον κατατάξει σε μια εκ των παραπάνω περιπτώσεων, αλλά πρόλαβε να κατατάξει εκείνος τον εαυτό του. Και κάνω αυτή την βαριά τοποθέτηση γιατί «ο λύκος και εάν εγέρασε και άσπρισε το μαλλί του, ούτε τη γνώση άλλαξε ούτε την κεφαλή του», όπως λέγει ο θυμόσοφος λαός μας.

Κε Σηφουνάκη, όλα τα παραπάνω τα θυμήθηκα και γέμισα με περισσότερη οργή, όταν διάβασα το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της εβδομαδιαίας εφημερίδας «ο Στόχος» που φέρνει στην δημοσιότητα αυτό που επιμελώς αποκρύπτουν όλες οι μεγάλες λεγόμενες εφημερίδες και τα υπόλοιπα κατευθυνόμενα ΜΜΕ. Δηλαδή το γεγονός πως θυμηθήκατε εν μέσω οικονομικής κρίσεως και εξαθλίωσης του λαού μας να θέσετε την υπογραφή σας ως αναπληρωτής υπουργός (ΦΕΚ 6ης Μαΐου) στην δημιουργία προϋποθέσεων ανέγερσης οθωμανικού τεμένους (τζαμιού) στην καρδιά της πολύπαθης Αθήνας. Βεβαίως σας ενοχλεί ο Σταυρός από την Σημαία μας που προσβάλλει προφανώς την αισθητική σας και τις νεοταξικές αρχές σας αλλά δεν σας ενοχλεί η δημιουργία τζαμιού στην Αθήνα που προσβάλλει το θρησκευτικό συναίσθημα όλων των Ελλήνων;

Ξεχνάτε όμως κε Σηφουνάκη, πως ο Ελληνικός λαός έχει μνήμη και δεν ξεχνά!!! Διαθέτει κρίση και αντιδρά, ως ενεργός πολίτης, ως υπεύθυνο άτομο, ως συνειδητοποιημένος Χριστιανός Ορθόδοξος. Θα πρέπει να καταλάβετε πως όλοι εμείς, οι Ελληνόψυχοι δεν θα παραδώσουμε στα παιδιά μας μια Ελλάδα απεθνοποιημένη και πεθαμένη. Δεν θα σας ακολουθήσουμε στον ολισθηρό κατήφορο και στην ισοπέδωση των συμβόλων του Ελληνικού Έθνους, τα οποία εμείς υπηρετούμε μέχρι να πεθάνουμε!!

Αλήθεια, πόσες και πόσες φορές δεν αναλογίζομαι και δεν εύχομαι να υπάρξει ένας νέος Θεόδωρος Κολοκοτρώνης που θα πει σε όλους εσάς, εκ νέου:

«Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους»!!!

Παναγιώτης Αποστόλου

Συζητάμε με τον Δημήτρη Καζάκη για την κρίση

Ώρα	Πέμπτη, 14 Ιουλίου · 9:00 μ.μ. - 11:30 μ.μ.
Τοποθεσία	Πλατεία Σαπφούς Μυτιλήνη
Περισσότερες πληροφορίες	"Το χρέος δεν το δημιούργησε ο λαός. Άρα έχει δικαίωμα και υποχρέωση να μην το αναγνωρίσει και να αρνηθεί την πληρωμή του". Συζητάμε με τον Δημήτρη Καζάκη, οικονομολόγο-αναλυτή, καλεσμένο των "Αγανακτισμένων" Πολιτών Μυτιλήνης για την κρίση και την έξοδο από αυτή. Υπάρχει άλλος δρόμος; Ανταλλάσσουμε απόψεις, ενημερωνόμαστε, συντονίζουμε τη δράση μας.

αυτοσχεδιασμός σε πλαγιο του β΄

αυτοσχεδιασμός με ούτι σε πλάγιο του β΄, το γνωστό χιτζάζ , με ισοκράτη ένα shurdi box ,κουρδισμένο σε πέμπτες,
με μια έφεση στα γλυστρίματα και στην φυσική τρίτη που έχει το βυζαντινό μέλος, κάτι που δεν μπορεί να αποδοθεί με συγκερασμένα όργανα.

Λεηλασία και στα ζωτικά μας όργανα!

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Στον ορυμαγδό της κοινωνικής εξέγερσης κατά των νέων φορομπηχτικών μέτρων απαρατήρητη πέρασε η ψήφιση από τη Βουλή του Νόμου 3984/27-62011, με τον οποίο καθιερώνεται το απάνθρωπο μέτρο της «εικαζόμενης συναίνεσης» στη δωρεά ζωτικών οργάνων από τον κάθε πολίτη. Η λεηλασία στη ζωή επεκτείνεται και στο θάνατο μας! Ο Νόμος* προβλέπει τη δυνατότητα αφαίρεσης ζωτικών οργάνων ( ήπαρ, οφθαλμός, καρδιά, νεφροί κ.λ.π.) από υποψήφιο δότη, χωρίς να απαιτείται η δική του συναίνεση, ή η συναίνεση των συγγενών του! Για να μη γίνει η λεηλασία ο Νόμος επιβάλλει ο πολίτης, εν ζωή, να καταθέσει δήλωση στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων, με την οποία να εκφράζει την άρνηση του να αφαιρεθούν τα ζωτικά όργανα του.

Η αρπαγή των ζωτικών οργάνων από τους πολίτες, με βάση την «εικαζόμενη συναίνεση», επιχειρήθηκε να ψηφιστεί στη Βουλή και όταν ήταν Κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία. Τότε εξεγέρθηκαν ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, η Ειδική Συνοδική Επιτροπή Βιοηθικής, η Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής, άλλοι επιστημονικοί και κοινωνικοί φορείς και η διάταξη δεν πέρασε. Η άποψη όλων ήταν πως η δωρεά των οργάνων για τις μεταμοσχεύσεις πρέπει να είναι αποτέλεσμα της βούλησης του ελεύθερου ανθρώπου και επομένως, αντίθετα από την «εικαζόμενη συναίνεση», δότης πρέπει να είναι μόνο όποιος δηλώνει εν ζωή τη θέληση του αυτή. Επίσης, μετά θάνατο, κι εφόσον δεν έχει εκφράσει τη διάθεση του να είναι δότης, το λόγο έχουν οι συγγενείς του, στους οποίους απαιτείται σεβασμός στη θέληση τους.

Τη φορά αυτή στην ψήφιση του Νόμου οι αντιδράσεις ήσαν χλιαρές έως ανύπαρκτες. Από την Εκκλησία και την αρμόδια Επιτροπή Βιοηθικής δεν υπήρξε οποιαδήποτε αντίδραση. Ο Πρόεδρος της, Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος, ως πρόσωπο, έγραψε τον περασμένο Απρίλιο ένα σύντομο άρθρο σε κυριακάτικη εφημερίδα και πέραν τούτου ουδέν. Επίσης καμία αντίδραση από την Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής και από τις Οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Γιατρός, μέλος του ΙΣΑ, σχολιάζοντας την έλλειψη αντίδρασης στην ψήφιση του Νόμου μας είπε ότι, δυστυχώς, η ωφελιμιστική και μηχανιστική αντίληψη για τη ζωή και τον άνθρωπο φαίνεται ότι κυριαρχεί στην κοινωνία σήμερα και ότι ακόμη και όσοι έχουν διαφορετικές αντιλήψεις αποδέχονται σιωπηρά και μοιρολατρικά αυτή την πραγματικότητα.

Ο Νόμος 3984 δεν παραβιάζει μόνο τη θέληση του πολίτη και τη διάθεση των συγγενών του. Παρά τις δικλείδες ασφαλείας που λεκτικά βάζει ανοίγει παράθυρα στην εκμετάλλευση πτωχών και σε απόγνωση ευρισκόμενων ανθρώπων, στην εμπορία των οργάνων και στον αυθαίρετο προσδιορισμό των κριτηρίων, με βάση τα οποία ο δότης θεωρήθηκε νεκρός και του αφαιρέθηκαν το ή τα ζωτικά όργανα.

Ο ορισμός του θανάτου στηρίζεται σε απόφαση του ΚΕ.Σ.Υ «περί διάγνωσης του εγκεφαλικού θανάτου» που ελήφθη το 1985 ( Απόφαση 9 της 21/21.3.1985), δηλαδή πριν από 26 χρόνια, όταν η Επιστήμη αυτά τα χρόνια έχει κάνει στον τομέα αυτό μεγάλα βήματα κι έχουν προκύψει πολλές αμφισβητήσεις στα τότε δεδομένα. Επίσης όσο κι αν γίνεται μια προσπάθεια αντικειμενικοποίησης του εγκεφαλικού θανάτου, η ανάγκη ταχείας διάγνωσης και σύντομης διαδικασίας δίνει κεντρικό ρόλο στον γιατρό, που τον διαπιστώνει και στην επιστημονική ευθύνη, που τον συνέχει. Ακόμη η επέκταση της αφαίρεσης των οργάνων σε ΝΠΙΔ και σε ιδιωτικές κλινικές είναι ακόμη ένα ζήτημα για το πόσο εξασφαλίζεται η νομιμότητα και η δεοντολογία στις μεταμοσχεύσεις. Ένα τέτοιος προβληματισμός εκφράζεται σε Έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, που αναγνώστηκε στην 63η Παγκόσμια Συνέλευση του. Σ’ αυτήν εμμέσως πλην σαφώς αναγνωρίζεται ότι η εικαζόμενη συναίνεση δίδει τη δυνατότητα σε ασυνείδητους γιατρούς να εγκληματίσουν και να οδηγήσουν στο θάνατο ασθενείς, για να πάρουν τα όργανα τους και να τα δώσουν σε δικούς τους ασθενείς, από τους οποίους θα έχουν πληρωθεί αδρά. Προς αποτροπή τέτοιων εγκληματικών ενεργειών ο ΠΟΥ εξέδωσε Κύρια Κατευθυντήρια Γραμμή, σύμφωνα με την οποία οι ιατροί που διαπιστώνουν το θάνατο ενός ασθενούς δεν πρέπει να είναι εκείνοι που θα παραλάβουν τα όργανα του και θα προβούν στη μεταμόσχευση. Αυτό αναγράφεται και στο Νόμο 3984, αλλά κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει τη συνεννόηση…

Σημειώνεται ότι η «εικαζόμενη συναίνεση» στη Γαλλία, που έχει εφαρμοστεί, δεν έχει καθόλου θετικά αποτελέσματα. Ο βουλευτής Υβ Ντετραίν, σε ερώτηση του προς τη Γερουσία της Γαλλίας και προς την Υπουργό Υγείας, επισημαίνει ότι η δωρεά οργάνων δεν είχε τα αριθμητικά αποτελέσματα, που ανέμεναν οι εμπνευστές του μέτρου της εικαζόμενης συναίνεσης. Κατά την άποψη του βουλευτή η ανάπτυξη των δωρεών θα επιτευχθεί μόνο με τη σωστή πληροφόρηση της κοινής γνώμης και το σεβασμό της θέλησης του νεκρού και των συγγενών του, των οποίων οπωσδήποτε πρέπει να ζητείται η συναίνεση. Ακόμη και σε χώρες που τεχνολογικά είναι στην παγκόσμια πρωτοπορία, όπως οι ΗΠΑ, η Ολλανδία, η Μεγάλη Βρετανία και η Γερμανία, δεν ισχύει παρόμοιο μέτρο, αλλά απαιτείται η συναίνεση του ιδίου του δότη ή των συγγενών του. Επίσης χώρες που δεν ισχύει η εικαζόμενη συναίνεση είναι όλες της Νότιας Αμερικής, η Δανία, και η Ιρλανδία. Εξάλλου από τις χώρες που έχει ψηφιστεί ο Νόμος για την «εικαζόμενη συναίνεση» η Ιταλία και η Ισπανία, στην πράξη λαμβάνουν υπόψη τη θέληση των συγγενών του δότη.

Ο Νόμος προβλέπει ότι η εφαρμογή του θα αρχίσει από την 1η Ιουνίου 2013, « για να υπάρξει αρκετός χρόνος για την ενημέρωση των πολιτών». Έως τότε η Εκκλησία και οι άλλοι φορείς οφείλουν να αγωνιστούν για την απόσυρση του Νόμου και παράλληλα να προβούν στη δική τους ενημέρωση προς τους πολίτες. Είναι μια ευκαιρία ακόμη για να δείξουν ότι ως ταγοί της κοινωνίας δεν έχουνε αυτοκαταργηθεί.-

*Τί προβλέπει ο Νόμος 3984/27-6-2011. ΦΕΚ 150

Αρθρο 9

Παράγραφος 2

«Η αφαίρεση ενός ή περισσοτέρων οργάνων από ενήλικο θανόν πρόσωπο πραγματοποιείται εφόσον, όσο ζούσε, δεν είχε εκφράσει την αντίθεση του, σύμφωνα με την παράγραφο 3».

Παράγραφος 3

«Στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων τηρείται αρχείο, όπου καταχωρίζονται οι δηλώσεις πολιτών περί αντίθεσης τους στην αφαίρεση οργάνων τους μετά θάνατο».

 http://vatopaidi.wordpress.com

Οι Τράπεζες "επιστρέφουν" έξοδα φακέλου από το 1990 μέχρι σήμερα

Σύμφωνα με πρόσφατη απόφαση Ελληνικού Δικαστηρίου, χιλιάδες καταναλωτές-πελάτες τραπεζών, μπορούν να διεκδικήσουν την επιστροφή ποσών που είχαν καταβάλει πριν από χρόνια σε τράπεζες, προκειμένου να εκδοθεί το δάνειό τους, ποσά τα οποία λάμβαναν οι τράπεζες με τη δικαιολογία ότι υπάρχουν έξοδα για το άνοιγμα φακέλου...



Με ανακοίνωση της Γενικής Ομοσπονδίας Καταναλωτών Ελλάδας και με βάση τη με αριθμ. 233/2010 απόφαση Ελληνικού Δικαστηρίου, αποφασίστηκε ότι τα έξοδα φακέλου που εισπράττουν οι τράπεζες για την έκδοση δανείων είναι παράνομα και συνιστούν «αδικαιολόγητο πλουτισμό».

Κατά καιρούς παράγονταν καινούριοι νόμοι, οι οποίοι είχαν ως στόχο να βάλουν ένα τέλος στην αυθαιρεσία των τραπεζών, όπως τη μη καταβολή επιπλέον ποσού για κατάθεση χρημάτων σε λογαριασμό τρίτου ή τη μη επιβολή εξόδων αδράνειας σε λογαριασμούς που δεν κινούνται για χρονικό διάστημα άνω του έτους.

Με την εν λόγω απόφαση, το δικαστήριο έκρινε ότι σύμφωνα με το άρθρο 1 της ΠΔ/ΤΕ 1969/1991 και την απόφαση ΕΝΠΘ/ΤΕ 524/1993, απαγορεύεται η είσπραξη προμήθειας στα δάνεια των οποίων το επιτόκιο ορίζεται ελεύθερα από τα πιστωτικά ιδρύματα.

Επομένως, η εν λόγω επιβάρυνση είναι παράνομη, αφού αντίκειται στη διάταξη αυτή και οι σχετικές συμφωνίες είναι άκυρες, κατά το άρθρο 174 του ΑΚ.

Η διαφορά της συγκεκριμένης απόφασης, από τις λοιπές που κατά καιρούς εκδίδονταν για τις αυθαιρεσίες των τραπεζών έγκειται στο ότι κρίνει ως χρόνο παραγραφής διεκδίκησης των εξόδων φακέλου τα είκοσι έτη (20), κάνοντας δεκτές για πρώτη φορά τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού (904 επ.ΑΚ).

Συνεπώς, όλοι οι δανειολήπτες που υπέγραψαν συμβάσεις δανείων από το 1990 μέχρι και σήμερα, μπορούν να αξιώσουν τα χρηματικά ποσά που είχαν καταβάλει πριν από χρόνια.

Σημειώνεται δε ότι η απόφαση αφορά όλες τις μορφές δανείων, στεγαστικών, καταναλωτικών, πιστωτικών καρτών, επαγγελματικών, διακοποδανείων, εορτοδανείων, αυτοκινήτου κ.α.

Οι καταναλωτές μπορούν να απευθυνθούν είτε στις ενώσεις προστασίας καταναλωτών είτε σε δικηγορικά γραφεία και με μία εξουσιοδότηση, αντίγραφο της συμβάσεως του δανείου και αντίγραφο των αποδείξεων των εξόδων προμήθειας που πλήρωσαν να προχωρήσουν στην κατάθεση αγωγής προς τις τράπεζες για την είσπραξη των χρημάτων τους.

http://apolitistosteki.blogspot.com/2011/07/1990.html

μας ζάλισαν οι κουτόφραγκοι... !

Κιβωτός - Τράπεζα Σπόρων Αιγαίου

Η συνεχιζόμενη και συστηματική εξαφάνιση των τοπικών ποικιλιών φυτών, θα οδηγήσει σύντομα στο σημείο να θεωρείται πολυτέλεια το δίλημμα κατά πόσο θέλουμε να καταναλώνουμε μεταλλαγμένα ή όχι.

Όταν εξαφανιστούν οι τοπικές ποικιλίες καλλιεργήσιμων φυτών, μαζί τους θα εξαφανιστούν ανεπιστρεπτί και οι επιλογές μας, καθώς θα είμαστε διατροφικά εξαρτημένοι.

Δεδομένου ότι υπάρχει ανετοιμότητα, όσον αφορά το πρόβλημα το οποίο απροκάλυπτα εντείνεται, πρέπει η κοινωνία να αφυπνιστεί και να λάβει τα μέτρα της απέναντι σε μία κατάσταση επικίνδυνα οργανωμένη και δρομολογημένη, για τον έλεγχο των διατροφικών πηγών του κόσμου.

Αυτή η πιθανή εξέλιξη πρέπει να σταματήσει, πριν είναι πολύ αργά.

Για να συμβεί αυτό, πρέπει να αναγνωρίσουμε τη σημασία διατήρησης των τοπικών, παραδοσιακών, ενδημικών, μη-τροποποιημένων αγροτικών ποικιλιών.

Σημασία των Παραδοσιακών Τοπικών Ποικιλιών

Οι κοινωνίες των νησιών, επιβίωσαν επί χιλιετίες καλλιεργώντας τις μοναδικές νησιωτικές ποικιλίες οπωροκηπευτικών φυτών. Οι ποικιλίες αυτές χρειάστηκαν αιώνες για να προσαρμοστούν γενετικά στις ιδιαίτερες συνθήκες των διαφορετικών νησιών, όπως για παράδειγμα η έλλειψη νερού, οι έντονοι άνεμοι, το φτωχό σε θρεπτικά συστατικά χώμα, τα τοπικά φυτοπαθογόνα.

Η γεωγραφική απομόνωση των νησιών, οδήγησε στην ανάπτυξη μεγάλου αριθμού διαφορετικών τοπικών ποικιλιών, οι οποίες είναι προσαρμοσμένες στις εδαφοκλιματικές συνθήκες του κάθε νησιού. Έτσι μπορούν να αναπτύσσονται έχοντας καλή απόδοση, περιορισμένες ανάγκες σε νερό και θρεπτικά συστατικά, ενώ μπορούν να αμύνονται στους φυσικούς τους εχθρούς. Δηλαδή μπορούν να καλλιεργούνται χωρίς να χρειάζονται χημικά λιπάσματα ή φυτοφάρμακα.

Ενώ χρειάζονται αιώνες για να εξελιχθούν οι τοπικές ποικιλίες φυτών, σε λίγες μόνο δεκαετίες βλέπουμε ότι σε ολόκληρη την Ελλάδα, οι τοπικές ποικιλίες εξαφανίζονται με ιδιαίτερα ανυσυχητικούς ρυθμούς. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι στην Ελλάδα, σε λίγες μόνο δεκαετίες, από τις 200 ποικιλίες σταριού που καλλιεργούνταν, έχουν μείνει μόνο 20, δηλαδή μειώθηκαν κατά 92%. Επίσης, πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι μόνο το 2-3 % των ποικιλιών λαχανικών που υπήρχαν πριν 50 χρόνια στην Ελλάδα έχει διασωθεί υπό καλλιέργεια μέχρι τις μέρες μας.
Κιβωτός - Τράπεζα Σπόρων Αιγαίου 
Μια σύγχρονη Κιβωτός για την προστασία του ελληνικού Φυτογενετικού Υλικού

Προσπαθώντας να προσεγγίσει αυτό το δύσκολο πρόβλημα, το Αρχιπέλαγος δημιούργησε την άνοιξη του 2005 την Κιβωτό - Τράπεζα Σπόρων Αιγαίου, η οποία εδρεύει στην ερευνητική βάση στις Ράχες Ικαρίας και έχει ως στόχο τη συγκέντρωση και μακροχρόνια φύλαξη σπόρων, καθώς και τον πολλαπλασιασμό και τη διάδοση της καλλιέργειας των τοπικών ποικιλιών καλλιεργούμενων φυτών από τα νησιά του Αιγαίου. 

Παράλληλα συγκεντρώνονται και σπόροι από ενδημικά, προστατευόμενα και άλλα είδη χλωρίδας των νησιών. 

Η ανάγκη δημιουργίας της Τράπεζας Σπόρων ήταν επιτακτική, καθώς τα τελευταία χρόνια κατά την ερευνητική μας δράση στο Αιγαίο, παρατηρούμε ότι οι τοπικές ποικιλίες εξαφανίζονται χρόνο με το χρόνο, ακόμα και στα πιο απομακρυσμένα νησιά.

Η Κιβωτός - Τράπεζα Σπόρων Αιγαίου μέσα σε δύο χρόνια λειτουργίας, κατάφερε να συγκεντρώσει φυτογενετικό υλικό από διάφορες περιοχές της χώρας.  Συνεργάζεται με την Τράπεζα Σπόρων Φυτογενετικού Υλικού του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Έρευνας, με μη-κυβερνητικές οργανώσεις καθώς και φορείς που δραστηριοποιούνται σε αυτό τον τομέα στην Μεσόγειο.

Με συνεχή, εκτεταμένη έρευνα και τη συγκινητική συνεργασία ευαισθητοποιημένων πολιτών από τις τοπικές κοινωνίες, έχουν συγκεντρωθεί εκατοντάδες ποικιλίες, από νησιά , νησίδες, βραχονησίδες και παράκτιες περιοχές του Αιγαίου, καθώς και περιοχές της Στερεάς Ελλάδας. Περιλαμβάνουν τοπικές ποικιλίες δενδρωδών, κηπευτικών, σιτηρών, ψυχανθών, αμπέλου και βοτάνων.

Οι σπόροι φυλλάσονται υπό κατάλληλες συνθήκες για μακροχρόνια συντήρηση και καλλιεργούνται πειραματικά για μορφολογική παρατήρηση, έτσι ώστε να εξεταστεί ο τυχόν βαθμός επιμόλυνσής και να επιτευχθεί ο πολλαπλασιασμός τους.

Ενέργειες της Κιβωτού - Τράπεζας Σπόρων Αιγαίου

Καθόλη τη διάρκεια του χρόνου οι ερευνητές του Αρχιπελάγους προσεγγίζουν απομακρυσμένες περιοχές, συνεχίζοντας τις προσπάθειες εύρεσης και συλλογής σπόρων από σπάνιες παραδοσιακές και ενδημικές ποικιλίες.

Ωστόσο για να μπορέσει η Κιβωτός - Τράπεζα Σπόρων Αιγαίου, να γίνει περισσότερο αποτελεσματική και να επιτευχθεί σωστή διαχείριση, καθώς και εξασφάλιση της βιωσιμότητας του Ελληνικού φυτογενετικού υλικού, είναιαπαραίτητος ο πολλαπλασιασμός και αναδιανομή μέρους του φυλασσόμενου φυτογενετικού υλικού, σε υπεύθυνους και ευαισθητοποιημένους καλλιεργητές έτσι ώστε να εξασφαλισθεί η προώθηση της καλλιέργειας των αναντικατάστατων αυτών ποικιλιών, που στήριξαν επί αιώνες τη διατροφή των αγροτικών κοινωνιών και ολόκληρης της ελληνικής επικράτειας.

Οι αγρότες συνεργάζονται με τους επιστήμονες του Αρχιπελάγους, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται ότι καλλιεργούν υπό ασφαλείς συνθήκες, δηλαδή συνθήκες τέτοιες που αποκλείουν κίνδυνο επιμόλυνσης από ξένες ποικιλίες, αλλά και που θα επιτρέπουν τον πολλαπλασιασμό των τοπικων ποικιλίων, με μεθόδους βιολογικής καλλιέργειας, χωρίς τη χρήση χημικών χημικών φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων.
Γι αυτό το Αρχιπέλαγος συνεχίζει να ενημερώσει και να ευαισθητοποιεί τις κοινωνίες των νησιών, για την ανάγκη σωστής φύλαξης των τοπικών ποικιλιών καλλιεργούμενων ειδών φυτών, αλλά και για τις μεθόδους με τις οποίες μπορούν να καλλιεργούνται χωρίς κίνδυνο επιμόλυνσης και χρήση χημικών πρόσθετων.

Πως επιμολύνονται και εξαφανίζονται οι τοπικές ποικιλίες

Έως και τα μέσα του περασμένου αιώνα, οι αγρότες των νησιών και των περισσότερων περιοχών της Ελλάδας καλλιεργούσαν σχεδόν αποκλειστικά τοπικές ποικιλίες και κάθε χρόνο φύλαγαν τους σπόρους για την καλλιέργεια της επόμενης χρονιάς. Τις τελευταίες δεκαετίες όμως, όλο και περισσότεροι αγρότες (τόσο οι επαγγελματίες, όσο και αυτοί που καλλιεργούν για να καλύψουν τις ανάγκες της οικογένειας) αγοράζουν τους σπόρους για τις καλλιέργειές τους. Οι σπόροι που είναι διαθέσιμοι στο εμπόριο είναι από ξένες προς τα νησιά ποικιλίες, ενώ πολύ συχνά είναι και υβριδισμένοι.   
Οι υβριδισμένοι σπόροι έχουν υποστεί πολλές κατευθυνόμενες εργαστηριακές διασταυρώσεις. Ως αποτέλεσμα έχουν μεγάλη παραγωγή την πρώτη χρονιά της καλλιέργειάς τους, με την προϋπόθεση ότι θα τους παρέχονται μεγάλες ποσότητες νερού, θρεπτικών συστατικών (με χημικά ή βιολογικά λιπάσματα), ενώ επίσης θα πρέπει να προστατευθούν από τα τοπικά φυτοπαθογόνα (με χημικά ή βιολογικά φυτοφάρμακα) στα οποία είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι.

Οι εργαστηριακές διασταυρώσεις των υβριδίων, πέραν από την υψηλή παραγωγή τους δίνουν και ένα άλλο χαρακτηριστικό: ο σπόρος αποδυναμώνεται μετά την πρώτη καλλιέργεια, και εάν καλλιεργηθεί δεύτερη φορά δίνει ελάχιστη παραγωγή, δηλαδή ο αγρότης αναγκάζεται πλέον να αγοράζει κάθε χρόνο τους απαραίτητους σπόρους ή φυντάνια (αφού δεν μπορεί πια να τα παράγει).

Ο μεγάλος όμως κίνδυνος που προκύπτει από την ανεξέλλεγκτη καλλιέργεια υβριδίων είναι ότι κατά την γονιμοποίηση τους, μέσω των εντόμων ή του αέρα, μπορούν να επιμολύνουν τοπικές ποικιλίες που βρίσκονται έως και 2 χλμ. μακριά. Όταν μία τοπική ποικιλία επιμολυνθεί, ο επόμενός της σπόρος θα αποκτήσει χαρακτηριστικά του υβριδίου, και το κυριότερο θα εξασθενίσει η δυνατότητα του να σχηματίζει παραγωγικούς σπόρους. Δηλαδή μία ποικιλία που χρειάστηκε αιώνες για να εξελιχθεί, μπορεί να εξαφανιστεί ακόμα και σε μία μόνο καλλιεργητική περίοδο. Έτσι οι τοπικές ποικιλίες που πολλοί αγρότες προσπαθούν ακόμα να διατηρούν και να καλλιεργούν, συχνά επιμολύντονται εν αγνοία τους.

Τι μπορούμε να κάνουμε

Για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση, πρέπει να κινητοποιηθούμε τόσο σε ατομικό, όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Για παράδειγμα, οι αγρότες ενός οικισμού, χωριού, ή ακόμα κι ενός νησιού, μπορούν να πάρουν μία συλλογική απόφαση, έτσι ώστε να σταματήσουν να εισάγονται στην περιοχή τους σπόροι ή φυντάνια από υβρίδισμένες ποικιλίες. Επίσης η εισαγωγή αυτών, μπορεί να σταματήσει σε τοπικό επίπεδο με σχετική απόφαση των τοπικών γεωργικών συνεταιρισμών, εμπόρων γεωργικών προιόντων, αλλά και των γεωπόνων, οι οποίοι συχνά εμπορεύονται υβρίδια, αντί να συμβουλεύουν τους αγρότες ενάντια στη χρήση τους.

Πρέπει να επισημάνουμε, ότι ακόμα και στους σπόρους που διατίθενται στο εμπόριο με πιστοποιητικά ότι δεν είναι υβριδισμένοι, συχνά βρίσκονται ανάμεσα τους (κατά τύχη;) σπόροι υβριδίων. Επομένως η λύση για να διατηρούμε καθαρές τις ποικιλίες που καλλιεργούνται, είναι να επιστρέψουμε στην πρακτική που εδώ και πολλούς αιώνες και εώς και πριν από λίγες δεκαετίες εφαρμοζόταν από τους αγρότες: συλλογή, σωστή φύλαξη και ανταλλαγή των τοπικών ποικιλιών σπόρων. 

Πρέπει να κινητοποιηθούμε άμεσα, δεδομένου ότι έχουμε βρεθεί τελείως ανέτοιμοι, απέναντι σε μία κατάσταση επικίνδυνα οργανωμένη και δρομολογημένη, για τον έλεγχο των διατροφικών πηγών του κόσμου. 

Όπως επισημαίνει και ο κ Νίκος Σταυρόπουλος, προϊστάμενος της Τράπεζας Γενετικού Υλικού της Ελλάδας, στο ΕΘΙΑΓΕ: 
«Όποιος ελέγχει το γενετικό υλικό των φυτών, ελέγχει την παγκόσμια διατροφή για το μέλλον. Οι μεγάλες εταιρείες παράγουν σπόρους για όλο τον κόσμο και έχουν τη δυνατότητα να επιβάλλουν αυτό που θέλουν».

αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα δες τε στον παρακάτω σύνδεσμο:

Αρχιπέλαγοας -Τράπεζα Σπόρων Αιγαίου

thalia

Οι μεγάλες πέτρες και τα ευτελή υλικά.

[…]Ό ταπεινός φρουρός της αγέλαστης πέτρας, Παναγιώτης Φαρμάκης, περπάτησε αδιάκοπα ανάμεσα στις δύο θάλασσες του ελληνισμού, αναζητώντας σαν τ' αγρίμι τις «μεγάλες πέτρες». Και τις κουβάλησε μέσα απ’ τα σκουπίδια και την απαξία του νέου ελληνισμού, βουβά, σταθερά κι άλαφροΐσκιωτα, ως το σύγχρονο λιμάνι τους. Η φωτογραφία του είναι το μόνο ίχνος από μια ζωή βαθιάς σιωπής, αγωνίας και τιμής. Έχοντας αποδώσει τον όβολό του -αρχαίο και νέο χρέος- , έφυγε το ίδιο αθόρυβα, όπως οι σκιές του Κάτω Κόσμου.
Κοιμήθηκε σ' ένα μικρό κοιμητήρι, μακριά από την ιερή Ελευσίνα, κάπου έξω από την τραγική Θήβα. Μακριά από τη «σύγχρονη θλίψη», στον απόηχο του βρόντου των τειχών της Ιεριχούς.
(Δεν είπε, έτσι, τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από τους διδασκάλους του γένους.) 
Κ. Χ.
Μικρό σημείωμα για τη φωτογραφία τον εξωφύλλου-του βιβλίου του Δημήτρη Χατζή- από την ταινία Αγέλαστος πέτρα του Φίλιππου Κουτσαφτή।[…] 

***

Αυτά διαβάζω στον πρόλογο του βιβλίου του Δημήτρη Χατζή, ο οποίος, σε ολόκληρη τη ζωή του, αναζητούσε το πρόσωπο του Νέου Ελληνισμού. Στο έργο αυτό ο Δημήτρης Χατζής επένδυσε ανυπολόγιστο χρόνο, πνευματικές δυνάμεις αλλά και προσδοκίες για τη συμβολή του στη νεοελληνική αυτοσυνειδησία, στην ενίσχυση της νεοελληνικής ιστορικής συνείδησης.

Οι μεγάλες πέτρες αρμόζουν μεταξύ τους.

***

H Αγέλαστος Πέτρα έχει γραφτεί πως είναι ένα μνημόσυνο ή όπως μου είπε
ο φίλος Θ. :«μου μετέφερε μια μελαγχολική διάθεση». Δεν συμφωνώ. Ο Κουτσαφτής τελεί κομμάτια μιας λειτουργίας. Η λειτουργία είναι πάντοτε Αναστάσιμη.

Τα πρόσωπα του έργου του, τα προσκομίζει όπως προσκομίζει ο ιερέας ξύνοντας προσεκτικά το πρόσφορο, και ονοματίζοντας ένα ένα, τα ψίχουλα (ευτελή υλικά) με τ’ ονομά τους…και «ων τα ονόματα εμνημονεύσαμεν εν τη θεία και ιερά προθέσει ζώντων τε και τεθνεώτων», ετοιμαζοντάς τα, για την Μεγάλη Είσοδο. Εκεί όπου οι ζωές όλων μας, όπως τις ζήσαμε αλλά και όπως τις ονειρευτήκαμε, γίνονται Τίμια Δώρα, και προσφέρονται επ’ ελπίδι ζωής αιωνίου. Ο Κουτσαφτής μετατρέπει το σαλό ψίχουλο, Παναγιώτη Φαρμάκη, σε γαϊδουράκι πάνω στο οποίο κανένα πάθος δεν κάθισε, και γι’ αυτό αξιώνεται να μεταφέρει τον Βασιλέα της Δόξης.

Να ζητήσω συγγνώμη απ’ τους προγόνους… μνημονεύοντάς τους.
Ούτω πιστεύσας έδραμον, ούτω θαρρήσας ήλθον .

http://xoirovoskos.blogspot.com/

ο τυφλός που βλέπει καλύτερα

«Πατέρα, είσαι πολύ μάγκας», του είπε ο γιος του Λευτέρης όταν μπήκε στο σπίτι. «Δεν μπορώ να γλιτώσω από τη σκιά σου» πετάχτηκε η κόρη του Κατερίνα. «Έχω έναν καθηγητή στη σχολή που… είναι λίγο ανάρχας και μου είπε: ΄΄Ο πατέρας σου είναι πολύ δυνατός!΄΄»

Κάπως έτσι υποδέχτηκαν τα παιδιά του πρώην πλέον βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας του ΠΑΣΟΚ, Παναγιώτη Κουρουμπλή τον πατέρα τους, μετά την αρνητική ψήφο στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα. Ο πολιτικός που έχασε το φως του παίζοντας στα παιδικά του χρόνια με μια γερμανική χειροβομβίδα πήρε πενήντα χρόνια μετά την εκδίκησή του από τους Γερμανούς. «Είπα ΄΄όχι΄΄ σε αυτό που πίεζαν, ήθελαν και απαιτούσαν. Έναν λαό δεν μπορείς να τον προσβάλλεις».

Το συνεργείο της γερμανικής τηλεόρασης μπαίνει στο γραφείο του για να του πάρει συνέντευξη για τη στάση που κράτησε στη Βουλή και η νεαρή δημοσιογράφος επιχειρεί να ξεκινήσει την κουβέντα μαζί του ρωτώντας τον για τον τρόπο με τον οποίο έχασε την όρασή του. Η απάντησή του την παγώνει χωρίς να ξέρει πώς να διαχειριστεί την απρόσμενη εξέλιξη. «Φεύγοντας οι Γερμανοί στην Κατοχή, όχι μόνο δεν μας πλήρωσαν τις αποζημιώσεις και τα δάνεια, αλλά μας άφησαν και μερικά δώρα, μερικές χειροβομβίδες σκόρπιες στην Ελλάδα. Πολλά παιδιά που ήμασταν στη Σχολή Τυφλών χάσαμε το φως μας από γερμανικές χειροβομβίδες, ξέρετε». Παρά τη συγκινησιακή φόρτιση, ο τόνος της φωνής του παραμένει σταθερός και σε κανένα σημείο δεν «τσακίζει», όπως ακριβώς και κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη Βουλή την περασμένη Τετάρτη.

Η ζωή του βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας άλλαξε δραματικά στα 10 του χρόνια. Όπως αναφέρει το «Πρώτο Θέμα», υπήρξε μέλος μια παιδικής παρέας που έπιασε στα χέρια της ένα σιδερένιο αντικείμενο και θέλησε να το κάνει παιχνίδι της. Κανένα από τα 7 παιδιά δεν κατάλαβε ότι ο πόλεμος που είχε τελειώσει χρόνια πριν θα δήλωνε «παρών» στο χωριό του Αγρινίου μέσω μιας σκουριασμένης χειροβομβίδας. Ο Παναγιώτης της τετάρτης τάξης είναι ο πιο μικρός και ο πιο περίεργος. Τα γέλια σταματούν ξαφνικά. Μια λάμψη σβήνει για πάντα το φως από τα μάτια του. «Πρώιμα κλήθηκα να πάρω αποφάσεις πολύ σημαντικές που θα όριζαν το μέλλον μου». Το 1965 πηγαίνει στη Σχολή Τυφλών στην Καλλιθέα, όμως λόγω της ηλικίας του αναγκάζεται να παρακολουθήσει τα μαθήματα της αντίστοιχης σχολής στη Θεσσαλονίκη. «Αυτοεξορίστηκα. Ο πατέρας μου έκατσε τρεις μέρες. Όταν έμαθα εκεί ότι μπορώ να σπουδάσω δικηγόρος, ήταν η πρώτη επανάσταση που έγινε μέσα μου. Απελευθερώθηκαν δυνάμεις, πείσμα».

Αυτές τις μέρες ο Π.Κουρουμπλής παραχωρεί τη μία συνέντευξη μετά την άλλη στα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Στο γραφείο του έχουν παρελάσει έως τώρα Αμερικανοί, Γάλλοι, Γερμανοί, Ιταλοί, Φινλανδοί και Ιάπωνες δημοσιογράφοι, ενώ η σχετική λίστα αναμένεται να μεγαλώσει το προσεχές διάστημα. Αν και δηλώνει ότι δεν περίμενε τέτοια ανταπόκριση τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδας, κρατά τις ένθερμες αντιδράσεις των πολιτών προς το πρόσωπό του. «Σταματάνε τα αυτοκίνητα στο δρόμο και μου φωνάζουν ΄΄Γεια σου, άρχοντα!΄΄» Παραμένει ΠΑΣΟΚ αφού «το Κίνημα δεν το χαρίζω σε κανέναν. Δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Ούτε του Γιώργου Παπανδρέου. Μπορεί να είναι ο γιος του ιδρυτή του κόμματος, αλλά κι εμείς είμαστε πολιτικά του παιδιά».

Όσο για τη στάση που θα κρατήσει στη Βουλή από εδώ και πέρα λέει: «Θα στηρίξω επιλεκτικά ό, τι κρίνω ότι είναι χρήσιμο και ό, τι δεν είναι, θα το σφυροκοπώ». Όσο για τους ανθρώπους που έχουν έρθει αντιμέτωποι με αντίστοιχες περιπέτειες με τη δική του και όχι μόνο, στέλνει το εξής μήνυμα μέσω του «ΘΕΜΑτος»: «Το αναπότρεπτο τέλος στη ζωή δεν είναι ο θάνατος, αλλά η παραίτηση».
newsbeast.gr
διαβάστε περισότερα

Η αληθινή ιστορία του Ελληνικού δημοσίου χρέους

Οι περισσότεροι από εσάς τα ξέρετε και κάποιοι όχι.
Το 1821 οι πρόγονοι μας ξεκίνησαν έναν αγώνα για την ελευθερία της πατρίδας μας.
Πριν προλάβουν να κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα, ντόπιοι παράγοντες και δοσίλογοι των Τούρκων κατάφεραν να πάρουν στα χέρια τους την πολιτική εξουσία και να θανατώσουν ή να φυλακίσουν τους ήρωες αγωνιστές.
Οι ίδιοι αυτοί, έσπευσαν μόλις μπόρεσαν στην Αγγλία και στην Γερμανία και πήραν τεράστια δάνεια όπου και τα κράτησαν για δικό τους όφελος εκτός από ελάχιστα. 

Εκτός από τα δάνεια έφεραν και από την Γερμανία τον βασιλιά, να κυβερνά.
Μετά από 70 χρόνια πόλεμο με τους Τούρκους κατάφεραν να ελευθερώσουν το μεγαλύτερο μέρος της χώρας, αλλά οι δανειστές της δεν την άφηναν να προκόψει γιατί έπαιρναν όλο της το βιός για τόκους.
Έτσι το 1893 η Ελλάδα κήρυξε πτώχευση και σταμάτησε να τους πληρώνει.
Δυστυχώς όμως ο πόλεμος με την Τουρκία δεν είχε τελειώσει και σύντομα οι πολιτικοί έκαναν πάλι δάνεια και ξανακύλησαν την χώρα στο χρέος.
Το 1933 ξανακήρυξε πτώχευση. Ο Μεταξάς απέδειξε ότι οι τόκοι είχαν ξεπεράσει το δάνειο σε δίκη που έγινε στο Βέλγιο, και έτσι το χρέος διαγράφτηκε. 
Ο τρόπος που το έκανε αυτό αποτέλεσε δικαστικό προηγούμενο και το ακολούθησαν και άλλες χώρες στο μέλλον όπως π.χ. η Αργεντινή, η Ουρουγουάη, και το Εκουαδόρ πρόσφατα.
Η Ναζιστική θηριωδία το 1940 άφησε την Ελλάδα τελείως κατεστραμμένη, και τα θύματα από τον πόλεμο ήταν ποσοστιαία τα περισσότερα στην Ευρώπη. Ο περήφανος Ελληνικός λαός οργανώθηκε και κατάφερε να διώξει τους Γερμανούς το 1944, ενώ ταυτόχρονα άρχισε να απαιτεί και περισσότερη Δημοκρατία. (Λαοκρατία).Αντί για αυτό, οι ξένες δυνάμεις χρηματοδότησαν τον εμφύλιο πόλεμο που τελείωσε το 1949, και η Ελλάδα έχασε την ευκαιρία ανάπτυξης που γνώρισαν οι άλλοι λαοί της Ευρώπης εκείνη την μεταπολεμική περίοδο.
Το 1964 ο υπ. Οικονομίας της Ελλάδας Κ. Μητσοτάκης υπέγραψε συμφωνία, με την σύμφωνη γνώμη του τότε πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, και αναγνώρισε πάλι όλο το χρέος και από τις δύο πτωχεύσεις που πριν είχαν διαγραφεί, και μαζί με άλλα νέα δάνεια έφεραν την χώρα στο χείλος του γκρεμού.
Ήρθε η Δικτατορία.
Από το 1974 η Ελλάδα ζει το φιάσκο της μεταπολίτευσης. Διαφθορά, διαπλοκή, συνενοχή.
Παράλληλα η χώρα έγινε μέλος της Ε.Ε. (Ε.Ο.Κ.) και έχασε την δυνατότητα να εμπορεύεται τα προϊόντα της με άλλους λαούς εκτός της Δύσης.
Η Ε.Ε. με ένα σταθερό και επιδοτούμενο πρόγραμμα σταμάτησε σχεδόν όλες της παραγωγές και οδήγησε την πραγματική οικονομία σε μαρασμό.
Από το 1985 συμβαίνει κάτι διαφορετικό.
Ο δανεισμός της χώρας έφτασε τα 18 δις ευρώ, και τα έσοδα εξανεμιστήκαν. Τότε με πρόταση του υπ. Οικονομικών Κ. Σημίτη η Ελλάδα μπήκε στο πρόγραμμα αντιδανεισμού αποπληρωμής των δανείων.
Δηλαδή η χώρα δανείζετε με μεγαλύτερο τόκο και αποπληρώνει προηγούμενα δάνεια, χωρίς αυτά τα χρήματα να μπαίνουν πότε στην αγορά.
Έτσι με αυτή την μέθοδο σε 26 χρόνια η Ελλάδα έχει πληρώσει για τα 18 δις, 570 δις και οφείλει ακόμα άλλα 370 δις.
Ακόμα και έτσι όμως η Ελλάδα είχε ακόμα τεράστια ακίνητη περιουσία, τον έλεγχο όλων των κοινωφελών κρατικών οργανισμών, και την ενέργεια.
Ο τραπεζικός οργανισμός που δάνειζε την χώρα μας, αλλά και άλλες χώρες, αποφάσισε να πάρει αυτή την περιουσία και να την εκμεταλλευτεί για δικό του συμφέρον.
Αν το έκανε όμως άμεσα, τότε η Ελλάδα δεν θα είχε καθόλου χρέος. Έτσι με την άλλη μέθοδο του χρηματιστηρίου, των αγορών, και των spreds, εξασφάλισε ότι η Ελλάδα ακόμα και μετά την αποκρατικοποίηση της θα παραμείνει στο χρέος. 
Αυτή την προσπάθεια παρακολουθούμε στις μέρες μας. 
Ο Τραπεζικός οργανισμός είναι ιδιωτικός και έχει έδρα την Φρανκφούρτη της Γερμανίας. Έχει τραπεζικά παραρτήματα σε όλες σχεδόν της χώρες του κόσμου όπως η Αγγλία, η Γαλλία, η ΗΠΑ κ.τ.λ.
Στην Ελλάδα το παράρτημα λειτουργεί από το 1928 με αυτό το καθεστώς, και ονομάζετε Εθνική τράπεζα της Ελλάδος.
Λόγω του ότι ο οργανισμός έχει το μοναδικό δικαίωμα παραγωγής τραπεζογραμματίων (χρήματα), μπορεί και ελέγχει πλήρως τους βασικούς κόμβους του κοινωνικού ιστού.
Μ.Μ.Ε. , Βιομηχανίες, Ασφαλιστικές, Χρηματιστήριο, Πολιτικοί, είναι μερικά από τα εργαλεία που χρησιμοποιεί για να επιβάλει τους σκοπούς του.
Μέρος του λαού έχει καταλάβει ένα μέρος αυτού του σχεδίου και αντιδρά. Αντιδρά ειρηνικά σε πλατείες και δρόμους εκφράζοντας έτσι την αντίθεση του στις επιχειρηματικές και οικονομικές δραστηριότητες αυτών των κατοχικών δυνάμεω
http://exciter74.blogspot.com/2011/06/1_30.htmlν.