Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

Η ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΝΙΠΤΗΡΟΣ



ΞΕΣΚΑΤΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ...

Καθισμενος στην τετράγωνη 70's πολυθρονα μπροστα από τον πρασινο νοσοκομί τοίχο, σε ενα πάγωμα του χρονου, κοιτω απεναντί μου τουςτρεις γέρους που τα κρεββατια τους βαρυνουν 245 χρόνια - μαζι με τους συνωστισμούς σε αποβάθρες, σε προκυμαίες και στις στάσεις των λεωφορείων.
Τιποτα δεν σπάει την ομοιογένεια της αισθητικής του νοσοκομείου. Ακόμα και εκείνη η θλιμένη εικόνα της Αγιας Υπομονής έρχεται και δένει. Της Σέρβας μάννας του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου που πριν η Πόλη πέσει είχε αντιληφθεί πολύ νωρίτερα πως και οι βασιλίδες και οι βασιλεύουσες εχουν ημερομηνία λήξης, και πεταξε το στέμμα. Και φόρεσε τα ράσα.
Κοιταζω την Αγία και σκεφτομαι ποιος διάολος στα αλήθεια - εκτος από τον Καμπουρακη, τον Οικονομέα και το Στεφανο Μάνο - να ενοχλείται να την βλέπει εκει, παρηκμασμενη και έκπτωτη βασίλισσακαι να θελει να την ξεκρεμασει από τον τοιχο του πόνου;
Ποιος άρρωστος μπορει να ενοχληθεί από ενα Χριστό που υποφερει στον τοιχο ενος σχολείου προειδοποιώντας τα παιδια πως η ζωη καθε άλλο από Fame Story και Top model ειναι.

Αλλα και η Αγια Γραφη, η γνωστή-άγνωστη που κάποιο χερι τοποθετησε σε μια γωνιά του δωματίου ως παρηγορια σε ώρες πόνου, έρχεται και δένει με το πρασινο νοσοκομί τοίχο. Πιάνω και την ανοίγω να σκοτωσω την ώρα μου ελπίζοντας να εχει κατι να μου πει - αν και τα ξερω εγω μωρε όλα αυτα. Και πεφτω κατ' ευθείαν πάνω στην σκηνη της τελευταίας παρακαταθήκης. Ο Χριστος πλενει τα πόδια των μαθητων του.
ὅτε οὖν ἔνιψεν τοὺς πόδας αὐτῶν καὶ ἔλαβεν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἀνέπεσεν πάλιν, εἶπεν αὐτοῖς γινώσκετε τί πεποίηκα ὑμῖν; ὑμεῖς φωνεῖτέ με· ὁ διδάσκαλος, καὶ ὁ κύριος, καὶ καλῶς λέγετε· εἰμὶ γάρ. εἰ οὖν ἐγὼ ἔνιψα ὑμῶν τοὺς πόδας ὁ κύριος καὶ ὁ διδάσκαλος, καὶ ὑμεῖς ὀφείλετε ἀλλήλων νίπτειν τοὺς πόδας· ὑπόδειγμα γὰρ ἔδωκα ὑμῖν ἵνα καθὼς ἐγὼ ἐποίησα ὑμῖν καὶ ὑμεῖς ποιῆτε.
Να πλενεις τα πόδια του άλλου κι ας ειναι κατώτερός σου.Οικειοθελης δουλεία - απελευθερωση από τα όρια του εαυτού σου. Τι θελει να μου πει ο Ποιητης;

Και εγενετο εσπέρα και εγενετο Νυξ, ημέρα Τετάρτη. Και αναχωρεις κατακοπος από το δωματιο του πόνου. Και σαν ξημερωσε η Πεμπτη στο κρατικό νοσοκομειο ανακαλύπτεις σαν ξαναρχεσαι για να πιασεις την θεση σου στην 70's πολυθρονα πως ο γερος ο μεσαίος είχε λερωθει εδώ και ώρα. Και πως ολίγον η έλειψη προσωπικού, ολίγον η ζαλη του κόσμου κι ολίγον το μηχανογραφικό που έριξε την αδιάφορη νεαρά νοσοκόμο στην νοσηλευτική Πάτρας αντί για τo casting του Xfactor, και ο γερος περίμενε στωικά καποιος να τον βοηθήσει να αλλαξει. Κι αυτος ο κάποιος εισιαι ΕΣΥ.

 Εσυ που αν και πήγες φαντάρος στο σαπιοκαραβο 25 μήνες καικαθαρισες την καλλιόπη πολλες φορες έφτασε η ώρα να πρεπει ναξεσκατισεις και γέρο. Δηλαδη τον ίδιο εκεινο τον ωραίο άντρα που έφερνε ολιγον από Elvis όταν εσυ ησουν μωρό, εκεινον τον ώριμο και κοσμογυρισμενο κύριο όταν εσυ ήσουν εφηβος. Και που καποια στιγμη οι δρομοι σας χωρισαν γιατι η ζωη θελησε να παρεις εσυ την θεση του.

Και ηρθε η ωρα να κατεβεις στα σκαλια την απόλυτης ταπεινωσης. Να δεις τον Νωε γυμνό, ανημπορο και λερωμενο. Να κανεις την ιδια διαδικασία που εκανες με χαρα στο νεογέννητο γιό σου, αλλά σε εναν ανημπορο γερο που ξαφνικα έχασε τη γη κατω από τα πόδια του. Να βαλεις εδαφιαία μετάνοια σε μια λερωμενη πανα μέσα σε μια τουαλετα με πρασινα νοσοκομί πλακάκια.

Πάει το κανες κι αυτό!

Και θυμηθηκες πως ο νυν ανημπορος αυτός αντρας μολις περσι είχε φτάσει μεχρι την μαρκινη Αυστραλία να υπηρετήσει τον πρώτο σου ξάδελφο, τον συνονώματο, που έφυγε στα 48 του από καρκίνο. Που τον ετρεχε στο μοναστηρι - ο ίδιος "άθρησκος" - στο μακρινό Περθ στον παπά να εξομολογηθει, να παει η ψυχη του αναπαυμενη και θαρρεμενη στον δρομο της. Τον ξαδελφο σου που δεν μπορεσες να δεις γιατι σας χωρισε ενα ολοκληρο ημισφαίριο. Και για αυτό τώρα για να σου φύγει ο καημός κοιτάς διακριτικά το βουβό μελίσσι που παει κι ερχεται στο διπλανό θάλαμο με το παλικάρι ετων 30 που τον κτυπησε το εγκεφαλικό, λεγοντας μια προσευχη απο τα βαθη της καρδιας σου, σαν ναναι κι αυτός πρωτος σου ξαδελφος.

Πόσο εχει αναγκη ο ενας τον αλλον. Και πως ψηλώνει ο ανθρωπος οταν εξευτελίζεται. Τι ναναι αυτο που σου δινει την δυναμη να πλενεις βρωμοπόδαρα; Και ποιο πιστευω σε αποβλακωνει τοσο πολύ που να σε κανει να χαιρεσαι με την αέναη ακολουθία του νιπτήρος σαν αντιδοτο στην θλίψη του κόσμου τούτου των μεταξωτών βρακιών όπου επιδέξιοι κώλοι δεν υπάρχουν. Μόνο λερωμένοι...

Κατελύθη ο νόμος στην Αγία Λαύρα

η ύβρις και η νέμεσις


αφού χτυπάει τον διαδηλωτή τρώει τη μολότωφ!


τουλάχιστον την γλύτωσε για να μην θρηνήσουμε και θύματα

Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

Σταματήστε την παγκόσμια αρπαγή γης

Δημοσιεύουμε μεταφρασμένο ένα άρθρο της Guardian επί του θέματος:


Η γη είναι τώρα ένα από τα πιο hot προϊόντα στην παγκόσμια αγορά.
Είναι ώρα να υπερασπιστούμε τους μικρούς αγρότες που απορρίπτονται ως "μη παραγωγικοί".


«Οι ΜΚΟ δεν κινητοποιούν τους ανθρώπους, η απελπισία κινητοποιεί τους ανθρώπους», δήλωσε ένας ακτιβιστής για τη γη της Καμπότζης, καθώς μας μετέφερε την εμπειρία των χωρικών του χωριού Boeung Kak, οι οποίοι εκδιώχθηκαν από τη γη τους από την κυβέρνηση τους, για να ανοίξει ο δρόμος για την εταιρική κερδοσκοπία.

Αυτού του είδους οι ιστορίες ήταν άφθονες από όλες τις γωνιές του κόσμου, αυτή την εβδομάδα στο Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ στο Ντακάρ της Σενεγάλης. Το φόρουμ, το οποίο γιόρτασε την 10η επέτειό του αυτό το έτος, προσέλκυσε εκπροσώπους οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, των κοινωνικών κινημάτων και συνδικάτων από περισσότερες από 123 χώρες. Παρόντες μεταξύ τους ήταν ακτιβιστές για το δικαίωμα στη γη και μικροί αγρότες,που νοιώθουν από πρώτο χέρι και επικρίνουν την ασταμάτητη αρπαγή της γης τους.

Η αρπαγή γης αναδείχθηκε ως το καυτό θέμα στο φετινό φόρουμ. Το φαινόμενο αυτό ορίζεται ως η ανάληψη ιδιοκτησίας ή/και ο έλεγχος σε μια κλίμακα γης η οποία είναι δυσανάλογη σε μέγεθος σε σύγκριση με το μέσο όρο της γης που κατέχουν στην περιοχή, για εμπορική ή βιομηχανική γεωργική παραγωγή. Ιστορίες από τη Μαδαγασκάρη, τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, το Μάλι, την Ινδία, τη Βραζιλία και τη Μοζαμβίκη, δείχνουν ότι το φαινόμενο είναι ευρέως διαδεδομένο, και οι συνέπειες μπορεί να είναι πολύ άσχημες. Επενδύσεις σε γη από το εξωτερικό για να εξασφαλίσουν την ασφάλεια τους σε εφοδιασμό τροφίμων και βιοκαυσίμων (σ.σ. με την Κίνα που έχει τεράστια αποθέματα σε ρευστό να πρωτοστατεί), η κερδοσκοπία και η άντληση πόρων αποτελούν τους κυριότερους παράγοντες αυτού του φαινομένου. 

Μιλώντας μέσα από ένα μεγάφωνο κάτω από μια πλαστικό σκηνή, οι ηγέτες των χωρικών από το Μάλι εξέθεσαν το πως έγινε η απόκτηση των οικοπέδων στο χωριό τους από την κυβέρνηση της Λιβύης, η οποία έχτισε ένα κανάλι μήκους 40 μέτρων που περνά μέσα από την κοινότητα τους. Το κανάλι περνά μέσα από παραδοσιακά ποιμενικά βοσκοτόπια τους, καλλιέργειες και ακόμα και το νεκροταφείο τους. "Ακόμα και οι νεκροί μας δε μπορούν να αναπαυθούν εν ειρήνη", δήλωσε ο εκπρόσωπος της Afrique Verte , μιας τοπική ΜΚΟ που παρακολουθεί το θέμα.

Σε έναν κόσμο όπου η εμπορευματοποίηση των πόρων έχει γίνει ο κανόνας, δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι οι κοινότητες χάνουν τα πολυτιμότερα περιουσιακά τους στοιχεία από τον εκάστοτε πλειοδότη. Ο μπαμπούλας ενός πεινασμένου κόσμου χρησιμοποιείται για να ωθήσει την ημερήσια διάταξη την βιομηχανική γεωργία, αλλά στην πραγματικότητα, το μεγαλύτερο μέρος της γης χρησιμοποιείται για την παραγωγή ζωοτροφών και αγροκαυσίμων, καθώς και για κερδοσκοπία επί της γης, παρά για καλλιέργειες τροφίμων. Έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας για την απόκτηση γης δείχνει ότι μόνο το 37% αυτής της γης χρησιμοποιείται για την καλλιέργεια τροφίμων.

Η γη έχει γίνει ένα από τα πιο καυτά προϊόντα στην παγκόσμια αγορά, ιδιαίτερα στην υποσαχάρια Αφρική, όπου το 70% της παγκόσμιας αρπαγής πραγματοποιήθηκε το διάστημα 2006 - 2009, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα. Οι αγοραστές προτιμούν εκτάσεις που είναι εύκολο να αποκτήσουν και αρκετά εύφορες, με πρόσβαση σε υδάτινους πόρους. Δεδομένου ότι οι περισσότερες κυβερνήσεις επιθυμούν άμεσες ξένες επενδύσεις στη φαύλη επιδίωξη της στενής έννοιας του όρου «οικονομική ανάπτυξη», η βέλτιστη συναλλαγή σχεδόν πάντα είναι σε βάρος των μικρών αγροτών.

Οι μικρές οικογενειακές εκμεταλλεύσεις θεωρούνται οικονομικά «αναποτελεσματικές», επειδή αυτά που παράγουν τρέφουν τις κοινότητές τους και όχι την παγκόσμια αγορά (σ.σ. δηλαδή λειτουργούν με βάση σχέσεις παραγωγής που δεν είναι αρκετά ανεπτυγμένες για τον ανεπτυγμένο καπιταλισμό, που έχει προωθήσει την αγοραία αντίληψη - τα πάντα δηλαδή αγοράζονται και πουλιούνται στην αγορά, ώστε να υπάρχει συναλλαγή και κέρδος για τον εκάστοτε καπιταλιστή). Αλλά οι οικογενειακές εκμεταλλεύσεις έχουν πράγματι υψηλότερη παραγωγικότητα ανά εκτάριο από ό, τι οι μεγαλύτερες εκμεταλλεύσεις. Παρ 'όλα αυτά, η επένδυση σε αυτές έχει μειωθεί κατά τα τελευταία 20 χρόνια προς όφελος της βιομηχανικής γεωργίας.

Στην πατρίδα μου, την Βραζιλία, είδαμε τα καταστροφικά αποτελέσματα αυτού του γεωργικού μοντέλου ανάπτυξης μεγάλης κλίμακας, όπου το 50% της γεωργικής παραγωγής είναι σόγια και ζαχαροκάλαμα, για τη διατροφή των ζώων και για τα αυτοκίνητα, όχι για τους ανθρώπους. Η Βραζιλία ανέβηκε από το 8% στο 35% του παγκόσμιου εμπορίου στη σόγια κατά τη δεκαετία του 2005, αλλά αυτό έγινε σε βάρος της αποψίλωσης των δασών του Αμαζονίου, τον εκτοπισμό των παραδοσιακών κοινοτήτων και μια μαζική εγκατάλειψη της υπαίθρου προς τις αστικές παραγκουπόλεις. Ωστόσο, είναι η μικρή γεωργία που τροφοδοτεί τη Βραζιλία με το 60% των τροφίμων που καταναλώνονται σε εθνικό επίπεδο να προέρχεται από οικογενειακές εκμεταλλεύσεις, σύμφωνα με τη γεωργικής απογραφή του 2006.

Αναπόσπαστο κομμάτι αυτού το προβλήματος είναι η εμπορευματοποίηση της γης, η οποία απορρέει από το νεοφιλελεύθερο μοντέλο ανάπτυξης που οδηγεί τη χάραξη πολιτικής. Η ίδια η αρχιτεκτονική της παρούσας παγκόσμιας διακυβέρνησης και του οικονομικού συστήματος θα πρέπει να αμφισβητηθεί και να μεταρρυθμιστεί. 
Ήρθε η ώρα να επανεπενδύσουμε στο είδος της γεωργίας που όντως τροφοδοτεί πραγματικά τους ανθρώπους. Η αντίληψη ότι οι μικροί αγρότες είναι αντιπαραγωγικοί τους καθιστά "αόρατους". Η συνεισφορά τους στις κοινότητές τους και την τοπική ανάπτυξη δεν αναγνωρίζεται και διαρκώς σφίγγουν το ζωνάρι, κάθε φορά κι από λίγο.


Οι ακτιβιστές για το δικαίωμα στη γη εδώ στο Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ ζητούν η παγκόσμια γεωργία να λειτουργεί για τους ανθρώπους, υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα στη διατροφή, τη στήριξη της αγροτικής μεταρρύθμισης που αναγνωρίζει εθιμικά δικαιώματα και επενδύει σε μικρής κλίμακας παραγωγή. Απαιτούμε οι κυβερνήσεις μας να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι σε εμάς, τους πολίτες τους. Οι ανάγκες μας θα πρέπει να είναι αυτές που οδηγούν τις ενέργειές τους, και όχι μια δονκιχωτική αναζήτηση για μεγάλες εταιρικές αποδόσεις των επενδύσεων που έχουν λίγες πιθανότητες σίτισης των φτωχών του κόσμου. (σ.σ. βέβαια αυτή η έκκληση είναι μάλλον ουτοπική, ζητώντας να επιστρέψουμε πίσω σε μια λιγότερο ανεπτυγμένη φάση του καπιταλισμού. Αυτό δεν πρόκειται να το δεχτούν οι καπιταλιστές - ούτε έχει ιδιαίτερο νόημα. Αντί για εκκλήσεις λοιπόν για να κάνουμε ένα βήμα προς τα πίσω, θα πρέπει να κάνουμε ένα βήμα εμπρός, με το να ξεφορτωθούμε τους καπιταλιστές και να εφαρμόσουμε την κοινοκτημοσύνη [και] στη γη, προκειμένου όντως να δουλέψουν και να τραφούν όλοι εμείς που όντως παράγουμε, χωρίς τα παράσιτα που ζουν από τον κόπο μας, αφήνοντας εμάς να ψοφάμε από την πείνα)

Στην αμερική απαγορεύονται οι ιδιωτικοί κήποι, στον υπο-ανάπτυξη κόσμο μας τα αναφέρει το άρθρο, εμείς σε ποιό μοντέλο θα χωρέσουμε;

Ανθρώπινοι "ζωολογικοί" κήποι


Οι ανθρώπινοι "ζωολογικοί" κήποι (που ονομάζονταν επίσης "εθνολογικές εκθέσεις" ή "Negro Villages») ήταν δημόσια εκθέματα ανθρώπων τον 19ο και αρχές του 20ου αιώνα, συνήθως σε μια "φυσική" ή "πρωτόγονη" κατάσταση, τονίζοντας τις πολιτιστικές διαφορές μεταξύ των Ευρωπαίων, του δυτικού πολιτισμού και των μη ευρωπαϊκών λαών,
συχνά χρησιμοποιούμενοι για ρατσιστικούς σκοπούς και για την "επιβεβαίωση" του Δαρβίνου.
Ανθρώπινους ζωολογικούς κήπους μπορούσαν να βρεθούν στη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, τη Βαρσοβία, τη Βαρκελώνη, το Αμβούργο και άλλες πόλεις σε όλο τον κόσμο.

Ένα "Negro Village" ήταν ο πόλος έλξης για τους παριζιάνους το 1889. 
Πάνω από 28 εκατομμύρια τον επισκέφτηκαν.



Οι Αφρικανοί συχνά φωτογραφίζοντας δίπλα σε πιθήκους και χιμπατζήδες για να δείξουν ότι ήταν πιο "συγγενείς" με τα ζώα παρά με τον άνθρωπο.











καλώς ήλθατε στη φωτισμένη ευρώπη!
http://bleforada.blogspot.com

Περί των αγαθών του κόσμου ολάκερου (Video)



Ένα βίντεο για να καταλάβουμε όλοι εμείς, πώς έρχονται όλα  τα αγαθά του κόσμου στα χέρια μας και με τι κόστος οικονομικό περιβαλλοντικό κτλ... Μια ιστορία που δείχνει με πολύ ωραίο τρόπο την γενιά μας και τα συνεπακόλουθά της… Και δεν είναι 
μόνο αυτά, αλλά υπάρχουν τόσα πολλά που δεν χωράνε μέσα σε ένα φιλμάκι. Προσωπικά το συγκεκριμένο θα το αποκαλούσα μια σύντομη γεύση του τι πάει να πει παγκοσμιοποίηση καταναλωτισμός- υπερκαταναλωτικός... τι σημαίνει "μου είναι απαραίτητο " και τι "χρειάζομαι",
πως ερμηνεύουμε την φράση "το έχω ανάγκη…  Ένα βίντεο που μας βάζει σε σκέψεις και αν στην τελική δεν κάνουμε τίποτα τουλάχιστον κάποιος κάποια στιγμή προσπάθησε να μας ενημερώσει και να μας προϊδεάσει για το πώς λειτουργούν … Αλλά αφήστε τις περιγραφές μου …παρακάτω το φιλμάκι τα παρουσιάζει ποιο ολοκληρωμένα … Καλή προβολή! 

Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

«TALIBANK»


Ο θεμελιωτής της σημερινής παγκόσμιας οικονομίας του νεοφιλελευθερισμού, Φρίντμαν, ο περίφημος γκουρού της Οικονομικής Σχολής του Σικάγου, τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ της Οικονομίας.

Κατά μία σύμπτωση και οι άλλοι οικονομολόγοι που πήραν αυτό το βραβείο είχαν τις αντίστοιχες φανατικές θεωρίες του «καθαρού και αγνού καπιταλισμού». Και παρά το γεγονός πως οι θεωρίες τους, όπου και αν εφαρμόστηκαν, κατέστρεψαν δεκάδες χώρες, εντούτοις τα βραβεία αυτά εξακολουθούν να δίνονται σε αυτούς τους φονταμενταλιστές «TALIBANK». Η εξήγηση είναι απλή. Βραβείο για την οικονομία δεν προβλέπεται στη διαθήκη του Νόμπελ. Το βραβείο αυτό το επινόησαν οι τράπεζες του Βορρά και το δίνουν κάθε χρόνο στον πιο μαφιόζο οικονομολόγο. Η απονομή γίνεται από την επιτροπή Νόμπελ, χωρίς η ίδια να έχει καμία αρμοδιότητα για την οικονομία.

Τα Νόμπελ δεν είναι μόνο λογοτεχνία, είναι και πολιτική. Με το γνωστό παγκόσμιο κύρος τους, δίνουν βραβεία σε ανθρώπους όχι τόσο για το επιστημονικό τους έργο, αλλά για την προπαγάνδα που μπορούν να κάνουν προς όφελος του καταστρεπτικού καπιταλισμού. Π.χ.... στην έκκληση της Χαϊδελβέργης, που υπέγραψαν 264 επιστήμονες, με αφορμή τη Συνδιάσκεψη για το περιβάλλον στο Ρίο ντε Ζανέιρο το 1993, υπήρχαν ανάμεσά τους και 59 νομπελίστες που απέρριπταν την οικολογία σαν μια «άλογη ιδεολογία που αντιτίθεται στην επιστημονική και βιομηχανική πρόοδο». Ο μύθος της «αντικειμενικής» επιστήμης είναι πια μόνο για τους αφελείς. Πίσω από τα φονικά όπλα μαζικής εξόντωσης, την καταστροφή του περιβάλλοντος και τη δηλητηρίαση της τροφής με τα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα, είναι επιστήμονες που υπηρετούν το κέρδος των πολυεθνικών και έχουν μισθούς κροίσων.
Μπορεί ο Φρίντμαν να μην είναι γνωστός στην Ελλάδα, αλλά όλοι θα μάθουμε το έργο του, μια που αυτό έχει αρχίσει ήδη και εφαρμόζεται με ταχύτατους ρυθμούς στις πλάτες μας. Η συνταγή του είναι απλή. 
Πρώτον, οι κυβερνήσεις πρέπει να καταργήσουν όλους τους κανόνες και τις ρυθμίσεις που εμποδίζουν τη συσσώρευση κέρδους, το οποίο θα πρέπει να είναι αφορολόγητο. 
Δεύτερον, οφείλουν να πουλήσουν όλη τη δημόσια περιουσία σε ιδιωτικές εταιρείες και τα κέρδη, αντί να πηγαίνουν στο κράτος και να τα ξαναεπενδύει στην κοινωνία (δημόσια έργα, παιδεία, υγεία, κ.λπ.), να δίνονται όλα στους ιδιώτες.
Τρίτον, κατάργηση του κράτους πρόνοιας και περικοπή όλων των κοινωνικών δαπανών. Αυτά συνοδεύονται με ένα πλήθος λεπτομερειών: ιδιωτικοποίηση ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ταχυδρομείων, παιδείας, συγκοινωνιών, λιμανιών, δασών κ.λπ. Ακόμα και πάρκων. Επιπλέον η εργασία δεν θα έχει καμία προστασία και δεν θα υπάρχει κατώτερος μισθός. Με άλλα λόγια, ό,τι κερδήθηκε από τους εργαζόμενους με θυσίες και αίμα, καταργείται, και ο καπιταλισμός ξαναρχίζει από λευκή σελίδα. Και το εργατικό κίνημα διαγράφεται. Ολοι οι φονταμενταλιστές του κόσμου δεν παραδέχονται λάθη. Αν κάτι πάει στραβά, αυτό οφείλεται στην κακή εφαρμογή του. Ο καπιταλισμός του Φρίντμαν είναι ένα «φυσικό φαινόμενο» και δεν χρειάζεται καμία παρέμβαση του κράτους, γιατί απλά αυτορυθμίζεται.

Ανάμεσα στους αρχαϊκούς θεσμούς είναι η Αστική Δημοκρατία. Η μαθητές του Φρίντμαν προετοίμασαν το πραξικόπημα του Πινοσέτ στη Χιλή και αργότερα κατέβηκε ο ίδιος στη χώρα για να επιστατήσει στην πρώτη ανά τον κόσμο εφαρμογή των θεωριών του. Οι δεκάδες χιλιάδες εξαφανισθέντες και οι εκατοντάδες φυλακισθέντες και βασανισθέντες δεν είχαν καμία σημασία για τον Φρίντμαν.

Το 74% ενός μισθού πήγαινε για ψωμί. Οι πολυεθνικές μαζί με την ντόπια ελίτ είδαν τα κέρδη τους να πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο. Οικονομίες της Λατινικής Αμερικής που ήκμαζαν, όπως η Αργεντινή, η Βραζιλία και η Ουρουγουάη, βρέθηκαν στην ίδια μοίρα με τη Χιλή και καταστράφηκαν. Οι θεωρίες του Φρίντμαν θα ήταν ανεφάρμοστες αν η CIA δεν είχε άμεση ανάμειξη, με χρήμα και υπηρεσίες.

Είτε το θέλουμε είτε όχι, αυτό θα είναι το αύριο της Ελλάδας. Μα, θα μου πείτε, δεν έχουμε χούντα. Εχουμε όμως μια αστυνομική καταστολή που μόνο σε δικτατορίες υπάρχει. Και ακόμα, επισήμως ο στρατός γυμνάζεται για να καταστέλλει τις πιθανές αναταραχές που θα ξεσπάσουν. Και δεν είναι λίγοι αυτοί που τις περιμένουν. Ανάμεσα σε αυτούς, στρατός και κυβέρνηση.   Ελευθεροτυπία  

Οι Ινδιάνοι που τα έβαλαν µε την Μπένετον


Μέλη της υπερήφανης  φυλής των Μαπούτσε, που  αντιστάθηκε σθεναρά στους  Ισπανούς κατά το 19ο αιώνα
Στην Παταγονία της Αργεντινής, ο Ατίλιο Κουρινιάνκο και η γυναίκα του, η Ρόσα Ναουελκίρ, δύο φτωχοί Ινδιάνοι της φυλής των Μαπούτσε, τα έχουν βάλει µε την οικογένεια Μπένετον. Τίποτε δεν σταµατά το ζευγάρι. Ούτε η αστυνοµία που τους εκδίωξε το 2002 διά της βίας από την περιοχή της Σάντα Ρόσα όπου ζουν ούτε η ∆ικαιοσύνη που παραδέχθηκε το 2004 ότι οι Μπένετον διαθέτουν ισχυρούς τίτλους ιδιοκτησίας στη Σάντα Ρόσα.

Ανεργοι και αδέκαροι, ο Ατίλιο και η Ρόσα επέστρεψαν τον Φεβρουάριο του 2007 και κατέλαβαν ένα κοµµάτι γης 5.000 στρεµµάτων, όπου ο επισκέπτης διαβάζει τώρα την επιγραφή:«Σάντα Ρόσα – ανακτηµένο έδαφος των Μαπούτσε». «Αυτή η γη ανήκει στην κοινότητα Μαπούτσε», λέει οΑτίλιο στον ειδικό απεσταλµένο του γαλλικού περιοδικού «Λε Πουέν», ο οποίος έφτασε ώς την καλύβα από λάσπη και λαµαρίνα όπου ζει µε τη Ρόσα.

Απ’ έξω, µερικές κότες, πρόβατα και κατσίκες περιφέρονται κοντά σ’ ένα περιβόλι και ένα σκουριασµένο Πεζό 504. ∆ύσκολο να πιστέψει κανείς ότι αυτό το φτωχό ζευγάρι βρίσκεται σε πόλεµο µε µια από τις πλουσιότερες οικογένειες του πλανήτη! «Οι γονείς µου γεννήθηκαν εδώ, όπως κι εγώ. Και αυτοίοι πλούσιοι Ιταλοί µε κατηγορούν ότι είµαι σφετεριστής!», λέει ο Ατίλιο. 



Στους ΜΑΠΟΥΤΣΕ δεν υπάρχει ιδιωτική ιδιοκτησία. Ο άνθρωπος ανήκει στη γη και όχι το αντίθετο. ∆ύσκολο να τα εξηγήσεις όλα αυτά στους Μπένετον. Οι Ιταλοί υπέβαλαν και πάλι µήνυση. Η απόφαση αναµένεται µέσα στους προσεχείς µήνες. «Η ∆ικαιοσύνη θα διατάξει ασφαλώς την απόδοση της γης», διαβεβαιώνει ο Μάρτιν Ιτουρµπούρου, δικηγόρος της ιταλικής οικογένειας. Στην επαρχία Τσουµπούτ, η υπόθεση κάνει πολλούς να τρίζουν τα δόντια. «Βλάπτει τη φήµη µας», διαµαρτύρεται ένας εριουργός. «∆εν βλέπω σχεδόν κανένα ζώο στις ιδιοκτησίες τους», επισηµαίνει οργισµένη η Ρόσα. «Αυτοί οι ξένοι λένε ψέµατα πως δουλεύουν τη γη».

Μπροστά από το κοµµάτι γης που έχουν καταλάβει η Ρόσα και ο Ατίλιο, η ιδιοκτησία των Μπένετον εκτείνεται ώς εκεί πουφτάνει το µάτι.

Εδώ όλα φαίνεται να τους ανήκουν. Τα συρµατοπλέγµατα και οι επιγραφές µε το «S», το λογότυπο της CTSA (Compania Tierras SudArgentino SA), που εξαγοράστηκε το 1991 από την εταιρεία Benetton, το υπενθυµίζουν συνεχώς. Τα δύο αγροκτήµατα των Ιταλών, το Λελέκε και το Ελ Μαϊτέν, έχουν έκταση 3.400.000 στρεµµάτων, αλλά δεν αντιπροσωπεύουν παρά µόνον ένα µέρος της ιδιοκτησίας των αδελφών Μπένετον, των µεγαλύτερων γαιοκτηµόνων της Αργεντινής. Εχουν αγοράσει συνολικά 9.910.000 στρέµµατα έναντι 80 εκατ. δολαρίων. Μια έκταση περίπου όσο ο Λίβανος.

Οι Μπένετον απασχολούν στην ιδιοκτησία τους 600 ανθρώπους, κυρίως Μαπούτσε, οι οποίοι τους ευγνωµονούν, αντίθετα από τον Ατίλιο και τη Ρόσα. Οι Ιταλοί τους έδωσαν δουλειά, ζεστό νερό και ηλεκτρικό. Εκτρέφουν εκεί 250.000 πρόβατα και 16.000 αγελάδες. Τα ζώα τους παράγουν πάνω από 1.000 τόνους µαλλί τον χρόνο, το οποίο εξάγεται στην Ιταλία. Η ποσότητα αυτή αντιπροσωπεύει το 10% των αναγκών της Benetton. Την οικογενειακή επένδυση στην Αργεντινή επιβλέπει ο Κάρλο Μπένετον, ο µικρότερος αδελφός του Λουτσιάνο. Οµως η απόδοση της επένδυσης δεν προέρχεται από το µαλλί, η τιµή του οποίου έχει πέσει, αλλά µάλλον από τις καλλιέργειες δηµητριακών και την παραγωγή ξύλου. 


Η ΕΚΤΑΣΗ που διεκδικούν ο Ατίλιο και η Ρόσα, τα 5.000 στρέµµατα, είναι γελοία σε σύγκριση µε τα 10 εκατοµµύρια στρέµµατα που διαθέτουν οι Μπένετον στην Παταγονία. Οµως αυτή η ιστορία του ∆αβίδ εναντίον του Γολιάθ ενοχλεί πολύ την ιταλική εταιρεία, η οποία ξοδεύει εκατοµµύρια ευρώ για να διαφηµίζεται ως «υπεύθυνη», ενώο ίδιος ο Λουτσιάνο Μπένετον τάσσεται αναφανδόν υπέρ των πολυπολιτισµικών δράσεων και των εθνοτήτων. Στον ιταλικό Τύπο υποσχέθηκε ότι θα δωρίσει τη γη στο ζευγάρι των Μαπούτσε. Οµως η υπόθεση δεν προχωρεί, καθώς η κυβέρνηση της Αργεντινής δεν µπορεί να εγγυηθεί πως αν υποχωρήσει στο ζευγάρι, ο ιταλός µεγιστάνας δεν θα βρεθεί αντιµέτωπος µε πολλέςακόµη διεκδικήσεις.

................................................................................................................................... 
Μέλη της φυλής Μαπούτσε διεκδικούν τη γη τους από τον ιταλικό κολοσσό

Αδάµαστη φυλή 

τον 19ο αιώνα, 
όταν η Παταγονία βρισκόταν ακόµη εκτός των ορίων της Αργεντινής, ο πρόεδρος Χούλιο Αρχεντίνο Ρόκα εξαπέλυσε την «εκστρατεία της ερήµου». Ηταν ένας ευφηµισµός για να περιγράψει µια στρατιωτική κατάκτηση µε στόχο την υποταγή και την εξόντωση των αυτόχθονων λαών, περιλαµβανοµένων των Μαπούτσε. Η φυλή αυτή έχει την αντίσταση στο αίµα της και οι Ισπανοί το ξέρουν καλά, αφού δεν κατάφεραν να τους νικήσουν.

Σήµερα αποµένουν περίπου 75.000 Μαπούτσε µεταξύ των 40 εκατοµµυρίων Αργεντινών. 

..............................................................................................................................


                                           Τζίρος 11 δισ. ευρώ το 2009 


Η εταιρεία χαρτοφυλακίου των Μπένετον edizione srL έκανε το 2009 τζίρο 11 δισεκατοµµύρια ευρώ απασχολώντας 90.000 ανθρώπους σε 12 χώρες.

Εκτός από τα ρούχα (Benetton, sisley, Playlife κ.ά.), ο όµιλος είναι επίσης παρών στην εστίαση, στους αυτοκινητοδρόµους (autogrill), τα αεροδρόµια (Ρώµη Φλορεντία), τις συνθετικές επιφάνειες για αθλητικά γήπεδα (verde sports), τα δηµόσια έργα (sintonia) και τα σπορ (µπάσκετ, βόλεϊ, γκολφ κ.λπ.). 

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011

ΚΕΡΑΤΕΑ: ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΕΙ Η ΨΥΧΗ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ...

Απόσπασμα από την εκδήλωση με θέμα τους αγώνες των κατοίκων ενάντια στους ΧΥΤΑ που διοργανώθηκε στην αίθουσα του συλλόγου τραπεζοϋπαλλήλων (Σίνα 16) τη Δευτέρα 14/2. Οι ομιλητές ήταν από τα συντονιστικά και τις επιτροπές αγώνα Κερατέας, Γραμματικού, Λευκίμμης.

Αυτή είναι η φωνή των κατοίκων της Κερατέας και μας εκφράζει όλους...

δείτε το μέχρι τέλους...

"Βγάλτε στην άκρη τα προσωπικά σας, τις πικρίες σας και βγείτε στον δρόμο...

Θα γιατρευτείτε στον δρόμο..
."



katikos from www.aformi.gr on Vimeo.

http://antixyta.blogspot.com

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ -ΤΟ ΙΣΛΑ ΝΔΙΚΟ-


Στους Έλληνες Βουλευτές εστάλη το εξής από την EUROPEAN LEAGUE OF GENEVA
ΕΛΛΗΝΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ.
Παρακολουθούμε στην Γενεύη τις ομιλίες σας στην Βουλή. Κατάπληξη προκαλεί το γεγονός ότι κανείς, ΚΑΝΕΙΣ, απο εσάς, οιουδήποτε κόμματος, δεν εζήτησε ακόμη ανεξάρτητη, εξωκοινοβουλευτική, ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ για να εξετάσει, ποιοί είναι οι υπεύθυνοι, αυξάνοντας από το 1981 τον ασύστολο δανεισμό, για το εξευτελιστικό κατάντημα που έχετε φτάσει την Ελλάδα. Δεν φταίει κανείς για το «ΤΣΟΒΟΛΑ ΔΟΣ’ΤΑ ΟΛΑ (τα …δανεικά);; Δεν φταίει κανείς διότι ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΤΕ όπως διατυμπανίζει (χωρίς αιδώ) ο Αντιπρόεδρος;; Ποιοί προκάλεσαν και ποιοί επέτρεψαν αυτόν τον ασύστολο δανεισμό, ποιοί εξήλωσαν κάθε βιομηχανία που είχε αναπτυχθεί και με ποία μέσα, ποιοί εξόδεψαν τα χρήματα των δανείων για να μοιράζουν «χάντρες και καθρεφτάκια στους ιθαγενείς» για να εξαγοράζουν ψήφους ΑΝΤΙ να κάνουν παραγωγικές επενδύσεις;;
ΕΑΝ κάποιος από εσάς έχει φιλότιμο, κοιτάχτε τι έκαναν οι Ισλανδοί και ή κάντε έστω και τώρα το ίδιο ή …ντραπείτε.
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΟΒΑΡΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ……ΤΩΝ ΙΣΛΑΝΔΩΝ

Αυτό είναι δημοκρατικό και ευνομούμενο κράτος που σέβεται τους πολίτες του.
Οι Ισλανδοί, για παραπλήσια κατάσταση της οικονομίας τους, Απαίτησαν και πήραν απαντήσεις. Για το τι έφταιξε, ποιοι ευθύνονται και τι πρέπει να γίνει για να μην ξανασυμβεί παρόμοια κρίση. H εξεταστική επιτροπή που συνέστησε το Κοινοβούλιο από ανεξάρτητους ειδικούς έβγαλε πόρισμα 2.400 σελίδων, με το οποίο όχι μόνο καταλόγισε ευθύνες, αλλά και τις προσωποποίησε. Κατονομάζονται ο πρώην πρωθυπουργός Γκέιρ Χάαρντε, τρεις πρώην διοικητές της κεντρικής τράπεζας, υπουργοί, ενώ ποινικές ευθύνες καταλογίζονται σε στελέχη των τριών ιδιωτικών τραπεζών. Ήδη ο εισαγγελέας έβγαλε διεθνή εντάλματα σύλληψης.
ΤΡΕΙΣ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗΣΑΝ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΎΝΤΑΙ. Η κυβέρνηση έκανε μηνύσεις και ζητάει πίσω τα κλεμμένα.
Η εξεταστική επιτροπή είχε στη διάθεσή της 80 υπαλλήλους, δικό της προϋπολογισμό και δικαίωμα να ζητήσει -ακόμη και να κατασχέσει- στοιχεία από κρατικές υπηρεσίες και ιδιώτες. Στο πλαίσιο της διαφάνειας, αναρτήθηκε τον Απρίλιο στον ιστότοπο της Βουλής (http://sic.athingi.is) το πλήρες κείμενο που η κυβέρνηση ονομάζει «Έκθεση της αλήθειας» και οι Ισλανδοί αποκαλούν «Μαύρο πόρισμα» καθώς και εκτεταμένη περίληψη στα αγγλικά.
ΕΛΛΗΝΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ
Πόσους από τους ζώντες πρέπει να βάλετε φυλακή και πόσους από τους τεθνεώτες της περιόδου από το 1975 πρέπει να εγγράψετε στην Ιστορία της πατρίδας σας μεταξύ αυτών που ΕΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;;;
Από την EUROPEAN LEAGUE OF GENEVA
Dr Nicolas Kaloy, Geneva

Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

πώς οι ελεύθεροι μπορούν να ξαναγίνουν δούλοι



Σαράντος Ι. Καργάκος
ΤΟ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ένας ιστορικός να «κλείσει» σε ένα βιβλίο -πολυσέλιδο και πολύτομο έστω- όλο το '21 είναι τόσο δύσκολο όσο και το να προσπαθήσει να κλείσει σ' ένα μπουκάλι ένα αγριεμένο πέλαγος. Το '21 ήταν ένας πολυετής, πολυεπίπεδος, πολύπλευρος και πολυσύνθετος αγώνας. Δεν ήταν ένα μονοδιάστατο γεγονός. Ούτε περιορίστηκε αποκλειστικά στον ελλαδικό χώρο ούτε και αφορά αποκλειστικά τον ελληνικό κόσμο. Για τα τότε δεδομένα -παρά την έλλειψη των σημερινών μέσων επικοινωνίας- ήταν ένα γεγονός με οικουμενικό βεληνεκές.

Στη Μολδοβλαχία
Η προεργασία για την προετοιμασία του Αγώνα έγινε εκτός του μητροπολιτικού ελλαδικού χώρου, στην Οδησσό, την αρχαία Ορδησσό που μνημονεύουν οι Πτολεμαίος και Αρριανός. Και η έναρξη του Αγώνα δεν άρχισε από τον ελλαδικό χώρο, άρχισε από τη Μολδοβλαχία και συγκεκριμένα από το Ιάσιο (Γιάσι), στις 22 Φεβρουαρίου, από την ηγεσία του πρίγκιπα Αλέξανδρου Υψηλάντη. Τον επίλογο της έγραψε ο αδερφός του αρχηγού, ο Δημήτριος Υψηλάντης, με τη μάχη της Πέτρας, στις 12 Σεπτεμβρίου 1829. Άρα, είναι λάθος να λέμε ότι η Επανάσταση τελείωσε χάρη στη ναυμαχία του Ναβαρίνου (8/20-10-1827). Κράτησε μία διετία ακόμα. Στο δεκαετές αυτό διάστημα βρήκαν τον θάνατο περίπου 800.000 Έλληνες, επί ενός συνόλου -αν περιορισθούμε στον νυν ελλαδικό χώρο- 2.500.000 ψυχών. Άρα, την Ελληνική Επανάσταση, για να την ορίσεις, πρέπει να τη γνωρίσεις «απ' την κόψη του σπαθιού την τρομερή».

Είναι λάθος να περιορίζουμε τη θεώρηση των επαναστατικών γεγονότων μόνο στην Πελοπόννησο, στη Στερεά και στα τρία ηρωικά νησιά. Η Επανάσταση επεκτάθηκε και στην Ήπειρο, τη Μακεδονία και τη Θράκη (ας θυμηθούμε την προσφορά της ηρωικής Αίνου), ως την Κρήτη, την Κάσο και την Κύπρο, η οποία πλήρωσε σε ηγετικό επίπεδο τον βαρύτερο φόρο σε αίμα.
Είναι λάθος να συζητάμε αν η Επανάσταση ήταν κοινωνική (αγροτολαϊκή, αστική κ.λπ.). Η Επανάσταση ήταν πρωτίστως εθνική, χωρίς αυτό να αποκλείει στοιχεία κοινωνικής διαμαρτυρίας, τοπικιστικές, πολιτικές και προσωπικές διαφορές. Και, ασφαλώς, το αγροτολαϊκό στοιχείο αγωνίστηκε για ένα κομμάτι γης, αφού τα καλύτερα εδαφικά «φιλέτα» κατείχαν οι Τούρκοι, που ζούσαν από αυτά χωρίς να δουλεύουν σ' αυτά. Ασφαλώς και τα αστικά στοιχεία αγωνίστηκαν σκληρά, γιατί μόνο σ' ένα ανεξάρτητο κράτος θα μπορούσαν να πετύχουν την αστική τους ολοκλήρωση, άσχετα από το γεγονός ότι αυτή εξελίχθηκε σε νόθα αστικοποίηση - κι αυτό μέχρι σήμερα.

Η γένεση
Είναι λάθος να λέγεται και να γράφεται ότι η γένεση του ελληνικού κράτους αρχίζει το 1830, με τη διπλωματική μας αναγνώριση. Γενέθλια ημέρα του ελληνικού κράτους είναι η 1 η Ιανουαρίου 1822, όταν από την Α' Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου ψηφίζεται το Α' Ελληνικό Σύνταγμα. Γι' αυτό, άλλωστε, τόσο κατά τη διάρκεια του Αγώνα όσο και μετά, η 1η Ιανουαρίου, όπως έγραψαν τα «Ελληνικά Χρονικά» του Μάγερ, ετιμάτο «ως ενιούσιος πανήγυρις [...] λόγω της καθιερώσεως του ημετέρου πολιτεύματος» και της ανακηρύξεως ελληνικού κράτους.

Είναι λάθος, λόγω του γνωστού αφορισμού που έγινε για λόγους καθαρά πολιτικής σκοπιμότητας (για μη σφαγιαστούν οι απροστάτευτοι πληθυσμοί της Πόλης, της Θράκης και της Μικρασίας- που όμως σφαγιάστηκαν), να μειώνεται η προσφορά του κλήρου στην προετοιμασία του Αγώνα. Ας ληφθεί υπόψη ότι ένας πρώην Πατριάρχης, ο Κύριλλος στην Ανδριανούπολη, και ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανόςαπαγχονίστηκαν, δύο επίσκοποι σκοτώθηκαν σε πολεμικές επιχειρήσεις (ο Σαλώνων Ησαΐας και ο ΡωγώνΙωσήφ), ενώ ένας άλλος Πατριάρχης, ο Θεόφιλος Β' Αλεξανδρείας, προτίμησε να χάσει τον πατριαρχικό θρόνο του για να συμμετάσχει στον Αγώνα. Τουλάχιστον 2.000 κληρικοί, κυρίως μοναχοί, συμμετείχαν με κάθε τρόπο στον Αγώνα, ακόμη και με τα όπλα στο χέρι, όπως έγινε στο Μέγα Σπήλαιο, στη νικηφόρα μάχη κατά τουΙμπραήμ. Ας μην αναφερθούμε στον Παπαφλέσσα, τον «Μπουρλοτιέρη των ψυχών».

Ασφαλώς έγιναν αγριότητες κατά την Επανάσταση -και δεν διστάζω να ομολογήσω ότι τις περισσότερες τις κάναμε εμείς οι Μανιάτες-αλλά, όπως έλεγε ο Λένιν, οι επαναστάτες δεν φορούν λευκά γάντια ούτε βγαίνουν από παρθεναγωγεία. Ο πόλεμος δεν γίνεται με «κομφετί». Ούτε οι αγωνιστές του '21 ήσαν άγιοι (ήσαν άγριοι), έστω κι αν πολλοί καθαγιάστηκαν με τη θυσία τους. Ασφαλώς έγιναν εγκλήματα, αρπαγές και ωμότητες. Αλλά δεν έγινε προσπάθεια αποκρύψεως. Αυτοί που τα έπραξαν, τα έγραψαν. Όχι για να καυχηθούν, αλλά για να τα στιγματίσουν.

Οι εμφύλιοι
Ασφαλώς έγιναν εμφύλιοι πόλεμοι, αλλά εμπρός στον Εμφύλιο που έζησε η δική μου γενιά (και ο οποίος ψυχικά συνεχίζεται ακόμη) οι εμφύλιοι του '21 ήσαν παιδικοί πετροπόλεμοι. Όσο κι αν στοίχισαν. Και στο κάτω κάτω, οι τότε αντίπαλοι, προ του κοινού κινδύνου, έδωσαν τα χέρια. Εμείς είμαστε έτοιμοι ανά πάσα ώρα να πιάσουμε τα μαχαίρια.

Ασφαλώς έγινε αίτηση προστασίας προς την Αγγλία (που την υπέγραψαν όλοι οι αγωνιστές, πλην του Γκούρα), ασφαλώς πήραμε δύο δάνεια με ληστρικούς όρους, ασφαλώς το κόστος της φρεγάδας «Ελλάς», που ναυπηγήθηκε στις Η Π Α, κόστισε υπερμέτρως ακριβά, αλλά το γεγονός ότι μία μη αναγνωρισμένη διπλωματικά κυβέρνηση κατορθώνει να συνάπτει-με όποιους όρους-δάνεια είναι μια μεγάλη διπλωματική επιτυχία. Η Αγγλία -ανεξάρτητα από τις φιλελληνικές διαθέσεις των πολιτικών της- είχε κάθε λόγο να επιδιώξει μια μορφή ανεξαρτησίας για την εξασφάλιση των δανείων της - και για άλλους απώτερους σκοπούς. Πάντως, η τότε Ελλάς δεν βρέθηκε ηθικά μειωμένη όσο στον παρόντα καιρό.

Ασφαλώς υπήρξαν και τότε προδότες, με κορυφαίο τον διαβόητο Νενέκο, αλλά δεν υπήρξε το ψυχικό τέλμα του παρόντος καιρού. Ούτε μορφή ταγματασφαλιτισμού, όπως στα χρόνια της Κατοχής. Σήμερα, ως λαός αποτελούμε ένα κινούμενο ηθικό κενό. Η Ελλάς δεν είναι καν ούτε ένα σεβάσμιο πτώμα. Το μόνο που μας φέρνει σε επαφή είναι ο φθόνος του ενός εναντίον του άλλου. Λες και θηλάσαμε το γάλα του μίσους από τον μαστό της γυναίκας του Διαβόλου.

Σήμερα, εφαρμόζεται η τακτική «Σβήστε το '21»


ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ της δικτατορίας τραγουδούσαμε από πόθο ελευθερίας το άσμα που δόξασε τον Γιώργο Νταλάρα: «Να’ τανε το '21». Σήμερα, σαν να έχει δοθεί «γραμμή»,
εφαρμόζεται η τακτική «Σβήστε το '21».
Ή, «Παραμορφώστε το '21». Δεν θα υποστηρίξω ότι πρόκειται περί «έξωθεν» εντολών. Κατ’ εμέ, είναι πρωτίστως ζήτημα ενοχής. Η νέα γενιά δεν πρέπει να μάθει ότι προέρχεται από ηρωική σπορά, ούτε να γνωρίζει ότι στον τόπο αυτό έζησαν ήρωες που έβαζαν πάνω από τον εαυτό τους την πατρίδα. Έτσι θα μένει ναρκωμένη και ικανοποιημένη με θάμνους και νάνους.

Η τεχνική των συσχετισμών
Η «Νέα Ιστορία» θα εξελιχθεί σε όπιο των νέων όλης της Γης. Διότι με την τεχνική των συσχετισμών η νέας κοπής ιστορία μπορεί να «αποδείξει» ότι ο Τζον Κένεντι δεν δολοφονήθηκε αλλά αυτοκτόνησε ή ότι ο σχηματισμός της ελληνικής εθνότητας άρχισε μετά τον σχηματισμό ελληνικού κράτους, ωσάν δηλαδή ο σχηματισμός μιας εθνότητας να είναι υπόθεση συνταγής μαγειρέματος και όχι μακροχρόνιων -και συνήθως πολυαίμακτων- ενοποιητικών διαδικασιών.

Όταν ο Γεμιστός, τον 15ο αι., διακήρυσσε το «Έλληνες ουν εσμέν το γένος ως η πάτριος παιδεία και η γλώσσα μαρτυρεί» δεν κατοικούσε σε κάποια «Νήσο Ουτοπίας» αλλά στηριζόταν σε μία πραγματικότητα που δεν μπόρεσαν να καταστρέψουν οι Τούρκοι.


Ο Ελληνισμός σαν το κυπαρίσσι του Μυστρά, έβγαλε «πάλι με χρόνια και καιρούς» νέους βλαστούς και δίδαξε τους λοιπούς βαλκανικούς λαούς το πώς οι δούλοι γίνονται ελεύθεροι! Ίσως η «Νέα Ιστορία» να υπηρετεί μιαν άλλη διδακτική αρχή: το πώς οι ελεύθεροι μπορούν να ξαναγίνουν δούλοι. Ή, για να το πω οργουελικά: «Η Ελευθερία είναι σκλαβιά»!
Πίσω, λοιπόν, στη θερμή οθωμανική αγκαλιά...
http://lomak.blogspot.com

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Φωνή αύρας λεπτής…


Σ’ αυτό το όμορφο το κελλάκι, μόνη ανθρώπινη παρηγοριά ο π. Δομέτιος. Ξένος στην καταγωγή, αλλά πολύ οικείος στο φρόνημα. Είναι τραχύς στην όψη και τα χαρακτηριστικά.. σκληραγωγημένος με ξερή άχαρη φωνή σαν κοράκι. Ησυχάζει στον αρσανά. Είναι ο πιο κοντινός μου άνθρωπος όταν για δυο μέρες την εβδομάδα κατεβαίνει από το μοναστήρι…

Γνωρίζει όλα τα νεόφυτα δεντράκια - όχι μόνο τη θέση τους αλλά και την ανάγκη τους. Οι τσέπες του γεμάτες με μπουκάλια νερό, σκουριασμένα καρφιά.. σφυριά, νάυλον σακκούλες και ότι κανείς μπορεί να φαντασθεί. Τον βοηθούν να κλαδέψει, να δέσει, να ποτίσει… Τίποτε δεν πετάει. Και τα σπασμένα καρφιά, λέει, χρειάζονται… Το χαμόγελο του κόβεται μόλις φθάσει στο μοναστήρι, Εκεί νιώθει άβολα, σαν σε κλουβί… Τον βλέπεις : ακόμη και το χαμόγελό του είναι φοβισμένο, Σε κάθε πρόταση του λέει τρεις φορές «ευλόγησον». Τα χέρια του είναι καφέ σαν γιαλόχαρτα. Τα νύχια του κατάμαυρα από το χώμα. Η ψυχή του πάλλευκη, πεντακάθαρη από ουράνια αγιότητα…

Καυχάται πως είναι το καλύτερο ... μουλάρι της Μονής. Χωρίς να το υποψιάζεται είναι ο καλύτερος αγριάγγελος της. Κάποτε τον ακολούθησα κι εγώ. 'Εμένα μου έδωσε πέντε κoμμάτια φελιζόλ, και μου είπε δέκα «ευλόγησον». Δεν ξέρω γιατί μου ζητούσε συγνώμη. Για το βάρος που μου έδωσε η για την έμμεση προσβολή της ομολογημένης μαλθακότητάς μου; 'Ίσως επειδή δεν είχε εκείνος τρίτο χέρι να κουβαλήσει ο ίδιος το ανύπαρκτο φορτίο μου και έγινε αιτία εγώ να κουρασθώ. Ο άνθρωπος είναι της «άλλης» λογικής. Ευτυχώς ζει στον κόσμο του.


Το βιβλίο «Φωνή αύρας λεπτής…» του Μητρ. Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εν Πλώ.
πηγη

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

Οικολογικές τέντες που παράγουν ενεργεια.. made in Greece


6A4EAF051CA4981DD05D9BDC195C85A8
Τα πρώτα «έξυπνα υφάσματα», τα οποία θα τροφοδοτούν με ενέργεια νοικοκυριά και καταναλωτές, μέσα από ρούχα, τσάντες, τέντες, ώστε να προσφέρουν αυτονομία σε κάθε είδους ηλεκτρονική συσκευή, που θα μεταφέρουμε πάνω μας, ακόμη και σε μεγαλύτερες συσκευές μέσα στο σπίτι θα παραχθούν και θα διατεθούν στην αγορά μέσα στα επόμενα τρία χρόνια.

Τα «έξυπνα υφάσματα» θα έχουν ενσωματωμένα εύκαμπτα οργανικά φωτοβολταϊκά, που μέσω της ηλιακής ακτινοβολίας θα παράγουν ενέργεια. Κάθε είδους ενδύματα, όπως μπλούζες, σακάκια, μπουφάν, παντελόνια, που σήμερα μας προστατεύουν απλά από τις καιρικές συνθήκες, θα μετατραπούν σε ενεργειακούς δέκτες, που θα παρέχουν αυτονομία σε κινητά τηλέφωνα, ipod, γκάτζετ μουσικής, laptop, σε holder καρδιοπαθών και άλλες φορητές μικροσυσκευές.

Ήδη, τέσσερις γνωστές ελληνικές βιομηχανικές εταιρείες, που δραστηριοποιούνται στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας, συμμετέχουν στο ερευνητικό έργο «Υφατρόνικ», την επιστημονική ευθύνη του οποίου έχει το Εργαστήριο Νανοτεχνολογίας του τμήματος Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), υπό την επίβλεψη του καθηγητή Στέργιου Λογοθετίδη.

Το έργο, που χρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ, με προϋπολογισμό περί τα 800.000 ευρώ, είναι ένα από τα δύο που προωθεί το τμήμα για τη συνεργασία ερευνητικών και βιομηχανικών φορέων, με στόχο την παραγωγή «έξυπνων προϊόντων», με τη χρήση οργανικών φωτοβολταϊκών στοιχείων. Τις μέρες αυτές, οι δύο πλευρές έθεσαν τις βάσεις της συνεργασίας τους, συζήτησαν τα πλάνα εργασίας και τις λεπτομέρειες, ώστε μέχρι τα τέλη του 2013 να παραχθούν τα πρώτα πρωτότυπα προϊόντα και αμέσως μετά να ακολουθήσει η μαζική παραγωγή για την ελληνική και ξένη αγορά.

«Πρόκειται ουσιαστικά για κοινοπραξία βιομηχανικών και ερευνητικών φορέων, που συντονισμένα επιχειρούν να πετύχουν τους στόχους για την παραγωγή “έξυπνων” προϊόντων, με την καλύτερη δυνατή ποιότητα-απόδοση και σε πολύ χαμηλό κόστος. Η συνεργασία αφορά δύο ξεχωριστά έργα, το ένα από τα οποία είναι η παραγωγή λειτουργικών κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων και ενδυμάτων για διάφορες χρήσεις», επεσήμανε ο κ. Λογοθετίδης.
Άλλες εφαρμογές των «έξυπνων υφασμάτων» είναι οι τέντες στα μπαλκόνια των σπιτιών, που βρίσκονται καθημερινά εκτεθειμένες στο ηλιακό φως και θα μπορούσαν να διοχετεύουν ενέργεια σε μικροσυσκευές του νοικοκυριού (τηλεόραση, ραδιόφωνο, μίξερ, ηλεκτρική σκούπα κ.α.)


Φωτοβολταϊκά με μεγάλες αποδόσεις και «έξυπνοι» αισθητήρες

Το δεύτερο έργο, στο οποίο συμπράττουν δύο ελληνικές εταιρίες, έχει την ονομασία «Νανοργάνικ», από το οποίο θα προκύψουν εύκαμπτα οργανικά φωτοβολταϊκά νέας γενιάς, με αποδοτικότερα υλικά, που θα παράγουν μεγαλύτερη ενεργειακή τάση, καθώς και εύκαμπτα οργανικά ηλεκτρονικά κυκλώματα, τα οποία θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν, για παράδειγμα, σε αισθητήρες φωτός, θερμοκρασίας, πίεσης κ.ά.

«Αισθητήρες με οργανικά ηλεκτρονικά κυκλώματα θα μπορούσαν να τοποθετηθούν σε δάση για την προειδοποίηση πυρκαγιών, σε πλοία, αεροπλάνα και αυτοκίνητα, όπου θα ενημερώνουν για την κατάσταση λειτουργίας ή τη θερμοκρασία των μηχανών τους, ακόμη και για τις καιρικές συνθήκες», ανέφερε ο διδάκτορας-ερευνητής του τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ, Αργύρης Λασκαράκης.

Οι αισθητήρες, φυσικά, θα είναι ενεργειακά αυτόνομοι, αφού θα φέρουν εύκαμπτα οργανικά φωτοβολταϊκά. Το συγκεκριμένο έργο έχει προϋπολογισμό 700.000 ευρώ.


http://kala-nea.gr/?p=12470#ixzz1DruLD5My

Μίκης Θεοδωράκης για αντισημιτισμό και σιωνισμό





Κείμενο – απάντηση του Μίκη Θεοδωράκη σε κατηγορίες που απηύθυναν εναντίον του γνωστοί κύκλοι για Αντισημιτισμό…
Η βασική θεωρία του Ναζισμού υπήρξε ο Ρατσισμός, που δεν περιελάμβανε μόνο τους Εβραίους αλλά κάθε έναν που δεν ήταν Άρειος. Τσιγγάνοι, Ρώσοι, Ουκρανοί, Έλληνες, Σέρβοι είχαν συνολικά τριάντα εκατομμύρια θύματα κυρίως μέσα σε στρατόπεδα θανάτου.
Σε αναλογία πληθυσμού οι Εβραίοι με τα 6 εκατομμύρια θύματα είχαν τους περισσότερους νεκρούς. Γι’ αυτό και ονόμασαν ολοκαύτωμα την απώλειά τους.
Η Ελλάδα υπήρξε μια από τις λίγες χώρες που υπεράσπισαν τους Εβραίους που ζούσαν σ’ αυτές. Προφύλαξε συστηματικά τους Έλληνες Εβραίους από τη μήνι των Ες-Ες. Εάν τα μέλη της Εβραϊκής Κοινότητας της Θεσσαλονίκης εισάκουαν την πρόταση του ΕΑΜ να πάνε στο βουνό και να τεθούν υπό την προστασία του, δεν θα υπήρχε αυτή η τερατώδης εξόντωση των 50 και πλέον χιλιάδων ανθρώπων.
Δυστυχώς οι Ραββίνοι εξακολουθούσαν να έχουν αυταπάτες ως προς την στάση των Γερμανών και αντιτάχθηκαν σ’ αυτή την σωτήρια πρόταση.

Ενδεικτικά σημειώνω ότι η οικογένεια του γνωστού επιχειρηματία Μάτσα σώθηκε γιατί κατέφυγε στο βουνό στην περιοχή του ελέγχου του ΕΛΑΣ.
Στην Αθήνα υπήρχαν εκατοντάδες οικογένειες που με κίνδυνο της ζωής τους έκρυβαν Εβραίους. Εμείς ως μαχητές του ΕΛΑΣ Αθηνών είχαμε αναλάβει την φύλαξη πολλών τέτοιων κατοικιών με εντολή να δώσουμε μάχη προκειμένου να σωθούν οι κρυμμένοι Εβραίοι.
Προσωπικά μπορώ να αναφέρω δεκάδες περιπτώσεις κατά τις οποίες θρηνήσαμε θύματα προκειμένου να εμποδίσουμε τους Ες-Ες στο μακάβριο έργο τους.

Επομένως ο αντιρατσισμός και η αντίθεση στον αντισημιτισμό δεν υπήρξαν μόνο βασικά στοιχεία της αγωγής μας (εννοώ ως εαμίτες) αλλά και αντικείμενο της δράσης μας στην περίοδο της Κατοχής, εναντίον του ρατσισμού κάθε είδους.
Την ίδια στάση κράτησα σε όλη μου τη ζωή, όχι μόνο με λόγια αλλά και με έργα και τίποτα δεν θα μπορούσε να με κάνει να αλλάξω ιδέες.

Έτσι και τώρα με την Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών η λέξη «απαγορεύεται» αφορά κάθε αναφορά στον Φασισμό-Ναζισμό-Εθνικισμό-Αντικομμουνισμό και Αντισημιτισμό και ακόμα περισσότερο τη συμμετοχή στις γραμμές μας ατόμων που εμφορούνται από παρόμοιες ιδέες.
Προσωπικά δηλώνω ότι τους μισώ, γιατί επί πλέον με χωρίζει από αυτούς αίμα. Ναι, ματώσαμε για να υπερασπίσουμε τις ιδέες μας, έτσι που να έχουμε το δικαίωμα να ισχυριζόμαστε ότι αναδειχθήκαμε μεταξύ των πρωτεργατών στην υπεράσπιση των θυμάτων του Φασισμού-Αντισημιτισμού. Γι’ αυτό τελεία και παύλα. Και θεωρώ βρώμικο σκουλήκι όποιον ξανατολμήσει να με προσβάλει στο πιο ευαίσθητο σημείο του χαρακτήρα μου.

Από δω και πέρα όμως αρχίζουν τα δύσκολα, γιατί ο Σιωνισμός που είναι φανερό ότι όχι μόνο σηκώνει κεφάλι αλλά διεκδικεί ρόλο πρωταγωνιστικό στις διεθνείς εξελίξεις, χρησιμοποιεί σαν άλλοθι το Ολοκαύτωμα για πράξεις καθαρά αντιδραστικού χαρακτήρα, όπως είναι η κρατική πολιτική του Ισραήλ και ο ρόλος ορισμένων σπουδαίων παραγόντων του Εβραιοαμερικανικού λόμπυ στη διαμόρφωση της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ΗΠΑ.
Έτσι κάθε κριτική εναντίον τους χαρακτηρίζεται έντεχνα αντισημιτισμός, με αποτέλεσμα να μην τολμά πια κανένας να καταδικάσει πράξεις επαχθείς, από φόβο μήπως στιγματισθεί ως ρατσιστής.
Επειδή είμαι από εκείνους που δεν με σταματά τίποτα προκειμένου να πω την αλήθεια όπως εγώ την εννοώ και την πιστεύω, έχω γίνει κατά καιρούς στόχος παρόμοιων επιθέσεων, ενώ παράλληλα οι αντίπαλοί μου δεν μένουν στα λόγια αλλά προχωρούν και σε πράξεις που με μειώνουν ως άνθρωπο και ως συνθέτη. Κυρίως ως συνθέτη, γιατί οι Σιωνιστές ελέγχουν σε ποσοστό 99% την μουσική ζωή της Οικουμένης.

Έχω λοιπόν κατηγορήσει επανειλημμένα και κατηγορώ και σήμερα το Ισραήλ για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Όπως καταδικάζω και ορισμένους σπουδαίους παράγοντες από το Εβραιοαμερικανικό λόμπυ τόσο για τον πρωταγωνιστικό ρόλο που έπαιξαν στα εγκλήματα της πολεμικής μηχανής των ΗΠΑ στο Ιράκ όσο και για το σχέδιο της άλωσης των Εθνών-Κρατών με στόχο την παγκόσμια κυριαρχία των Τραπεζιτικοπιστωτικών κολοσσών που ελέγχουν εξ ολοκλήρου.
Είναι από τα παράδοξα της ιστορίας, τα κατ’ εξοχήν θύματα του Χιτλερισμού να μιμούνται απόλυτα τις μεθόδους που χρησιμοποίησε για την παγκόσμια επικράτησή του
Το γεγονός αυτό μας υποχρεώνει να τους φερθούμε ανάλογα, ακόμα και αν κινδυνεύσουμε όπως τότε να θυσιάσουμε τη ζωή μας.
Και κάτι ακόμα: Κάνουν λάθος που χάρη στον κ. Παπανδρέου διάλεξαν τη χώρα μας για το συνέδριό τους. Αυτό για μας αποτελεί υπέρτατη πρόκληση, που είμαστε υποχρεωμένοι να τη λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν.
antidimos.blogspot.com