το ισλάμ κι εμείς

Βλάσης Aγτζίδης*

Οι ραγδαίες κοινωνικές εξελίξεις έφεραν ξαφνικά την ελλαδική κοινωνία μπροστά σε πρωτοφανείς αλλαγές και προκάλεσαν μια ιδιαίτερη αμηχανία που από πολλούς ερμηνεύτηκε ως δυσανεξία. Αυτό κυρίως φαίνεται στην περίπτωση των πολυάριθμων μουσουλμάνων που ξαφνικά τα τελευταία χρόνια «γέμισαν» το αθηναϊκό τοπίο. H Ελλάδα έχει ήδη μετατραπεί σε αποθήκη «λαθραίων» ανθρώπων και ψυχών με την υπογραφή της Συνθήκη του Δουβλίνου ΙΙ (2003) και τη σχετική αδιαφορία των Δυτικών μας συμμάχων. H Eλλάδα είναι πλέον και με την υπογραφή της, το buffer state της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Η ελλαδική κοινωνία, που για γενιές συγκροτήθηκε μονοεθνικά, κλήθηκε ερήμην της να συμφιλιωθεί με τις νέες συνθήκες. Φαίνεται ότι δεν δέχεται εύκολα την αλλαγή, όπου τώρα πια σ' αυτήν συμπεριλαμβάνονται γυναίκες με μαντίλες, αν όχι και αρσενικοί σύζυγοι συνοδευόμενοι από, περισσότερες της μιας, συζύγους.

Το φαινόμενο είναι πολυσύνθετο και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με αφορισμούς. Είναι ένα ζήτημα που έχει δύο πλευρές. Η πρώτη συνδέεται με την ύπαρξη μιας παλαιάς και αναγνωρισμένης μουσουλμανικής μειονότητας που απαρτίζεται από Τούρκους, Πομάκους και Ρομά. Η θρησκευτική αυτή μειονότητα καλύπτεται από τη Συνθήκη της Λωζάννης και χαίρει απόλυτου θρησκευτικού σεβασμού. Η δεύτερη σχετίζεται με την πρόσφατη μουσουλμανική μετανάστευση από χώρες του λεγόμενου τρίτου κόσμου (αραβικές, Ιράν, Πακιστάν, Αφγανιστάν, Μπανγκλαντές). Αυτό είναι ένα φαινόμενο σε εξέλιξη που ακόμα βρίσκεται στην αρχή του.

Τα ζητήματα που προκύπτουν εντάσσονται με δύο διαφορετικούς άξονες: α) Την ιδεολογική αντίληψη των Ελλήνων για το ισλάμ και β) την κοινωνική αλλαγή που προκαλείται με την έλευση των μουσουλμανικών πληθυσμών.

Η Ελλάδα έγινε έθνος-κράτος με μια εξέγερση των απόκληρων χριστιανών, καθοδηγούμενων από Διαφωτιστές, ενάντια σε μια ισλαμική απολυταρχική αυτοκρατορία, η οποία αποδέχονταν τους Λαούς της Βίβλου (χριστιανούς και Εβραίους) μόνο για λόγους φορολογικής απομύζησης και δεν τους αναγνώριζε το δικαίωμα του πολίτη.

Ιστορικά, το Ισλάμ επεκτάθηκε στον ελληνο-ορθόδοξο κόσμο μέσω της κυρίαρχης τουρκικής εκδοχής, στερώντας του χώρο και εξισλαμίζοντας πληθυσμούς. Δηλαδή, η σχέση των σύγχρονων Ελλήνων -οι οποίοι αποτελούν μετεξέλιξη των παλιών Ρωμιών στην εποχή της νεωτερικότητας- με το Ισλάμ εμπεριέχει το τραύμα.

Οι πρόσφατες γενοκτονίες (1914-1923) που διεπράχθησαν από τον τουρκικό εθνικισμό κατά των χριστιανικών κοινοτήτων της νεοτουρκικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (Αρμενίων, Ασσυρίων και Ελλήνων της Ανατολής), έγιναν στο όνομα του Ισλάμ. Ακόμα και ο αντικληρικαλιστής Μουσταφά Κεμάλ, θα κηρύξει την περίοδο 1919-1922 Τζιχάντ (ιερό μουσουλμανικό πόλεμο) «κατά των απίστων» για να αντιμετωπίσει τον ελληνικό στρατό που είχε αποβιβαστεί στη Σμύρνη, τους Πόντιους αντάρτες στον Βορρά και τους Αρμενίους στο μέτωπο του Καυκάσου. Και να επιλύσει οριστικά το εθνικό ζήτημα της Αυτοκρατορίας με την «Τελική Λύση» της εξόντωσης των χριστιανικών πληθυσμών.

Επίσης, και το πογκρόμ του '55 στην Πόλη έγινε με θρησκευτικούς όρους, όπου οι πιστοί λούμπεν μουσουλμάνοι προκάλεσαν τη Νύχτα των Κρυστάλλων εις βάρος της ελληνικής, αρμενικής και εβραϊκής μειονότητας.

Οι κοινωνικές συνθήκες είναι αυτές που δημιουργούν το πρόσφορο έδαφος για να ανθήσουν ιδεολογίες αποκλεισμού και ειδικά στα φτωχότερα στρώματα.

Η έλευση, με τον χαοτικό τρόπο που γνωρίζουμε, ενός ακμαίου νεαρού πληθυσμού -σε μεγάλο βαθμό μουσουλμανικού- σαφώς περιθωριοποιεί τα φτωχά ελληνικά στρώματα, τα οποία στην περίοδο κρίσης που διανύουμε εξαθλιώνονται με ταχύτατους ρυθμούς. Οι νέοι μετανάστες είναι διατεθειμένοι να ξεπουλήσουν την εργατική τους δύναμη πολύ φθηνότερα και χωρίς πολλές απαιτήσεις. Κάτι που η εργατική παράδοση των δυτικών χωρών δεν το επιτρέπει. Αρα, αντικειμενικά λειτουργούν ως ανταγωνιστές στο πεδίο της εργασίας. Σε εποχές που οι εργασιακές ευκαιρίες μειώνονται, αυτό δημιουργεί περισσότερες τριβές και εντάσεις. Το τελευταίο δεδομένο είναι και το πλέον επικίνδυνο, που ευνοεί τη διάδοση των ακροδεξιών απόψεων σε εργατικά στρώματα και δεν αντιμετωπίζεται βέβαια με τις ηθικιστικές κραυγές της Αριστεράς μας.

Νομίζω ότι βαθμιαία και ειδικά όταν καταλαγιάσει η μεγάλη αναταραχή που ζούμε και αποκτήσει ο χώρος μια καινούργια κοινωνική ισορροπία, θα αποκτήσει ο παραδοσιακός κάτοικος της Ελλάδας εκείνη την απαραίτητη εμπειρία που θα τον κάνει περισσότερο ανεκτικό. Ομως μπορεί η οικονομική κατάρρευση να τον οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη απελπισία και στροφή προς την ασφάλεια του συνηθισμένου ...;

*Ο κ. Βλάσης Αγτζίδης είναι ιστορικός.

http://psifides.pblogs.gr

πηγή: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_3_06/01/2011_427703

Τέρμα οι μητέρες!

…τους Πατέρες, ήδη, τους τελείωσαν!

Τὸ Εὐρωπαϊκὸ Συμβούλιο ὑποδεικνύει τὴν ὑποβολὴ ἀποφάσεως 12267, διὰ τῆς ὁποίας μεταξὺ ἄλλων συνιστᾶται νὰ καταπολεμηθῇ ὡς σεξιστικὴ στερεοτυπία (!) ἡ χρῆσις τοῦ ὅρου «μητέρα» . Συνιστᾶται λοιπὸν ἡ παράκαμψις τῆς χρήσεως τῆς ἐννοίας αὐτῆς, ὡς ἀνασταλτικῆς τῆς «ἰσότητος τῶν φύλων». Ἔτσι ἀξιολογεῖται ὁ ῥόλος τῆς μητέρας ὡς παθητικὴ λειτουργία.

Ἰδιαιτέρως «προωδευμένη» ἐπ᾿ αὐτοῦ προκύπτει ἡ Ἑλβετία. Συμφώνως πρὸς νέαν ὁδηγίαν περὶ τῆς ὑπηρεσιακῶς ἐνδεικνυμένης γλώσσης, ἐμπίπτει ἡ χρῆσις τῶν ἐννοιῶν «πατέρας» καὶ «μητέρα» εἰς τὴν κατηγορίαν τῶν καλουμένων «ἐννοιῶν διακρίσεων»· συνεπῶς τὰ παιδιὰ δὲν θὰ μποροῦν ἐπισήμως νὰ ἔχουν πατέρα καὶ μητέρα ἀλλὰ «γονεϊκὰ μέρη» ἢ «α΄ καὶ β΄ γονικὸ» ὡς γονεῖς. «Ἡ ὁδηγία εἶναι ὑποχρεωτικὴ προκειμένου περὶ ὑπηρεσιακῶν δημοσιευμάτων καὶ ἐγγράφων», ἐξήγησε ἡ Isabel Kamber, ὑποδιευθύντρια τοῦ Γερμανικοῦ τομέως τῆς Κεντρικῆς Γλωσσικῆς Ὑπηρεσίας τῆς ὁμοσπονδιακῆς καγκελαρίας τῆς Ἑλβετίας. 

Τοιουτοτρόπως εὐθυγραμμίζονται οἱ πολιτικοὶ ἰθύνοντες τῆς Βέρνης πρὸς τὴν γραμμὴν τῆς κατ᾿ ἐφαρμογὴν τῆς ἰσότητος τῶν φύλων ὑποβολῆς ἀποφάσεως 12267 τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Συμβουλίου. Ἡ συγκεκριμένη ὑποβολὴ θὰ εἶναι καὶ εὐνοϊκὴ πρὸς τὴν διεκδίκησιν γονεϊκότητος ὑπὸ ὁμοφυλοφίλων ζευγῶν· ὁπότε κάποιο παιδὶ μὲ «κοινωνικοὺς γονεῖς» δύο λεσβίες γυναῖκες, δὲν θὰ εἶχε πλέον (ὅπως τώρα) μία μητέρα καὶ μία θετὴ μητέρα ἀλλὰ δύο «γονεϊκὰ μέρη»: γονεϊκὸ μέρος 1 καὶ γονεϊκὸ μέρος 2. 

Θὰ εἶναι ὅμως ἀναγκαίως καὶ συνεπὲς πρὸς τὴν ὡς ἄνω γραμμὴν νὰ ἀλλάξῃ καὶ ὁ παπποὺς εἰς προγονέα 1, ἡ γιαγιὰ εἰς προγονέα 2 - ἤ, ἀκόμη καλλίτερα, εἰς προγονεϊκὸν μέρος 1.1, προγονεϊκὸν μέρος 1.2  καθὼς καὶ προγονεϊκὸν μέρος 2.1 καὶ προγονεϊκὸν μέρος 2.2 …

Θὰ διερωτᾶτο κανεὶς εὐλόγως, τὶ  εἴδους σκληρὰ φάρμακα παίρνουν ἐκεῖ στὸ Εὐρωπαϊκὸ Συμβούλιο;

http://vatopaidi.wordpress.com

Ελληνικές αποζημιώσεις!

Στο κουπέ ενός τρένου κάθονται από τη μια μεριά ένας Έλληνας και ένας Γερμανός και από την άλλη μια γριά 80 χρονών και μια εικοσάχρονη γκομενάρα με μια σούπερ μίνι φούστα, πολύ προκλητική, χωρίς να γνωρίζει ο ένας τον άλλον.

Όλη την ώρα o Έλληνας και ο Γερμανός έτρωγαν την κοπέλα με τα μάτια τους, αλλά δεν τολμούσαν να κάνουν κάτι λόγω της γριάς. 
Σε κάποια στιγμή το τρένο μπαίνει σε ένα τούνελ και τότε μέσα στο βαθύ σκοτάδι ακούγεται o ήχος μιας σφαλιάρας... ΦΑΑΑΑΠ!!!!!

Σκέφτεται o Έλληνας: Ο άτιμος o Γερμανός βρήκε την ευκαιρία τώρα με το σκοτάδι, έβαλε χέρι στη μικρή και αυτή του έριξε σφαλιάρα!

Σκέφτεται ο Γερμανός: Ο κωλο-Έλληνας έβαλε χέρι στη μικρή ... κι έφαγα ΕΓΩ τη σφαλιάρα!

Σκέφτεται η γκόμενα: Κάποιος απο αυτούς τους δύο μαλάκες πήγε να μου βάλει χέρι, το έβαλε κατά λάθος στην ΓΡΙΑ και η γριά του έριξε σφαλιάρα!!!

Σκέφτεται και η γριά: Κουφάλα Γερμανέ ... ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΧΡΩΣΤAΓΑ!!!.
πηγη

Το ολοκαύτωμα του Διστόμου. Ένα διαρκές ατόπημα της Ελληνικής Πολιτείας

Από τον Μυστήριο
Η παρέμβαση της Ελλάδος υπέρ των συγγενών των θυμάτων του Ολοκαυτώματος στο Δίστομο στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης στην εκκρεμή διαφορά Γερμανίας – Ιταλίας αποδεικνύει για ακόμη μία φορά ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική χαράσσεται και ασκείται στο πόδι, εντελώς ευκαιριακά και ανάλογα με τις επικοινωνιακές ανάγκες της εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης. 
Δεδομένου ότι αφενός μεν έλκω την καταγωγή μου από την περιοχή της Λιβαδειάς, αφετέρου έχω ασχοληθεί επισταμένως με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, παρακολούθησα από την αρχή την προσπάθεια του αείμνηστου Ιωάννη Σταμούλη, ενός εκ των κορυφαίων κατά εμέ Ελλήνων νομικών, να δικαιωθούν οι συγγενείς των θυμάτων, αλλά κυρίως να κριθεί ότι το σύγχρονο κράτος της Γερμανίας ευθύνεται για τα εγκλήματα των ναζιστικών στρατευμάτων. 
Εκδικαζόμενης της αγωγής, εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν 137/1997 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Λιβαδειάς, η οποία δικαίωνε τους Διστομίτες επιδικάζοντας τους περί τα 60.000.000 ΕΥΡΩ ως χρηματική ικανοποίηση για ψυχική οδύνη. Το 2000 η Γερμανία άσκησε αναίρεση, η οποία απορρίφθηκε από τον Άρειο Πάγο, όμως έκτοτε αρνείται να καταβάλει τα ποσά που δια της ως άνω δικαστικής αποφάσεως οφείλει. Κατόπιν ο κ. Σταμούλης προβαίνει σε αναγκαστική εκτέλεση κατά των περιουσιακών στοιχείων του γερμανικού δημοσίου στην Ελλάδα. Το γερμανικό δημόσιο ασκεί αμέσως ανακοπή (το 2002) και ισχυρίζεται ότι για να γίνει αναγκαστική εκτέλεση κατά των περιουσιακών του στοιχείων στην Ελλάδα απαιτείται η προηγούμενη άδεια του Υπουργού Δικαιοσύνης βάσει της διατάξεως 923 Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι παρόμοια διάταξη δεν υπάρχει σε καμία άλλη χώρα του κόσμου…
Και όλως απροσμένως η ανακοπή του γερμανικού δημοσίου γίνεται δεκτή από τον Άρειο Πάγο με αποτέλεσμα οι Διστομίτες να μην μπορούν να εισπράξουν την επιδικασθείσα αποζημίωση. 
Το ανώτατο ελληνικό δικαστήριο δηλαδή προτίμησε να δικαιώσει ένα αλλοδαπό κράτος και ουχί τους Έλληνες ενάγοντες, για ένα μάλιστα γεγονός που έχει καταγραφεί στην παγκόσμια ιστορία ως ένα από τα στυγνότερα και απεχθέστερα εγκλήματα που διέπραξαν οι Γερμανοί κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Πολλά έχουν γραφεί και ακόμη περισσότερα έχουν υπονοηθεί για τους λόγους που οδήγησαν τους δικαστές να λάβουν την εν λόγω απόφαση… 
Το 2004 ο κ. Σταμούλης επικαλέστηκε τον Κανονισμό 44/2001 του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου δυνάμει του οποίου μία αμετάκλητη απόφαση του δικαστηρίου ενός κράτους μέλους δύναται να κηρυχτεί εκτελεστή σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Επιλέγεται η Ιταλία και πράγματι το Νοέμβριο του 2008 κηρύσσεται εκτελεστή η απόφαση δικαστηρίου της Λιβαδειάς στην χώρα αυτή.
Οι ενάγοντες Διστομίτες συνεπώς δικαιώθηκαν εν τέλει ουχί από τα δικαστήρια της χώρας τους, αλλά από τα δικαστήρια μίας άλλης χώρας, η οποία μάλιστα ήταν σύμμαχος της Γερμανίας κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και είχε μάλιστα επιτεθεί εναντίον της Ελλάδος το 1940. Οι Ιταλοί δικαστές απεδέχθησαν τη νομιμότητα και βασιμότητα των ισχυρισμών των Διστομίτων επιδεικνύοντας συνάμα την ευαισθησία τους για τα ναζιστικά εγκλήματα. Ευαισθησία που δεν επέδειξαν οι Έλληνες δικαστές, οι οποίοι προφανώς δεν πείστηκαν από τους ισχυρισμούς των συμπατριωτών τους, αλλά από τους ισχυρισμούς των Γερμανών…
Εν συνεχεία η Γερμανία προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης θέτοντας το ερώτημα κατά πόσο η Ιταλία έπραξε νόμιμα αναγνωρίζοντας με την κήρυξη ως εκτελεστής την ελληνικής απόφασης στους κατοίκους του Διστόμου το δικαίωμα να αποζημιωθούν από τα περιουσιακά στοιχεία της Γερμανίας στην Ιταλία. 
Και έρχεται σήμερα η Ελληνική Κυβέρνηση να ασκήσει παρέμβαση στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης στην ανωτέρω εκκρεμή διαφορά Γερμανίας – Ιταλίας μία μόλις ημέρα από την εκπνοή της σχετικής προθεσμίας.
Δηλαδή εμείς καλούμεθα να πιστέψουμε ότι η Ελληνική Κυβέρνηση συνειδητοποίησε μόλις σήμερα, στο παρά ένα της εκπνοή της προθεσμίας, το δίκαιο των ισχυρισμών των Διστομίτων. Ότι δηλαδή μόλις σήμερα ολοκληρώθηκε εκ μέρους της Κυβερνήσεως ο πολιτικός προβληματισμός (sic) για τις ενδεχόμενες επιπτώσεις στις διεθνείς σχέσεις της χώρας και εξετάστηκαν ενδελεχώς οι νομικές και δικαστικές πτυχές της υπόθεσης, όπως προσπαθούν να μας πείσουν από το πρωί. Να πιστέψουμε ότι η Κυβέρνηση δεν ενέργησε για λόγους πολιτικών εντυπώσεων υπό το βάρος των εις βάρος της δυσμενούς κλίματος που επικρατεί στην κοινωνία.
Καλούμαστε να υιοθετήσουμε όσα διαρρέουν τα κυβερνητικά παπαγαλάκια ότι «Προκρίθηκαν τα συνολικά συμφέροντα της χώρας, ιδιαίτερα σε αυτή την κρίσιμη περίοδο για την πατρίδα μας, με μοναδικό γνώμονα την εξυπηρέτηση του εθνικού συμφέροντος, έτσι, ώστε με τις οφειλόμενες πράξεις και ενέργειές να επιτελεστεί το αυτονόητο χρέος να τιμηθεί εμπράκτως τη μνήμη όσων θυσιάστηκαν για την πατρίδα»...
Προφανώς η Κυβέρνηση θεωρεί ότι απευθύνεται μόνο σε ιθαγενείς, δεν εξηγείται αλλιώς. Προφανώς πιστεύει ότι με ενέργειες θα πετύχει να κερδίσει πόντους στις δημοσκοπήσεις.
Θα έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε αν η εν λόγω παρέμβαση έγινε μόνο για το θεαθήναι ή αν θα υποστηριχθεί αρκούντως κατά την εκδίκαση της υποθέσεως. Και μάλιστα μέχρι τέλους… 
Τα Σέβη μου
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ

Η Νέα Βιολογική Κρητική Ασπιρίνη.

Ένα νέο λαμπρό επίτευγμα στον τομέα της φαρμακευτικής, παρουσιάστηκε από το Πανεπιστήμιο Κρήτης. Πρόκειται για τη βιολογική ασπιρίνη Κρήτης, ένα νέο είδος ασπιρίνης που θα ανατρέψει όλα όσα γνωρίζαμε έως τώρα για την προστασία μας από τη γρίπη.

Το νέο αυτό φάρμακο που παρασκεύασε ομάδα καθηγητών του Πανεπιστημίου Κρήτης, με εμπνευστές τους καθηγητές ιατρικής Χρήστο Λιονή, Ηλία Καστανά και τον καθηγητή βιολογίας Στέργιο Πυρίντσο, αναμένεται να πάρει εντός του έτους την έγκριση του ΕΟΦ. Για την παρασκευή του φαρμάκου συνεργάστηκαν επίσης η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Ρεθύμνου και η φαρμακοβιομηχανία Gallenica.

Πρόκειται για κάψουλες που συνδυάζουν την απόλυτη αξιοποίηση των κρητικών βοτάνων, με τις αυστηρές προδιαγραφές που θέτει η σύγχρονη φαρμακευτική επιστήμη.

Τα συστατικά του είναι απόλυτα φυσικά και το νέο φάρμακο, από τη στιγμή που θα εγκριθεί από τον ΕΟΦ αναμένεται να βγει από τα σύνορα της χώρας και να πιστοποιηθεί τόσο από τις ευρωπαϊκές αρχές όσο και από το την αμερικάνικη FDA.

Η νέα βιολογική κρητική ασπιρίνη περιέχει τρία κρητικά βότανα διαλυμένα στο λάδι, οι φαρμακευτικές ιδιότητες των οποίων είναι γνωστές από την αρχαιότητα, ιδιότητες που ακόμα και σήμερα θεωρούνται ευεργετικές για τον ανθρώπινο οργανισμό.

Τα τρία αυτά βότανα παραμένουν το επτασφράγιστο μυστικό της ομάδας των επιστημόνων, καθώς το φάρμακο αυτό αποτελεί παγκόσμια πατέντα. Σκοπός των επιστημόνων δεν είναι η αντικατάσταση της παραδοσιακής ασπιρίνης, αλλά η προώθηση στη αγορά, ενός φυσικού φαρμάκου από την κρητική γη.

Τα υλικά από τα οποία αποτελείται κάθε κάψουλα δεν έχουν μέχρι στιγμής παρουσιάσει επιπτώσεις στην υγεία και η δοσολογία που θα συστήνεται 2-3 την ημέρα.

Οι ιδιότητες της κρητικής ασπιρίνης είναι: Προστατεύει από λοιμώξεις του αναπνευστικού, ανακουφίζει από το κρυολόγημα, καταπολεμά την κοινή γρίπη, ρίχνει τον πυρετό και έχει αναλγητικές ιδιότητες.

Η τιμή του φαρμάκου σύμφωνα με τον όρο που έχει βάλει ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Ρεθύμνου, δεν πρόκειται να ξεπεράσει το 1 ευρώ.

Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι σημαντικό κίνητρο για την παρασκευή του φαρμάκου αποτελεί η αναπτυξιακή κατεύθυνση του Α.Σ.Ρ. αφού από τη στιγμή που το φάρμακο μπει στην παραγωγή μέρος της σοδειάς θα προορίζεται για την παρασκευή της κάψουλας.

credits newdimensioncosmos & rethemnonews.gr

Bravo Giorgo

του Νίκου  Χειλαδάκη

Δημοσιογράφου – Συγγραφέα – Τουρκολόγου

Η συνάντηση Παπανδρέου Ερντογάν και οι συνομιλίες που διεξήχθησαν στο παγωμένο Ερζερούμ στις 7 Ιανουαρίου θα μπορούσε να τις χαρακτηρίσει κανείς σαν το άκρων άωτο της μυστικής διπλωματίας. Επί τρεις ολόκληρες ώρες οι δυο πρωθυπουργοί, (δυο ώρες μόνοι τους και μετά άλλη μια ώρα μαζί με τους κ Νταβούτολγου και Δρούτσα),  συνομιλούσαν κεκλισμένων των θυρών για τα πολύ σημαντικά διμερή θέματα που άπτονται άμεσα της εθνικής μας ακεραιότητας, την οποία, όπως είναι γνωστό τοις πάσοι, επιβουλεύεται με ένα νεοοθωμανικό επεκτατισμό η σύγχρονη Τουρκία του ισλαμιστή Ερντογάν.

Η υποδοχή «μετά βαΐων και κλάδων» του Έλληνα πρωθυπουργού στο Ερζερούμ και στη συνέχεια η μεγαλοπρεπή τελετή των εγκαινίων του σταδίου όπου θα φιλοξενήσει τους διεθνείς πανεπιστημιακούς χειμερινούς ολυμπιακούς, δημιούργησε πραγματικά μια φαντασμαγορική ατμόσφαιρα η οποία όμως έθαψε στην λήθη το ιστορικό παρελθόν της πόλης αυτής. Οι Έλληνες ανταποκριτές αγνόησαν ότι το Ερζερούμ είναι η γνωστή βυζαντινή Θεοδοσιούπολη με μεγάλη ιστορία στα ακριτικά χρόνια του Βυζαντίου. Αλλά το Ερζερούμ είναι γνωστό και στην σύγχρονη ελληνική ιστορία σαν «Τόπος Κρανίου», τόπος μαρτυρίου χιλιάδων Ελλήνων της Μικράς Ασίας και κυρίως του Πόντου. Είναι ο τόπος που τα Αμελέ Ταμπουρού, (τα θηριώδη τάγματα εργασίας, δηλαδή θανάτου), οδηγούσαν χιλιάδες Έλληνες μετά από εξαντλητικές και θανατηφόρες πορείες για να αφήσουν τα οστά τους στα παγωμένα χώματα της περιοχής. Μέχρι και σήμερα κάθε τόσο ανακαλύπτετε κάποιος ομαδικός τάφος. Είναι ο τόπος της ανελέητης σφαγής χιλιάδων Αρμενίων και άλλων χριστιανών της Μικράς Ασίας στις μεγάλες γενοκτονίες των χριστιανών της ανατολής από τους Νεότουρκους και τους κεμαλικούς. Είναι ένας τραγικός ιστορικός τόπος για τον οποίο φυσικά ο Έλληνας πρωθυπουργοί και οι συνοδοί του δημοσιογράφοι προτίμησαν να τον θάψουν με την σειρά τους στην λήθη της «ιστορικής προσέγγισης» Ελλάδας κα Τουρκίας.

Αλλά την γιορτινή ατμόσφαιρα θα πίστευε κανείς πως «χάλασε» η ομιλία του κ Παπανδρέου σε ένα ακροατήριο 192 Τούρκων διπλωματών από όλο τον κόσμο. Ο κ. Παπανδρέου σε αυτή την ομιλία είπε τα αυτονόητα, δηλαδή ότι η Τουρκία παραβιάζει τον εθνικό μας χώρο στο Αιγαίο, ότι αν δεν λυθεί το κυπριακό δεν θα μπορέσει να προωθήσει την ενταξιακή της πορεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ότι θα πρέπει να υπάρξει συνεργασία για τους λαθρομετανάστες, χωρίς φυσικά να αναφέρει την συνθήκη που υπόγραψε η Τουρκία για την επαναπροώθηση τους στο τουρκικό έδαφος. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυτή η ομιλία μια θαρραλέα ομιλία προς τους Τούρκους πρεσβευτές η οποία εξέφρασε τα κοινά αισθήματα του ελληνικού λαού. Όμως η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική ειδικά για όσους έσπευσαν να επαινέσουν την στάση του Έλληνα πρωθυπουργού. Θα μπορούσε να είναι μια θαρραλέα ομιλία αν  δεν υπήρχε αυτό το σκοτεινό παρασκήνιο της μυστικής διπλωματίας. Ακριβώς από αυτό το παρασκήνιο ήρθαν στη συνέχεια και οι δηλώσεις του Ερντογάν που ακολούθησε τον κ Παπανδρέου στο βήμα.  Ο Τούρκος πρωθυπουργός, (ο γράφων παρακολούθησε ζωντανά και τις δυο ομιλίες), δεν έδωσε μεγάλη σημασία στις «αιχμές» του κ Παπανδρέου αλλά στο τέλος τόνισε κάτι το πολύ σημαντικό που θα έλεγα πως  είναι και η ουσία όλης αυτής της έντονη μέρας των διμερών επαφών. Είπε ο Τούρκος πρωθυπουργός πως είναι σίγουρος ότι μαζί με τον φίλο του, τον κ Παπανδρέου, πολύ σύντομα θα επιλύσει τα διμερή προβλήματα όπως και το πρόβλημα του Αιγαίου. Το τι σημαίνει αυτή η σημαντική δήλωση θα μπορούσε κανείς να παραπέμψει για απάντηση στην τρίωρη μυστική συνομιλία μεταξύ των δυο πρωθυπουργών.

Τα οικονομικά προβλήματα μιας χώρας έρχονται και παρέρχονται αλλά οι συμφωνίες πάνω σε εθνικά θέματα μένουν και χαρακτηρίζουν την μελλοντική πορεία μας σαν έθνος και στις μέλλουσες γενιές μας. Με ένα έμπειρο μάτι θα μπορούσε κανείς να αναλύσει την 7η Ιανουαρίου σαν μια πολύ καλοστημένη θεατρική παράσταση. Θα’ έλεγε κανείς πως στο παρασκήνιο είχε συμφωνηθεί ο κ Παπανδρέου να ομιλήσει με αιχμές κατά της Τουρκίας, κάτι που προκάλεσε και τα έντονα έντονα σχόλια στον τουρκικό τύπο, αλλά ο κ Ερντογάν να απαντήσει με χλιαρό τρόπο καθώς εκείνο που τον ενδιέφερε ήταν ότι στο παρασκήνιο και στις μυστικές συνομιλίες είχε ήδη συμφωνηθεί το επίμαχο, δηλαδή η συμφωνία συνεκμετάλλευσης στο Αιγαίο.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει πολύ ευρύτερους ορίζοντες δράσης από τα «μίζερα» ελληνικά προβλήματα. Πολλοί υποστηρίζουν ότι ίσως σκοπεύει να ηγηθεί μεγάλης θέσης με διεθνή προβολή στο εξωτερικό. Το επικίνδυνο όμως είναι ότι πριν καταλάβει αυτή την θέση έχει προκαθορισμένο  σκοπό να κλίσει όλα τα εθνικά θέματα, δηλαδή Σκοπιανό, Αιγαίο και Κύπρο. Ο Ερντογάν θεωρείται ο καλύτερος συνεργάτης του σε αυτή την επιδίωξη και μάλλον θα τον στηρίξει να καταλάβει την διεθνή θέση που θα  λαμπρύνει την πολιτική του καριέρα. Όλα αυτά όμως με την θυσία των εθνικών μας συμφερόντων. Ο κ Παπανδρέου είναι ο πρωθυπουργός που παρέδωσε την χώρα του στην κατοχή του ΔΝΤ. Θα είναι και αυτός που θα θάψει τα εθνικά μας συμφέροντα χάριν της δικής του προσωπικής επιτυχίας στον διεθνή χώρο; Μήπως πίσω από τα χαμογέλα των Ερντογάν και Παπανδρεου κρύβονταν η δικαίωση του  νεοοθωμανικού επεκτατισμού σε βάρος της πατρίδας μας ; Όλα αυτά θα πρέπει να μας βάλουν σε πολύ σοβαρές σκέψεις για το μέλλον του ελληνισμού και της πατρίδας μας καθώς όλα όσα μας κράτησαν επί αιώνες στην ύπαρξη  σήμερα κινδυνεύουν άμεσα.  Το πονηρό επιστέγασμα σε αυτή την μυστική διπλωματία και στο σκοτεινό παρασκήνιο θα είναι ότι η συμφωνία συνεκμετάλλευσης και συνδιαχείρησης  του εθνικού μας χώρου θα σερβιριστεί σαν  η «επιτυχία» της ειρηνικής επιτέλους επίλυσης των διμερών προβλημάτων  και ότι επιτελούς θα «απολαύσουμε» τα αγαθά της ειρηνικής συνύπαρξης. Αλλά ποια ειρήνη ; Αυτή που θα έχει παραδώσει την εθνική μας κυριαρχία καθώς  όλα τα διμερή προβλήματα που οι χαμογελαστοί κύριοι Ερντογάν και Παπανδρέου θέλουν να επιλύσουν, είναι απόρροια καθαρά και μόνο των τουρκικών διεκδικήσεων και προκλήσεων σε βάρος μας.

Αν επιθυμούμε τέτοια ειρήνη και αν επιθυμούμε να εξαφανιστούμε σαν έθνος και σαν λαός τότε… BRAVO GIORGO.

http://www.zoiforos.gr

Υποχρεωτική καταβολή μισθών στον ιδιωτικό τομέα, μόνο μέσω τράπεζας

Τεράστια αναστάτωση προκαλεί στην αγορά η πιό ηλίθια διάταξη νόμου, που ψηφίστηκε ποτέ και προβλέπει ότι όλοι οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, θα πληρώνονται υποχρεωτικά και μόνο, μέσω τράπεζας. Μαζί με την άλλη ηλίθια διάταξη που προβλέπει ότι όλες οι συναλλαγές άνω των 1.500 ευρώ θα γίνονται μέσω τράπεζας ή πιστωτικής κάρτας, φέρνουν σε αδιέξοδο εκατομμύρια επαγγελματιών και εργαζομένων.

Τι προβλέπεται:

Στο άρθρο 11 ν. 3842 (ΦΕΚ Α-58/23-4-2010)

Οι δαπάνες μισθοδοσίας δεν αναγνωρίζονται προς έκπτωση αν δεν έχουν εξοφληθεί μέσω επαγγελματικών τραπεζικών λογαριασμών ή επιταγών που εξοφλούνται μέσω των ίδιων λογαριασμών.

Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών καθορίζεταιη σταδιακή εφαρμογή των διατάξεων των προηγούμενων εδαφίων, η διαδικασία της εξόφλησης των δαπανών μισθοδοσίας, και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή των διατάξεων του τελευταίου εδαφίου της προηγούμενης παραγράφου

Άρθρο 40 ν.3863 (ΦΕΚ Α-115/15-7-2010)

Από 1.7.2011 οι αποδοχές των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα κατατίθενται από τους εργοδότες ταυτόχρονα και συνολικά με τις ασφαλιστικές εισφορές και το φόρο μισθωτών υπηρεσιών σε τράπεζα και μεταφέρονται και αποδίδονται από αυτή στους λογαριασμούς των δικαιούχων μισθωτών, στους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης και το $ημόσιο, αντίστοιχα. Για το σκοπό αυτό κάθε υπόχρεη επιχείρηση υπογράφει σχετική σύμβαση με τράπεζα που επιλέγει. Οι συμβαλλόμενες τράπεζες δεν θεωρούνται δημόσιοι υπόλογοι και ευθύνονται μόνο για τυχόν λάθη από δική τους υπαιτιότητα.

Η όλη διαδικασία, τα χρονικά πλαίσια καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια καθορίζονται με Κοινή Απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.

Όπως βλέπετε και οι δύο νόμοι παραπέμπουν σε Υπουργικές αποφάσεις οι οποίες -από ότι ξέρουμε- δεν έχουν εκδοθεί ακόμη. Και καλά θα κάνουν να μην εκδοθούν ποτέ. Γιατί τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν, ιδιαίτερα στους χαμηλά αμοιβόμενους εργατοϋπαλλήλους θα είναι αξεπέραστα.

Σήμερα, υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, που πληρώνονται σε διάφορες φάσεις, ακόμη και καθημερινά. Έχει ο υδραυλικός έναν βοηθό, τον πληρώνει κάθε Παρασκευή π.χ. Τώρα, ...ψάξε να βρείς άκρη με την τράπεζα. Θα περιμένει να βγάλει ο λογιστής τη μισθοδοτική κατάσταση, να του πεί πόσα πρέπει να καταθέσει στην τράπεζα κι ο εργάτης, να τρέχει κάθε τρείς και λίγο στην τράπεζα με την κάρτα ανάληψης. Απίστευτη γραφειοκρατία και ταλαιπωρία.

Αφήστε τις διαφορές μισθού. Π.χ. η μισθοδοσία βγάζει 732,34 ευρώ. Εγώ θέλω να δώσω 800 ρε αδερφέ στον υπάλληλό μου. Τι θα κάνω τώρα; Θα προϋπολογίζω ότι η μισθοδοσία θα βγεί 732,34, θα του δίνω το "πουρμπουάρ" 67,66 στο χέρι και θα του λέω, "τα άλλα 732,34 απ΄την τράπεζα";

Στον επισιτισμό (εστιατόρια, μπαρ, καφετέριες, νυχτερινά κέντρα κλπ), συνηθίζεται να πληρώνονται καθημερινά οι άνθρωποι, ένα συμφωνημένο ποσό. Π.χ. 40 ευρώ τη βραδιά. Τώρα θα κάνουν πολύπλοκες εκκαθαρίσεις, μετά από δύο μήνες; Τι ανοησίες είναι αυτές κ. βουλευτές; Καταλάβατε τι ψηφίσατε;

Άλλος εργαζόμενος θέλει μια προκαταβολή και κανονίζει το υπόλοιπο στο τέλος του μήνα. Μπορεί να υπάρξει και δεύτερη προκαταβολή και τρίτη....Στην τράπεζα θα τρέχει η Σούλα η κομμώτρια για να πληρώσει την βοηθό της;
Σε χωριά και κωμοπόλεις που δεν υπάρχουν τράπεζες τι θα γίνεται;

Αυτός ο απίστευτης γελοιότητας νόμος, δένει τα χέρια όλων.

Επιτέλους, ας επικρατήσει η κοινή λογική. Ξέρεις κανείς από τους πολιτικούς που τον ψήφισαν πώς δουλεύει η αγορά και τι συμβαίνει στην καθημερινή πρακτική των επιχειρήσεων ;

taxalia.blogspot.com, 10-1-2011

Θαύμα στην Αμερική

του Αρχιμ. π. Μελετίου Βαδραχάνη

Το 1960 ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης (1927-2001), μεγάλος ελληνοαμερικανός θεολόγος και μετέπειτα καθηγητής της δογματικής στη θεολογική σχολή του Α.Π.Θ. σε επιστολή του προς τον λόγιο αγιορείτη μοναχό Θεόκλητο Διονυσιάτη έκανε έκκληση το Άγιο Όρος να στείλει μοναχούς και να ιδρυθεί ένα τουλάχιστον ή περισσότερα-αν ήταν δυνατόν-μοναστήρια στην Αμερική. Ο π. Ιωάννης έλεγε ότι χωρίς μοναχισμό και προβολή του ασκητικού πνεύματος της Ορθοδοξίας, η Ορθοδοξία στην Αμερική θα εκλείψει ή θα μεταβληθεί σε κάτι άλλο. Θα καταντήσει σαν τον παπισμό και σαν τον προτεσταντισμό, που έχουν καταργήσει κάθε νηστεία και ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο εκτός από την άσκηση και τη νήψη ( πρβλ μοναχού Νικοδήμου Μπιλάλη, Όσιος Αθανάσιος Αθωνίτης, τόμος 1ος Άγιον Όρος Αθήναι 1975 σελ. 274-275 ). Αυτό που ζητούσε ο π. Ιωάννης το 1960, και δυστυχώς το Άγιον Όρος δεν μπόρεσε να το ικανοποιήσει, το πραγματοποίησε ο Θεός δεκατέσσερα χρόνια μετά, ήσυχα και χωρίς τυμπανοκρουσίες και χωρίς να το αντιληφθεί κανείς.

Το 1979 φθάνει στον Καναδά, για λόγους υγείας, ο ιερομόναχος π. Εφραίμ, ηγούμενος της Ι. Μ. Φιλοθέου του Άγίου Όρους, πνευματικό τέκνο του ησυχαστού Ιωσήφ, ο οποίος ανακαίνισε και επάνδρωσε με μοναχούς του, εκτός από την μονή του Φιλοθέου και τις μονές Καρακάλλου, Ξηροποτάμου και Κωσταμονίτου. Ήταν γνήσιος εκπρόσωπος της παλαιάς αγιορείτικης παραδόσεως και ο εκ των κυρίων παραγόντων της αναστηλώσεως και ανασυγκροτήσεως του αγιορειτικού μοναχισμού. Ο π. Εφραίμ, μόλις έφθασε στον Καναδά και άρχισε τις εξετάσεις στους γιατρούς συγχρόνως άρχισε να εξομολογεί να νουθετεί να διδάσκει τους αποδήμους Έλληνες που βρισκόταν εκεί. Η ποιμαντική του δράση, κατόπιν προσκλήσεων, από τον Καναδά εξαπλώθηκε στις Η.Π.Α. Έκτοτε οι επισκέψεις συνεχίσθηκαν και η ποιμαντική προσφορά του όλο και αυξανόταν. Τότε σιγά-σιγά άρχισε να καλλιεργείται η σκέψη να ιδρυθεί μοναστήρι στην Αμερική, ώστε ο ελληνισμός να έχει μία μόνιμη βάση ανεφοδιασμού. Πράγματι άρχισαν ενέργειες και ιδρύθηκαν στην αρχή δύο μοναστήρια, το ένα στο Μόντρεαλ του Καναδά και το άλλο στο Πίτσμπουρκ των Η.Π.Α. 

Το θεϊκό αυτό πείραμα είχε μεγάλη επιτυχία και συνεχίσθηκε με την ίδρυση και άλλων μοναστηριών, με αποτέλεσμα σήμερα να υπάρχουν 19 μοναστήρια και να δημιουργούνται άλλα δύο αυτή τη στιγμή. Και οι προτάσεις και οι δωρεές γαιών-και μάλιστα από ετεροδόξους και αλλοθρήσκους-συνεχίζονται και υπάρχει προοπτική ιδρύσεως και άλλων. Τελευταία ο π. Εφραίμ δέχθηκε πρόσκληση να ιδρύση μονή και σε άλλη ήπειρο. Ας ευχηθούμε και η πρόσκληση αυτή να πραγματοποιηθεί. Οι εκτάσεις που εκτείνονται τα μοναστήρια αυτά, είναι τεράστιες 400-1500 στρέμματα. Πρόσφατα Εβραία δώρισε 2.000 στρέμματα στο Νέο Μεξικό, για να ιδρυθεί καινούργιο μοναστήρι. Τα μοναστήρια είναι και ανδρικά και γυναικεία. Οι μοναχοί από την Ελλάδα είναι ελάχιστοι, η πλειονότητα των μοναχών αποτελείται από γηγενείς ορθοδόξους της Αμερικής διαφόρων εθνοτήτων και από προσηλύτους. Έχουν γίνει ορθόδοξοι, Μορμόνοι, Μουσουλμάνοι, Ινδοί, Εβραίοι, Παπικοί, Προτεστάντες. Η γλώσσα των ακολουθιών είναι η ελληνική χωρίς τα ελάχιστα αγγλικά και όλοι οι μοναχοί μαθαίνουν την ελληνική γλώσσα και την βυζαντινή μουσική.

Αρκετοί από αυτούς έχουν έλθει για κάποιο διάστημα και στο Άγιο Όρος, για να γνωρίσουν την μοναστική ζωή και παράδοση στην κοιτίδα της. Τα μοναστήρια όλα αυτά έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια περίπου. Οι ομογενείς έχουν αγκαλιάσει τις μονές με μία αγάπη άνευ προηγουμένου. Πολλοί εκκλησιάζονται κάθε Κυριακή και γιορτή και παρακολουθούν το δύσκολο τυπικό των ακολουθιών ευχαρίστως. Το σπουδαιότερο είναι ότι τα μοναστήρια άρχισαν να επηρεάζουν και τους ιερείς μας επί το παραδοσιακότερον. Το επισκέπτονται συχνά, ανανεώνουν τις πνευματικές τους δυνάμεις, υιοθετούν εκκλησιαστικές και παραδοσιακές ποιμαντικές μεθόδους, ρασοφορούν, γίνονται ευαίσθητοι στα δογματικά θέματα, και αντιδρούν στον συγκριτισμό και στον οικουμενισμό, που πάνε να ενώσουν όλες τις θρησκείες ασχέτως των τεραστίων και φοβερών διαφορών που υπάρχουν. 

Ο π. Εφραίμ έχει ως βάση του το μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου στην Αριζόνα, λίγη ώρα μακριά από την πρωτεύουσα της Αριζόνας τον Φοίνικα και κοντά στην πόλη Florence. Το μοναστήρι αυτό ιδρύθηκε το 1995, μέσα στη έρημο της Αριζόνας, σε μια περιοχή που κατοικούν κυρίως Μορμόνοι. Οι Μορμόνοι είναι προτεσταντική παραφυάδα, που ιδρύθηκε το ΙΘ΄ αιώνα και δέχεται την πολυγαμία και ότι οι Αμερικανοί προέρχονται από τους Εβραίους. Έχουν ως κέντρο τους την πολιτεία Γιούτα των Η.Π.Α. και ίδρυσαν το Salt Lake City πρωτεύουσα της Γιούτα. Γύρω από το μοναστήρι αγοράσθηκαν άλλα 1200 στρέμματα, στα οποία φυτέψανε ελιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, φυστικιές Αιγίνης, αμπέλια grape fruits και άλλα. Η περιοχή από έρημος έχει μεταβληθεί σε μία καταπράσινη όαση χάρη στο νερό, που βρήκαν άφθονο κάνοντας γεωτρήσεις. Επίσης μεταφυτεύτηκαν δένδρα που ήδη ήταν τεράστια, όπως φοίνικες και κάκτοι, που προσδίδουν μία ιδιαίτερη εξωτική ομορφιά και χάρη. Παρτέρια πλακόστρωτα, κρυφός φωτισμός τη νύκτα, συντριβάνια, ομοιώματα ζώων μέσα στους κήπους, συμπληρώνουν την παραδεισένια ομορφιά. Τα πρώτα κτίρια του μοναστηριού ήταν 4 τροχόσπιτα των 24 τετραγωνικών μέτρων περίπου, τα οποία έχουν μετατραπεί σε κτήρια, ενώ κτίσθηκαν πλήθος άλλα σε μόνιμες βάσεις. Εκτός της κεντρικής εκκλησίας του αγίου Αντωνίου ( αφιερωμένη και στον άγιο Νεκτάριο ), έχει άλλες πέντε εκκλησίες και μία υπό ίδρυση σε ένα γειτονικό βουναλάκι. Οι εκκλησίες είναι του αγίου Δημητρίου, του αγίου Γεωργίου, του αγίου Νικολάου, του αγίου Παντελεήμονος, του αγίου Ιωάννου μέσα στο καμπαναριό της μονής, και του προφήτου Ηλία που κτίζεται τώρα. Οι ρυθμοί των ναών είναι διάφοροι και από όλα τα μέρη της ορθοδοξίας καταλλήλως προσαρμοσμένα στο αμερικανικό περιβάλλον. Το μοναστήρι εκτείνεται σε μία έκταση 432 στρεμμάτων περίπου, έχει επτά ξενώνες και μπορεί να φιλοξενήσει 500 άτομα. Ο αριθμός επισκεπτών είναι τεράστιος.

Το μοναστήρι έρχεται σε επισκέψεις 2ο μετά το Γκραντ Κάνυον, το μεγάλο φαράγγι που κυλάει ο ποταμός Κολοράντο, και είναι ορατό λόγω του μεγέθους του από τη σελήνη δια γυμνού οφθαλμού. Το Γκραντ Κάνυον έχει μήκος 450 χιλιόμετρα, πλάτος στο φαρδύτερο σημείο 30 χιλιόμετρα και στο στενότερο σημείο 6,5 χιλιόμετρα, βάθος δε 1600 μέτρα. Το Γκραντ Κάνυον είναι ένα από τα επτά θαύματα του φυσικού κόσμου γι' αυτό είναι από τα μεγαλύτερα αξιοθέατα της Αμερικής. Καταλαβαίνουμε τώρα τι σημαίνει, να έρχεται το μοναστήρι του αγίου Αντωνίου δεύτερο στις επισκέψεις μετά το Γκραντ Κάνυον. Η φιλοξενία παρέχεται δωρεάν κατά το αγιορείτικο πρότυπο, και είναι αβραμιαία. Τράπεζα παρέχεται το πρωί μετά την ακολουθία και το απόγευμα μετά τον εσπερινό. Οι προσκυνητές άνδρες και γυναίκες συντρώγουν μετά των μοναχών, ακούγοντας το ανάγνωσμα από πατερικά κείμενα όπως συνηθίζεται στις οργανωμένες μονές. Στους ξενώνες υπάρχουν φρούτα, αναψυκτικά, γλυκά, ξηροί καρποι, καφές, τσάϊ, που προσφέρονται ελεύθερα. Το μοναστήρι εκτός από την φιλοξενία παρέχει και φιλανθρωπικό έργο. Έχει συσσίτια για φτωχούς και προσφέρει βοήθεια σε όποιον του ζητήσει. Στο Tucson, μια κοντινή πόλη νοτιώτερα του μοναστηριού, δημιουργείται ίδρυμα για φτωχιές και εγκαταλειμμένες γυναίκες. Συνεπώς στη μονή ησυχασμός, ιεραποστολή, φιλοξενία και φιλανθρωπία συνυπάρχουν σε μια αρμονική σύνδεση. Οι ακολουθίες γίνονται κατά το αγιορείτικο τυπικό, ελαφρά προσαρμοσμένο για τις συνθήκες της Αμερικής. Καθημερινά προσεύχονται 2-6 το βράδυ και όταν έχει ολονυκτία από τις 12 τα μεσάνυκτα μέχρι 6.30 το πρωϊ. Το απόγευμα τελείται η Θ΄ ώρα, ο Εσπερινός και το Απόδειπνο με τους Χαιρετισμούς. Οι μοναχοί είναι γύρω στους 35 και ηγούμενος είναι ο αγιορείτης ιερομόναχος Παϊσιος που είχε έρθει στην αρχή με πέντε άλλους μοναχούς από το Όρος για να το επανδρώσουν. Ο π. Εφραίμ δεν έχει διοικητικά καθήκοντα αλλά είναι ο Γέροντας των ιερών μονών, τόσο στην Αμερική όσο και εδώ στην Ελλάδα. Είναι από τους χαρισματούχους εκείνους κληρικούς, που συγκεντρώνουν πλήθος κόσμου για εξομολόγηση, νουθεσία, και πνευματική καθοδήγηση. Ακόμη και από την Ελλάδα έρχονται για να εξομολογηθούν. Και παρατηρείται το αντίστροφο φαινόμενο απ' ότι ίσχυε μέχρι τώρα, να έρχονται δηλαδή από την Αμερική για εξομολόγηση και καθοδήγηση στην Ελλάδα και μάλιστα στο Άγιο Όρος. Τώρα οι όροι αντιστράφηκαν και θα πρέπει να προσέξουμε μήπως εφησυχάζοντες για την πνευματικότητά μας, σε λίγο αναγκασθούμε να προστρέχουμε στο εξωτερικό για πνευματική βοήθεια.

 Ο π. Αντώνιος Μοσχονάς συνταξιούχος εφημέριος στο Tucson από τους βασικούς συνεργάτες και συμπαραστάτες του Γέροντα Εφραίμ στην περιοχή, αναφέρει ότι: «εμείς οι ιερείς και οι αρχιερείς στην Αμερική για 70 χρόνια περίπου προσπαθούσαμε να φέρουμε τον κόσμο στις εκκλησίες κάνοντας φεστιβάλ. Δηλαδή διοργανώναμε γιορτές και πανηγύρια και προσφέραμε ποτά, φαγητά, χαρά, διασκέδαση και άλλα παρόμοια. Είχαμε ξεχάσει την προσευχή το κομποσχοίνι την εξομολόγηση τη νηστεία, την άσκηση, την παράδοση της Εκκλησίας μας. Το σπουδαιότερο, δεν αφήναμε να δημιουργηθούν μοναστικά κέντρα. Τα θεωρούσαμε ότι δεν χρειάζονται και ότι δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στην Εκκλησία μας. Και ήρθε ένα μικροσκοπικό ανθρωπάκι χωρίς κοσμικές σπουδές, χωρίς πτυχία θεολογίας, χωρίς να έχει ρηξικέλευθες και καινοτόμους ιδέες, όπως πιστεύαμε ότι έχουμε εμείς και μας θύμισε την παράδοσή μας. Δεν πούλησε σουβλάκια, γύρο, μουσακά, μπακλαβάδες και τα άλλα φαγητά της ελληνικής κουζίνας, αλλά πούλησε, ή μάλλον προσέφερε δωρεάν, τον ξεχασμένο Χριστό της Ορθοδοξίας. Δεν κάλεσε σε χορούς και διασκεδάσεις, αλλά σε αγρυπνίες και νηστείες. Και ο κόσμος, φωτισμένος από το Θεό, τον πλαισίωσε και τον περιτριγύρισε και τον ενίσχυσε. Η κοσμοσυρροή που παρατηρείται είναι άνευ προηγουμένου. Η Αμερική που προσπαθούσε να ξεφύγει από την καταναλωτική κοινωνία, την αφθονία και τον κόρο των υλικών αγαθών, με κινήματα όπως των hippies και τη στροφή προς τις ανατολικές θρησκείες, άρχισε να ανακαλύπτει τον γνήσιο και αρχέγονο χριστιανισμό της Ορθοδοξίας μας. Ο π. Εφραίμ ήρθε και έκανε μία μεγάλη σκάλα από τη γη στον ουρανό. Μας έδωσε την δυνατότητα εδώ στην Αμερική ν' ανεβαίνουμε πάνω στον ουρανό με τα μέσα της ορθοδόξου παραδόσεως. Το μοναστήρι, του Αγίου Αντωνίου εδώ στην Αριζόνα, κτίσθηκε με σημεία που έδειξε ο Θεός. Όταν ήρθε ο Γέροντας στην περιοχή μας και έψαχνε για μέρος που θα έκτιζε τη νέα μονή, ενώ προσπαθούσε να πάει αλλού, έχασε το δρόμο του και ήρθε εδώ. Έμεινε κατενθουσιασμένος. Αμέσως πήγαμε σε κτηματομεσίτη της περιοχής για να δούμε τι μπορούσαμε να αγοράσουμε. Όταν φθάσαμε στο μέρος που κτίσθηκε το μοναστήρι αργότερα, ενώ μιλούσαμε με τον κτηματομεσίτη, ακούσαμε να χτυπάνε καμπάνες όπως χτυπάνε οι καμπάνες της Φιλοθέου. Ο Γέροντας είπε τότε: «εδώ θα το κτίσουμε». Το είπα στον αείμνηστο Αντώνιο, επίσκοπο του Σαν Φρανσίσκο, στον οποίο υπαγόμαστε και κείνος είπε μέσα του «Κεφαλλονίτικη φάρσα», διότι είμαι από την Κεφαλλονιά. Μετά δύο χρόνια όμως, ενώ πηγαίναμε στο μοναστήρι και σταματήσαμε λίγο πριν φθάσουμε να φορέσουμε τα ράσα μας, γιατί φορούσαμε λαϊκά ρούχα όπως συνηθίζουμε εδώ στην Αμερική, άκουσε τις καμπάνες και ο δεσπότης. Είχε δώσει εντολή στον ηγούμενο να μην κάνουν επίσημη υποδοχή, γι' αυτό όταν φθάσαμε τον μάλωσε. Εκείνος όμως απάντησε ότι δεν χτύπησαν τις καμπάνες και ότι οι πατέρες είναι στα κελλιά. Τότε ο δεσπότης κατάλαβε τι συνέβη και μου εξομολογήθηκε τι είχε σκεφθεί όταν του ανακοίνωσα τι είχε συμβεί σε μας. Ο επίσκοπος Αντώνιος όταν γνώρισε τον π. Εφραίμ και το έργο του, μου είπε: «ο Εφραίμ θα γεμίσει την Αμερική με μοναστήρια. Πόσο τυχεροί είμαστε, που έχουμε γνωρίσει και περπατάμε και μιλάμε και ευλογούμεθα από ένα ζωντανό άγιο». Ας ευχηθούμε το «Γκραν Κάνυον» της Ορθοδοξίας μας, τα Ορθόδοξα μοναστήρια της Αμερικής, να πολλαπλασιασθούν αριθμητικά και να προοδεύουν συνεχώς ποιοτικά. Δεν ξέρουμε ποιες είναι οι βουλές του Κυρίου μας.«Μπορεί στο μέλλον η Αμερική να γίνει μία νέα Βυζαντινή Αυτοκρατορία»

Επιφυλλίδες του " Ορθοδόξου Τύπου"( Αριθ. Φύλλου 1724 ημερ. 22/02/08 )

http://agioritis.pblogs.gr

Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο Χανίων.. Η τράπεζα του μέλλοντος !

 Λειτουργεί ως τράπεζα, όμως δεν δέχεται χρήματα, αλλά σπόρους. Mε 700 συλλογές από περίπου 180 άγρια φυτά, το Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο Χανίων κρατάει στα χέρια τουτο μέλλον του φυτογενετικού υλικού της χώρας. Σύντομα, οι παραγωγοί θα έχουν πρόσβαση και σε σπόρους παλιών καλλιεργούμενων ειδών, που διαφορετικά κινδυνεύουν να χαθούν

Η φωτιά που κατέστρεψε το φοινικόδασος της Πρέβελης φέτος το καλοκαίρι έστρεψε τους προβολείς της δημοσιότητας επάνω του. Το απαραίτητο απόθεμα σπόρων του «Φοίνικα του Θεόφραστου» φυλασσόταν στους χώρους του Μεσογειακού Αγρονομικού Ινστιτούτου Χανίων (ΜΑΙΧ) και χάρη στη συστηματική εργασία ετών το σπάνιο οικοσύστημα μπορεί να αναγεννηθεί.Ετσι φτάσαμε στην πρότυπη τράπεζα γενετικού υλικού, που έχει σχεδιαστεί να διατηρεί για εκατοντάδες χρόνια δείγματα από τη χλωρίδα της Κρήτης, και όχι μόνο. Στο δρόμο για τα Χανιά συναντά κανείς ένα κτίριο με γραφεία, εργαστήρια και βιβλιοθήκη, φοιτητικές εστίες, συνεδριακό κέντρο, αθλητικές εγκαταστάσεις και βοτανικό κήπο. Εδώ, ερευνητές από όλο τον κόσμο συμμετέχουν σε μεταπτυχιακά προγράμματα, αναγνωρισμένα από πολλές χώρες, αλλά όχι από την Ελλάδα. Περνάμε μπροστά από τα εργαστήρια χημείας όπου, πέραν της έρευνας, διενεργούνται ποιοτικοί έλεγχοι σε προϊόντα που στέλνουν παραγωγοί, όπως λάδι ή μέλι. Σε ένα μικρό γραφείο, εντοπίζουμε την καλύτερα οργανωμένη Τράπεζα Σπερμάτων (Σπόρων) άγριων φυτών στην Ελλάδα.

Τεράστια συλλογή

Από το 2000 μέχρι σήμερα οι επιστήμονες της τράπεζας έχουν αποθηκεύσει περίπου 700 συλλογές από περίπου 180 είδη φυτών, καθώς και μεγάλη ποικιλία σπόρων καλλιεργήσιμων φυτών από το νότιο Αιγαίο και την Κρήτη. Ομως, χωρίς το πάθος των επιστημόνων για το αντικείμενό τους, η τράπεζα δεν θα μπορούσε να επιβιώσει. Οι δύο από τις τέσσερις συνολικά εργαζόμενες -μεταξύ των οποίων και η υπεύθυνη- εργάζονται με καθεστώς ημιαπασχόλησης. Αυτές είναι οι «τυχερές», γιατί η Ελένη Μαρκάκη, που βοηθάει, είναι απλώς ενταγμένη σε κάποιο πρόγραμμα της Ευρωπαικής Ενωσης, ενώ η Αδαμαντία Κοκκινάκη, που ασχολείται με τις παλιές ποικιλίες, αμείβεται με ένα μικρό ποσό από το ΜΑΙΧ, εν είδει συμβάσεως. Μάλιστα, μόλις πρόσφατα κατάφεραν να επεκτείνουν το χώρο κατά ένα επιπλέον γραφείο. Αν μεγαλώσει η συλλογή της τράπεζας, θα δημιουργηθεί σοβαρό πρόβλημα αποθήκευσης.

«Στόχος μας είναι η προστασία όλων των ενδημικών φυτών της Κρήτης αλλά και άλλων περιοχών, με προτεραιότητα τα απειλούμενα είδη. Στην προσπάθεια διάσωσης των απειλούμενων ειδών, η διατήρηση γενετικού υλικού στην τράπεζα σπερμάτων θεωρείται συμπληρωματική. Προσφέρει δηλαδή τη δυνατότητα να γίνει αποκατάσταση ενός φυσικού πληθυσμού στο περιβάλλον, όταν όμως πλέον το φυτό δεν συναντάται πια σε αυτό», τονίζει η Χριστίνα Φουρναράκη, υπεύθυνη της Μονάδας Διατήρησης Μεσογειακών Ειδών του ΜΑΙΧ. Εμπειρία επί της διαδικασίας δεν υπάρχει, καθώς οι τράπεζες σπόρων συνιστούν σχετικά πρόσφατη επινόηση. Ωστόσο, η τράπεζα του ΜΑΙΧ συνεργάζεται στενά με το τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Και οι δύο φορείς συμμετέχουν στα δίκτυα τραπεζών γενετικού υλικού και ανταλλάσσουν την επιστημονική τους εμπειρία.

Παράλληλα και βοηθητικά προς την τράπεζα λειτουργούν το βοτανικό μουσείο (herbarium) και ο βοτανικός κήπος. Το herbarium, που δημιουργήθηκε πριν από 20 χρόνια, είναι μια «βιβλιοθήκη» φυτών. Πρόκειται ουσιαστικά για αποξηραμένα δείγματα που χρησιμεύουν στην αναγνώριση των φυτών αλλά και στην ταυτοποίηση των δειγμάτων σπόρων που φυλάσσονται στην τράπεζα. Συνεπώς για κάθε δείγμα σπόρων υπάρχει ένα «δείγμα αναφοράς herba- rium». Ετσι γίνεται καταγραφή των φυτών της Κρήτης, υπολογίζεται η περίοδος άνθισής τους και προσδιορίζεται ο τόπος όπου φυτρώνει. «Τη δουλειά την ξεκινήσαμε το 1990. Είχαμε αναλάβει τότε ένα πρόγραμμα για αρωματικά φυτά, αλλά δεν υπήρχε υλικό για σύγκριση, ώστε να γίνει ταυτοποίησή τους. Από το Πανεπιστήμιο Πατρών, με το οποίο συνεργαζόμασταν, μας ενημέρωσαν πως η καλύτερη συλλογή ενδημικών της Κρήτης βρίσκεται στο Βερολίνο. Αυτό μας φάνηκε αδιανόητο και είπαμε: «Δεν κάνουμε κι εμείς μια συλλογή;»».

Αναζητώντας κονδύλια

Για το 2010, έτος βιοποικιλότητας, είχε τεθεί ο στόχος, σύμφωνα με την Παγκόσμια Στρατηγική για τη Διατήρηση των Φυτών, που απορρέει από τη Συνθήκη για τη Βιολογική Ποικιλότητα, να αποθηκευτεί γενετικό υλικό του 70% των απειλούμενων φυτών του κόσμου. Στην Κρήτη πέτυχαν να εξασφαλίσουν το ποσοστό που αναλογεί στα δικά τους ενδημικά και απειλούμενα είδη. Τώρα προσπαθούν να βρουν χρηματοδότηση για να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους. «Η Ελλάδα έχει 1.400 ενδημικά φυτά. Η Αγγλία, με μόλις 3 ενδημικά, διαθέτει τη μεγαλύτερη τράπεζα γενετικού υλικού», σχολιάζει η κ. Φουρναράκη. «Το κόστος μιας τράπεζας δεν είναι και τόσο μεγάλο. Αυτή στοίχισε γύρω στις 60.000 ευρώ. Αν δημιουργούσαμε μία σε κάθε περιφέρεια, θα είχαμε τη δυνατότητα να διατηρήσουμε σχεδόν όλο το φυτογενετικό υλικό της χώρας, καθώς μπορεί να διατηρηθεί με αυτήν τη μέθοδο σε μεγάλο ποσοστό. Το σημαντικότερο όμως είναι να υπάρξει ένας φορέας που θα συντονίζει τις διάφορες περιφερειακές τράπεζες, ώστε να υπάρχουν και εφεδρικές συλλογές σε περίπτωση καταστροφής των συλλογών μιας τράπεζας, αλλά και για να τις συντονίζει ως προς τη συλλογή των σπόρων. Σκεφτείτε ότι ορισμένες φορές ακόμα και εμείς οι ίδιοι, που συλλέγουμε με σκοπό τη διατήρηση, μπορεί να απειλήσουμε ένα είδος που κινδυνεύει, αν συλλέξουμε παραπάνω από το 10% της συνολικής παραγωγής των σπόρων του».

Νομοθετικό πλαίσιο

Παγκόσμια πρωτοτυπία της χώρας μας συνιστά η ελεύθερη μεταφορά ενδημικών φυτών προς το εξωτερικό. Σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα 67 του 1981, απαγορεύονται η εκρίζωση, η κοπή και η μεταφορά έξω από τη χώρα για 800 διαφορετικά φυτά. Αυτά τα φυτά έχουν καταγραφεί σε βάση δεδομένων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Θεωρούνται προστατευόμενα είδη σύμφωνα και με το θεσμικό πλαίσιο που διέπει τις προστατευόμενες περιοχές του δικτύου Natura, ενώ περίπου 180 από τα παραπάνω βρίσκονται στην Κρήτη. Ετσι, όσοι ξένοι έρχονται να συλλέξουν ενδημικά φυτά θα έπρεπε να λαμβάνουν πρώτα άδεια από το υπουργείο Γεωργίας και Περιβάλλοντος. Ομως δυστυχώς δεν λειτουργούν σωστά οι μηχανισμοί ελέγχου και φυτικό γενετικό υλικό εξάγεται παράνομα από τη χώρα. Το διάταγμα έχει συμπεριληφθεί στη διεθνή συνθήκη CITES, τη συνθήκη της Βέρνης και άλλες, αλλά ακόμη δεν υπάρχει κανένα είδος ελέγχου στα ελληνικά τελωνεία. Στην περιφέρεια Κρήτης έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια ενημέρωσης από το ΜΑΙΧ για τα προστατευόμενα είδη: υπάρχει σχετική ιστοσελίδα στην περιφέρεια με κατάλογο των ειδών, φωτογραφίες, περιγραφές κ.λπ. Η ιστοσελίδα έχει τίτλο «Ψηφιακό Βοτανικό Μουσείο της Κρήτης» και οι πληροφορίες αναγράφονται και στα αγγλικά.

Ποια διαδικασία ακολουθείται

Αφού συλλεγούν οι σπόροι, καθαρίζονται με μηχανήματα διοχέτευσης αέρα και με ειδικές σήτες και τοποθετούνται στο θάλαμο αφύγρανσης (ξηραντήριο), όπου ανά διαστήματα ελέγχεται η υγρασία κάθε συλλογής. Στη συνέχεια μπαίνουν σε βαζάκια διπλής συσκευασίας, που τοποθετούνται με τη σειρά τους στον ειδικό θάλαμο κατάψυξης στους -20ο C. Απ’ έξω βρίσκονται οι θάλαμοι φύτρωσης. Σε καθέναν από αυτούς τηρούνται διαφορετικές συνθήκες φώτισης και θερμοκρασίας, ανάλογα με το πρωτόκολλο της συλλογής.

Μελλοντικά και στο εμπόριο

Η τράπεζα διατηρεί και συλλογές παλιών ποικιλιών καλλιεργούμενων ειδών. Με την εμπειρία που έχει, ερευνάται πλέον σοβαρά το ενδεχόμενο να υπάρξει πρόσβαση των παραγωγών σε σπόρους παλιών καλλιεργούμενων ειδών. Ποικιλίες που διαφορετικά θα κινδύνευαν να χαθούν λόγω εγκατάλειψης ή γενετικής επιμόλυνσης με υβρίδια ή άλλες εμπορικές ποικιλίες. «Τώρα είμαστε στη δεύτερη χρονιά ανανέωσης και αξιολόγησης των συλλογών, εξηγεί ο διευθυντής του ΜΑΙΧ, Αλκίνοος Νικολαΐδης. «Εφόσον διαπιστώσουμε ότι έχουμε μια «καθαρή» ποικιλία, όπως ήταν εδώ και πολλά χρόνια, αξιολογούμε τον καρπό της, ώστε οι αγρότες που ενδιαφέρονται να μπορούν να αποκτήσουν κάποια διαφοροποίηση στο προϊόν τους».

Info: www.ensconet.eu/

Της ΒΙΡΓΙΝΙΑΣ ΠΙΣΙΜΙΣΗ  για την καθημερινη 
Φωτογραφίες: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΖΑΒΟΣ

http://kala-nea.gr/

ΝΑΟΜΙ ΚΛΑΪΝ “Σας εκπαιδεύουν να αισθάνεστε ένοχοι”

Η διάσημη καναδέζα δημοσιογράφος και ακτιβίστρια, συγγραφέας του «Δόγματος του σοκ» που κατακρίνει τον «καπιταλισμό της καταστροφής», μιλάει για τον ρόλο του ΔΝΤ και τους κινδύνους για την Ελλάδα

Η Ναόμι Κλάιν μιλάει με μια τόσο απαλή φωνή που δεν μπορείς να φανταστείς ότι κρύβει μέσα της τόσο δυναμισμό. Και επίσης, ούτε ότι αυτή η40χρονη Καναδέζα θεωρείται από πολλούς μία από τις πιο μαχητικές δημοσιογράφους της εποχής μας, με τέτοια
απήχηση στην αμερικανική Αριστερά που πολλοί να τη θεωρούν ακόμη και διάδοχο του Νόαμ Τσόμσκι. 
Οταν λοιπόν τη ρωτήσαμε ποια είναι η άποψή της για την εμπλοκή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) στην Ελλάδα, υπήρξε καταπέλτης:«Η 
Ελλάδα θυσιάστηκε για να σωθεί η ευρωζώνη. Και για να γίνει, σας εκπαιδεύουν να αισθάνεστε ένοχοι γι΄ αυτό που είστε. Εχουν ήδη διαγνώσει ότι είστε άρρωστοι». Η κυρία Κλάιν μένει μόνιμα στο Τορόντο του Καναδά, μαζί με τον σύζυγό της Αβι Λιούις. Σε 
λίγο καιρό θα κυκλοφορήσει στην ελληνική γλώσσα το τελευταίο βιβλίο τηςμε τίτλο «Το δόγμα του σοκ» («Τhe Shock Doctrine»), το οποίο αποτελεί μια σκληρή πολεμική εναντίον του 
«καπιταλισμού της καταστροφής», όπως η ίδια τον αποκαλεί.
Στο βιβλίο «Το δόγμα του σοκ» της Ναόμι Κλάιν υπάρχει μια λεπτομερέστατη καταγραφή της δράσης του ΔΝΤ σε διάφορες χώρες την τελευταία 30ετία, όπου αποτυπώνονται οι δραματικές επιπτώσεις της παρέμβασής του, κυρίως στη Λατινική Αμερική (Αργεντινή, Βολιβία), αλλά επίσης στη Ρωσία.

«Παρακολουθώ από πολύ κοντά την ελληνική κρίση και φυσικά την παρέμβαση της τρόικας του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας» λέει στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Βήμα» η κυρία Κλάιν.«Αυτό που με εντυπωσίασε» σημειώνει, «ιδιαίτερα στην αρχή της κρίσης, ήταν ότι οι Ελληνες αντιστάθηκαν στα όσα πήγαιναν να τους επιβληθούν. Οταν μάλιστα και στις Ηνωμένες Πολιτείες είχαμε την κρίση με τις τράπεζες, επεσήμαινα το γεγονόςαυτό σε αμερικανούς συνομιλητές μου».

Μετά βέβαια το κλίμα σταδιακά άλλαξε. «Οταν τα πράγματα δυσκόλεψαν,άρχισε η “εκπαίδευση”. Κατ΄ αρχάς,το ΔΝΤ διέγνωσε ότι είστε άρρωστοι,ότι ο χαρακτήρας των Ελλήνων είναι άρρωστος. Και τώρα σας εκπαιδεύουν να αισθάνεστε ένοχοι γι΄ αυτό που είστε. Πρόκειται για μια τακτική κοινωνικής παθολογίαςη οποία δεν περιορίζεται στην Ελλάδα. Επεκτείνεται και στις υπόλοιπες χώρες του μεσογειακούΝότου».«Πρόκειται» τονίζει η γνωστή συγγραφέας «για μια κλασική περίπτωση όπου οι κυβερνήσεις βρίσκουν το κατάλληλο άλλοθι. Αφού εμείς είμαστε ανίκανοι να τα καταφέρουμε μόνοι μας, ας φέρουμε κάποιους άλλους να το κάνουν για εμάς».

Κατά μία έννοια, «η περίπτωση της Ελλάδας είναι εμβληματική. Στην πορεία,ο στόχος από την παρέμβαση της τρόικας άλλαξε» υπογραμμίζει. «Αν το δει κανείς σε παγκόσμιο επίπεδο,δεν μιλάμε πλέον απλώς για την ιδιωτικοποίηση μεγάλωντομέων της οικονομίας. O σκοπός είναι η απενοχοποίηση των τραπεζών,η μεταφορά του βάρους της αποτυχίας από τους ώμους των ελίτ σε εκείνους των απλών ανθρώπων» λέει η κυρία Κλάιν.

«Σώσατε το ΔΝΤ από τη χρεοκοπία»

«Στην Ουάσιγκτον υπάρχουν ορισμένα θέματα ταμπού και ο Ομπάμα δεν μπόρεσε να το ξεπεράσει αυτό» λέει η κυρία Κλάιν για τον αμερικανό πρόεδρο «Γιατί το κοστούμι του ΔΝΤ δεν προσαρμόζεται στις ανάγκες κάθε χώρας και είναι ίδιο για όλες;» ήταν μία από τις ερωτήσεις προς την κυρία Κλάιν. «Πραγματικάδεν μπορώ να σας δώσω ξεκάθαρη απάντηση» παραδέχεται με μια μικρή δόση ενοχής.«Είναι απορίας άξιο πώς δεν κατάλαβαν ας πούμε ότι, καθώς η Ελλάδα δεν μπορούσε να προχωρήσει σε υποτίμηση, ο πληθωρισμός λογικά θα ανέβαινε.Υπάρχει επίσης και κάτι άλλο» προσθέτει. «Μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης το2008,οι περισσότεροι ανέμεναν ότι το ΔΝΤ θα άλλαζε μυαλά. Περιμέναμε ότι το ευρωπαϊκό μοντέλο θα υπερίσχυε του αμερικανικού.Τώρα γιατί δεν έγινε κάτι τέτοιοπαραμένει άγνωστο.Ισως οι άνθρωποι του ΔΝΤ να έχουν πέσει όλα αυτά τα χρόνια σε μια ιδεολογική παγίδα».

Ωστόσο, όπως εξηγεί η κυρία Κλάιν, μετά και την εμπειρία της Αργεντινής, «το ΔΝΤ ήταν έτοιμο κυριολεκτικά να χρεοκοπήσει,τόσο ιδεολογικά όσο και χρηματικά.Σε αυτό είχε βοηθήσει και η οικονομική κρίση μετά το 2008. Μην ξεχνάτε ότι το ΔΝΤ είχε αναγκαστεί να πουλήσει ακόμη και χρυσό από τα αποθέματά του. Καιβέβαιαη εικόνα του στον αναπτυσσόμενο κόσμο ήταν τόσο κακή που οι ηγεσίες των χωρών αυτών δεν ήθελαν να το δουν μπροστά τους». «Τώρα όμως» επισημαίνει «το ΔΝΤ βρήκε μια νέα “αγορά”:την Ευρώπη.Κατά έναν περίεργο τρόπο,σώσατε το ΔΝΤ από τη χρεοκοπία».

Τι λέει για τον Ομπάμα 
«Οι νέοι άνθρωποι έχουν χάσει πλέον τον ενθουσιασμό που είχαν για τον Μπαράκ Ομπάμα » δηλώνει η κυρία Κλάιν. «Ο Ομπάμα ήταν εκπληκτικός στην προεκλογική εκστρατεία του. Εκανε τους Αμερικανούς να αισθάνονται ότι μπορούν να γίνουν καλύτεροι. Ωστόσο, στην Ουάσιγκτον υπάρχουν ορισμένα θέματα που είναι ταμπού,όπως η Γουόλ Στριτ ή το Ισραήλ.Και ο Ομπάμα δεν μπόρεσε να το ξεπεράσει αυτό. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι Δημοκρατικοί να χάσουν την εμπιστοσύνη της βάσης τους.Πάρτε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Τώρα που έφυγε από τον Λευκό Οίκο ο Λάρι Σάμερς οι φήμες λένε ότι θα τον αντικαταστήσειένα στέλεχος της Γουόλ Στριτ.Ολα αυτά θα κριθούν στις επικείμενες εκλογές για το Κογκρέσο» καταλήγει.

Η «Πασιονάρια» του κινήματος κατά της παγκοσμιοποίησης 
«Δεν αποφάσισα εγώ να γράψω αυτό το βιβλίο. “Εκείνο” το αποφάσισε για μένα» λέει για το «Το δόγμα του σοκ» η Ναόμι Κλάιν Οταν ήταν μικρή, η Ναόμι Κλάιν συνήθιζε να ψωνίζει συνέχεια. Ποιος να φανταζόταν ότι αρκετά χρόνια αργότερα θα έγραφε ένα βιβλίο που από πολλούς χαρακτηρίστηκε η «Βίβλος» κατά των πολυεθνικών. Το «Νo Logo: Νo Space, no choice, no jobs: Η βίβλος του αντι-εταιρικού ακτιβισμού», που εκδόθηκε το 2000, τη μετέτρεψε ουσιαστικά σε «πασιονάρια» του κινήματος κατά της παγκοσμιοποίησης.

Γεννηθείσα το 1970 στο Μόντρεαλ από αριστερή οικογένεια που μετανάστευσε το 1967 από τις ΗΠΑ στον Καναδά λόγω αντίθεσης στον πόλεμο στο Βιετνάμ, η νεαρή Ναόμι μεγάλωσε σε ένα πολιτικοποιημένο περιβάλλον. Σήμερα ερευνά μανιωδώς διάφορα θέματα και προσφέρει μια εναλλακτική ματιά στα πράγματα. Το 2007 εκδόθηκε «Το δόγμα του σοκ» και, όπως λέει η ίδια, «δεν αποφάσισα εγώ να γράψω αυτό το βιβλίο.“Εκείνο” το αποφάσισε για μένα. Είχα πάει στο Ιράκ όταν ο Πολ Μπρέμερ διοικούσε τη χώρα αμέσως μετά τον πόλεμο. Οι Αμερικανοί είχαν αποφασίσει να εφαρμόσουν την τακτική του “σοκ και δέους” με την οποία κέρδισαντον πόλεμο και στην οικονομία. Αδιαφόρησαν πλήρως για το τι συνέβαινε στο Ιράκ και ήθελαν να ιδιωτικοποιήσουν αμέσως τα πάντα. Να φανταστείτε ότι ο διερμηνέαςμου δεν γνώριζε να υπάρχει λέξη για την ιδιωτικοποίηση στα ιρακινά.Ετσι άρχισα να γράφω για τον καπιταλισμό της καταστροφής γνωρίζοντας από πρώτο χέρι και την εμπειρία της Αργεντινής».

Το νέο βιβλίο της θα έχει θέμα την κλιματική αλλαγή και έχει ήδη αρχίσει έρευνα. Για αυτό και έχει περιορίσει τις διαλέξεις της ανά τον κόσμο αλλά προλαβαίνει να γράφει άρθρα για έντυπα όπως η βρετανική εφημερίδα «Guardian» και το αμερικανικό περιοδικό «Τhe Νation».

πηγή

Λυπηθείτε τους καημένους ΒΟΛΕΥΤΕΣ του κυνοβουλίου

Αυτό είναι το βίντεο που έγινε αιτία να χάση τη δουλειά του ο Νικόλας Βαφειάδης, ο οποίος απολύθηκε από την ‘Καθημερινή’ μετά την προβολή του στο ‘Kontra Chanel’

Περιέχει ιδιαίτερα αποκαλυπτικά στοιχεία για τους μισθούς, τα προνόμια και την συμπεριφορά των βουλευτών και των εργαζομένων στην Βουλή, που εν μέσω κρίσης απολαμβάνουν παχυλούς μισθούς και χαριστικές συμβάσεις…..